30 November 2006

Φωτιά και χώμα...

...
Η ιδέα μου ήρθε χθες, διαβάζοντας στο blog της Βασιλικής που έγραψε:

Φτιαχτήκαμε από πηλό. Ανθεκτικό υλικό. Εύπλαστο όσο είναι υγρό. Εύκαμπτο. Σχηματισθήκαμε από "χέρια". Σχήμα διαφορετικό ο καθένας μας, σχήμα δοσμένο από αισθήματα και αισθήσεις. Μορφοποιηθήκαμε. Με την φωτιά γίναμε σκληροί. Άκαμπτοι. Ραγίσαμε όμως και σπάσαμε...

Τελικά, είμαστε μόνο φωτιά και χώμα...
Τελικά, είμαστε μόνο άνθρωποι...



Και σκέφτηκα, φτιάξαμε τους θεούς από πηλό, υλικό εύπλαστο και υγρό και τους διαμορφώσαμε με τα "χέρια", σύμφωνα με την εικόνα του εαυτού μας και αυτή του πλησίον μας...

Μετά δημιουργήσαμε τη μυθοπλασία ότι οι θεοί μάς έφτιαξαν από πηλό, κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή τους, σκληροί και άκαμπτοι, όπως νομίζαμε ότι είμαστε εμείς.

Αλλά, τελικά, μόνο οι θεοί έμειναν από φωτιά και χώμα.
Στην πραγματικότητα, μόνο αυτοί είναι σκέτος πηλός!

(Η φωτογραφία δείχνει αγαλματίδια από πηλό που παριστάνουν θεότητες της μυκηναϊκής εποχής, λήψη πριν από μια δεκαετία στο αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου).
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)

29 November 2006

Greek News - Nora Nicolaidis Suffering Ended

Community: Nora Nicolaidis Suffering Ended

Posted on Monday, February 13 @ 13:54:29 EST by greek_news

New York.- By Apostolos Zoupaniotis

Nora Nicolaidis' only wish - when doctors diagnosed she had terminal cancer - was to die with dignity. Two months ago, when we interviewed her in Portland, Oregon, she had told us of her desire to depart from life surrounded by family and friends, having "a good death", as it was described by the ancient Greek word "euthanasia".

Her last wish was granted. On Saturday January 14, 2006, suffering from breast cancer that had spread to her bones and liver, Nora Nicolaidis, a 62 year old Greek American, born in Egypt, drank a lethal 6-ounce dose of barbiturates and "went to sleep and died peacefully" says Nicholas Gideonse, the Portland, Ore., physician who prescribed the drugs.

Speaking to the GreekNews, her daughter Dr. Christina Nicolaidis described her mother's lastdays. "Since you last saw her, she progressively grew much sicker. Still, she managed to muster her energy to keep going. By the last month of her life, she would meditate or sleep almost the whole day just so that she could have a few hours of quality time to get up and interact with the world.

Finally, by Jan 10th, she was too week to get up by herself. Over those next days, you could see her deteriorate by the hour. Still, she managed to stay completely alert and in control. Though it was clearly extremely painful and exhausting for her, she insisted that we help her up to the commode and never let herself use a bedpan or diaper".

Dr. Nicolaidis told us that to her surprise, her mother wanted to keep going, and she continued to fight. At the same time, as time was passing by, she and her doctor were both rather afraid that if her mother waited any longer, she would physically not be able to drink the 6 ounces of fluid needed to end her life.

"Finally, on Saturday morning, she told me she couldn't take another night and that she wanted to arrange to take her medicine that day. That evening, her sister, her doctor, two close friends, my husband and I gathered around her bed. She whispered a few parting words, and then using every bit of energy she had, sipped down the medicine. Within moments, as the medicine started to kick in, she got a huge smile on her face. Her breaths slowly spaced apart and then she stopped breathing, though the smile never left her face".

Dr. Nicolaidis believes that having the option to end her life actually prolonged her life. "It took every last bit of her energy and will to keep going those last months, and I think if she was afraid of what was to come, or if she just didn't want to stay alive so much, she would have just given up and died naturally. Thankfully, she ended up having the "good death" she so much desired. Of course she (and I) would have wanted it to be a few decades from now, but that wasn't meant to be".

Oregon is the only state allowing doctor assisted suicide to people suffering from terminal diseases. An effort by the Federal Government to prohibit doctors to prescribe the lethal medication and assist the patients, was blocked by the Supreme Court, last month.

THE PROCESS

Dying people who want to hasten their death with a doctor's assistance in Oregon must follow procedures established by the state's Department of Human Services.

The state says these procedures take at least 15 days, require two doctors, and are available only to adult state residents capable of making and communicating their own health care decisions. No doctor is required to participate or to refer a patient to a physician willing to assist.

The patient makes three requests, two oral and one written and witnessed by two adults who are not a family member, heir or health care provider.

The physician explains the patient's diagnosis and prognosis and offers hospice care, pain control and other comfort care.

A second physician confirms the diagnosis and prognosis and that the request is voluntary, enduring and not prompted by impaired judgment.

If either physician suspects psychological impairment, the patient is referred for evaluation and counseling by a psychologist or psychiatrist.

There is a mandatory 15-day waiting period between the first request and the writing of a prescription.

There must be 48 hours between the written request and the prescription. The prescribing doctor reviews that the request is voluntary, and reviews options such as "aggressive pain management, sedation that clouds your mind or to voluntarily cease eating and drinking," family medicine specialist Nicholas Gideonse,. who has written prescription for eight people, seven
of whom have taken the medication, told USA TODAY.

The physician must ask the patient to notify next-of-kin, and must reinforce that the request may be rescinded at any time.

Both physicians and the pharmacist who fills the prescription must submit detailed reports to the Oregon Department of Human Services.

The prescription is a lethal overdose of barbiturates either in dozens of capsules or six ounces of liquid. The patient must be able to swallow the overdose without assistance from others, "to show the volitional nature of this," says Gideonse.




Copyright © 2003 - 2006 by Greek News

28 November 2006

Ευχέλαιο για τα ποντίκια, αλλά να πάρουμε και μια γάτα

...
Ο blogger ArtManifesto έβαλε εδώ δύο ωραίες φωτογραφίες στη μνήμη των πέντε (5) δολοφονημένων στην περιοχή Αγρινίου από ένα συγχωριανό τους, επειδή του πάτησαν το λιβάδι κλπ. Έγραψα λοιπόν εκεί, αλλά θεωρώ σημαντικό να επαναλάβω και πιο πανηγυρικά ότι, το καλύτερο μνημόσυνο για τους συγκεκριμένους 5 και όλους τους άλλους που σκοτώθηκαν με όμοιο τρόπο παλαιότερα και θα σκοτωθούν, δυστυχώς, και στο μέλλον θα ήταν να απαγορευτούν απόλυτα και οριστικά η οπλοκατοχή και μαζί της και το κυνήγι.

Σ' αυτή την περίπτωση, αν οι 5 ή κάποιοι άλλοι, πατούσαν και τσαλάκωναν το τριφύλλι του φονιά, θα παίζανε όλοι μαζί κανένα ξύλο στα χωράφια και θα έβρισκαν μετά όλοι το δίκιο τους στα δικαστήρια. Τώρα, με το πρόσχημα του δικαιώματος κυνηγιού (από πού ως πού?) μπορεί και κυκλοφορεί κάθε προβληματικός με ένα κανόνι στο χέρι και αλοίμονο στον οποιονδήποτε, δίκαιο ή άδικο, βρεθεί μπροστά του...

Κανένα μνημόσυνο δεν βοηθάει -και δεν αποτελεί μομφή αυτό προς τον ArtManifesto- αν δεν δημιουργηθούν ταυτόχρονα και οι προϋποθέσεις να μην ξανασυμβεί τόσο εύκολα ένα τόσο μεγάλο έγκλημα. Όταν μαζευτούν ποντίκια, κάνουμε ευχέλαιο για να φύγουν (λέμε τώρα!), πρωτίστως παίρνουμε όμως ένα πεινασμένο γάτο για να τα αντιμετωπίσει!

Ιωνικόν

....
Γιατί σπάσαμε τ' αγάλματά των / γιατί τους διώξαμε από τους ναούς τους / διόλου δεν πέθαναν γι' αυτό οι θεοί. / Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούν ακόμη / σένα οι ψυχές τους ενθυμούνται ακόμη...
Κ.Καβάφης, «Ιωνικόν»

Βλέπε επίσης αυτό το κείμενο!



.

25 November 2006

Διαχρονικές καταπατήσεις ιερών και οσίων.

...
Στο βίντεο άλλη μια μεγαλειώδης δήλωση του κ. Χριστόδουλου, με την οποία ουσιαστικά δικαιολογεί και καθαγιάζει όλες τις καταπατήσεις και μετατροπές εθνικών ναών σε χριστιανικούς και, κατ' επέκταση, και των χριστιανικών ναών σε μωαμεθανικά τζαμιά. Αυτός αναφέρεται βέβαια μόνο στις καταστροφές και μετατροπές αρχαίων ναών από τους Χριστιανούς. Ό,τι έκαναν, όμως, οι πνευματικοί πατέρες του Χριστόδουλου στην ύστατη Αρχαιότητα και τον πρώιμο Μεσαίωνα, το ίδιο επανέλαβαν μετά τον 11ο αιώνα στη Μικρά Ασία και στα Βαλκάνια οι Οθωμανοί.

Περί το έτος 600 μ.Χ. έλεγε ο επίσκοπος Ρώμης Γρηγόριος Α', ο Μέγας και άγιος της ορθόδοξης και της καθολικής Εκκλησίας: «Πρέπει να προσέξουμε πρώτα από όλα να μην εξοργίσουμε τους ειδωλολάτρες και να μην καταστρέφουμε τους ναούς τους. Πρέπει να καταστρέφουμε μόνο τα είδωλα και έπειτα να ραντίζουμε το μέρος με αγιασμό και να τοποθετούμε μέσα του άγια λείψανα. Αν οι ναοί αυτοί είναι καλοκτισμένοι, μάς συμφέρει να τους μετατρέπουμε απλώς από χώρο λατρείας των δαιμόνων σε χώρο λατρείας του αληθινού Θεού». Τόσο εύκολα ήταν, με λίγο νεράκι και με υπολείμματα πτωμάτων φεύγει ο θεός των ειδωλολατρών και έρχεται ο
«αληθινός».

Περίπου μια χιλιετία αργότερα γράφει ο Οθωμανός ιστορικός Σαν αλ-Ντιν σε μια περιγραφή της κατάκτησης της Κων/πολης που συνέταξε κατά το 16ο αιώνα: «...Οι (χριστιανικοί) ναοί της Πόλης καθαρίστηκαν από τα ποταπά είδωλα και τις βρώμικες ειδωλολατρικές ακαθαρσίες, σβήστηκαν οι εικόνες τους και στήθηκαν μωαμεθανικοί βωμοί και άμβωνες ... οι ναοί των απίστων μετατράπηκαν σε τζαμιά των πιστών και οι ακτίνες του φωτός του Ισλάμ έδιωξαν τις στρατιές του σκότους, όπου μέχρι τότε ζούσαν οι αισχροί άπιστοι ...» (P. Sherrad: Constantinople, Iconography of a Sacred City, Λονδίνο 1965). Έτσι, οι «εξαγνισμοί» που είχαν μεθοδεύσει οι Χριστιανοί εναντίον των εθνικών ιερών, επαναλαμβάνονταν από τον 11ο αιώνα στη Μικρά Ασία και από το 15ο αιώνα και στα Βαλκάνια, σε βάρος τους εκ μέρους των Mωαμεθανών. Ο ανταγωνισμός πολιτισμών ως σύγκρουση μεταξύ «αληθινών» θρησκειών...

Τώρα έρχεται ο κ. Χριστόδουλος με την ανεξέλεγκτη και αδιάκοπη φλυαρία του να μας υπενθυμίσει την παράδοση ότι, όποιος επικρατεί καταστρέφει τους ναούς των άλλων και φτιάχνει στα ερείπιά τους δικούς του ναούς. Γιατί να μην το κάνουν λοιπόν επί τόσους αιώνες, μέχρι σήμερα και οι Τούρκοι;

Νεοσυντηρητισμός...

Η πολιτική κουλτούρα που ελέγχει τις ΗΠΑ και νόμισε
ότι μπορεί να ελέγξει προς ίδιον όφελος και τον κόσμο...
(click)

24 November 2006

Ζητείται γνώστης πακέτου SPSS...

για να εισαγάγει στοιχεία από περίπου 115 ερωτηματολόγια με 30 ερωτήσεις. Προβλέπεται αμοιβή! Γράψτε sfrang@yahoo.com

"South France"

...
Chris Paulson performing in Biarritz and Vieux Boucau, France 2001
the song is "South France" from his 1996 release, "Dreamtown"



Εκλογές Τ.Ε.Ε. - την Κυριακή


(click)

23 November 2006

Ξόρκια στο κακό και μακριά από μας

...
Αν ήξερε ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους και η συνοδεία του τι τους περίμενε κατά τη σύντομη επίσκεψή τους στην Μπογκόρ της Ινδονησίας, τη Δευτέρα, 13/11/, ποιος ξέρει, μπορεί και να το έβαζαν στα πόδια. Ναι μεν υποψιάζονταν ότι είναι ανεπιθύμητοι, αλλά δεν φαντάζονταν τι τους είχαν ετοιμάσει. Ο αρχιμάγος της περιοχής, λοιπόν, είχε επιδοθεί εκείνες τις μέρες σε τελετές βουντού, προκειμένου να ξορκίσει το... κακό, που απειλεί την πατρίδα του με την έλευση των Αμερικανών. Ετοίμασε ένα μαγικό φίλτρο από αίμα κατσίκας και φιδιού κι αφού τα έβρασε καλά, προσθέτοντας μπρόκολο και άλλα μυρωδικά (σάς μεταφέρουμε τη συνταγή χονδρικά), περιέλουσε εαυτόν και το σκόρπισε στον αέρα, ώστε να βρει τα υποψήφια θύματά του.

Αυτό υποτίθεται πως θα είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργήσει στους σωματοφύλακες του Αμερικανού προέδρου την εντύπωση ότι δέχονται επίθεση, οπότε θα προκαλείτο χάος με την αναμενόμενη αντίδρασή τους στο ανάκτορο της Μπογκόρ, όπου θα πραγματοποιείτο η συνάντηση Μπους με τον πρόεδρο Σ. Μπ. Γιουντχογιόνο. Κι όπου φύγει φύγει! Εκείνο που κατά τα φαινόμενα δεν υπολόγισε σωστά ο Ινδονήσιος αρχιμάγος, είναι ότι ο θεοσεβούμενος, αναβαπτισμένος πρόεδρος θα έκανε προηγουμένως προσευχές στον "αληθινό θεό" και θα προχωρούσε μπροστά αγέρωχος, χωρίς τον παραμικρό φόβο. Οπότε, μάταιος o κόπος του μάγου...

(Καθημερινή, 17/11/2006)

Ξόρκια αυτοί, αγιασμό ο δικός μας... πού να πιάσουν τα μαγικά τους

22 November 2006

Η αντιπαλότητα των εκκλησιαστικών «πατέρων» προς τον Ελληνισμό...

...
Η φίλη penguin-witch έγραψε σε σχόλιό της εδώ για το θέμα του Κοσμά Αιτωλού που έθεσα κάποια ερωτήματα, ότι διαφαίνεται πως «κατά κανόνα δεν ήταν θρησκευτικά τα κίνητρα που οδήγησαν στις θανατώσεις (χριστιανών). Οικογενειακές βεντέτες, "ανοιχτοί λογαριασμοί", πολιτικές σκοπιμότητες και βεντέτες, ακόμα και ερωτική εκδίκηση φαίνονται καθαρά κάτω από το "για του Χριστού την πίστη την αγία".» Θεωρώ σωστή αυτή την τοποθέτηση και έχω σε κάποιο άλλο κείμενό μου γενικεύσει αυτή την ιδέα ως εξής:

Προσπαθώντας να ερμηνεύσω το μίσος των εκκλησιαστικών «πατέρων» κατά του ελληνικού πολιτισμού και των εκπροσώπων του, διαπιστώνω ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι υβριστές, και εχθροί του Ελληνισμού εκείνη την εποχή, επιφανείς πατέρες και απολογητές του χριστιανισμού, όπως επίσης οι απόστολοι και ισαπόστολοί του, δεν ήταν Έλληνες και, σχεδόν όλοι, είχαν γεννηθεί και μεγαλώσει σε εξωελληνικό περιβάλλον. Προέρχονταν ουσιαστικά από τους ανατολικούς λαούς της Μικράς Ασίας, της Συρίας, της Παλαιστίνης και της Αιγύπτου και, το σημαντικότερο, ήταν τέκνα του ανατολικού μεταφυσικού μυστικισμού.

Ήταν βέβαια ελληνόφωνοι όλοι αυτοί οι διανοούμενοι αλλά ήταν τόσο Έλληνες, όσο είναι σήμερα Εγγλέζοι οι κάτοικοι των Ινδιών και του Πακιστάν ή των νησιών της Καραϊβικής που συνεννοούνται μεταξύ τους αγγλικά! Οι σημαντικότεροι εξ αυτών που βρίσκονταν στην κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας είχαν γνωρίσει τον ελληνικό ορθολογικό ανθρωποκεντρισμό ως ξένη ιδεολογία και τον είχαν σπουδάσει στις σχολές της εποχής, στις οποίες διδάσκονταν ο Όμηρος και οι Αθηναίοι φιλόσοφοι. Η «μη ελληνικότητά» τους δεν αποτελεί καταρχάς αρνητικό στοιχείο, εξηγεί όμως γιατί είχαν λόγους να είναι αντίθετοι ή και εχθρικοί προς μια ξένη γι' αυτούς κοσμοαντίληψη.

Δεν θα ήταν άτοπο λοιπόν να εκτιμήσουμε ότι, η εχθρική στάση αυτών των πατέρων του χριστιανισμού απέναντι στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, δεν είχε σχεδόν καθόλου θρησκευτικά αίτια και δεν ήταν ανεξάρτητη από πολιτικά κινήματα της εποχής και επιδιώξεις διαφόρων κοινωνικών και εθνικών ομάδων. Οι Ελληνίζοντες είχαν κατά τη μέση και ύστερη Αρχαιότητα σαφή πολιτισμική υπεροχή και η ευχέρειά τους για παρεμβάσεις και επιρροή στα κέντρα εξουσίας, στο παλάτι και στο στρατό, όπου παίρνονταν οι ουσιαστικές αποφάσεις, ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερες από αυτές άλλων εθνικών και κοινωνικών ομάδων, ανερχόμενων και/ή μονίμως παραμελημένων. Αυτές οι παρεμβάσεις των Ελληνιζόντων, συγκλητικών και ανεξάρτητων διανοουμένων, είχαν δε απώτερο σταθερό στόχο την αποδυνάμωση της απόλυτης αυτοκρατορικής ισχύος και την προώθηση κάποιων, προφανώς ασαφών, μοντέλων συμμετοχής, σε ανάμνηση της λειτουργίας των ελληνικών πόλεων.

Σήμερα, δεν είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε, κρίνοντας αναδρομικά, ότι οι λαοί γύρω από τον ελληνόφωνο χώρο της Αρχαιότητας χειραγωγούνταν πολιτισμικά και για πολλούς αιώνες από τους ελληνικούς πληθυσμούς, με τους οποίους όμως δεν μοιράζονταν συνείδηση κοινής ιστορίας. Αργότερα επεβλήθησαν σ' αυτούς τους λαούς βιαίως οι αντιλήψεις και πρακτικές των Ελλήνων, αρχικά στη μακεδονική και αργότερα στη ρωμαϊκή εκδοχή τους, με τις διαστρεβλώσεις και τους πολλαπλούς εκφυλισμούς που είχαν εντωμεταξύ υποστεί αυτές οι αντιλήψεις και πρακτικές.

Η επιβαρημένη συλλογική ιστορική μνήμη αξιοποιήθηκε από τους διανοούμενους αυτών των λαών κατά των Ελληνιζόντων και των έργων του ελληνικού πολιτισμού, όταν στις δεκαετίες της ύστερης Αρχαιότητας δόθηκε η πολιτική ευκαιρία με την εμπέδωση της απολυταρχικής «ελέω θεού» εξουσίας. Ως όχημα για την εθνική και προσωπική ανέλιξη των αντιπάλων του Ελληνισμού, αφού γαι φιλοσοφική και επιστημονική ανάδειξη δεν υπήρχε το απαραίτητο κοινωνικό υπόβαθρο και πιθανόν δεν ήταν διαθέσιμα και το απαιτούμεν ιστορικό βάθος για σχετική πνευματική δημιουργία, αξιοποιήθηκε μία επίσης ξενόφερτη ιδεολογία, η νέα θρησκεία με ιουδαϊκή καταγωγή και με εργαλείο επιβολής την ισχύ των ρωμαϊκών όπλων. Αυτή η, από τη μονοθεϊστική φύση της, ολοκληρωτική ιδεολογία, προσαρμοσμένη στις ανάγκες της ρωμαϊκής εξουσίας για διατήρηση της συνοχής του κράτους και μακροημέρευση του εκάστοτε αυτοκράτορα στην κορυφή του, οδήγησε σε αγαστή συνεργασία κράτους και εκκλησίας, τη λεγόμενη «συναλληλία».

Το επιχείρημα ότι οι περισσότεροι από τους «πατέρες» του χριστιανισμού είχαν ελληνική παιδεία και γνώριζαν επαρκώς τη φιλοσοφία δεν απαντάει σε κανένα από τα προαναφερόμενα ερωτήματα. Η ιδέα ότι όποιος έχει μελετήσει κάτι το εκτιμάει επίσης, είναι προφανώς άστοχη. Ίσως δε η βαθιά γνώση της ελληνο-ρωμαϊκής φιλοσοφίας να δημιουργούσε και εντονότερη αντιπάθεια, λόγω φθόνου ή απελπισίας για έλλειψη αντεπιχειρημάτων. Να μην παραβλεφθεί επίσης η ύπαρξη αισθημάτων εκδίκησης για όσα πραγματικά ή νομιζόμενα δεινά είχαν υποστεί οι λαοί γύρω από τον ελληνόφωνο χώρο από τις επιδρομές των Μακεδόνων και των Ρωμαίων.

Ειδικά στις αρχές του 21ου αιώνα αντιμετωπίζουμε το φαινομενικά παράδοξο, άτομα αραβικής ή ινδο-πακιστανικής καταγωγής που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και σπούδασαν σε δυτικό περιβάλλον (Βρετανία, ΗΠΑ) να «θυσιάζονται» για θρησκευτικούς λόγους, σπέρνοντας το θάνατο και σε δεκάδες άλλους συνανθρώπους τους. Το φαινόμενο δε, ακόμα και Ελλήνων που φοιτούν σε δυτικές χώρες, να επιστρέφουν στην πατρίδα τους και να συκοφαντούν, συχνά με αισθήματα μίσους τη χώρα και το λαό που τους φιλοξένησε στα χρόνια των σπουδών τους, κάθε άλλο παρά σπάνιο είναι. Εκτιμούμε ότι κύριος παράγοντας γι' αυτά τα χάσματα είναι, αφενός οι πολιτισμικές διαφορές, οι οποίες δεν καλύπτονται με κάποια πρόωρη οικονομική άνοδο, αλλά απαιτούν μακρόχρονη εμπέδωση σε κλίμακα γενεών και, αφετέρου, η απουσία μηχανισμού παροχής συστηματικής παιδείας, τότε λόγω της γενικότερης πολιτισμικής υποβάθμισης και τώρα λόγω απορρίψεώς του από θρησκευτικούς φονταμενταλιστές, κυρίως στους μωαμεθανικούς κύκλους, αλλά και σε διάφορους νεο-ορθόδοξους (Ζουράρις, Γιανναράς, Καραμπελιάς κλπ.)

Η προτεραιότητα του εθνικού και κοινωνικού στόχου έναντι του θρησκευτικού επιβεβαιώνεται και από τη συμπεριφορά των διανοουμένων χριστιανών στην περιφέρεια της αυτοκρατορίας (Λιβύη, Αίγυπτος, Παλαιστίνη, Συρία, Ανατολία κ.ά.), οι οποίοι έβλεπαν ότι το νέο σχήμα λειτουργίας του κράτους, με ενωτική ιδεολογία το χριστιανισμό, άφηνε τους λαούς τους εκτός επιρροής στην κεντρική εξουσία. Δεν είναι τυχαίο ότι σ' αυτές ακριβώς τις χώρες διαδίδονταν εύκολα οι «αιρέσεις» με συνήθως ασήμαντες διαφοροποιήσεις από τα κεντρικά θρησκευτικά δόγματα. Διάφοροι γνωστικισμοί, μοντανισμός, μανιχαϊσμός, απολλιναρισμός, αρειανισμός, μονο- ή μιοφυσιτισμός, μεσαλιανισμός, νεστοριανισμός, δονατισμός κ.ά. ήταν δοξασίες και αιρέσεις που δημιουργήθηκαν και/ή εξαπλώθηκαν στη Συρία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Ανατολία, τη Μεσοποταμία, την Περσία κ.α. Αποτέλεσμα αυτών των διαφοροποιήσεων και, ουσιαστικά, αποσχιστικών κινημάτων, ήταν να υφίστανται αυτοί οι λαοί, αρχικά την «πνευματική» εχθρότητα της Ρώμης και της Κων/πολης, στη συνέχεια δε στρατιωτική καταπίεση, διώξεις και σφαγές.

Έτσι, όταν εξασθένησε η επιρροή της κεντρικής εξουσίας στις περιοχές τους και ήρθε στο προσκήνιο ο μωαμεθανισμός, προσχώρησαν οι λαοί της τότε βυζαντινής περιφέρειας με ευκολία στη νέα θρησκεία η οποία, αφενός ήταν προσαρμοσμένη πολύ καλύτερα στις συνθήκες ζωής και ανάγκες αυτών των πληθυσμών και, αφετέρου, δεν απείχε πολύ από τη χριστιανική ή, όπως γράφει ο Runciman («Η Βυζαντινή Θεοκρατία»): «Η πίστη που κήρυττε ο Μωάμεθ ήταν εγγύτερα στη δική τους (των Μονοφυσιτών) απ' ότι η Ορθοδοξία της Χαλκιδόνας...». Μια νέα θρησκεία αποτέλεσε λοιπόν και σ' αυή την περίπτωση όχημα για τη μετάβαση στην καινούργια εποχή με μεγαλύτερη δυνατότητα επιρροής των παραμελημένων εθνικών και κοινωνικών ομάδων της αυτοκρατορίας (K. Deschner: «Kriminalgeschichte des Christentums»).


Σίγουρα, αυτές οι θέσεις ξεφεύγουν από το συγκεκριμένο θέμα που έθεσε η φίλη penguin-witch, θεώρησα όμως ότι δεν είναι άστοχο να τις επαναφέρω προς προβληματισμό

Τί διδάσκουν στο Ναυτικό?

...
Μια συνέντευξη με το ναύαρχο Αντώνη Αντωνιάδη που έθεσε
για άλλη μια φορά το πρόβλημα της διαπλοκής του κράτους με
τον εκκλησιαστικό μηχανισμό. Βλέπε επίσης εδώ!











(ΤΟ ΒΗΜΑ, 18/11/2006)

21 November 2006

Μια απάντηση για το θέμα της Ορολογίας

...
Στο κείμενο με τίτλο "Ψηφίστε!" που έβαλα προχθές, απάντησε ένας φίλος αναγνώστης, ο phivos. Βάζω εδώ μια προσωπική απάντηση στο σχόλιό του, για να μην χαθεί αυτή εκεί στη λίστα.

Το σχόλιο του Φοίβου ήταν τελείως έξω από την πραγματικότητα. Αν και δεν συμετέχω σ' αυτές τις επιτροπές ορολογίας, οι οποίες αποτελούνται από τεχνικούς, φιλολόγους και γλωσσολόγους (πολλοί πανεπιστημιακοί ανάμεσά τους), έχω μια μικρή πείρα από τον τρόπο δουλειάς τους.

Καταρχάς, κύριος στόχος αυτών των δραστηριοτήτων είναι να εμπλουτιστεί η διαγλωσσική βάση ορολογίας IATE, η οποία ως προς το ελληνικό λεξιλόγιο είναι ελλειμματική. Αυτό το κενό προσπαθούν να καλύψουν, αφού το επίσημο κράτος δεν ενδιαφέρεται (χρηματοδότηση!), με εθελοντική εργασία σε "ομάδες εργασίας" κάποια μέλη υπηρεσιών, οργανισμών, ιδιωτικών εταιριών.

Μετά από πολλές και συχνά επίπονες και πολύωρες συζητήσεις, λόγω των διαφορετικών επαγγελματικών εμπειριών και γλωσσολογικών αναγκών των μελών αυτών των επιτροπών, διαμορφώνεται μια πρόταση, η οποία πρέπει να τεθεί σε δημόσιο διάλογο. Σ' αυτή ακριβώς τη φάση βρίσκεται η διαδικασία για τον όρο expert system που έφερα εγώ στη δημοσιότητα εδώ, αλλά πραγματοποιείται καθημερινά για πάρα πολλούς όρους.

Αφού ολοκληρωθεί και αυτή η διαδικασία της δημόσιας κρίσης, "γραφειοκρατική" από τη φύση της, καθιερώνεται ο όρος "μέχρι νεωτέρας", όπως λένε και στο στρατό - τίποτα δεν είναι οριστικό στη ζωή και στην επιστήμη. Ο όρος παίρνει το δρόμο του για τη "βάση ορολογίας", για τις πανεπιστημιακές σχολές, για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κλπ. κλπ.

Αν πρόκειται για όρο που χρειάζεται στην εκπαίδευση, κάποια στιγμή θα παρουσιαστεί αυτός σε ένα σχολικό βιβλίο και θα εκπλήσσεσαι εσύ: "μα πού τον βρήκαν;" Τώρα ξέρεις το μυστικό και δεν έχεις παρά, εφόσον διαθέτεις την απαιτούμενη υπομονή, τις γνώσεις και τον ελεύθερο χρόνο, να συμμετάσχεις στις συζητήσεις τέτοιων επιτροπών και να συμβάλεις στη δημιουργία νέας ορολογίας. Η ορολογία αυτή εισέρχεται καταρρακτωδώς στον ελληνόφωνο χώρο, αγγλόφωνη, γαλλόφωνη και γερμανόφωνη και, όσοι έχουν το σχετικό "ψώνιο", δεν προλαβαίνουν να την τακτοποιούν και να αναζητούν συνεργάτες, οι οποίοι θα μελετήσουν ελληνικούς όρους και τις διάφορες εκδοχές τους... Βλέπε επίσης τα τεύχη Ορόγραμμα της ΕΛΕΤΟ.

Απάντηση σε "ένα Ορθόδοξο"

...
Ένας αναγνώστης του κειμένου με τίτλο "Φρόνημα με συγκεκριμένες προδιαγραφές" έγραψε με ψευδώνυμο "Ένας Ορθόδοξος" την άποψή του και χαίρομαι γι' αυτό. Επειδή είναι πιθανόν να "χαθεί" εκεί η απάντηση, γράφω εδώ μερικές σκέψεις για να διευκολυνθεί ο διάλογος. Καταρχάς, δεν μπορεί καθένας να προκαθορίσει, πότε θα πολεμήσει για την πατρίδα και για οτιδήποτε άλλο θεωρεί σημαντικό. Εφόσον, ευτυχώς, δεν προκύπτουν πόλεμοι, πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους, είτε αρχηγούς, είτε απλούς υποψήφιους μαχητές, από τις προθέσεις τους, τι θα έκαναν, αν προέκυπτε το απευκταίο...

Τώρα, ένας λόγος που ζούμε "ευδαιμονικά" και δεν έχουμε πολέμους σχετίζεται, αφενός με τις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις που μας δίνουν τη δυνατότητα καλύτερης ζωής και αφετέρου με τις πολιτικές επιλογές, οι οποίες μέχρι τώρα έχουν οδηγήσει τη χώρα μας σε μια ειρηνική περίοδο μεγαλύτερη των 50 ετών. Κι αν ακόμα συνέβαιναν κάποια διαφορετικά πράγματα ως προς την υγεία ή την ασφάλειά μας, η όποια Ορθοδοξία δεν θα είχε να προσφέρει τίποτα για την επίλυσή τους, όπως δεν προσέφερε όλους τους προηγούμενους αιώνες. Καμιά ασθένεια δεν γιατρεύτηκε με θρησκευτικά ξόρκια και κανένας πόλεμος δεν απετράπη με αναφορές στην πίστη και στη θρησκεία. Να υπενθυμίσω ότι Γάλλοι και Γερμανοί πολέμαγαν μέχρι και το β' παγκόσμιο πόλεμο με το σύνθημα, αμφότεροι: "Ο θεός μαζί μας". Στο β' βαλκανικό πόλεμο από τη μια μεριά ήταν οι ορθόδοξοι Έλληνες και Σέρβοι και από την άλλη οι επίσης ορθόδοξοι Βούλγαροι, πίσω δε από κάθε στρατό οι αντίστοιχης εθνικότητας παπάδες, με λάβαρα, σταυρούς και εξαπτέρυγα. Η ιστορία των τελευταίων 17 αιώνων δείχνει εξ άλλου ότι οι εκκλησιαστικοί μηχανισμοί συμμετείχαν στη διοργάνωση πολέμων με δικούς τους στόχους.

Ως προς το "ποιόν της Ορθοδοξίας" και τη ζωή των πραγματικών ορθοδόξων, πέρα από τον προβληματισμό για την ειδοποιό διαφορά του "ορθοδόξου" από τον "καθολικό" (το filioque τους διαφοροποιεί, δηλαδή; πώς φαίνεται αυτή η διαφορά στην καθημερινή ζωή, πέρα από προσωπικές ιδεοληψίες περί διαφορετικότητας), ο κόσμος το μόνο που αντιλαμβάνεται είναι οι προσπάθειες του εκκλησιασιτκού μηχανισμού να αυξήσει την περιουσία και τις ευκαιρίες πολιτικής παρέμβασης. Αν το ποιόν της Ορθοδοξίας εκδηλώνεται κάπως αλλιώς, ας το εξηγήσει κάποιος, εγώ προσωπικά δεν το βλέπω... Διαπιστώνω, όμως, ότι τα 2/3 των συζητήσεων στις συνεδριάσεις των μητροπολιτών, πέρα από προσωπικές αντιδικίες, αφορούν ευθέως θέματα πλουτισμού και εξουσίας του εκκλησιαστικού μηχανισμού και τα υπόλοιπα είναι επίσης ίδιου περιεχομένου,αλλά καλυμμένα με το μανδύα κάποιων, προσχηματικών κατά την κρίση μου, θεολογικών ή φιλοσοφικών ανησυχιών. Έχω πλήθος παραδειγμάτων, με τα οποία θα γέμιζα πολλές σελίδες.

Για να κλείσω αυτή την παρέμβασή μου, θέλω κάποτε να αναφερθώ σε ορισμένους "νεομάρτυρες", λίγους έτσι κι αλλιώς, που διαφημίζονται και προβάλλονται με κάθε σημαντική και ασήμαντη αφορμή. Εδώ πρόκειται για τον Κοσμά τον Αιτωλό (1714-1779), ο οποίος είχε κάποια δραστηριότητα ιεραποστολική και εθνοπατριωτική, όπως τον περιγράφουν οι βιογράφοι του και, κάποτε, συνελήφθη και εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς. Την ίδια εποχή, όμως, που δραστηριοποιείτο ο Κοσμάς, οι υποψήφιοι πατριάρχες εξαγόραζαν με δωρεές στο σουλτάνο και τους συμβούλους του τον πατριαρχικό θρόνο και τα πατριαρχεία εξέδιδαν και πωλούσαν συγχωροχάρτια - ορθόδοξα συγχωροχάρτια, τα οποία δεν διέφεραν σε τίποτα από τα αντίστοιχα καθολικά. Ποια θέση είχε πάρει επ' αυτών ο συγκεκριμένος Κοσμάς; Μήπως συμμετείχε κι αυτός στην εμπορεία θέσεων και συγχωρήσεων ή στην είσπραξη και απόδοση φόρων και πάνω σε κάποια οικονομική αντιδικία έχασε το κεφάλι του; Δεν θα ήταν και ο πρώτος που την έπαθε με αυτό τον τρόπο, αφού οι Τούρκοι ενδιαφέρονταν για τους ετερόφωνους και ετερόθρησκους κατοίκους της αυτοκρατορίας, μόνο όταν προέκυπταν επαναστατικές δραστηριότητες ή ελλείμματα στο ταμείο συναλλαγών.

Η περίεργη σχέση του Κοσμά με την οθωμανική εξουσία ενισχύεται κι από το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος έλεγε και έγραφε (έχουν διασωθεί αυτά και κανείς δεν τα αμφισβητεί): «Και διατί δεν ήφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, που ήταν τόσα ρηγάτα (=δυτικά κράτη) εδώ κοντά νά τους το δώση (=το Βυζάντιο), μόνον ήφερε τον Τούρκον, μέσαθεν από την Κόκκινην Μηλιάν καί του το εχάρισε; Ηξερεν ο Θεός, πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την πίστιν, ενώ ο Τούρκος δέν μας βλάπτει. Χρήματα δώσ' του και καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι. Καί διά να μη κολασθούμεν, το έδωσε του Τούρκου, και τον έχει o Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάη...» 'Αρα ο "Τούρκος" δεν ήταν κατακτητής αλλά υποτακτικός, φύλακας του "Ρωμιού" και μάλιστα με θεϊκή μεθόδευση!

Μήπως, πριν τον προβάλλουμε ως εθνικό ήρωα, θα έπρεπε να ερευνηθεί, πώς αυτός ο φιλότουρκος θεολόγος που έμπλεκε στα σχέδια του εκκλησιαστικού μηχανισμού και το θεό, είχε άλλου είδους διαφορές με τους Τούρκους και γι' αυτό τον εκτέλεσαν; Πάσα απάντηση δεκτή!

20 November 2006

Ψηφίστε!

Expert system – Έμπειρο σύστημα;

Με αφορμή ερώτημα του αναγνώστη του «O» κ. Α. Μπίρη, τόσο η ΜΟΤΟ (Μόνιμη Ομάδα Τηλεπικοινωνιακής Ορολογίας, OTE) όσο και η ομάδα ΕΛΟΤ/ΤΕ48/ΟΕ13, συλλογικά μέλη της ΕΛΕΤΟ (Eλληνική Εταιρία Ορολογίας), επανεξέτασαν τον όρο expert system της <Τεχνητής Νοημοσύνης> που είχαν παλαιότερα αποδώσει με τον ισοδύναμο ελληνικό όρο έμπειρο σύστημα, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα όπως θα δούμε παρακάτω.

Σύμφωνα με το Διεθνές Πρότυπο ISO/IEC 2382-28:1995 (ισοδύναμο ΕΛΟΤ 996-28) έχουμε τους ακόλουθους ορισμούς:
  • γνωσι(ο)παγές σύστημα (knowledge-based system, KBS): σύστημα επεξεργασίας πληροφοριών που συντελεί στην επίλυση προβλημάτων σε συγκεκριμένο τομέα ή περιοχή εφαρμογής με συναγωγές από μια βάση γνώσεων
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 Ο όρος "γνωσιοπαγές σύστημα" χρησιμοποιείται μερικές φορές ως
συνώνυμο του όρου "έμπειρο σύστημα", που συνήθως περιορίζεται στις γνώσεις εμπειρογνωμόνων (εμπειρογνωσία).
2 Μερικά γνωσιοπαγή συστήματα διαθέτουν μαθησιακές ικανότητες.
  • έμπειρο σύστημα (expert system, ES): γνωσι(ο)παγές σύστημα που συντελεί στην επίλυση προβλημάτων σε συγκεκριμένο τομέα ή περιοχή εφαρμογής με συναγωγές από μια βάση γνώσεων αναπτυγμένη από τηνανθρώπινη εμπειρογνωσία
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1 Ο όρος "έμπειρο σύστημα" χρησιμοποιείται μερικές φορές ως συνώνυμο του όρου "γνωσιοπαγές σύστημα", αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να τονιστεί η γνώση εμπειρογνωμόνων.
2 Μερικά έμπειρα συστήματα είναι ικανά να βελτιώνουν τη βάση γνώσεών τους και να αναπτύσσουν νέους κανόνες συναγωγής βασιζόμενα στην εμπειρία τους από προηγούμενα προβλήματα.
Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει ένα expert system και τη διεπαφή του με τον χρήστη.


Το expert system διαθέτει αφενός μια βάση γνώσεων η οποία έχει τροφοδοτηθεί με γνώσεις ενός ή περισσότερων εμπειρογνωμόνων (εμπειρογνωσία) από ένα συγκεκριμένο τομέα και διαθέτει και κανόνες λογικής (μηχανή συναγωγής συμπερασμάτων) με τους οποίους επεξεργάζεται και συνδυάζει τις γνώσεις αυτές και συνάγει συμπεράσματα τα οποία δίνει ως απαντήσεις-λύσεις στον χρήστη. Το λοιπόν παίζει το ρόλο ενός εμπειρογνώμονα.

Πρέπει να επισημανθεί ότι σύμφωνα με τη σημείωση 2 υπάρχουν expert systems που αναπτύσσουν από μόνα τους περαιτέρω, τόσο τη βάση γνώσεών τους όσο και τη λογική τους· με άλλα λόγια βελτιώνουν την «εμπειρογνωσία» τους.

Έχουν υιοθετηθεί οι αποδόσεις:
expert {ουσιαστικό} = εμπειρογνώμονας
expert {επίθετο} = εμπειρογνωσιακός π.χ. expert analysis = εμπειρογνωσιακή ανάλυση
expertise {ουσιαστικό} = εμπειρογνωσία (που διαθέτει ο εμπειρογνώμονας)
expertise {ουσιαστικό} = εμπειρογνωμοσύνη (= γνωμάτευση εμπειρογνώμονα)
Ανάλυση του αγγλικού όρου και εφαρμογή του Aναλογικού Kανόνα:
expert system: σύμπλοκο δίλεκτο του τύπου dD (d: προσδιορίζον συνθετικό – D: Προσδιοριζόμενο συνθετικό)
expertd <=> π4εμπειρογνώμονας, εμπειρογνωμονικός, εμπειρογνωμικός, εμπειρογνωσιακός, της εμπειρογνωσίας
systemD <=> Π5σύστημα
Υποψήφιοι ελληνικοί ισοδύναμοι όροι που εξετάστηκαν από τις δύο Ομάδες και από το ΓΕΣΥ (Γενικό Επιστημονικό Συμβούλιο της ΕΛΕΤΟ):
σύστημα εμπειρογνώμονας (Ππ),
σύστημα εμπειρογνώμονα (Ππ),
εμπειρογνώμονας σύστημα (Ππ)
εμπειρογνωσιακό σύστημα (πΠ),
εμπειρογνωσικό σύστημα (πΠ),
εμπειρογνωμονικό σύστημα (πΠ),
εμπειρογνωμικό σύστημα (πΠ),
σύστημα εμπειρογνωσίας (Ππ)
Τελική επιλογή όρου

Ύστερα από συζήτηση στις δύο Ομάδες και στο ΓΕΣΥ αποφασίστηκε να τεθούν δημοσίως (δημόσια κρίση) αφενός το ερώτημα της σκοπιμότητας αλλαγής της αρχικής απόδοσης έμπειρο σύστημα και αφετέρου η ψήφιση εναλλακτικού όρου από μια σειρά προτεινόμενων αποδόσεων.

Καλείται, λοιπόν, ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος να δηλώσει ΝΑΙ σε μία από τις γραμμές του παρακάτω πίνακα:

και να στείλει τον πίνακα είτε ηλεκτρονικά στη διεύθυνση valeonti@otenet.gr είτε τηλεομοιοτυπικά στον αριθμό 210 8068299.
Κ.Β.

18 November 2006

Πανεπιστημιακό άσυλο

...
Σήμερα πληθαίνουν οι υποστηρικτές της άποψης ότι η δημοκρατία είναι ισχυρή και ότι δεν έχει ανάγκη από στεγανά όπως το πανεπιστημιακό άσυλο. Πολλοί είναι και αυτοί που θεωρούν το άσυλο ιερό. Στη συζήτηση παρεμβαίνουν και αυτοί που θεωρούν ότι έφτασε η ώρα να αλλάξει κάτι στην άρση του ασύλου. Το kathimerini.gr παρουσιάζει σήμερα το διάλογο με τις τρεις πλευρές (πλήρες κείμενο>>>)

(του Κώστα Ονισένκο, Καθημερινή, 18/11/2006)

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο!

...
















(του Ηλία Μακρή, Καθημερινή, 18/11/2006)

17 November 2006

Hans Küng - Ένας που λάκισε από το μαντρί...

...
και τώρα έχει γίνει περιζήτητος ομιλητής και συνομιλητής! Ο Hans Küng δεν είναι βέβαια κάποιος τυχαίος: με συγκροτημένη και εκτεταμένη εγκυκλοπαιδική και θεολογική μόρφωση, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Tübingen/Γερμανία, είχε το θάρρος να αντιταχθεί στις ιδεοληψίες περί αλάνθαστου του πάπα και κάθε άλλου εκκλησιαστικού ηγέτη, περί απαγόρευσης προληπτικών μέτρων κατά της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, περί αγαμίας των κληρικών (καθ' ολοκληρίαν στους καθολικούς και μερική στους ορθοδόξους) κλπ. κλπ. Αποτέλεσμα ήταν να του "απαγορευτεί" από το Βατικανό η διδασκαλία σε Καθολικές Θεολογικές Σχολές.

Βέβαια, το γερμανικό κράτος, όπου δίδασκε ο Küng, δεν τον απέλυσε (θα δικαιωνόταν ο διωχθείς έτσι κι αλλιώς από τα πολιτικά δικαστήρια). Έτσι απελευθερώθηκε το θύμα της απαγόρευσης τελείως από τον καθολικό αρχιβοσκό και μπορούσε να λέει ό,τι θέλει, όπου θέλει και όποτε θέλει. Έγινε περιζήτητος ομιλητής σε όλο τον κόσμο, αλλά το θεμελιώδες ιδεολογικό πρόβλημά του παραμένει: προσπαθεί να φέρει σε συμφωνία τις ιδεοληψίες από την έρημο της Μέσης Ανατολής με τις σημερινές και μελλοντικές εξελίξεις τις επιστήμης και της τεχνολογίας. Η αποτυχία του είναι προδιαγεγραμμένη, παρά τις αγαθές προθέσεις του!


16 November 2006

Βούδας ΙΙ

... από ένα παλαιότερο ταξίδι στο Κυότο.

15 November 2006

Φρόνημα με συγκεκριμένες προδιαγραφές

Απαγορεύεται το φρόνημα!

O Μαρδοχαίος Φριζής ήταν ο πρώτος Ελληνας ανώτερος αξιωματικός, που πέθανε προασπιζόμενος τα ελληνικά εδάφη στα σύνορα της Αλβανίας. Σύμφωνα με τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιώργο Σούρλα, όχι μόνο δεν έπρεπε να το κάνει, αλλά δεν έπρεπε καν να βρίσκεται εκεί. Βλέπετε ο ήρωας του αλβανικού μετώπου ήταν εβραίος στο θρήσκευμα. Πολεμούσε μόνο «για της πατρίδος την ελευθερία» και όχι για του «Χριστού την πίστη την Αγία».

Κατά τον βουλευτή Μαγνησίας αυτά τα δύο είναι ταυτόσημα. Ετσι μπορούμε να υποθέσουμε ότι άθεοι, εβραίοι, μουσουλμάνοι και σαμανιστές πρέπει να αποκλείονται από την υπεράσπιση της πατρίδος των. Τουλάχιστον από τη θέση του αξιωματικού. Αλλά πιθανώς και του απλού στρατιώτη, διότι και αυτοί ορκίζονται. Κι επειδή σύμφωνα με τον ίδιο βουλευτή δεν αρκεί να είναι χριστιανοί, αλλά πρέπει να είναι και ορθόδοξοι, αυτομάτως μένουν εκτός και οι καθολικοί της Σύρου.

Ο κ. Σούρλας εξεμάνη διότι ο επίτιμος αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού κ. Αντώνης Αντωνιάδης δήλωσε άθεος και εξέφρασε ακραίες για την πλειονότητα των Ελλήνων θέσεις περί της θρησκείας. Ο βουλευτής αναγνωρίζει το δικαίωμα του πρώην αρχηγού ΓΕΝ «να πιστεύει και να υποστηρίζει ό, τι εκείνος νομίζει», αλλά κατά την άποψη του Θεσσαλού πολιτικού «η στοιχειώδης αξιοπρέπεια υπαγορεύει να το πράττει χωρίς να υποδύεται άλλους ρόλους όπως αυτών του αρχηγού του ΓΕΝ». Ούτε καν εν αποστρατεία. Ετσι ο κ. Σούρλας ερωτά τον υπουργό Εθνικής Αμυνας αν πρόκειται να κινηθεί η διαδικασία για την έκπτωση του κ. Αντωνιάδη από το αξίωμα του «επίτιμου».

Ο κ. Σούρλας δεν περιορίστηκε στην ερώτηση. Εκλήθη να υπερασπιστεί την άποψή του σε πλήθος καναλιών και ραδιοσταθμών. Καταφανώς εκνευρισμένος -ίσως γιατί οι συνομιλητές του δεν κατανοούσαν το προφανές της σκέψης του- υπέπεσε και σε άλλα ολισθήματα διατυπώνοντας τον ισχυρισμό ότι «το φρόνημα στον στρατό απαγορεύεται». Μας πληροφόρησε δε ότι όλοι όσοι έπεσαν στα πεδία των μαχών το έκαναν υπέρ πίστεως, και ουχί υπέρ πατρίδος όπως όλοι οι υπόλοιποι νομίζαμε.

Πιστεύει ότι είναι αδιανόητο να καλείται ο κ. Αντωνιάδης σε εθνικές επετείους, στην εξέδρα των επισήμων, στην ορκωμοσία οπλιτών και αξιωματικών την οποία χαρακτηρίζει μάλιστα «εξόχως θρησκευτική εκδήλωση». Εκ των παραπάνω συνάγουμε ότι οι άθεοι, μουσουλμάνοι, δωδεκαθεϊστές και εκπρόσωποι άλλων θρησκευτικών δογμάτων όχι μόνο δεν δικαιούνται να είναι αξιωματικοί στις ένοπλες δυνάμεις, αλλά δεν πρέπει να παρακολουθούν ούτε τις παρελάσεις και κυρίως τις τελετές ορκωμοσίας οπλιτών κι αξιωματικών. Ισως όλοι όσοι παρακολουθούν τέτοιες τελετές πρέπει να προσκομίζουν πιστοποιητικά θρησκευτικών φρονημάτων.

Βέβαια κάθε βουλευτής έχει το συνταγματικό δικαίωμα να ερωτά την κυβέρνηση και το κοντό και το μακρύ του. Και πολλοί αυτό πράττουν. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση επ' αυτού. Μια καλή ιδέα είναι να θέσει στο αρχείο την ερώτηση, δίπλα σ' εκείνη του κ. Γιώργου Καρατζαφέρη που ερωτούσε την ελληνική Βουλή «αν έφυγαν οι Εβραίοι από τους δίδυμους πύργους πριν από το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου». Ετσι κάποτε το κοινοβούλιο πιθανώς να εκδώσει ένα ανθολόγιο που μπορεί να πάρει τον τίτλο: «διασκεδαστικές στιγμές της ελληνικής κοινοβουλευτικής ιστορίας».

Μια άλλη ιδέα είναι να απαντήσει επί της ουσίας ξεκινώντας από το άρθρο 13 του Συντάγματος: «Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός».
(Tου Πασχου Mανδραβελη, Καθημερινή, 15/11/2006)

Αναστημένες καρδιές ... soon

...
Κρατηθείτε, κάντε λίγο υπομονή και άσκηση: Σύντομα θα ανανεώνεται
η καρδιά σας από το κάπνισμα, τα ποτά, τα άγχη, τους έρωτες...

14 November 2006

Ανοίγουν επαγγέλματα!!

......
Σίγουρα, κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά.
Θα φτιάχνω δηλαδή σπίτι με αντισεισμικές προδιαγραφές μόνος μου;
Θα δίνω νομικές συμβουλές σε όποιον έχει ανάγκη και θα τον εκπροσωπώ ενώπιον δικαστηρίων;
Θα εκτελώ συνταγές γιατρών (είναι που είναι κακογραμμένες) και όποιον πάρει ο χάρος;

Ή μήπως αναφέρεται μόνο στην ελεύθερη εγκατάσταση πολιτών από την Ε.Ε., οι οποίοι έχουν όμως τα αντίστοιχα επιστημονικά και επαγγελματικά "προσόντα"; Ίσως να μην έχω καταλάβει σωστά, για εξηγείστε μου συμπολίτες...

(click)

13 November 2006

Μια φανταστική ιστορία που δυστυχώς επαληθεύτηκε...

......

Εκλογές στο ΤΕΕ, 26 Νοεμβρίου 2006

Ένα τραγικό γεγονός στην Κέρκυρα, οι Μηχανολόγοι Μηχανικοί, οι Μηχανικοί των Έργων, οι Μηχανικοί των Μελετών οι Μηχανικοί της Εκπαίδευσης, και άλλα παραμύθια…

Κάποτε ένας «επενδυτής» ήθελε να κατασκευάσει ένα πολυτελές συγκρότημα αυτόνομων τουριστικών καταλυμάτων στην Κέρκυρα. Βιαζόταν να ξεκινήσει γιατί είχε εξασφαλίσει πελατεία με κάτι γνωριμίες που είχε με τουριστικά γραφεία. Όμως του είπαν ότι έπρεπε να βγάλει άδεια, δηλαδή κάτι φακέλους με χαρτιά που κόστιζαν ένα σωρό λεφτά και τον καθυστερούσαν. Έτρεξε από εδώ, έτρεξε από εκεί, πέτυχε καλή έκπτωση στην άδεια, την «πέρασε» από την πολεοδομία και έκτισε το ξενοδοχείο. Ένας γνωστός του βουλευτής τον βοήθησε πάρα πολύ ώστε να μην καθυστερήσει με κάτι ανόητες διαδικασίες.

Στη συνέχεια ο «επενδυτής» σκέφτηκε ότι είναι καλό το ξενοδοχείο να διαθέτει και ζεστό νερό. Του είπαν να μην μπλέκεται με ηλιακούς θερμοσίφωνες κλπ γιατί στην Ελλάδα δεν συμφέρουν. Αν ήταν στη Γερμανία ίσως… Η πιο φτηνή λύση ήταν να βάλει «μπόιλερ με γκάζι». Ρώτησε ένα φίλο του υδραυλικό και του είπε ότι κάποιος «κουμπάρος» του είχε βάλει πολλά «γκάζια» στα ξενοδοχεία της Κέρκυρας.

Πράγματι, ήρθε ο «κουμπάρος» και έβαλε στα γρήγορα τα μπόιλερ. Κάποιος μηχανικός είχε υπογράψει και μια μελέτη, αλλά ο κουμπάρος ήταν έμπειρος και έκανε διάφορες αλλαγές στην κατασκευή γιατί «άλλο θεωρία, άλλο πράξη». «Τι μας λέει ο άνθρωπος» είπε στο βοηθό του. «Εργοστάσιο θα φτιάξουμε και μου κάνει όλα αυτά τα σχέδια για την καμινάδα; Πήγαινε στο μαστρο-Μήτσο να σου φτιάξει 10 καμινάδες από αλουμίνιο να τελειώνουμε». Και έτσι, σε λίγες μέρες, μπήκαν και τα γκάζια.

Μετά ο ιδιοκτήτης σκέφτηκε ότι καλό θα ήταν να έχει και κλιματισμό. Βρήκε έναν ψυκτικό που του είπε: «Θα σου βάλω κάτι καλά σπλιτάκια στο άψε σβήσε». Πράγματι, μπήκαν τα «σπλιτάκια». Επειδή μάλιστα ο ψυκτικός ήταν έμπειρος, πέρασε τις σωληνώσεις μέσα από το χώρο που βρισκόταν το μπόϊλερ και από εκεί, προς τα υπνοδωμάτια των καταλυμάτων. Έτσι δεν φαίνονταν καθόλου οι σωλήνες εξωτερικά και το ξενοδοχείο συνέχισε να είναι κουκλί.

Όλα πήγαιναν καλά εκτός του ότι ο χώρος του μπόϊλερ μύριζε καπνιά. «Γκάζι καίγεται αφεντικό, τι περιμένεις;» είπε και αποστόμωσε τον ιδιοκτήτη ο «κουμπάρος». Όμως, μια μέρα σε ένα κατάλυμα, η «καπνιά» που ήταν μονοξείδιο του άνθρακα, πέρασε από το χώρο του μικρού λεβητοστασίου στα υπνοδωμάτια, βρίσκοντας διέξοδο από την τρύπα που άνοιξε ο «έμπειρος» ψυκτικός για τις σωληνώσεις και οι τουρίστες που διέμεναν εκεί δηλητηριάστηκαν - δύο παιδιά πέθαναν.

Ευτυχώς, οι τοπικοί παράγοντες και η Υπουργός Τουρισμού πήραν όλα τα μέτρα ώστε να μην επηρεαστεί ο τουρισμός της Κέρκυρας από το «ατυχές» γεγονός. Το γεγονός δεν ήταν καθόλου ατυχές, ήταν έτοιμο να συμβεί και μόνο κατά τύχη δεν συμβαίνει κάθε μέρα, σε όλες τις εργασίες που αναλαμβάνουν να δώσουν λύσει ο «κουμπάρος», ο βουλευτής και ο «φίλος» στην Πολεοδομία.

Ηθικό Δίδαγμα: Αν οι Μηχανικοί των Έργων μαλώνουν με τους Μηχανικούς των Μελετών, οι Πολιτικοί μηχανικοί με τους Μηχανολόγους και όλοι μαζί με τους Μηχανικούς που ασχολούνται στην Εκπαίδευση, τότε ούτε στην κοινωνία ούτε στα σχολεία θα καταφέρουμε να περάσουμε τη σημασία της μελέτης, των προδιαγραφών, της ασφάλειας και της ποιότητας - εν τέλει τη σημασία του ρόλου των μηχανικών. Ο «κουμπάρος», ο βουλευτής και ο «φίλος» θα συνεχίσουν να έχουν τον πρώτο λόγο στην ανάπτυξη και θα χαθούν έτσι πολλά παιδάκια και πολλοί ενήλικες ακόμα.

Ναι στη «Συμπαράταξη για το ΤΕΕ»
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ

26 Νοεμβρίου 2006


12 November 2006

Βούδας Ι

... από ένα παλαιότερο ταξίδι στη Νάρα, κοντά στην Οζάκα.

11 November 2006

Ο ζωγράφος Απ. Κιλεσσόπουλος στην Αθήνα

......
Τη Δευτέρα, 30 Οκτωβρίου 2006, θα εγκαινιαστεί η έκθεση έργων ζωγραφικής, κατασκευών, εγκαταστάσεων και βίντεο, με τίτλο "Multiverse" του Απόστολου Κιλεσσόπουλου από τη Θεσσαλονίκη.

Διάρκεια έκθεσης: 30 Οκτωβρίου-31 Δεκεμβρίου 2006
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τρίτη, 11.00-14.30 h. Τετάρτη-Κυριακή, 11.00-20.30 h.
Τόπος: ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ, Λεωφ. Συγγρού 387, Π. Φάληρο (είσοδος από την οδό Πεντέλης 11)



09 November 2006

Ιστορικές αναδρομές του Νοεμβρίου

......

Η σημαντικότερη επέτειος για το μήνα Νοέμβριο είναι τα περίφημα «Νοεμβριανά». Είναι η σύγκρουση των επιστράτων των Αθηνών με συμμαχικές δυνάμεις στην Αθήνα το έτος 1916. Είναι δηλαδή, φέτος (2006), η επέτειος των 90 χρόνων. Επικράτησαν να λέγονται «Νοεμβριανά» επειδή έγιναν στις 18 Νοεμβρίου με το παλιό ημερολόγιο. Με το καινούργιο είναι πρώτη Δεκεμβρίου.

Τι συνέβη: η Ελλάδα την εποχή εκείνη ήταν διχασμένη ανάμεσα στο κράτος των Αθηνών με επικεφαλής τον Βασιλέα Κωνσταντίνο και στο κράτος της Εθνικής Αμύνης στη Θεσσαλονίκη με επικεφαλής τον Ελ. Βενιζέλο. Η πολιτική του Βενιζέλου η οποία ήταν και η σωστή την εποχή εκείνη ήταν η Ελλάδα να συμπαραταχθεί με τους συμμάχους στον πόλεμο (ΑΝΤΑΝΤ) εναντίον των λεγόμενων κεντρικών δυνάμεων. Αντιθέτως, η πολιτική του Κων/νου ουδετερότητας που ουσιαστικά ευνοούσε τις κεντρικές δυνάμεις. Την Γερμανία και στην Αυστροουγγαρία.

Οι πιέσεις των κεντρικών δυνάμεων όσο και της ΑΝΤΑΝΤ ήταν αφόρητες στην Ελλάδα για να μπει στον πόλεμο. Ο Κωνσταντίνος αναγκάστηκε να έρθει σε συμφωνία με τους συμμάχους και να παραδώσει μέρος του οπλισμού του λεγομένου κράτους των Αθηνών.

Ο συμμαχικός στόλος με επικεφαλής τον ναύαρχο Νταρτίς Κιφουρνέ απαίτησε την παράδοση αυτών των όπλων, όμως οι στρατιωτικοί παράγοντες που είχαν πίσω τους 20.000 επίστρατους έπεισαν τον Κωνσταντίνο να παραβιάσει την συμφωνία αυτήν και να δεχτεί την παράδοση του οπλισμού στους συμμάχους. Σε αυτό τους βοηθούσε και η θετική άποψη της κοινής γνώμης που έβλεπε σε αυτήν την ενέργεια μια επέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδος.

Τέλος πάντων μετά την απόρριψη των απαιτήσεων των συμμάχων ναύαρχος Νταρτίς Ντιφουρνέ ζήτησε να επιβιβαστούν συμμαχικά αγήματα στην Αθήνα από το Φάληρο και τον Πειραιά όπου βρισκόταν ο συμμαχικός στόλος. Η Αθήνα το επέτρεψε αυτό και συμφώνησαν ότι δεν θα χτυπήσουν τους σύμμαχους με ναύτες που θα αποβιβαστούν. Έτσι 3.000 άντρες, Γάλλοι και Βρετανοί, αποβιβάστηκαν στο Φάληρο και τον Πειραιά και κατευθύνθηκαν προς την Αθήνα. Ωστόσο μέσα στην πρωτεύουσα ήταν 20.000 επίστρατοι ένοπλοι. Τα πράγματα εξελίσσονταν ομαλά ώσπου ξέσπασαν αψιμαχίες το μεσημέρι. Αποτέλεσμα να φονευθούν και να τραυματιστούν 194 σύμμαχοι και 82 Έλληνες. Οι σύμμαχοι εντυπωσιάστηκαν γιατί δεν περίμεναν την ένοπλη αντίσταση.

Μάλιστα όπως σημειώνει ο Βρετανός ιστορικός Ρίτσαρντ Γκλόγκ αποσύρθηκαν ταπεινωτικά. Αποσύρθηκαν φυσικά αλλά ο συμμαχικός στόλος βομβάρδισε κοντά στο Στάδιο και στο Παλάτι πιέζοντας έτσι τον Κωνσταντίνο και την Κυβέρνηση για ένα νέο συμβιβασμό που επήλθε το απόγευμα της ημέρας εκείνης της 18ης Νοεμβρίου το 1916.

Μετά το συμβιβασμό αυτό ξέσπασε πογκρόμ εναντίον των Βενιζελικών από πλευράς των Κωνσταντινικών με 35 φόνους, λεηλασίες, απαγόρευση εφημερίδων και άλλες ενέργειες εναντίον των Βενιζελικών παραγόντων. Ακολούθησε μετά η κάθοδος του Βενιζέλου βεβαίως και η εκθρόνιση του Κωνσταντίνου από τους συμμάχους. Αυτά ήταν τα «Νοεμβριανά» στη νεότερη ελληνική ιστορία.

(Καθημερινή, Μιχάλης Ν. Κατσίγερας, 6/11/2006)

08 November 2006

Εκλογές ΤΕΕ - Συμπαράταξη Μηχανικών

......

Διακήρυξη για τις εκλογές

Μας βρίσκετε στο http://www.symparataxi.tee.gr και απαντάμε στο symparataxi@tee.gr

H γοητεία να είσαι μηχανικός, παραμένει αναλλοίωτη. Δεν συνδέεται με το αποτυπωμένο στις παλιές ελληνικές ταινίες «πρότυπο» του πολύφερνου γαμπρού. Είναι μια επιλογή ζωής για δημιουργία, ανάλυση και σύνθεση, σχεδιασμό, παραγωγή, ποιότητα. Ανταπόκριση στις ανάγκες της κοινωνίας που έλκεται και (η πρόοδος της) εξαρτάται από την ύπαρξη της.

Μίζερη και σκληρή, συνήθως αποδεικνύεται η πραγματικότητα, με υπερβολικές ώρες εργασίας, παγωμένες αμοιβές και κοινωνικές παροχές, σκληρό και αθέμιτο ανταγωνισμό, ανεργία και υποαπασχόληση, γραφειοκρατία, αμφισβήτηση της επιστημονικής εγκυρότητας.

Σε ένα κράτος που αποφεύγει την ανάληψη ευθύνης, το συντονισμό, την ιεράρχηση, τη χρηματοδότηση, ένα αξιόπιστο χρονοδιάγραμμα ενεργειών σε κρίμα θέματα, όπως: χωροταξία, έργα προστασίας, δημόσια διοίκηση, κρατικά εργαστήρια, αυθαίρετα. Που αρνείται το σχεδιασμό, απωθείται από ότι δεν αποδεικνύεται άμεσα κερδοφόρο, ανέχεται την αποβιομηχάνιση, σπαταλά πόρους φυσικούς, ανθρώπινους, οικονομικούς, αντιπροτείνει στο ισχυρό κράτος με αξιόπιστη και μάχιμη δημόσια διοίκηση, ένα κράτος με κέντρα εξουσίας και επιρροών, που ιδιωτικοποιεί δημόσια περιουσία και διοίκηση. Παραγωγική διαδικασία, παιδεία, περιβάλλον, πόλη, ποιότητα βρίσκουν απέναντι τους ένα κράτος λεκτικά ικανότατο, πρακτικά ανίκανο. Ένα κράτος που αρέσκεται στα προπαγανδιστικά του τρυκ να επιρρίπτει ευθύνες και να σωρεύει ποινές στους μηχανικούς. Ένα κράτος που, αντί να προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης, απειλεί τους νέους εργαζόμενους, επιστήμονες και μηχανικούς, με μείωση κάθε φύσης και κάθε προσδοκίας αποδοχών.

Σε ένα κράτος υπερασπιστή ασύμφορων για αυτό επιλογών στο διεθνή χώρο. Η αποδυνάμωση της ανώτατης δημόσιας εκπαίδευσης, η απορύθμιση του νομοθετικά κατοχυρωμένου επαγγέλματος του μηχανικού, η εξεύρεση φθηνού και «αναλώσιμου» επιστημονικού δυναμικού δεν συνάδουν με τα ελληνικά συμφέροντα, δεν ταιριάζουν στην παραγωγική δομή της χώρας. Η Ελλάδα ακολουθώντας αυτές τις επιλογές υποσκάπτει τον πλούτο της. Αναλώνει και απαξιεί το πλουτοπαραγωγικό δυναμικό της, σημαντικό κομμάτι του οποίου είναι οι μηχανικοί.

Απέναντι σε αυτό το κράτος, το ΤΕΕ οφείλει να αρθρώνει λόγο τεκμηριωμένο, να έχει ρόλο ευθύνης για να είναι συνεπές στον καταστατικό του χάρτη, απέναντι στα μέλη του που εκπροσωπεί, στην ιστορία του, στους πολίτες, στη διοίκηση και αυτοδιοίκηση, των οποίων και αποτελεί το νομοθετημένο σύμβουλο. Ακόμα και αν εκληφθεί από ορισμένους σαν λόγος ανατρεπτικός, όπως στα θέματα της απασχόλησης ή σαν ρόλος αντίστασης, όπως στις επιθέσεις ενάντια στην υποβάθμιση της γνώσης και της επιστήμης. Όλοι κατανοούν, πλέον, πως τα άλματα που χρειαζόμαστε ως χώρα επιβάλουν ριζικές και μακροπρόθεσμες λύσεις, που μόνο οι επιστημονικοί, κοινωνικοί, αναπτυξιακοί φορείς, αποδεσμευμένοι από άμεσες κομματικές και χρονικές δεσμεύσεις, όπως το ΤΕΕ, οφείλουν και πρέπει να προωθήσουν.

Το ΤΕΕ μετρά στην Ελλάδα και διεθνώς. Έχει δυναμική παρουσία στους διεθνείς οργανισμούς. Οι θέσεις του ακούγονται στα διεθνή συνέδρια. Συμμετέχει και εκπροσωπεί την Ελλάδα σε δεκάδες παγκόσμιες ή πανευρωπαϊκές οργανώσεις. Αναλαμβάνει ευθύνες στις διακρατικές συμφωνίες.

Ασκεί την παρέμβασή του πανελλαδικά. Συντονίζει άτυπα, τις μεγαλύτερες επιστημονικές οργανώσεις. Συνεργάζεται με την ΚΕΔΚΕ, την ΕΝΑΕ, τη ΓΣΕΕ. Προωθεί μια σειρά από δράσεις και παρεμβάσεις του θεωρούνται πρωτοποριακές για τα ελληνικά δεδομένα, όπως η αντισεισμική προστασία, η οδική ασφάλεια, η οικιστική ανάπτυξη.

Έχει το εβδομαδιαίο περιοδικό με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία στην Ελλάδα. Είναι ο τέταρτος σε αριθμό συνδρομητών πάροχος υπηρεσιών στο διαδίκτυο. Η Τράπεζα Πληροφοριών του έχει έναν πλούτο πληροφοριών, επεκτείνει ταχύτατα τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες της προς τους μηχανικούς και τους φοιτητές.

Το ΤΕΕ επιδρά καθοριστικά στις συνθήκες με τις οποίες ασκείται το επάγγελμα του μηχανικού στην Ελλάδα. Την τελευταία τριετία, με δική του παρέμβαση, αναθεωρούνται οι αμοιβές μελετών και επιβλέψεων ιδιωτικών έργων και εγκαταστάσεων. Ξεπαγώνουν οι συντάξεις, δημιουργείται κλάδος προνοιακών παροχών, κίνημα αλλαγών στο ΤΣΜΕΔΕ. Αναστέλλονται τα ΠΔ για τα επαγγελματικά δικαιώματα που προωθεί το Υπ. Παιδείας. Ακυρώνονται δύο νόμοι. Το ΙΕΚΕΜ πραγματοποιεί σεμινάρια σε πολύ χαμηλό κόστος. Προχωρά σε βάθος η μελέτη αναδιάρθρωσης και επάρκειας των τεχνικών υπηρεσιών. Ιδρύεται το Τμήμα Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Επικαιροποιούνται οι Τεχνικές Οδηγίες ΤΕΕ. Μέσα από τα συνέδρια του μεταφέρονται οι νέες γνώσεις και εξελίξεις στην επιστήμη, οι εμπειρίες των ελλήνων και ξένων επιστημόνων.

Το ΤΕΕ συνθέτει, ιδέες και πρακτικές, όπως απαιτεί ο ρόλος του, με τις παρεμβάσεις του για την ανάπτυξη, την επιστήμη, την άσκηση του επαγγέλματος. Το ΤΕΕ είναι αποτελεσματικό όταν είναι ανοικτό, όταν οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων είναι διαφανείς, καθολικές, χωρίς αποκλεισμούς και, κυρίως, ολοκληρώνονται. Μια «διεκδίκηση» ξεκινά από μια υποστηρικτική βάση πολύ ισχυρή εάν γίνει θέση του ΤΕΕ έχοντας περάσει αυτήν την μυλόπετρα των διαδικασιών,. Καμία θέση δεν υποστηρίχθηκε από τα όργανα του ΤΕΕ, μόνο και μόνο επειδή αποτελούσε «σημαία» κάποιας παράταξης, χωρίς να αποκτήσει μια ευρύτερη αποδοχή και στήριξη. Το ΤΕΕ δεν συντίθεται από επιμέρους προβλήματα.

Έχουμε κατακτήσει στην ογδοντατριάχρονη πορεία του, το ΤΕΕ να στηρίζεται στη συμμετοχή των μηχανικών μελών του, είτε ανήκουν σε παρατάξεις είτε όχι. Αυτή είναι η μεγάλη κατάκτηση, αυτή και η μεγάλη δύναμή του. Στα κρίσιμα θέματα δεν περνούν σκληρές κομματικές γραμμές, ούτε μέσα από παρατάξεις που ανταγωνιζόμενες σκληρά παρουσιάζουν, και μέσα από τις στήλες του Ενημερωτικού Δελτίου, ως κύριο όπλο τους τη στήριξη από μεγάλους κομματικούς μηχανισμούς.

Τι διακυβεύεται; Το ουσιώδες: ο χαρακτήρας και η μορφή του ΤΕΕ, το εύρος, το είδος και η προοπτική των παρεμβάσεων του.

Τι οφείλουμε να επιδιώξουμε; Το ΤΕΕ έχει τεράστιο κέρδος και υποχρέωση να συμβάλει στην ύπαρξη ενός δυνατού συνδικαλιστικού κινήματος μηχανικών, που θα εκφράζεται με τους εργασιακούς και κλαδικούς φορείς του και με το οποίο θα συνεργάζεται και θα συντονίζεται. Δεν μπορούν οι παρατάξεις του ΤΕΕ να υποκαταστήσουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, ούτε να αναλάβουν έναν ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ αυτών και του ΤΕΕ.

Γιατί Συμπαράταξη μηχανικών για το ΤΕΕ; Δεν έχουν όλοι οι μηχανικοί ίδιες η συγγενείς ιδέες και συμφέροντα. Η μεγάλη τους πλειοψηφία έχει. Σε αυτήν απευθύνεται η Συμπαράταξη. Στους μηχανικούς που πιστεύουν ότι η λύση του προβλήματος τους δεν θα έρθει από τη μοναχική διαδρομή. Που πιστεύουν ότι το πρόβλημα του δημοσίου υπαλλήλου μηχανικού συνδέεται με αυτό του μισθωτού και του αυτοαπασχολούμενου, του μελετητή και εργολήπτη, του πανεπιστημιακού, του εκπαιδευτικού, του ερευνητή. Που κατανοούν πως η αναβάθμιση μιας κατηγορίας μηχανικών ανοίγει τις προοπτικές για πολλούς, και αντίστροφα, η υποβάθμιση, η έλλειψη απασχόλησης λειτουργεί ως χιονοστιβάδα.

Σε ένα πολυπληθές παραταξιακό τοπίο η Συμπαράταξη εμφανώς ξεχωρίζει. Ένα σύστημα που ορθά παρέχει τη δυνατότητα να εκφράζεται η οποιαδήποτε διαφοροποίηση, ενισχύεται όταν υπάρχουν παρατάξεις που ανταποκρίνονται στην πολυπλοκότητα των στόχων του ΤΕΕ, που σεβόμενες την ιστορική τους διαδρομή και τις θέσεις τους, συμφωνούν ότι αυτά που τους ενώνουν είναι πολύ ισχυρά. Οδηγηθήκαμε εύκολα στη Συμπαράταξη, γιατί υπηρετήσαμε τη λογική των συνθέσεων μέσα από τις δημοκρατικές διαδικασίες στα όργανα του ΤΕΕ την προηγούμενη τριετία, γιατί εναντιωθήκαμε στη λογική της προώθησης ημετέρων και φίλων, στις πελατειακές σχέσεις, αποτρέψαμε το τέλμα που κινδύνευε να πέσει το ΤΕΕ από άστοχες επιλογές εκ-προσώπων.

Αλλάζουμε τους συσχετισμούς, προχωράμε.

Πιστεύουμε σε ένα ΤΕΕ ανοικτό στη συμμετοχή, στο διάλογο, στον προβληματισμό, στα κινήματα μηχανικών και πολιτών. Σε ένα ΤΕΕ που θα πρωτοπορεί, μαζί με άλλες δυνάμεις της Ελληνικής κοινωνίας στα θέματα ανάπτυξης, περιβάλλοντος, εφαρμογής νέων επιστημονικών μεθόδων, διάδοσης της γνώσης. Σε ένα ΤΕΕ Συνήγορο του Μηχανικού, υπό τη στενή νομική έννοια, αλλά κυρίως υπό την ευρεία: ο μηχανικός θα στηρίζεται από το ΤΕΕ σε κάθε του δράση. Σε ένα ΤΕΕ αποτελεσματικό.

Ανοίγουμε μέτωπο κατά της διαφθοράς, περίπου συνώνυμο με τον αγώνα υπέρ της ανάπτυξης. Να την κτυπήσουμε στη ρίζα της, εκεί που γεννιούνται τα προβλήματα. Ισχυρή Δημόσια Διοίκηση, τεχνικές υπηρεσίες με επάρκεια και στελέχωση, μισθοί που συνάδουν με την ευθύνη και την προσφορά. Απλή κωδικοποιημένη νομοθεσία, όχι πολυνομία. Ύπαρξη προδιαγραφών και κανόνων. Σύγχρονα τιμολόγια. . Ένας προϋπολογισμός ανά έργο, αυτός του πραγματικού κόστους. Για κάθε έργο διασφαλισμένη η χρηματοδότηση. Κανένα χαμένο ευρώ από τις επιδοτήσεις της ΕΕ. Καθορισμός ρόλων και ευθυνών για όλους. Ποινές που να έχουν εφαρμογή, να στηρίζονται στο δίκαιο, στην αρχή της ισότητας, στην υπευθυνότητα της πολιτείας.

Υπερασπιζόμαστε την παιδεία και τη μόρφωση, ως τα θεμέλια του επαγγέλματος μας. Tο θεωρητικό υπόβαθρο τους. Σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Με καθαρό πλαίσιο στα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των μηχανικών και όλων των τεχνικών. Με αναγνώριση του διπλώματος ως ισότιμου με master of science.Σε κάθε δράση, αρχής γενομένης από τις Συνταγματικές προβλέψεις.

Όλοι έχουμε δικαίωμα στην απασχόληση. Συνταγματικό καθήκον της πολιτείας να το διασφαλίζει. Καθήκον του ΤΕΕ να επιδιώξει συνθήκες εργασίας που θα αναδεικνύουν την επιστημονική, εργασιακή, μισθωτή σχέση του μηχανικού. Αναζήτηση ανά κλάδο μηχανικών σημαντικών ή καινοτόμων δράσεων, με βάση τα χαρακτηριστικά του, το πρόγραμμα σπουδών του, τις παραγωγικές ανάγκες. Ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αναβάθμιση της επιστημονικής και επιχειρησιακής δομής τους. Υπεράσπιση των μικρών και μεσαίων μελετητών, εργοληπτών, μηχανικών που παρέχουν υπηρεσίες: όσοι βίαια προσπαθούν να τους απομακρύνουν από την παραγωγή δεν υπηρετούν τα συμφέροντα μιας ισόρροπης και προγραμματισμένης ανάπτυξης. Μετασχηματισμός του Τραπεζικού συστήματος σε αρωγό και όχι εκμεταλλευτή της παραγωγικής διαδικασίας. Προσδιορισμός αμοιβών για όλες τις υπηρεσίες και εργασίες που παρέχει ο μηχανικός.

Θέλουμε να ζούμε σε «όμορφες» πόλεις, χωρίς υποβαθμισμένες περιοχές, σε υγιεινό περιβάλλον, με εξοικονόμηση ενέργειας, καλά μελετημένα και κατασκευασμένα κτίρια. Θέλουμε δηλαδή να ασκούμε το επάγγελμα μας με ελευθερία έκφρασης και επιστημονικά δεδομένα. Θέλουμε να ανατρέψουμε την κατεστημένη λογική απραξίας στο χωροταξικό σχεδιασμό, στην πολεοδόμηση, στις χρήσεις γης, στις εκτός σχεδίου περιοχές. Το ΤΕΕ προνομιακά μπορεί να στηρίξει αυτήν τη βούληση.

Ανήκουμε σε ένα κόσμο παγκοσμιοποιημένο. Ενώνουμε τη δύναμη και τη φωνή μας για την οικολογική υπεράσπιση του πλανήτη, για την ειρηνική συνεργασία, για την κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων από τις καταστροφές, ενάντια στη φτώχεια. Το ΤΕΕ οφείλει να διευρύνει την παρουσία του στο διεθνή χώρο, να αξιοποιήσει τις όποιες ευκαιρίες από τις νέες οικονομικές συνθήκες για τη στήριξη των επαγγελματικών δραστηριοτήτων των Ελλήνων τεχνικών.

Είμαστε ένα σώμα ηλικιακά νεανικό. Δεν μας ταιριάζει η αποβιομηχάνιση, η έλλειψη εμπιστοσύνης σε κάθε καινοτόμο δράση, η επιφύλαξη σε κάθε νεανική επιχειρηματική πρωτοβουλία, η υποβάθμιση της έρευνας. Δεν θα δεχθούμε αυξήσεις εισφορών, θέλουμε άμεσα ένα ΤΣΜΕΔΕ που η σημερινή κατάσταση θα είναι χθεσινή, ο προνοιακός κλάδος των ειδικών παροχών θα καλύπτει όσους αδυνατούν να πληρώσουν τις εισφορές τους. Θέλουμε δράσεις και τις θέλουμε τώρα.

Κάνουμε την Υπέρβαση

ΝΑΙ στη Συμπαράταξη Μηχανικών για το ΤΕΕ