Θαύματα και θαυματολαγνεία...

Η κυρία Mary Jo Coady στη φωτογραφία είναι μεν καθολική, αλλά δεν πίστευε και ιδιαίτερα, λέει η ίδια, μέχρι που της παρουσιάστηκε ο Ιησούς αυτοπροσώπως: στο ηλεκτρικό σίδερο!

Εκεί που σιδέρωνε η κ. Mary Jo και (μάλλον) κοίταζε και τηλεόραση, βλέπει στην πλάκα μια μαύρη "εικόνα", στην οποία καθείς αναγνωρίζει ό,τι του λείπει και έχει καημό... Η κ. Mary αναγνώρισε τον κύριό της και άρχισε προσευχές και ευχέλαια. Άλλη μια απόδειξη, πόσο χρήσιμη (για τους παπάδες) είναι η κατήχηση σε παιδική ηλικία. Αργά ή γρήγορα θα καταφθάσουν τα ενήλικα μωρά στο ταμείο...

Τώρα, πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν φαίνεται πουθενά ο Χριστούλης, πέρα από τη φαντασία της νοικοκυράς, αλλά η πίστη (ως γνωστόν!) κάνει θαύματα και καθένας βλέπει αυτό που επιθυμεί.

Η κ. Mary μαζεύει τακτικά τις γειτόνισσες και προσεύχονται, κοιτάζοντας το θαυματουργό σίδερο. Πάντως, η τηλεόραση δεν δουλεύει, αλλιώς θα ξανακαεί το σίδερο και τότε θα εμφανιστούν στην πλάκα του όλοι οι πατέρες της εκκλησίας, μαζί με τους αγίους και τους οσιομάρτυρες!

Εδώ άλλη μια (παλιά) ανάρτηση με θαυματουργή εμφάνιση κι εδώ ένα παλαιότερο σχόλιο!

Συρία IV

της Ισμήνης

Το κάστρο CRAC DES CHEVALIER είναι ένα εντυπωσιακό σύμπλεγμα των χαρακτηριστικών μεσαιωνικών οχυρών. Το κατέλαβαν οι Φράγκοι από τους Κούρδους τον 12^ο αιώνα, υπέστη πολλές αναστηλώσεις και επεκτάσεις και εμπλουτίστηκε με ό,τι καλύτερο προσέφερε η στρατιωτική μηχανή της εποχής εκείνης σε θέματα άμυνας και πολιορκητικών πολέμων. Ανάμεσα σε 2 αμυντικά τείχη εγκατέστησαν τεράστιες δεξαμενές νερού, από εξωτερικό υδραγωγείο για βρόχινο νερό, εξασφαλίζοντας έτσι επάρκεια σε περίπτωση πολιορκίας. Η περιμετρική τάφρος γεμάτη νερό χρησίμευε για τις ανάγκες των ζώων. Στο κέντρο του κάστρου βρίσκονται αυλές και πλατείες, αίθουσες και αποθήκες, παρεκκλήσι, σκεπαστοί χώροι και πυργίσκοι που χρησίμευαν για την άμυνα του οχυρού που η θέση του και η θέα, του εξασφάλιζε πλήρη κάλυψη απέναντι στους εισβολείς.

Στη μεγάλη αίθουσα ένας νεαρός μουσουλμάνος όρθιος μπροστά σε μια αλκόβα (εσοχή) στο τοίχο, με την πλάτη του γυρισμένη σε εμάς και σκεπάζοντας τα αυτιά του με τις παλάμες, ψέλνει με μια απίστευτη φωνή εδάφια από το κοράνι. Η φωνή του κρυστάλλινη και δυνατή αντηχεί σχεδόν σε όλο το κάστρο!

Φθάνουμε στην πόλη Χαμά ονομαστή για τις διάσημες Νόριες (norie). Οι νόριες είναι γιγάντιοι αρδευτικοί τροχοί, από τους αρχαιότερους στον κόσμο. Χτίστηκαν αρχικά από τους Βυζαντινούς, ως σύστημα άρδευσης και ρυθμίζουν τα νερά του ποταμού Ορόντη, από τον 14^ο αιώνα έως και σήμερα. Ο Ορόντης ήταν πάρα πολύ βαθύς και το νερό ήταν δύσκολο να μεταφέρεται άμεσα από τον ποταμό, για αυτό οι γιγαντιαίοι αρδευτικοί αυτοί τροχοί σχεδιάστηκαν και χτίστηκαν προκειμένου να ανυψώνουν το νερό από το ποταμό και να το ρίχνουν στους αγωγούς και τα κανάλια που οδηγούν στους κήπους που περιμένουν να ποτιστούν.

Κατά τη διάρκεια των μεσαιωνικών χρόνων, η Χαμά είχε 30 νόριες εκ των οποίων μόνο 17 επιβίωσαν μέχρι σήμερα. Οι ρόδες και οι τροχοί στους οποίους τοποθετούνται είναι ξύλινοι, και η τριβή μεταξύ των δύο παράγει ένα λυπητερό ήχο που γεμίζει τον αέρα της κεντρικής Χαμά.

::

Η πόλη ιδρύθηκε την 5^η χιλιετία π.Χ. με ακμή και παρακμή όπως όλες οι πόλεις. Σήμερα είναι από τις πιο αυστηρές σε θέματα μουσουλμανισμού και παραδόσεων από όλες τις πόλεις της Συρίας.

Και μετά φθάνουμε στην Απάμεια.

Η 4^η πόλη της Συριακής τετράπολης μαζί με την Αντιόχεια, Σελεύκεια και Λαοδίκεια, ήταν βασικό κέντρο και διατήρησε το κύρος της και μετά την κατάκτηση από τους Ρωμαίους. Απάμεια λεγόταν η γυναίκα του Σέλευκου Α’, ο οποίος την έχτισε το 300 π.Χ. Ισοπεδωμένη από μεγάλο σεισμό, οικοδομήθηκε εκ νέου με μνημειακό χαρακτήρα που μπορούμε να τον διακρίνουμε στα ερείπια της. Αλλά δυστυχώς κατεστράφη εκ νέου από άλλους 2 σεισμούς. Η οδός με την κιονοστοιχία έχει μήκος 2 χλμ. υπήρξε δε ένας από τους μακρύτερους δρόμους με κολόνες του αρχαίου κόσμου. Από την μέσα πλευρά της διακρίνονται σε πολύ καλή κατάσταση τα καταστήματα που πολλά είχαν και 2 ορόφους.

Κάθε μια από τις κολόνες ήταν και διαφορετική από τις άλλες. Υπάρχουν λείες κολόνες, με ραβδώσεις ίσιες, κυκλικά ραβδωτές των οποίων τα αυλάκια συνδέονται μεταξύ τους σε ένα φανταστικό παιχνίδι φωτός και σκιάς. Η αγορά, το σύνολο των θερμών λουτρών, ερείπια από το νυμφαίο, ό,τι έχει απομείνει από το τεράστιο θέατρο, ο καθεδρικός ναός μας εντυπωσιάζουν. Έχουν βρεθεί μωσαϊκά δάπεδα πολύ περίτεχνα, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε διάφορα μουσεία της Συρίας αλλά και των Βρυξελλών. Οι ανασκαφές και οι αναστηλώσεις συνεχίζονται ακόμα και σήμερα.

Σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους που επισκεφθήκαμε και διασχίσαμε είδαμε παντού το τοπικό εμπορικό στοιχείο ενσωματωμένο σαν τουριστικό κομμάτι, αλλά δεμένο όμορφα με την όλη ατμόσφαιρα. Καμήλες να βαδίζουν αργά ανάμεσα στις κολώνες, να ξεπροβάλουν τον μακρύ λαιμό τους μέσα από ανοίγματα με τους Βεδουίνους καβάλα στην καμπούρα τους και δίπλα το μικρό καμηλάκι να συνοδεύει τη μάνα του.

Πραμάτειες αραδιασμένες πάνω στις κολώνες, κολιέ, βραχιόλια, δαχτυλίδια, περασμένα στα χέρια των πραματευτάδων σαν χαϊμαλιά, σάλια και μαντίλες, τραπεζομάντιλα. Μελαψά πρόσωπο πλαισιωμένα από κατάμαυρα μαλλιά και μάτια και ένα πλατύ χαμόγελο να σε προκαλεί να αγοράσεις το μοναδικό κολιέ σε μια σπέσιαλ τιμή για σένα, που σίγουρα θα βρεις παρακάτω το ίδιο και πιο φθηνό.

Τελικός μας προορισμός μετά από μια διαδρομή σε ένα μονότονο τοπίο είναι το Χαλέπι ή Αλέππο όπως το λένε σήμερα.

Από τις ωραιότερες πόλεις και από τις αρχαιότερες του κόσμου που δεν έπαψε να κατοικείται κατά την διάρκεια των αιώνων. Πολλοί οι κατακτητές του και οι επιδρομείς, η πόλη προκάλεσε την προσοχή των Χιττιτών, Χουριτών, Ασσυρίων, Βαβυλωνίων, Μήδων και Περσών, των Ελλήνων και Ρωμαίων φυσικά. Ονομαζόταν Βέροια στην διάρκεια των ελληνιστικών χρόνων!

Η Αντιόχεια πάντα επεσκίαζε το Χαλέπι, αλλά με την ισλαμική κυριαρχία έγινε σημαντική κυριαρχική πόλη. Το 10^ο αιώνα οικοδομήθηκε η Σιταντέλ (η ακρόπολη - κάστρο) και με την κυριαρχία του Σουλτάνου Νουρ αντ-Ντιν, χτίσθηκαν τα τείχη, επεκτάθηκε η Σιταντέλ, το Μεγάλο Τζαμί, οι περίφημες σκεπαστές αγορές, πολυάριθμα τζαμιά, χάνια, χαμάμ, νοσοκομεία και πολλές κορανικές σχολές (μεντρεσέδες).

Κατά την εποχή των Οθωμανών έγινε η 3^η σπουδαία πόλη σε πλούτο και σπουδαιότητα της αυτοκρατορίας τους, μετά την Κωνσταντινούπολη και το Κάιρο. Ο τρομερός σεισμός όμως του 1822 σκότωσε το 60% του πληθυσμού.

Η Σιταντέλ είναι χτισμένη κυκλικά πάνω σε λόφο στο πιο θεαματικό σημείο του Χαλέπι. Από την κεντρική πλατεία, φυτεμένη με τεράστιους και πολλούς φοίνικες, ανεβαίνουμε την μεγαλοπρεπή σκάλα για να μπούμε στην είσοδο του κάστρου. Μια βαριά σιδερένια σφυρήλατη μονοκόμματη μασίφ πόρτα μας οδηγεί στο εσωτερικό του κάστρου. Μέσα από τα τείχη βρίσκονται πολλά κτίρια, θρησκευτικά και μη, δημόσια λουτρά, το μεγάλο τζαμί, εκκλησίες και μικρά τζαμιά, σκάλες, πλατείες, εξώστες, διάδρομοι, το πανέμορφο βασιλικό παλάτι. Μέσα στο παλάτι εκπληκτικά λουτρά ντυμένα από πάνω μέχρι κάτω με μάρμαρο.

Η περίφημη αίθουσα του θρόνου αναστηλωμένη πρόσφατα όπως ήταν κατά την τελευταία εποχή των Μαμελούκων. Ο θρόνος του βασιλιά μπροστά σε ένα τεράστιο παράθυρο με όλο το φως να μπαίνει από πίσω έτσι, ώστε ο ηγεμόνας να είναι αθέατος από τους υπηκόους και μόνο αυτός να μπορεί να τους βλέπει.

Η Σιταντέλ εθεωρείτο απόρθητη και όλοι οι κάτοικοι κατέφευγαν εκεί σε περίπτωση επιθέσεων. Είχε δικό της κυβερνήτη, ο οποίος αν και με περιορισμένη εξουσία, περιόριζε την εξουσία του κυβερνήτη της πόλεως, έτσι ώστε να αποφεύγεται ο κίνδυνος ξεσηκωμού των κατοίκων για αυτονομία.

Αμέτρητος κόσμος επισκεπτόταν το κάστρο. Ρώτησα τον ξεναγό μας αν μπορούσα να φωτογραφήσω γυναίκα με καλυμμένο όλο το πρόσωπο. Μου είπε ότι και να ζητήσω την άδεια θα μου αρνηθούν, έχουν πολύ αυστηρούς κανόνες σε τέτοια θέματα.

Βασιζόμενη στην γυναικεία φιλαρέσκεια και ματαιοδοξία, πήρα κατόπιν άδειας βέβαια κάποιες φωτογραφίες, λέγοντας με νοήματα στις γυναίκες ότι είναι πολύ όμορφες και θέλω να τις έχω ενθύμιο για να τις θυμάμαι!

Χρησιμοποιήσαμε ταξί στο Χαλέπι για να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο μας το DEDEMAN CHAHBA PALACE και ήρθαμε αντιμέτωποι με την μεσανατολική οδήγηση. Μας είχαν προειδοποιήσει να μην πάρουμε ταξί χωρίς συμφωνία, γιατί οι περισσότεροι κλέβουν ασύστολα. Κάποιους μου θυμίζει αυτό !!!!!!!!!!!!!!! αλλά δεν κατονομάζουμε εθνικότητες! Και πράγματι αντιμετωπίσαμε την απαίτηση του ταξιτζή για τριπλάσιο κόμιστρο του κανονικού , την συνεννόηση με νεύματα 2 ταξιτζήδων πόσα θα μας πάρουν υποθέτοντας ότι εμείς δεν καταλαβαίναμε καθώς και σταματημένο ταξίμετρο στη μέση της διαδρομής που επέμενε ο ταξιτζής ότι λειτουργούσε. Τα ταξί απερίγραπτα, παλιά και βρώμικα, ελαφρώς ξεχαρβαλωμένα, η δε οδήγηση άθλος, έκανα συνέχεια το σταυρό μου να φτάσουμε σώοι στον προορισμό μας. Εμπειρία και αυτή!

::

Από τα πιο αξιοπερίεργα στην Συρία είναι και το συριακό αυτοκίνητο, αν μπορεί κανείς να το ονομάσει αυτοκίνητο. Κάτι σαν τρίκυκλο ή και μεγαλύτερο ένα μικρό Βαν, χωρίς άδεια οδήγησης και αριθμό, ζωγραφισμένο με όλα τα χρώματα της ίριδος, κολλημένες στάμπες σε όλες τις πλευρές από επώνυμες και ανώνυμες μάρκες αυτοκινήτων και μοτοσικλετών, καλογυαλισμένα και πεντακάθαρα, διασχίζουν τους δρόμους της ενδοχώρας της Συρίας, χωρίς κανείς να ενοχλεί τους οδηγούς που για να κάνουν το κομμάτι τους τρέχουν μανιωδώς και βέβαια δεν τηρούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας και οδήγησης!!!!

Απεταξάμην τη γιόγκα

(Μάνος Χαραλαμπάκης, ΤΑ ΝΕΑ, 25/11/2009)

«... Η γιόγκα δεν είναι απλή και αθώα μέθοδος χαλάρωσης. Δεν είναι μέθοδος σωματικής ευεξίας όπως διαφημίζεται, αλλά στάδιο του ινδουιστικού διαλογισμού που συνδέεται με την αντιχριστιανική θεωρία της μετεμψύχωσης (...). Η ενασχόληση με τη γιόγκα είναι άρνηση της ορθοδόξου πίστεως και βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος».

Πρόκειται για απόσπασμα από ανακοίνωση που εξέδωσε η Μητρόπολη Πειραιώς το περασμένο καλοκαίρι. Με αυτήν ήθελε να ενημερώσει τους πιστούς, όπως ανέφερε, ότι στον Πειραιά λειτουργούν κέντρα γιόγκα τα οποία οι ορθόδοξοι και κυρίως οι νέοι πρέπει να αποφεύγουν. «Οι τεχνικές της γιόγκα δεν έχουν σχέση με την επιστήμη, αντίθετα έχουν τα χαρακτηριστικά της μαγείας» ανέφερε η ανακοίνωση, όπως και ότι στις διάφορες σχολές γιόγκα «διαπιστώνουμε την άμεση εξάρτηση των ασκουμένων από ινδουιστή δάσκαλο (γκουρού) που τους καθοδηγεί και τους αλλάζει το χριστιανικό όνομα».

Η Μητρόπολη Πειραιώς δεν είναι η μοναδική που «αφορίζει» τη γιόγκα υποστηρίζοντας ότι... βλάπτει τους χριστιανούς. Πριν από μερικές ημέρες παρόμοιες ανακοινώσεις για τη γιόγκα εξέδωσαν η Μητρόπολη Ρόδου και η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου στα Χανιά. «Η γιόγκα είναι ασυμβίβαστη με την χριστιανική πίστη και εφιστούμε την προσοχή των πιστών» αναφέρεται στην ανακοίνωση του αντιαιρετικού γραφείου Ρόδου.

«Δαιμονικές δυνάμεις»

Μάλιστα η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου για να δείξει ότι η γιόγκα συνδέεται με άλλες θρησκείες διατυπώνει μία σειρά από ερωτήματα: «Αν η γιόγκα, όπως νομίζεται, δεν έχει θρησκευτική χροιά, πώς είναι δυνατόν να συνδέεται με θρησκευτικά χαρακτηριστικά; Πώς δικαιολογείται η εμφάνιση υπερφυσικών, δαιμονικών δυνάμεων αν πρόκειται για μια καθαρά γυμναστική άσκηση ή επιστημονική μέθοδο θεραπείας;»

(Το πρωτότυπο κείμενο της μητροπολιτικής εγκυκλίου προέρχεται από το ακόλουθο blog, από το οποίο ενημερωνόμαστε τακτικά και βλέπουμε το φως μας!)

(πλήρες κείμενο >>>)

Talk on Terminology

Mr. Rodolfo Maslias

Ο Τομέας Μετάφρασης και Διαπολιτισμικών Σπουδών, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Α.Π.Θ. με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλεί στην ομιλία με θέμα:

"Terminology at the European Parliament and other EU-Institutions"

που θα πραγματοποιηθεί από τον κύριο ΡΟΔΟΛΦΟ ΜΑΣΛΙΑ, υπεύθυνο Ορολογικού Συντονισμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Λουξεμβούργο, τη Δευτέρα, 30 Νοεμβρίου 2009, στις 11.00, στο Αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Χάρτης πρόσβασης:

http://www.auth.gr/univ/access/map/index_el.html (Libraries>Central Library)

Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε! Για περισσότερες πληροφορίες:

• Άννα Παπαβασιλείου (annapapavassiliou@ahotmail.com)
• Κυριακή Κουρούνη-Briel (electra@enl.auth.gr)

_ _ _

Εμφανίστηκε δεν εμφανίστηκε;

Η αρχιεπισκοπή της πόλης Λίπα στις Φιλιππίνες ακύρωσε την απόρριψη για ένα "θαύμα", το οποίο είχε συμβεί σ' αυτή την πόλη, όταν εμφανίστηκε η Παναγίτσα σε μια μοναχή 19 ετών του τάγματος Καρμελιτών. Μάλιστα δημιουργήθηκε και μια εικόνα από καλλιτέχνες που κατασκευάστηκε με περιγραφές της καλόγριας (δεξιά). Κάπου εκεί έβαλε ο καλλιτέχνης ένα γυναικείο πρόσωπο με μεγάλη μύτη που θα μπορούσε να είναι και νεανικό αντρικό. Η καλόγρια αυτό ήθελε όμως να δει, αυτό είδε, αυτό περιέγραψε στον καλλιτέχνη!

Η εμφάνιση είχε γίνει το έτος 1948 και ο τοπικός επίσκοπος, ο οποίος μελέτησε επισταμένως το ζήτημα, αποφάνθηκε το 1951 ότι η μοναχή είχε παραισθήσεις (λες και όλες τις άλλες φορές συμβαίνει κάτι διαφορετικό!) , οπότε απαγόρευσε οποιαδήποτε κουβέντα πάνω στο θέμα.

Τώρα που η μοναχή έχει πεθάνει (θα ήταν 8Ο ετών), επανέρχεται ένας άλλος επίσκοπος και δηλώνει ότι η εμφάνιση της Παναγίτσας ήταν αληθινή και πρέπει να θεωρείται η πόλη Λίπα ιερή, έφτιαξε δε ο εκκλησιαστικός μηχανισμός και ένα προσκύνημα για να εξυπηρετηθούν θρησκευτικά οι πιστοί (και οικονομικά το ταμείο του επισκόπου!) Η μοναχή δεν ζει πια για να διηγηθεί λεπτομέρειες, αν τις θυμόταν κιόλας! Στον (αμόρφωτο) κόσμο έχουν δημιουργηθεί από ετών διάφοροι μύθοι για το πώς έγινε η εμφάνιση, τι είπε και τι οδηγίες έδωσε η Παναγίτσα, οπότε είναι κατάλληλες οι συνθήκες για να κόψει μονέδα η εκκλησιαστική μηχανή... Θα κάνει αγία και τη μοναχή και θα τραβήξει σε βάθος χρόνου η φάμπρικα!

Μια σύγκριση για να ξέρουμε την αλήθεια...

..

(click)

Ένα γλωσσικό πείραμα

της Άννας Φραγκουδάκη, ΤΑ ΝΕΑ, 21/11/2009

# Ξανάνοιξε για πολλοστή φορά το θέμα της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών. Το άνοιξε ο δάσκαλος τόσων γενεών Εμμανουήλ Κριαράς έχοντας σε αυτή την ηλικία το κουράγιο να μάχεται ακόμα. Ήδη δημοσιεύτηκαν αντιρρήσεις. Είναι όλες ξεπερασμένες, άστοχες και αβάσιμες.

# Έχουν από δεκαετίες τεκμηριώσει γλωσσολόγοι (της Θεσσαλονίκης) ότι δεν πρέπει να διδάσκονται αρχαία ελληνικά στους μαθητές πριν από τα 16 χρόνια, επειδή τότε κατακτάται ο πλήρης έλεγχος της συντακτικής δομής των επίσημων μορφών της ομιλούμενης γλώσσας.

# Μαθαίνουν ωστόσο π.χ. αγγλικά στο δημοτικό, λέγεται. Χωρίς τη γνώση των αρχαίων, λέγεται, δεν μπορούν τα παιδιά να μάθουν «σωστά» τη σύγχρονη ελληνική. Αυτά και άλλα επιχειρήματα πηγάζουν όλα από ένα ιδεολόγημα που περιγράφει την ελληνική μία, «ενιαία και αδιάσπαστη επί σαράντα αιώνες». «Μία και ενιαία» γλώσσα από τη μινωική εποχή.

# Στοιχειώδεις γνώσεις αρκούν για να ξέρει κανείς ότι στην ιστορία της γλώσσας υπήρξαν πολλά γλωσσικά συστήματα, με πολύ διαφορετική το καθένα σύνταξη έως σήμερα. Έχουν χιλιοειπωθεί τα επιχειρήματα. Η διδασκαλία που αναμιγνύει συντάξεις διαφορετικές από παλιότερα συστήματα εμποδίζει την κατάκτηση της σύνταξης των σύγχρονων, λόγιων ποικιλιών της ελληνικής. Ο αντίλογος περιέχει μόνο ρητορείες. Σχεδόν δεν έχει κανείς τι να προσθέσει. Ίσως λύση θα ήταν το ακόλουθο πείραμα.

# Ας διαβάσουν οι αναγνώστες μερικά κείμενα, π.χ. του Εμμανουήλ Κριαρά, με παράλληλα μερικά κείμενα ενός που υποστηρίζει να διδάσκουμε στα μικρά παιδιά την ελληνική των «σαράντα αιώνων». Και ας συγκρίνει ιδίως τη σύνταξη που προκύπτει από τον γλωσσικό «πλούτο» της «διαχρονικής ελληνικής». Ας προσέξει τίνος από τους δύο τα κείμενα περιέχουν ακυριολεξίες, ασάφειες, ταυτολογίες, σολοικισμούς και κακοσυνταξίες, λεξιθηρία, κακόζηλο ύφος, πλατειασμούς και περιττολογίες.

# Όποιος κάνει το πείραμα, είναι σχεδόν βέβαιο ποια θέση θα πάρει στο ξεπερασμένο δίλημμα, αν πρέπει ή δεν πρέπει να διδάσκεται η αρχαία γλώσσα στο γυμνάσιο και τι είδους γλωσσική διδασκαλία στο σχολείο θα κάνει τα παιδιά μας επαρκείς γνώστες των επίσημων και λόγιων ποικιλιών της γλώσσας τους, ώστε να μάθουν στη συνέχεια μεταξύ πολλών άλλων και αρχαία ελληνικά.

Η υπέρβαση της Εκκλησίας

(της Πόπης Διαμαντάκου, ΤΑ ΝΕΑ, 07/11/2009)

Η θρησκεία εκφράζει την ανάγκη του ανθρώπου να ζει εν κοινωνία, μέσα σε δομές, σύμφωνα με νόμους και τελετουργίες που μπορεί να έχουν ή και να μην έχουν σχέση με μια υπερβατικότητα. Είναι ένας τρόπος να προφυλασσόμαστε διά μέσου της παράδοσης από τη μοναξιά και τον θάνατο, ουσιαστικά από τον υπαρξιακό φόβο. Πανίσχυρες ανθρώπινες ανάγκες. Ουδείς τις αρνείται.

Το πρόβλημα αρχίζει όταν αυτές εμπλέκονται μέσω της ανάγκης για φιλανθρωπία των πιστών με τη δύναμη του πλούτου που εξασφαλίζεται στην Εκκλησία. Και καταλήγει έτσι η ανακουφιστική παράδοση της θρησκείας άλλοθι για τον πλούτο. Που πρέπει να διατηρείται και να επαυξάνεται με προνομιακή μεταχείριση της Εκκλησίας από την πλευρά της πολιτείας. Εξ ου και ξεσηκώθηκε η Ιεραρχία με τη συζήτηση για την αλλαγή του νομικού της καθεστώτος από δημοσίου δικαίου σε ιδιωτικό. Κάτι τέτοιο θα σημάνει περισσότερους φόρους. Όχι μόνο.

Και περιορισμό της Εκκλησίας, θεσμικά και συμβολικά, στον ιδιωτικό χώρο, εκεί όπου ανήκει η πίστη, εκεί όπου ορίζει η δημοκρατία, η οποία έχει ανάγκη πολίτες με κρίση, ειδάλλως χάνεται το στοίχημά της. Το πρόβλημα είναι ότι η εμπλοκή ενός μηχανισμού ελέγχου των ψυχών και των συνειδήσεων, όπως είναι η Εκκλησία, με την πολιτική αποτελεί ολίσθημα προς τον ολοκληρωτισμό και η θρησκεία γίνεται χειρότερη από το κακό που υποτίθεται πως περιστέλλει.

Καταργούνται οριστικά τα κλειστά επαγγέλματα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

20 Νοεμβρίου 2009

Κλειστά επαγγέλματα: η ευημερία των πολλών δεν μπορεί άλλο να θυσιάζεται για χάρη των λίγων.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί τις σημερινές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας σημαντική εξέλιξη για την άρση των περιορισμών που υπάρχουν στα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» όπως οι φαρμακοποιοί, οι ιδιοκτήτες ταξί, οι ιδιοκτήτες φορτηγών Δημόσιας Χρήσης και άλλοι.

Ποιό συγκεκριμένα το Δ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις υπ' αριθμ. αποφάσεις 3536, 3537, 3538 και 3539/2009, ακύρωσε υπουργικές αποφάσεις που αφορούσαν την εμπορία και μεταφορά υγρών καυσίμων, καθώς και τη χορήγηση νέων αδειών φορτηγών αυτοκινήτων Δ.Χ. κρίνοντας ότι οι υφιστάμενοι περιορισμοί είναι αντίθετοι στις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 5 του Συντάγματος) που προστατεύουν την οικονομική και επαγγελματική ελευθερία.

Κατά τους δικαστές του ανωτάτου δικαστηρίου η επαγγελματική ελευθερία αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της προσωπικής και οικονομικής ελευθερίας και κατά συνέπεια, η νομοθετική ρύθμιση που την περιορίζει δεν μπορεί να έχει μοναδικό σκοπό την προστασία του στενού επαγγελματικού και οικονομικού συμφέροντος ορισμένων εις βάρος άλλων ενδιαφερόμενων.

Σημειωτέον ότι, σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΠΕ και της Copenhagen Economics, τα κλειστά επαγγέλματα στην Ελλάδα κοστίζουν στην οικονομία, κάθε χρόνο, 4 δισ. ευρώ ή 1.000 ευρώ σε κάθε νοικοκυριό… Όμως, παρά το τεράστιο αυτό κόστος, όλες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας υπερασπίστηκαν λυσσαλέα, πάντα με την συμπαράσταση της αριστεράς, τις συντεχνίες που ωφελούνται από το υπάρχον καθεστώς. Έτσι, το σύνολο του πολιτικού συστήματος απέδειξε, και στον τομέα αυτό, ότι αδιαφορεί για τα συμφέροντα των πολιτών και ότι αποτελεί, αυτό το ίδιο, το μεγαλύτερο εμπόδιο για τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία διεκδίκησε, εξ αρχής και με ελάχιστα μέσα στη διάθεσή της, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων μη διστάζοντας να προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Μάιο του 2008, για το κλειστό επάγγελμα των Μεταφορέων Δημόσιας Χρήσης. Μερικούς μήνες μετά, στις 29/1/2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απηύθυνε στην Ελλάδα, αιτιολογημένη γνώμη (δηλ. το τελευταίο βήμα πριν από την επίσημη προσφυγή της στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων), με το αιτιολογικό ότι η χώρα δεν τηρεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες σχετικά με την ελευθερία εγκατάστασης επιχειρήσεων του κλάδου των οδικών μεταφορών.

Υπενθυμίζεται ότι η κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων επιβάλλεται πλέον και από την Ευρωπαϊκή οδηγία 2006/123 περί απελευθέρωσης των υπηρεσιών γνωστότερη ως «οδηγία Μπολκεστάιν» από τον ομώνυμο Ολλανδό επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς που την είχε εισηγηθεί το 2004. Την οδηγία αυτή είχαν παραφράσει, οι ανά την Ευρώπη υπερασπιστές των συντεχνιών και των παρασιτικών κυκλωμάτων, σε «οδηγία Φρανκεστάιν» στην προσπάθειά τους να εκφοβίσουν τους πολίτες για τους υποτιθέμενους κινδύνους που διατρέχουν από την εφαρμογή της. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία γνωστοποιεί στους πολίτες ότι η οδηγία αυτή τίθεται σε ισχύ από την 29η Δεκεμβρίου 2009.

Οι σημερινές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, σε συνδυασμό με την θέση σε ισχύ της κοινοτικής οδηγίας, δημιουργούν νέα δεδομένα στον αγώνα για τη διεκδίκηση ανοικτών αγορών.

Η ευημερία των πολλών δεν μπορεί άλλο να θυσιάζεται για χάρη των λίγων.

Συρία III

της Ισμήνης

Σήμερα ξεκινάμε αρκετά νωρίς, γιατί έχουμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα με τελικό προορισμό την Παλμύρα. Διασχίζουμε απέραντες εκτάσεις μονότονης ερήμου που στο βάθος πλαισιώνονται από κιτρινοκαφέ βράχια και κάπου–κάπου στη μέση του πουθενά διακρίνουμε παραδοσιακούς οικισμούς βεδουίνων, φτιαγμένοι από λάσπη και άχυρο, ζεστοί το χειμώνα και δροσεροί το καλοκαίρι, καραβάνια από καμήλες, φορτηγά που τρέχουν σαν τρελά. Ο δρόμος μετά από κάποια διασταύρωση οδηγεί στο Ιράκ και Ιράν.

Σταματάμε για καφέ στο Café-Baghdad - σας θυμίζει κάτι; Καταμεσής στην έρημο, δίπλα στο σπίτι τους και τα ζώα τους, οι βεδουίνοι έχουν στήσει μια πολύ όμορφη επιχείρηση. Εκτός από καφέ, τσάι και τοπικά γλυκά και αναψυκτικά, πουλάνε επίσης ένα σωρό άχρηστα ενθύμια, παραδοσιακά ρούχα, μαντήλια, φερετζέδες και πασουμάκια που σε διαβεβαιώνουν ότι τα έχει κεντήσει η μανούλα τους και η αδελφή τους κάτω από την τέντα μέσα στον καυτό ήλιο!

Η επόμενη στάση στη Σεϋντνάγια όπου θα προσκυνήσουμε στο μοναστήρι της Παναγίας και την εικόνας της που έφτιαξε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Το μοναστήρι χτίστηκε από τον Ιουστινιανό και αριθμεί 40 καλόγριες και είναι μετά τα Ιεροσόλυμα το μεγαλύτερο προσκυνηματικό κέντρο της Μ. Ανατολής. Η αμέσως επόμενη στάση είναι στην Μααλούλα (= μητερούλα), όπου είναι το μοναστήρι της Αγίας Θέκλας.

Και στα 2 μοναστήρια μας υποχρεώνουν να βγάλουμε τα παπούτσια μας, σαν να είμαστε σε τζαμί. Οι καλόγριές βλοσυρές, δεν μας κοιτάνε καν, δεν μας απευθύνουν ούτε μια κουβέντα, απλά είναι απασχολημένες να βάζουν σε σακουλάκια μπαμπάκι με ιερό λάδι από κάποιο καντήλι ή να γεμίζουν ένα κοινό τάσι με αγιασμένο νερό για να πιεις. Όταν ζήτησα να πιω λίγο νερό στη χούφτα μου μόνο στο κεφάλι δεν μου έφεραν το τάσι, διότι το χέρι μου ήταν μιαρό, ενώ το τάσι από το οποίο έπίναν τόσοι ήταν πεντακάθαρο!

Και φθάνουμε στην Παλμύρα !

Η Παλμύρα υπήρξε κατά την αρχαιότητα σημαντική πόλη της κεντρικής Συρίας. Για αιώνες ήταν ζωτικός σταθμός για τα καραβάνια που διέσχιζαν τη Συριακή έρημο μεταφέροντας μπαχαρικά, πολύτιμές πέτρες, υφάσματα και ήταν γνωστή ως η «Νύμφη της Ερήμου». Το ελληνικό όνομα «Παλμύρα» αποτελεί μετάφραση του αρχικού αραμαϊκού ονόματος Tadmor, που σημαίνει «φοινίκια πόλη».

Η πόλη των Φοινίκων, όπως ονομάστηκε από τους Έλληνες, έφτασε στο αποκορύφωμα της άνθησής τον 3^ο αιώνα την εποχή της ξακουστής βασίλισσας της αρχαιότητας Ζηνοβίας, που με τη φιλοσοφία της προκάλεσε εκείνα τα χρόνια την κοσμοκράτειρα Ρώμη. Τα σωριασμένα ερείπια μαρτυρούν τη δόξα και το μεγαλείο του παρελθόντος. Ναοί, ανάκτορα, το θέατρο, το τετράπυλον, η μνημειακή αψίδα, ο καταυλισμός του Διοκλητιανού, ταφικά μνημεία.

::

Ξεχωρίζει ο ναός του Μπελ του θεού Ήλιου. Η κάθε πλευρά του έχει ύψος δεκαπέντε μέτρα και ύψος σαράντα. Αυτό που μένει στον επισκέπτη είναι τα ανάγλυφα με τον Ηρακλή και τον Άρη και οι 268 κολώνες με τα κορινθιακά κιονόκρανα, τα θεμέλια των οδών και των κατοικιών. Σημαντικές επίσης είναι και οι ανευρεθείσες δίγλωσσες επιγραφές (στην ελληνική και παλμυρική διάλεκτο), μία στην εβραϊκή και 2 στη λατινική. Σπάνια βρίσκει κανείς μία αρχαία πόλη τόσο άθικτη.

Η Παλμύρα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημεία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, που έχει ανακηρύξει και προστατεύει η UNESCO.

Έχουν βρεθεί στην περιοχή 150 περίπου τάφοι των Ναβαταίων ατομικοί και συλλογικοί. Οι συλλογικοί τάφοι είναι πύργοι σε ελληνορωμαϊκό ρυθμό. Οι τάφοι είναι υπόγειοι, ενώ το υπέργειο κτίσμα είναι καθαρά διακοσμητικό!

Οι κάτοικοι της Παλμύρας θάβονταν μαζί με τους πεθαμένους συγγενείς. Ο ιδρυτής της δυναστείας σε μαρμάρινη αναπαράσταση, ξαπλωμένος πάνω στην κεντρική μνημειακή σαρκοφάγο, μαζί με την σύζυγο και τα παιδιά του, ενώ οι απόγονοι κατά μήκος των πλευρών της αίθουσας, σε κλειστές κάσες και πλάγια τοποθετημένοι για να μην πιάνουν πολύ χώρο. Οι τάφοι ανοίγουν αυστηρώς μόνο για 20 λεπτά καθημερινώς, λόγω του ευαίσθητου περιεχομένου τους.

Μια βόλτα στη σύγχρονη πόλη της Παλμύρας μας φέρνει αντιμέτωπους με τεράστια κρεμασμένα τσαμπιά χουρμάδων έξω από τα μαγαζιά. Τους πουλάνε συσκευασμένους ή χύμα και σε διάφορες γεύσεις Γλυκύτατος καρπός και ό,τι πρέπει για εναπόθεση κιλών στα ευαίσθητα σημεία μας!

Το βραδινό μας είναι σε μία τέντα βεδουίνων. Μας υποδέχονται 5 άτομα με τις παραδοσιακές άσπρες στολές με την κουφία στο κεφάλι τους, παίζοντας ένα όργανο σαν τετράγωνη λύρα με 3 χορδές και τουμπελέκι.

Η τέντα είναι τεράστια χωράει τουλάχιστον 100 άτομα, με πολύχρωμα μαξιλάρια στην πλάτη όπως και τα καλύμματα των πάγκων, όλο χαλιά κάτω τα πλαϊνά της τέντας καλυμμένα από πολύχρωμα κιλίμια και η οροφή διακοσμημένη με φούντες και κορδόνια. Τουριστικό βέβαια το όλο θέαμα, αλλά ήταν πανέμορφο, τίποτα το υπερβολικό, ούτε κιτς! Στη μέση της τέντας στρώθηκε ένα μεγάλο τραπέζι με όλα τα απίστευτα συριακά φαγητά σε εξαίσιες γεύσεις και ποικιλία.

Το κυρίως φαγητό ήταν αρνί κάπως … φτιαγμένο, συνοδευόταν από άσπρο πιλάφι με πράσινες φύτρες άγριου ρυζιού και μια αραιή άσπρη σάλτα σα γιαούρτι. Πανδαισία!

Στο τέλος συριακά γλυκά και φρούτα. Αμάρτησα για τη … Συρία, το ομολογώ … και ευχαρίστως θα ξαναμαρτούσα!

Το συγκρότημα έπαιζε συνέχεια παραδοσιακή μουσική και οι χορευτές χόρευαν τοπικούς χορούς, ο δε τραγουδιστής αφιέρωνε στίχους στην πιο αφράτη της παρέας - του έκαψε την καρδιά η χανούμ Βαρβάρα!

Ξεθεωμένοι από την κούραση, το γλέντι και το φαγητό συρθήκαμε στο ξενοδοχείο SEMIRAMIS PALMYRA να απολαύσουμε τον προτελευταίο μας ύπνο στην πανέμορφη Συρία!

«Ακούει φωνές»

και προβλέπει συμφορές η πλουσιότερη γυναίκα του Ισραήλ

Η Σάρι Άρισον δεν είναι μόνο η πλουσιότερη γυναίκα του Ισραήλ, αλλά και η εκκεντρική συγγραφέας ενός αμφιλεγόμενου μπεστ-σέλερ, στο οποίο αποκαλύπτει τα "πνευματιστικά της χαρίσματα" και τα "προφητικά της οράματα" που προβλέπουν από μεγάλες καταστροφές... μέχρι και την πρόσφατη διεθνή οικονομική κρίση! 

Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, η συνολική περιουσία της 52χρονης Άρισον αγγίζει τα 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς είναι η κληρονόμος της Carnival, ενός ναυτιλαϊκού γίγαντα που ίδρυσε ο πατέρας της, και βασική μέτοχος της Hapoalim, της μεγαλύτερης τράπεζας του Ισραήλ. 

Η τυχερή δισεκατομμυριούχος δημοσίευσε λοιπόν ένα βιβλίο με τίτλο: "Γέννηση: όταν το πνευματικό και το υλικό συνυπάρχουν", όπου διηγείται τα οράματά της, τις μετεμψυχώσεις κατά τις προηγούμενες ζωές της και τις ιδέες της για παγκόσμια ειρήνη. 

Διαβεβαιώνει για παράδειγμα ότι κατά τη διάρκεια των διακοπών της στην Τουρκία, ενώ έκανε ηλιοθεραπεία στη γέφυρα της θαλαμηγού της, είδε ένα τεράστιο κύμα με χιλιάδες πτώματα. "Ήταν τρομερό, ήταν ένα όραμα που επαληθεύτηκε πλήρως με το τσουνάμι του 2004 στην Ασία". 

Ακριβώς το ίδιο λέει ότι της συνέβη με τον τυφώνα Κατρίνα που έπληξε τη Νέα Ορλεάνη το 2005, αλλά και με τον οικονομικό κατακλυσμό του 2008. 

"Σήμερα, πιστεύω πραγματικά ότι έχω μία αποστολή στον κόσμο, μία αποστολή να καθοδηγώ και να διευθύνω. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου, δεχόμουν μηνύματα από το υπερπέραν, με τη μορφή οραμάτων ή φωνών, μερικές φορές ακόμη και σε νεκρές γλώσσες", εκμυστηρεύεται στο βιβλίο της η Άρισον. 

Η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στο βιβλίο ήταν φυσικά σαρκαστική: "Όλος ο κόσμος έχει το δικαίωμα ν' ακούει φωνές. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλω η τράπεζα που δίνω τα λεφτά μου ν' ανήκει σε έναν τέτοιο άνθρωπο", την ειρωνεύτηκε ο τηλεοπτικός σχολιαστής Μότι Κιρσενμπάουμ. 

Η Σάρι Άρισον ωστόσο διαβεβαιώνει ότι η πνευματιστική της δραστηριότητα δεν εμποδίζει την καθημερινή διαχείριση των τραπεζικών θεμάτων και χρησιμοποιεί ως απόδειξη τις πωλήσεις του βιβλίου: "υπάρχουν ποίκιλλες αντιδράσεις, αλλά το βιβλίο μου έγινε μπεστ-σέλερ σε λίγες μόλις εβδομάδες κι αυτό λέει κάτι. Με σταματούν άνθρωποι στο δρόμο και μου λένε ότι άλλαξε τη ζωή τους". 

Γεννημένη στις ΗΠΑ, η Άρισον διαθέτει μέρος των χρημάτων της σε φιλανθρωπικά έργα και χρηματοδοτεί την 'Essence of Life', μία οργάνωση που έχει ως στόχο να αποκαταστήσει "την ουσία" της ανθρωπότητας, συνδυάζοντας διάφορες θρησκείες. 

Η δισεκατομμυριούχος ωστόσο αρνείται να μιλήσει για πολιτική, ενώ τα οράματά της δεν λένε τίποτα για το θέμα της ειρήνης στη Μέση Ανατολή: "Έχω την εντύπωση ότι βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι. Υπήρξαν χρονιές που όλα ήταν σκοτεινά, που συνέβαιναν φοβερά πράγματα. Τώρα βλέπω μία καθαρότερη εικόνα, πιο ανάλαφρη", θέλει να πιστεύει. 

Όσοι ακούν φωνές και βλέπουν οράματα, πηγαίνουν τάχιστα στον ψυχίατρο για να τους γράψει χάπια! Παλιότερα που δεν υπήρχε επιστημονική Ιατρική, αναδεικνύονταν οι ψυχασθενείς σε προφήτες και μάντεις και ξέρουμε όλοι τη ζημιά έχουν κάνει στην ανθρωπότητα... κρίμα που δεν υπήρχαν στην Αρχαιότητα ψυχίατροι!

Νέα στοιχεία για τους «Χόμπιτ»

(ΒΗΜΑ, 20/11/2009)

Νερό στον μύλο της επιστημονικής αντιπαράθεσης για το τι ήταν τελικά οι μικροσκοπικοί άνθρωποι που ζούσαν πριν από χιλιάδες χρόνια σε ένα απομονωμένο νησί της Ινδονησίας ρίχνει νέα μελέτη.

Πριν από έξι χρόνια στο Νησί Φλόρες ανακαλύφθηκαν τα απολιθώματα ανθρώπων, αποκαλούμενων και «Χόμπιτ» (καλλιτεχνική απεικόνιση, δίπλα) επειδή το ύψος τους δεν ξεπερνούσε το 1 μέτρο και το βάρος τους τα 30 κιλά.

Κάποιοι επιστήμονες μίλησαν για ανθρώπους των οποίων η σωματική ανάπτυξη διακόπηκε λόγω της φυσικής επιλογής με το πέρασμα χιλιετιών μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως «ενδημικός ή νησιωτικός νανισμός». Αλλοι διαφώνησαν, αναφέροντας ότι επρόκειτο για ανθρώπους που απλώς υπέφεραν από μια ασυνήθιστη γενετική διαταραχή που προκαλούσε ο άρρωστος θυρεοειδής τους. Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Stony Βrook στη Νέα Υόρκη υποστηρίζουν τώρα ότι πρόκειται για ένα είδος ξεχωριστό τόσο από τον σύγχρονο άνθρωπο όσο και από προηγούμενα είδη ανθρώπων (Ηomo sapiens κ.ά.)

(βλέπε επίσης >>>)

Γι' αυτούς τι να προβλέπεται άραγε στις ιερές γραφές; Καταραμένη επιστήμη, όλο ανακατοσούρα φέρνεις στους ευλαβείς πιστούς!

Σύμφωνο συμβίωσης επέλεξε ένας ιερέας

(του Θαναση Tσιγγανα, Καθημερινή, 19/11/2009)

Στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης που εφαρμόζεται με νόμο από πέρυσι και προβλέπει τη δυνατότητα δύο ενήλικων ετερόφυλων προσώπων να συμβιώνουν υπογράφοντας μια απλή συμβολαιογραφική πράξη «κατέφυγε» συνταξιούχος ιερέας από τη Θεσσαλονίκη προκειμένου να εξασφαλίσει νόμιμα δικαιώματα στη γυναίκα με την οποία συζούσε.

Ο 70χρονος ιερέας, χήρος από 10ετίας, αποκατέστησε με αυτόν τον τρόπο τη σύντροφό του, καθώς η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία απαγορεύει τον γάμο σε ιερέα από τη στιγμή που θα χειροτονηθεί.

Μετά τον θάνατο της πρεσβυτέρας, ο συγκεκριμένος ιερέας και αφού συμβίωνε για αρκετό χρονικό διάστημα με μια γυναίκα της ηλικίας του, προτίμησε αντί να υπερβεί τον θρησκευτικό κανόνα, να υπογράψουν πριν από λίγους μήνες ένα σύμφωνο συμβίωσης σε συμβολαιογράφο της Θεσσαλονίκης. Οπως σημειώνει σε χθεσινό της δημοσίευμα η εφημερίδα «Μακεδονία», η απόφαση αυτή του ιερέα εκπορεύθηκε από καθαρά ηθικούς λόγους και έχει ως αποτέλεσμα να αποκτήσει η σύντροφός του κάποια οικογενειακά δικαιώματα και κυρίως αυτό της σύνταξης (σε περίπτωση θανάτου).

Η απόφαση του 70χρονου ιερέα να επιλέξει το σύμφωνο συμβίωσης δεν βρίσκει σύμφωνους μητροπολίτες που κλήθηκαν να σχολιάσουν την ενέργειά του. «Μπορώ να κατανοήσω το πώς κατέληξε σε αυτήν την απόφαση», σχολίασε μόνο ένας εξ αυτών, «αλλά από τη στιγμή που αποφάσισε να είναι ιερέας, πρέπει να ακολουθήσει τους κανόνες».

Στο παρελθόν, η ενέργεια ηλικιωμένου ιερέα να τελέσει (έπειτα από χηρεία πολλών ετών), για ηθικούς λόγους, πολιτικό γάμο σε χωριό της Δυτικής Μακεδονίας είχε προκαλέσει την μήνιν του μητροπολίτη της περιοχής και σάλο στην ελληνική Εκκλησία.

Το συγκεκριμένο σύμφωνο είναι ένα από τα δώδεκα που έχουν υπογραφεί εντός του 2009 στο ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου της Θεσσαλονίκης. Τα υπόλοιπα αφορούν ζευγάρια ηλικίας έως 40 ετών.

Μικρός αριθμός έναντι των γάμων

Ο αριθμός των συμφώνων ελεύθερης συμβίωσης εμφανίζεται στη Θεσσαλονίκη πολύ μικρός έναντι των 7.000 θρησκευτικών και 5.000 πολιτικών γάμων που τελούνται κάθε χρόνο στην πόλη και των 4.000 διαζυγίων που εκδίδονται κατά μέσον όρο. Η σύναψη συμφώνου συμβίωσης δεν επιτρέπεται, πάντως, αν υπάρχει γάμος ή σύμφωνο συμβίωσης των ενδιαφερόμενων προσώπων ή του ενός από αυτά, μεταξύ συγγενών εξ αίματος σε ευθεία γραμμή απεριορίστως και εκ πλαγίου μέχρι και τον τέταρτο βαθμό, καθώς και μεταξύ συγγενών εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή απεριορίστως. Δεν επιτρέπεται επίσης μεταξύ εκείνου που υιοθέτησε και αυτού που υιοθετήθηκε. Την ακυρότητα του συμφώνου συμβίωσης μπορεί να επικαλεσθεί, εκτός από τους συμβληθέντες, και όποιος προβάλλει έννομο συμφέρον οικογενειακής ή περιουσιακής φύσης.

Παρατηρώ ότι από τους 12.000 γάμους το 58% έγιναν θρησκευτικά και το 42% πολιτικά, ενώ το 33% των γάμων (γενικώς) οδηγούνται σε διαζύγιο... Σε μια δεκαετία η αναλογία 58-42 θα έχει αντιστραφεί και σε 20-30 χρόνια σχεδόν μόνο στα χωριά θα παντρεύονται με τον παπά. Τότε θα έχουν αυξηθεί σημαντικά και τα σύμφωνα συμβίωσης...

TERMINOLOGY AWARDS 2010: CALL FOR NOMINATIONS

The International Terminology Awards are administered by the European Association for Terminology in association with TermNet in order to promote research and development in the field of terminology and support future terminology activity by rewarding the work of up-and-coming researchers in the field.

The awards 2010 are open to candidates from all over the world. The evaluation of the theses and/or dissertations received will focus on the innovative content of the works and on how they contribute towards further developing applied research and development in the field of terminology.

The Award Ceremony will take place on the occasion of the Fifth Terminology Summit which will be held in Budaptes (Hungary) on November 12th and 13th, 2010.

Candidates are required to submit their candidature before 30 November 2009.

Contact term@eaft-aet.net

EAFT Secretariat
Centre de Terminologie de Bruxelles
Rue d'Arlon, 11
B - 1050 Bruxelles (Belgique)
http://www.eaft-aet.net/

Διάλεξη για την ποιότητα

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ & ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Την Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009 και ώρα 19.00 στο Ξενοδοχείο Park Hotel (Λ. Αλεξάνδρας 10), θα μιλήσει ο Δ/ντής Έκδοσης του Περιοδικού «ΤΕΧΝΙΚΑ» καιΠρόεδρος της ΕΔΙΠΤ (Ένωση Δημοσιογράφων Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου)

κ. Β. Η. Σελλούντος με θέμα:

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (Μ.Μ.Ε.)

Την εκδήλωση διοργανώνει ο Σύνδεσμος Στελεχών Επιστημόνων Ποιότητας (Σ.ΣΤ.Ε.Π.) του οποίου ο κ. Β. Σελλούντος είναι Επίτιμο Μέλος.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για τους Συνεργάτες και Φίλους του Περιοδικού «ΤΕΧΝΙΚΑ». Η διάρκεια της ομιλίας είναι 30’.

11 συμβουλές

Δεν ξέρω αν το κείμενο προέρχεται πράγματι από τον Bill Gates, πάντως οι έντεκα συμβουλές του δεν είναι καθόλου άστοχες...

Ο Bill Gates σε μια πρόσφατη ομιλία του σε ένα γυμνάσιο, μίλησε για 11 κανόνες ζωής που δεν έμαθαν και δεν θα μάθουν στο σχολείο. Μιλάει για το πως οι δάσκαλοι δημιούργησαν μια γενιά χωρίς αίσθηση της πραγματικότητας και πως αυτή η αντίληψη προετοιμάζει τα παιδιά να αποτύχουν στον πραγματικό κόσμο:

Κανόνας 1: Η ζωή δεν είναι δίκαιη, πάρτε το χαμπάρι!

Κανόνας 2: Ο κόσμος δε θα σας λυπηθεί ούτε νοιάζεται αν έχετε ή όχι αρκετή αυτοεκτίμηση. O κόσμος περιμένει να πετύχετε κάτι ΠΡΙΝ να αισθανθείτε καλά για τον εαυτό σας.

Κανόνας 3: ΔΕΝ πρόκειται να βγάζετε 8Ο.ΟΟΟ € το χρόνο με το που θα βγείτε από το Πανεπιστήμιο. Δεν πρόκειται να γίνετε Αντιπρόεδρος της Εταιρείας ούτε να αποκτήσετε αυτοκίνητο με τηλέφωνο, αν δεν τα ΚΕΡΔΙΣΕΤΕ και τα δύο.

Κανόνας 4: Αν νομίζετε ότι ο καθηγητής σας είναι σκληρός, περιμένετε μέχρι να αποκτήσετε αφεντικό.

Κανόνας 5: Δε θίγεται η αξιοπρέπειά σας αν χρειαστεί να δουλέψετε με τα χέρια σας. Οι παππούδες σας είχαν άλλη λέξη για τη δουλειά στο εργοστάσιο: την αποκαλούσαν «ευκαιρία».

Κανόνας 6: Αν τα θαλασσώσετε, μην γκρινιάζετε, αλλά μάθετε από τα λάθη σας.

Κανόνας 7: Πριν γεννηθείτε οι γονείς σας δεν ήταν τόσο βαρετοί όσο σας φαίνονται τώρα. Αυτό το έπαθαν από την εντατική προσπάθεια να πληρώνουν τους λογαριασμούς σας, να καθαρίζουν τα ρούχα σας και να σας ακούνε να λέτε πόσο έξυπνοι και σπουδαίοι είστε. Πριν τρέξετε λοιπόν να σώσετε το δάσος του Αμαζονίου από τα παράσιτα της γενιάς των γονιών σας, καθαρίστε πρώτα την ντουλάπα του δωματίου σας.

Κανόνας 8: Στο σχολείο οι νικητές δεν διαφέρουν από τους ηττημένους, ΟΧΙ όμως και στη ζωή. Σε κάποια σχολεία δεν αποτυγχάνει κανείς – μπορείτε να προσπαθήσετε ξανά και ξανά μέχρι να γράψετε τη σωστή απάντηση. Αυτό δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την πραγματική ζωή.

Κανόνας 9: H αληθινή ζωή δε χωρίζεται σε εξάμηνα. Τα καλοκαίρια δεν κάθεστε και πολύ λίγοι είναι αυτοί που θα ενδιαφερθούν να σας βοηθήσουν να ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ. Αυτό θα πρέπει να το κάνετε τις ελεύθερες ώρες σας.

Κανόνας 10: H τηλεόραση ΔΕΝ είναι η αληθινή ζωή. Στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι σηκώνονται από τις καφετέριες και πάνε στις δουλειές τους.

Κανόνας 11: Να είστε καλοί με τους… φύτουλες. Το πιθανότερο είναι να καταλήξετε να δουλεύετε γι' αυτούς…

Ορολογία και το συνέδριο της ΕΛΕΤΟ

(βλέπε επίσης >>>)

Ο Δαρβίνος στην ελληνική λογοτεχνία

(της Ιωάννας Σουφλέρη, ΒΗΜΑ, 15/11/2009)

Η ζωή και το έργο του Δαρβίνου είχαν μεγάλη επίδραση στην ευρωπαϊκή Τέχνη. Τι επίδραση όμως είχαν στην ελληνική λογοτεχνία; Θα περίμενε κανείς να δει μυθιστορήματα με εμφανείς τις επιδράσεις της δαρβινικής θεωρίας; Ή ποίημα γραμμένο με αφορμή τον θάνατό του; Ε, λοιπόν, ναι: ο Δαρβίνος επέδρασε και στην ελληνική λογοτεχνία όπως αποδεικνύουν οι παρακάτω στίχοι:

Στροφή 1

Θέλω το μέγα πνεύμα σου Δαρβίνε να υμνήσω

Όμως ο νους μου σταματά στο τόσο μεγαλείο ...

Στροφή 7

- Μα πώς, ρωτούν, ο τέλειος επλάσθη τελευταίος,

- Και άλλοι- πώς; ο άνθρωπος κατάγετ΄ απ΄ τα στρείδια;

- Και να! θρησκευτικός αγών βγαίνει στη μέση νέος,

- Και στο Δαρβίνο ρίχνονται οι ευλαβείς σαν φίδια!

- Μα για σταθείτε μια στιγμή, θεοσεβείς, σταθείτε,

- Αν αγαπάτε το Θεό, το Δάρβιν' αν μισήτε!

...

Στροφή 13

Όλα αλλάζουν, τίποτε αιώνιο δεν μένει,

Ημέρα-νύχτα γίνεται δημιουργία νέα,

Βαδίζουν όλα, και κανέν΄ το άλλο δεν προσμένει

Κι όλα κρατούν την πρόοδο, στο χέρι τους σημαία...

Το παραπάνω είναι απόσπασμα ποιήματος που δημοσιεύθηκε το 1882 (έτος θανάτου του Δαρβίνου) στο φιλολογικό περιοδικό «Μη χάνεσαι» και σύμφωνα με τη διδακτορική διατριβή της κυρίας Μαρίας Ζαρίμη πρόκειται για το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο των ελληνικών γραμμάτων που είχε ως θέμα τον μεγάλο φυσιοδίφη. Το ποίημα αποδίδεται από την ελληνίδα ερευνήτρια στον ποιητή Παύλο Νιρβάνα, ο οποίος την εποχή εκείνη ήταν 22 χρόνων, φοιτητής Ιατρικής, και αρθρογραφούσε στο «Μη χάνεσαι» με διάφορα ψευδώνυμα.

Αν ο Νιρβάνας ήταν καλά ενημερωμένος για τα όσα υποστήριξε ο Δαρβίνος, αλλά και για την επίδραση που είχε η θεωρία του στην Ευρώπη, αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι γνώριζε ξένες γλώσσες. Οπως σημειώνει η ελληνίδα ερευνήτρια, η μετάφραση των έργων του Δαρβίνου στην ελληνική καθυστέρησε (είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 1915 ο Νίκος Καζαντζάκης μετέφρασε το «Οrigin of species») και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια καθυστερημένη αντίδραση στο έργο του σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο οι γλωσσομαθείς έλληνες λογοτέχνες, και ειδικότερα εκείνοι που γνώριζαν την αγγλική και τη γερμανική, είχαν εκτεθεί στις ιδέες του και αυτό φαίνεται στα έργα τους.

Σύμφωνα με τη φιλόλογο κυρία Μαρία Ξέστερνου, οι λογοτέχνες που φαίνεται να δέχθηκαν την επιρροή του Δαρβινισμού ήταν ο Εμμανουήλ Ροΐδης, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Ανδρέας Καρκαβίτσας και ο Ιωάννης Κονδυλάκης. Πλέον επηρεασμένος όμως αποδεικνύεται ο Ροΐδης, ο οποίος μεταξύ άλλων συνέγραψε και την «Ιστορία ενός πιθήκου».

Πόσο κατανοητές έγιναν όμως οι απόψεις του Δαρβίνου από τους έλληνες λογοτέχνες; Πόσο αυτές στρεβλώθηκαν για να «χωρέσουν» στις ιδέες τους για τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής τους; Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα! Οι αναγνώστες που επιθυμούν να εντρυφήσουν περαιτέρω, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως μίτο της Αριάδνης τις βιβλιογραφικές αναφορές των δύο πηγών που χρησιμοποιήθηκαν για αυτό το άρθρο.

Βιβλιογραφία:
1. Πρακτικά του Γ ' Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών. Το κείμενο-απόσπασμα από τη διατριβή της κυρίας Ζαρίμη εντοπίζεται στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.eens-congress.eu/? main--page=1&main--lang=de&eensCongress-cmd=wysiw ygDialog&eensCongress-id=360
2. Ειδική έκδοση με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο με θέμα «Η διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης: θεωρητικά και παιδαγωγικά ζητήματα». Επιμέλεια: Ζόγκζα, Καμπουράκης, Νοταράς. Εκδόσεις: Child Services των Εκπαιδευτηρίων Γείτονα. Το κείμενο της κυρίας Ξέστερνου εντοπίζεται στις σελ. 390-403.