Με αφορμή την «παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος»
του Δρ. Θόδωρου Κουσουρή, Περιβαλλοντολόγου
Η 5η Ιουνίου κάθε χρόνο, αφιερώνεται στην παγκόσμια ημέρα για το περιβάλλον. Συνήθως, κάθε επετειακή εκδήλωση για το περιβάλλον, όπως διαπιστώνουμε καθημερινά, έχει πρόσκαιρο-ημερήσιο χαρακτήρα. Σήμερα, θα γίνουν εκδηλώσεις επιφανειακές, ομιλίες χωρίς απόκριση, δράσεις χωρίς συνέχεια και συνέπεια. Από αύριο, πάλι στις «κακές» συνήθειές μας, στους τρόπος που μας βολεύουν, χωρίς να νοιαζόμαστε οι περισσότεροι για το περιβάλλον σε βάθος χρόνου και με την ανάλογη παιδεία.Σήμερα, για την παγκόσμια μέρα του περιβάλλοντος καθαρίζουμε, φροντίζουμε, ανακυκλώνουμε, τραγουδάμε, ζωγραφίζουμε για την επέτειο και υποτίθεται και για την ευαισθητοποίηση. Και αύριο; Αύριο όμως τι; Τις υπόλοιπες 364 μέρες θα συμμετέχουμε ενεργά για την καλύτερη ποιότητα ζωής ή θα περιμένουμε την επόμενη χρονιά, το 2010 για να γιορτάσουμε και πάλι την ημέρα του περιβάλλοντος; Για 364 μέρες το χρόνο, μπορούμε να σβήνουμε τα φώτα μας για 10 λεπτά κάθε βράδυ; Μπορούμε να συμμετέχουμε ενεργά για την ανακύκλωση, για την εξοικονόμηση του νερού στο σπίτι, στο σχολείο, στη δουλειά μας; Να νοιαζόμαστε για τη γειτονιά, την πόλη, τον τόπο μας, τον πλανήτη, για το συνάνθρωπό μας; Και κάθε χρόνο το ίδιο ερώτημα. Γιατί, οι επέτειοι δεν λειτουργούν καθημερινά, ως μοχλοί ανάδειξης για τα ζητήματα του περιβάλλοντος;
Έχουμε πλέον συνηθίσει στα λόγια, στις διαφημιστικές καμπάνιες. Σήμερα, αληθινά, ψεύτικα, πλαστικά και χάρτινα μεγάλα λόγια και υποσχέσεις. Είμαστε όμως έτοιμοι ή έχουμε ενταχθεί σε κείνες τις ομάδες και τις κινήσεις των εθελοντών ενεργών πολιτών που συμμετέχουν δημιουργικά σε ότι επιπτώσεις επιφέρει η περιβαλλοντική υποβάθμιση, σε ότι μας απειλεί τοπικά και πλανητικά, σε ότι μας δυναμώνει και μας ενώνει για ουσιαστική αλλαγή στις συνήθειες, νοοτροπίες και συμπεριφορές.
Δυστυχώς βιώσαμε και βιώνουμε την αποδυνάμωση της δυναμικής του Ρίο και του Γιοχάνεσμπουργκ, τις τοπικές διαμάχες με τους ΧΥΤΑ, τις απειλές και τους κινδύνους για πλημμύρες, για τη λειψυδρία, την ερημοποίηση, τις κλιματικές αλλαγές, τα λόγια τα μεγάλα για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και την πρόσφατη μόδα με τα βιοκαύσιμα. Όσο για το τόπο μας, στο όνομα της προστασίας και διαφύλαξης του περιβάλλοντος, ζούμε συνεχιζόμενες φαρσοκωμωδίες με σουρεαλιστικές προεκτάσεις. Η προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, βάλλεται τεχνηέντως από παντοειδή σχέδια. Οι παραλίες και ο αιγιαλός, ως τα πλέον προσοδοφόρα φιλέτα διανέμονται σε τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες, σε προκατασκευασμένα χωριά και δήθεν παραδοσιακούς οικισμούς. Όσο για τη νομοθεσία ή καλύτερα τη πολύ-νομοθεσία, είναι δύσκολο έως αδύνατο να εφαρμοστεί μιας και τα πολιτικά ρουσφέτια καλά κρατούν.
Ωστόσο, από σήμερα, ας οπλιστούμε με αισιοδοξία και με συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς στόχους. Μακριά όμως από πολιτικούς σχηματισμούς που επιζητούν, μέσω δήθεν του περιβάλλοντος, της οικολογίας και της πράσινης ανάπτυξης, να επηρεάσουν εν τέλει συνειδήσεις, να διαμορφώσουν και συντηρήσουν νεφελώματα και καιροσκοπικούς συσχετισμούς με αβέβαιες προοπτικές. Βήμα προς βήμα μπορούμε να συμβάλλουμε, ώστε να διαμορφωθεί από το σπίτι μας το αύριο, με μια ισχυρή κοινωνία από πολίτες, για τους πολίτες και το περιβάλλον.
Συμμετέχουμε ενεργά στο συγκεκριμένο πράσινο του περιβάλλοντος –της ελπίδας, των φυτών και των ζώων, της βιοποικιλότητας, των χαμόγελων, του εναλλακτικού, του συγκροτημένου εθελοντισμού και όχι των καιροσκόπων. Από τη γειτονιά, την πόλη, τη χώρα, τον πλανήτη Γη, θέλει ενδυνάμωση και συμμετοχικότητα ο εθελοντισμός. Η διαφορετικότητα να κάνει την ουσιαστική διαφορά. Οφείλει όμως, να έχει την ικανότητα να συνδέει προτεραιότητες για το περιβάλλον μέσα από τα ζητήματα της κοινωνίας και να δημιουργεί ενεργούς πολίτες. Όχι πάλι από τα ίδια!Ασφαλώς και οι λύσεις των ζητημάτων βρίσκονται στα χέρια μας, με τη συνδρομή όμως ικανών και έμπειρων επιστημόνων. Όλοι μαζί μπορούμε να απαιτήσουμε και διεκδικήσουμε με επιχειρήματα και διάλογο, αυτά που μας λείπουν για να αντιστρέψουμε τη σημερινή κατάσταση, προσβλέποντας με οράματα και προοπτικές ένα καλύτερο αύριο. Ασφαλώς και απαιτούμε καλύτερη ποιότητα ζωής και καταγγέλλουμε δημόσια οτιδήποτε εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα και καταστρέφει ότι το καλύτερο και αγνότερο μας έχουν αφήσει οι προπάπποι μας.