30 September 2006
ΟΧΙ στον πόλεμο...
αν ακούστηκαν, δεδομένου ότι ήταν ελάχιστοι, παρά τον καλό
καιρό και τις πολλαπλές αφορμές που δίνονται στο Ιράκ, το
Λίβανο και ό,τι άλλο προετοιμάζεται. (click)
Αστικό τοπίο...
29 September 2006
Τα μυστήρια του πύργου της Πίζας
28 September 2006
26 September 2006
Τί λένε και τί εννοούν πολιτικοί και πολιτικάντηδες...
Διαβάστε μια φορά μέχρι το τέλος, τί λένε συνήθως οι πολιτικοί:
Στο κόμμα μας, πραγματοποιούμε αυτό που υποσχόμαστε.
Μόνο οι ανόητοι θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι
δεν αγωνιζόμαστε κατά της διαφθοράς.
Διότι, ένα είναι βέβαιο για μας:
Η τιμιότητα και η διαφάνεια είναι προϋπόθεση για να πετύχουμε τους στόχους μας.
Αποδεικνύουμε ότι πλανάται όποιος πιστεύει πως
οι μαφιόζοι θα συνεχίσουν να μετέχουν στην κυβέρνηση όπως στο παρελθόν.
Διασφαλίζουμε, χωρίς ίχνος αμφιβολίας, ότι
η κοινωνική δικαιοσύνη θα είναι ο κύριος σκοπός της διακυβέρνησής μας.
Παρά ταύτα, υπάρχουν ακόμα ανόητοι άνθρωποι που πιστεύουν πως
θα είναι δυνατόν να εξακολουθεί κανείς να κυβερνά
με παλαιοπολιτικά τερτίπια.
Όταν αναλάβουμε την εξουσία, θα κάνουμε το παν ώστε
να τεθεί τέρμα στις προνομιακές καταστάσεις και στην ευνοιοκρατία
δεν θα επιτρέψουμε σε καμιά περίπτωση
να πεθάνουν της πείνας τα παιδιά μας
Θα πραγματοποιήσουμε τα σχέδιά μας ακόμα και
να στερέψουν πλήρως οι οικονομικοί πόροι
θα ασκήσουμε την εξουσία ώσπου
θα έχετε καταλάβει ότι από δω και πέρα
είμαστε η «ΝΕ.ΠΟ», η «Νέα Πολιτική».
Διαβάστε τώρα από κάτω προς τα πάνω, τι εννοούν οι πολιτικοί
Μου το έστειλαν με e-mail.
Κόβει τα λεφτά στην Εκκλησία
Ριζοσπαστική απόφαση Θαπατέρο
Υπάρχει λόγος να συγκρίνουμε σοσιαλιστές εκεί κι εδώ?
25 September 2006
Ομοιότυπο πλοίου του Μαγγελάνου
Το Μάρτιο 2006 βρέθηκε στο λιμάνι της Ζέας το πλοίο «Βικτόρια» καθ΄οδόν σε ταξίδι του για τον περίπλου της Γης. Πρόκειται για πιστό αντίγραφο (ομοιότυπο) του σκάφους που είχε χρησιμοποιήσει τον Αύγουστο του 1519 ο θαλασσοπόρος Φερδινάνδος Μαγγελάνος, ο πρώτος άνθρωπος που έκανε τον γύρο του κόσμου με πλοίο. Το «Βικτόρια» του Μαγγελάνου ήταν το μόνο από τα πέντε πλοία που είχε αρχικά υπό τις διαταγές του ο μεγάλος θαλασσοπόρος, το οποίο κατάφερε να επιστρέψει, στις 22 Σεπτεμβρίου 1522, πίσω στο λιμάνι της Σεβίλλης ύστερα από ένα τριετές ταξίδι.
Με πάτημα στην ακόλουθη φωτογραφία θα μεταβείτε σε μια συλλογή φωτογραφιών από την παραμονή του σκάφους στο λιμάνι της Ζέας. Όποιος τυχόν έχει φωτογραφίες από την πλεύση του πλοίου στη θάλασσα, με ανοικτά πανιά, παρακαλείται να τη στείλει για να συμπεριληφθεί σ' αυτή τη συλλογή που την επισκέπτονται πολλοί μαθητές και άλλοι ενδιαφερόμενοι για ιστορικά πλοία και ναυπηγικές τεχνικές.(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
23 September 2006
Θεοκρατία...
Οπως έδειξε, όμως, και το σκανδαλιστικό επεισόδιο με τον αγιασμό στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ η «θεοκρατία» στα χαρτιά υποχωρεί, στην πράξη τη συναντά κανείς από τη στιγμή που γεννιέται μέχρι τη στιγμή που πεθαίνει. Και λίγο μετά. (συνέχεια>>>)
22 September 2006
Ούτε ο Σαντάμ βασάνιζε έτσι...
Εικαστική απόδοση από τον Μποτέρο των βασανιστηρίων στο Ιράκ!
Φθινόπωρο...
Σε μια ρώγα από σταφύλι
έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί
τσιριτρό!
Εχτυπούσανε τις μύτες
και κουνούσαν τις ουρές,
κι είχαν γέλια και χαρές.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί
τσιριτρό!
Πωπωπώωωω, σε μία ρώγα
φαγοπότι και φωνή!
την αφήσαν αδειανή.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί
τσιριτρό!
Και μεθύσαν όλη μέρα,
πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα.
Τσίρι τίρι, τσιριτρό,
τσιριτρί
τσιριτρό!
21 September 2006
Τσάβες vs Μπους...
Ένα θεατρικό σόου με επίθεση κατά του Αμερικανού προέδρου οργάνωσε ο Ούγκο Τσάβες, αυτή τη φορά από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. «Ήλθε εδώ χτες ο διάβολος και μίλησε σαν να του ανήκει όλος ο κόσμος» είπε ηγέτης της Βενεζουέλας, σχολιάζοντας την ομιλία Μπους. Μάλιστα, με την αναφορά της λέξης «διάβολος» σταυροκοπήθηκε καθολικά και κοίταξε προς τον ουρανό... Να το δείτε στην τηλεόραση οπωσδήποτε, πιστεύω ότι θα έκανε πρόβες στον καθρέφτη του προηγουμένως :-)
Ο Τσάβες κάλεσε τους Αμερικανούς να βάλουν τέλος στην ηγεμονία του προέδρου τους, την οποία χαρακτήρισε «σπαθί που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλου του κόσμου». Ο ίδιος είπε ακόμα ότι την ομιλία του Μπους «θα ήταν χρήσιμο να την μελετήσει ένας ψυχίατρος».
Από τα πυρά του προέδρου της Βενεζουέλας δεν γλίτωσε ούτε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών: «Με τη σημερινή του μορφή ο ΟΗΕ δεν παράγει κανένα αποτέλεσμα. Το σύστημα είναι αντιδημοκρατικό» τόνισε, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα το «ανήθικο» αμερικανικό βέτο, το οποίο «επέτρεψε την επίθεση του Ισραήλ κατά του Λιβάνου».
Ο Τσάβες μίλησε επίσης και για την υποψηφιότητα της Βενεζουέλας για μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. «Εμείς αν τελικά πάρουμε τη θέση, θα είμαστε η φωνή του Τρίτου Κόσμου» είπε.
«Ο Μπους είναι αλκοολικός, άρρωστος και γεμάτος κόμπλεξ» δήλωσε ο Τσάβες μιλώντας με περαστικούς κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης. «Περπατάει σαν τον Τζον Γουέιν» και «δεν ξέρει τίποτα από πολιτική» πρόσθεσε ο Τσάβες. «Έφθασε το αξίωμα του χάρη στον μπαμπά», είπε αναφερόμενος στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο.
Ο Τσάβες μετέβη στο Χάρλεμ για να ανακοινώσει μια επέκταση του προγράμματος του για παροχή βοήθειας, με την πώληση πετρελαίου σε χαμηλή τιμή, στις φτωχές οικογένειες της Νέας Υόρκης.20 September 2006
error-fault-failure και safety-security-insurance
... ...
Ομωνυμία (αρχαία: ομώνυμος = έχων ομόν όνυμα = έχων κοινόν όνομα) υπάρχει όταν δύο ή περισσότερες διαφορετικές έννοιες αποδίδονται με τον ίδιο όρο.
Σχετικά με το θέμα αυτό, εξέτασε σε συνεδρίασή του το ΓΕΣΥ την ελληνική απόδοση των αγγλικών όρων error, fault, failure και safety, security, insurance, παίρνοντας υπόψη και τις αποδόσεις που εφαρμόζει η ΜΟΤΟ στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Επισημαίνει λοιπόν ότι:
- Προκειμένου για διατάξεις και συστήματα, μπορούμε να απoφύγουμε την ομωνυμία των τριών εννοιών που αποδίδονται με τους τρεις πρώτους αγγλικούς όρους γιατί, κατά κανόνα:
error = σφάλμα fault = βλάβη
failure = αποτυχία
Το error μπορεί να συντελέσει σε fault και η fault μπορεί να προκαλέσει failure. (Δηλαδή το σφάλμα είναι αιτία βλάβης και η βλάβη αιτία αποτυχίας.)
- Δυστυχώς, όμως, για τις έννοιες που αποδίδονται με τους άλλους τρεις αγγλικούς όρους, σε διάφορα θεματικά πεδία, υπάρχει ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα ασφάλειας, αφού:
safety = ασφάλεια, έλλειψη κινδύνου ή διακινδύνευσης (ζημιάς, βλάβης κτλ.)
security = ασφάλεια, εξασφάλιση/απαλλαγή από κίνδυνο
insurance = ασφάλεια, ασφάλιση.
Πυρηνική ενέργεια...
Αν η πυρηνική ενέργεια είναι καλό πράγμα,
πρέπει να την έχουν όλοι! Αν είναι κακό πράγμα,
δεν πρέπει να την έχει κανένας!
Ο Πρόεδρος του Ιράν, ο οποίος πουλάει μεν τρέλα,
αλλά δεν έχει και άδικο με το παραπάνω απόφθεγμα.
19 September 2006
Αξελός Κώστας: Από τη μυθολογία στην τεχνολογία...
Η τεχνική έχει ρίζες βαθιές μες στη μαγεία και στους μύθους όπου γίνεται λόγος γι' "αυτήν", αντλεί την ορμή της από μια θεολογική και ιουδαιο-χριστιανική αποκάλυψη, επομένως θρησκευτική, που κάνει το Θεό δημιουργό και απόλυτο τεχνίτη, παραμερίζει σε δεύτερο επίπεδο το απόλυτο υποκείμενο της σύγχρονης εποχής που ξεκινάει για την κατάκτηση της γης και τ' ουρανού μέσα σ' έναν "τρομακτικό" πάταγο αντικειμένων κατασκευασμένων και κομματιασμένων.Προς το παρόν μόνο αυτό το απόσπασμα! Πράγματι, ήδη ο (παραμυθάς) Όμηρος αναφέρεται στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια συχνά σε τεχνικά θέματα. Από πού προκύπτει όμως η άντληση της ορμής της Τεχνικής «από μια θεολογική και ιουδαιο-χριστιανική αποκάλυψη»? Οι κατασκευές του Συρακούσιου Αρχιμήδη και του Αλεξανδρινού Ήρωνα, μερικές από τις οποίες χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα, οφείλονται σε ιουδαιο-χριστιανική αποκάλυψη? Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων επίσης? Το Ευπαλίνειο Όρυγμα στη Σάμο και το Ευρίαλο Φρούριο στις Συρακούσες έγιναν με θεολογική υποβολή ή κατόπιν κάποιας ιουδαιο-χριστιανικής αποκαλύψεως?
Και, αν εννοεί ο ποιητής την Τεχνική από την Αναγέννηση και μετά, τότε, αφενός κακώς παραλείπει να το διευκρινίσει και με μπερδεύει και, αφετέρου, γιατί και πώς κάνει η Τεχνική το θεό «απόλυτο τεχνίτη», αφού η επιστήμη και η τεχνολογία αναπτύχθηκαν μετά την αποδέσμευση από τη θεολογία και τον έλεγχο του εκκλησιαστικού μηχανισμού? Γιατί σώνει και καλά, ο θεός που έφυγε ορθολογικά, να ξαναμπεί από την πίσω πόρτα ποιητικά? Και ποιο είναι αυτό το «απόλυτο υποκείμενο» της Τεχνικής? Αν είναι ο άνθρωπος, από πού ως πού τον παραμερίζει η Τεχνική, ανεξαρτητοποιείται και «ξεκινάει για την κατάκτηση...»? Δεν μπορεί ο άνθρωπος ανά πάσα στιγμή να τραβήξει το καλώδιο από την πρίζα? Γιατί έχουν πολλοί άνθρωποι τέτοια περιορισμένη εκτίμηση για τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους?
Είναι δυνατόν, ποιητική αδεία, να γράφεται ό,τι καπνίσει στον καθένα και μετά να προσπαθεί ο ίδιος, στην περίπτωσή μας ο Αξελός, να προσαρμόσει στις εκάστοτε περιστάσεις αυτό που δήθεν εννοούσε? Μήπως η αρλουμπολογία κτυπάει ρεκόρ και είναι καιρός να περάσει ο ποιητής ως πρωταθλητής στο βιβλίο Γκίνες?
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
18 September 2006
Όποιος μπλέκει με Χριστόδουλο...
Η ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΗ πρωτοβουλία του προέδρου του ΣτΕ ήταν αντίθετη προς την παράδοση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου δεν γίνονται αγιασμοί. Προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, διαφωνία στους κόλπους του ίδιο του δικαστηρίου. Δημιουργήθηκαν εντυπώσεις. Δεξιάς και Αριστεράς, Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, πιστών και απίστων, μεταξύ των μελών του ανωτάτου διοικητικού δικαστηρίου.
ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ: Τέθηκε ένα σοβαρό συνταγματικό ζήτημα αρχής. Η θρησκευτική ελευθερία. Το ΣτΕ, ως θεσμός, είναι υποχρεωμένο να προστατεύει την αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας με τον πιο απόλυτο και αδέκαστο τρόπο. Το απέδειξε με την απόφασή του για τις ταυτότητες, που προκάλεσε την μήνιν του Αρχιεπισκόπου. Ιεροτελεστίες στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΣτΕ απαγορεύονται από το πνεύμα, αν και ίσως όχι από το γράμμα του Συντάγματος.
ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΝ αγιασμοί εκεί. Γιατί τώρα; Επειδή ο πρόεδρος διορίστηκε από τη Ν.Δ., της οποίας ο πρόεδρος και πρωθυπουργός υπέγραψε την αντισυνταγματική πρόταση δημοψηφίσματος για τις ταυτότητες;
ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ουδετερότητα του ΣτΕ επικαλέστηκαν τα μέλη του Δικαστηρίου, που δήλωσαν ότι δεν θα ανταποκριθούν στην πρόσκληση του προέδρου να παραστούν στην τελετή του αγιασμού. Προέβαλαν και το δικό τους δικαίωμα, να δηλώνουν ή να μη δηλώνουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Αυτό είναι η θρησκευτική ελευθερία. Το είπε και η Ολομέλεια του ΣτΕ στις ταυτότητες.
ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ αυτά δεν μπόρεσε να αντικρούσει ούτε ο πρόεδρος του ΣτΕ, αν και επέμεινε στη θέση του. Μίλησε για έθιμο, που με τη νομική του έννοια δεν υπάρχει πουθενά. Ούτε στον αγιασμό της Βουλής, όπου πρόκειται για απλή συνήθεια. Ούτε στον Αρειο Πάγο, όπου γίνεται αγιασμός όταν ο πρόεδρος έχει διοριστεί από τη Ν.Δ. (Β. Κόκκινος, Ρωμ. Κεδίκογλου) αλλά όχι επί διορισμένων από το ΠΑΣΟΚ (Στ. Ματθίας, Κ. Κάππος). Στο ΣτΕ η συνήθεια κατά την έναρξη του δικαστικού έτους ήταν ακριβώς αντίθετη και παγιωμένη.
ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ των δικαστών που αιτιολόγησαν την αποχή τους είναι ακαταμάχητα. Απευθύνονται σε όλους και πρέπει να γίνονται σεβαστά από όλους. Από τον πιο πιστό και θρησκευόμενο χριστιανό ορθόδοξο ώς τον πιο αμετάπειστο άθεο. Το λάθος ήταν του προέδρου.
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ την Κυριακή χαρακτήρισε γελοία τα επιχειρήματα των αντιδρώντων δικαστών. Είπε ότι δεν αντέχουν στην κριτική. Ο Αρχιεπίσκοπος, κατά το δόγμα και τη θέση του, δεν αντιλαμβάνεται την έννοια της θρησκευτικής ελευθερίας. Το απέδειξε στην υπόθεση με τις ταυτότητες, το απέδειξε και χθες με το κήρυγμά του. Η θρησκευτική ελευθερία, όμως, είναι θεμελιώδης διάταξη του Συντάγματος, μη υποκείμενη σε αναθεώρηση.
ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΤΟΙ ρόλοι Εκκλησίας και κράτους επιβάλλουν τη διά νόμου κατάργηση των ιεροτελεστιών αγιασμού στη Βουλή και στα δικαστήρια, ακόμη και στα σχολεία. Οι πιστοί θα υμνούν τον Κύριο στις εκκλησίες και θα κάνουν αγιασμούς και ευχέλαια στα σπίτια τους.
Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ του λάθους του προέδρου του ΣτΕ από τον Αρχιεπίσκοπο χθες και η ανεπίτρεπτη συμπεριφορά του προς τους δικαστές που εξέφρασαν την άποψή τους -συνταγματική και όχι αντιχριστιανική ή αντιεκκλησιαστική- δημιουργούν μείζον πρόβλημα στην κυβέρνηση: Ή συμφωνεί με όλα τα κόμματα στην κατάργηση των αγιασμών ή η Δεξιά εκμεταλλεύεται τον Κύριο.
ΥΓ: Όλοι δουλεύουν εντατικά για να βγάλει σύντομα ο κ. Μιχ. Βασιλάκης
το δεύτερο τόμο του για τη "Μάστιγα του θεού" :-)
17 September 2006
Φεστιβάλ Βιβλίου, 16 Σεπτ. - 2 Οκτ. 2006
Για τρίτη συνεχή χρονιά ο πεζόδρομος μπροστά στην Ακρόπολη θα φιλοξενήσει το Φεστιβάλ Βιβλίου. Οι φίλοι του βιβλίου έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τους νέους τίτλους και να μελετήσουν το πανόραμα της σύγχρονης ελληνικής εκδοτικής δραστηριότητας. Το 34ο Φεστιβάλ Βιβλίου, το οποίο οργανώνεται από το Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου με τη συνεργασία του Υπουργείου Πολιτισμού, του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και του ΕΟΤ, καθώς και του Δήμου Αθηναίων, που συβάλλει στη διοργάνωση, θα διαρκέσει από τις 16 Σεπτεμβρίου έως τις 2 Οκτωβρίου 2006.
16 September 2006
Αγιασμός με κενά έδρανα στο ΣτΕ
Της Φωτεινης Καλλιρη
Τη σιωπηρή αποχή επέλεξαν ως πράξη αντίδρασης στη θρησκευτική εκδήλωση του αγιασμού (για πρώτη φορά στην ιστορία του), μετά τη σχετική πρωτοβουλία του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Γ. Παναγιωτόπουλου, περίπου 120 ανώτατοι δικαστικοί. Παρόντες ήταν περί τους 30, ωστόσο η αίθουσα γέμισε από συνταξιούχους λειτουργούς της Θέμιδος και πολλούς δικαστικούς υπαλλήλους.
Η τελετή του αγιασμού ήταν μικρής διάρκειας, αλλά η ομιλία του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου ιδιαιτέρως καυστική για τον ρόλο του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου. «Το Συμβούλιο της Επικρατείας, στη νεωτέρα ιστορία αμφισβητήθηκε από τη διοίκηση και υπήρξε συχνά πεδίο αφόρητων πιέσεων για την έκδοση αποφάσεων που θα καλύπτουν τις κυβερνητικές αυθαιρεσίες», είπε με έμφαση ο Αρχιεπίσκοπος για να υπογραμμίσει στη συνέχεια: «Είναι εύλογη, κατά ταύτα, η επιθυμία των πολιτών να υπάρχει βεβαία ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και κυρίως να τηρείται η σταθερότητα και το αλώβητο του Συμβουλίου της Επικρατείας».
Στην πρόσκληση του προέδρου του ΣτΕ κ. Παναγιωτόπουλου αρνήθηκαν επισήμως να παρευρεθούν 31 δικαστές, θέση την οποία γνωστοποίησαν με επιστολή τους. Αλλά και η Ενωση Λειτουργών του ΣτΕ διατύπωσε σοβαρές επιφυλάξεις με κομβικό επιχείρημα ότι ο αγιασμός δεν είναι απλή κοινωνική εκδήλωση, αλλά πράξη θρησκευτικής λατρείας, που «θέτει εν αμφιβόλω τη θρησκευτική ουδετερότητα του δικαστηρίου».
Η απάντηση του κ. Παναγιωτόπουλου πάντως ήταν άμεση: «Μακράν πάσης πραγματικότητας είναι η απόδοση στην εκδήλωση αυτή οποιασδήποτε άλλης ερμηνείας. Η τέλεση αγιασμού επί τη ενάρξει του νέου δικαστικού έτους αποτελεί αποκλειστικώς απλή εκδήλωση κατ’ έθιμο άλλωστε, ετησίως τελούμενη υπό των θεσμών (Βουλή των Ελλήνων, Αρειος Πάγος, Ελεγκτικό Συνέδριο κ.λ.π.) της Ελληνικής Δημοκρατίας».
15 September 2006
Ιστορία της Τεχνολογίας, Βιβλιογραφία
Βιβλιογραφία-Πηγές
Άλλες πηγές
β) Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του Ε.Ι.Ε.: «Οι σκοτεινοί αιώνες του Βυζαντίου (7ος-8ος αιώνας), Πρακτικά Θ' Διεθνούς Συμποσίου, Αθήνα 2001.
o
Πλήθων και Μυστράς, Νοέ. 2000.
o
Η βυζαντινή
Μικρά Ασία, Ιαν. 2001.
o
Η Ιερά Εξέτασις, Φεβρ. 2001.
o
Καρλομάγνος,
Μάιος 2001.
o
Αναγέννηση,
Μάιος 2001.
o
Η εποχή των
Κομνηνών, Μάιος 2001.
o
Ελλάδα-Ρώμη I, Δεκ. 2001.
o
Ο Ναπολέων της
Ιαπωνίας, Ιαν. 2002.
o
Το Σχίσμα, Μάιος
2002.
o
Ο βυζαντινός
άνθρωπος, Ιούλιος 2002.
o
Βυζαντινή
Αναγέννηση, Οκτ. 2002.
o
Αρχαίοι Έλληνες
Αστρονόμοι, Ιαν. 2003.
o
Η τεχνολογία
στην αρχαία Ελλάδα, Ιαν. 2003.
o
Ελλάδα-Ρώμη II, Ιαν. 2003.
o
Το Βυζάντιο πριν
από την άλωση, Μάιος 2003.
|
o Ελλάδα-Ρώμη IΙI, Ιούνιος
2003.
o Η ιστορία των φυλακών, Δεκ. 2003.
o Έλληνες στη Δύση, 15ος αιώνας, Ιαν. 2004.
o Κράτος και Εκκλησία, Απρίλιος 2004.
o Κων/νος Παλαιολόγος, Μάιος 2004.
o Εξεγέρσεις στο Βυζάντιο, Νοέ.
2004.
o Αριστοτέλης, Ι+ΙΙ, Δεκ.
2004.
o Οι «περιθωριακοί», Δεκ. 2004.
o Ιστορία του σιδηροδρόμου, Απρ. 2005.
o Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Απρ. 2005.
o Οθωμανική Αυτοκρατορία Ι+ΙΙ,
Μάιος 2005.
o Πειρατές στο Αιγαίο, Ιούνιος 2005.
o Οι περιηγήσεις του Σ. Γκουφιέ,
Αύγ. 2005.
o Οι περιηγήσεις του Γκ. Ολιβιέ, Αύγ. 2005
|
- Φίλιππος Ηλιού: Συγχωροχάρτια Α', τεύχος 1, Σεπτ. 1983.
- Φίλιππος
Ηλιού: Συγχωροχάρτια Β', τεύχος 3,
Μάιος 1985.
- Tεχνολογία των Aρχαίων, τ. 9, Νοέμβριος 1983.
- Tο πλοίο, τ. 32, Σεπτέμβριος 1989.
- Η τεχνολογία στην προϊστορική Ελλάδα, τ. 94, Μάρτιος 2005.
- Η τεχνολογία των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων, τ. 95, Ιούνιος 2005.
- Η τεχνολογία των βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων, τ. 96, Σεπτ. 2005.