23 March 2010

Η Τζούλια και ο μητροπολίτης...

Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (20/3/2010) δημοσίευσε η δημοσιογράφος και συγγραφέας κ. Έλενα Ακρίτα ένα άρθρο, στο οποίο μας κακολογούσε, ως λαό, επειδή "όλοι γνωρίζουν την Τζούλια και ελάχιστοι τους πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους αυτού του τόπου..." και ένας από αυτούς τους αξιόλογους είναι, λέει, ο μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος Χατζηνικολάου. 

Προχθές δημοσίευσε ΤΟ ΒΗΜΑ (21/3/2010) μια συνέντευξη με την κ. Ακρίτα πάνω στο ίδιο θέμα και άλλα ειδικότερα θέματα των δραστηριοτήτων της. Θεώρησα κατόπιν αυτού σκόπιμο να γράψω μια (ανοικτή) επιστολή στην κ. Ακρίτα για την κοροϊδία που υφιστάμεθα από κυβερνώντες και ρασοφόρους, μήπως και δεν τα έχει πληροφορηθεί... Ίσως γνωρίσει επιτέλους και το συγκεκριμένο μητροπολίτη!


Κυρία Ακρίτα μου,


Δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, δεν σας έχω ξαναγράψει, σας γνωρίζω μόνο ως δημοσιογράφο και συγγραφέα, αλλά και ως θυγατέρα των λαμπρών γονέων σας.

Σας γράφω το παρόν μετά από τη δημόσια αναφορά σας (ΝΕΑ, 20/3/2010) ότι διαβάσατε (στο Internet υποθέτω) για τον μητροπολίτη Μεσογαίας και τον θαυμάσατε που παραχώρησε το μηνιαίο μισθό του στο κράτος, για να καλυφθούν τα χρέη των 300-400 δισεκ. ευρώ ή, μάλλον, για να δώσει ένα μήνυμα (σε ποιους άραγε;) ότι πρέπει να συνδράμουν όλοι την πατρίδα σ’ αυτή την κρίσιμη κατάσταση.

Επειδή γράψατε για τους "χαλεπούς καιρούς που ζούμε" και τέτοιες εκφράσεις αποτελούν συνήθη προάγγελο ηθικοπλαστικών δημοσιεύσεων και μηνυμάτων, να σας μαρτυρήσω ότι από πολύ μικρός θυμάμαι τον Παπάγο στο ραδιόφωνο που έλεγε για "αυτή την κρίσιμη εποχή που περνάει η πατρίδα μας..." και ήλπιζα έκτοτε ότι θα ξεπεραστεί κάποτε η καταραμένη "κρίση".

Δεν ήξερα τότε ποια κρίση ήταν και γιατί… Μετά κατάλαβα το δούλεμα γιατί από τότε, κάθε πρωθυπουργός μίλαγε για την "κρίσιμη εποχή" και πάντα διαπίστωνα ότι έπρεπε να φορτωθώ τη λύση άλλης μιας κρίσης, για την οποία δεν ήμουν εγώ υπεύθυνος, ούτε τα αδέλφια μου, ούτε οι άλλοι συγγενείς, ούτε οι γείτονες και οι φίλοι. Μας καλούσαν όμως να βοηθήσουμε να ξεπεραστεί η κρίση, την οποία άλλοι και συνεχώς δημιουργούσαν ή προέβαλαν…

Αν θυμάστε, στα τέλη της δεκαετίας του 1970 κήρυξε ο υπουργός Συντονισμού κ. Μητσοτάκης τη λιτότητα, περιορισμός στους μισθούς, περιορισμός στις προσλήψεις κ.ο.κ. και έβλεπα -και βλέπαμε όλοι- να αυξάνονται διαρκώς επιλεκτικά και υπερβολικά κάποιοι μισθοί, να προσλαμβάνονται επιλεκτικά κάποιοι στο Δημόσιο… Και όλο νέα λιτότητα, με κάθε νέα κυβέρνηση, χωρίς να έχουμε φταίξει εμείς σε τίποτα, εμείς πληρώναμε όμως πάντα!

Το τελευταίο αποκορύφωμα αυτής της υποκριτικής και παραπλανητικής πολιτικής ήρθε το περασμένο φθινόπωρο, όταν αποκαλύπτεται αυτό που ξέραμε όλοι μας, ότι το κράτος είναι καταχρεωμένο και ταυτόχρονα ότι κάποιοι είχαν "κόψει" για λογαριασμό τους -συνάδελφοί σας, στην ΕΡΤ- τεράστιους μισθούς, χωρίς να προσφέρουν κάτι, χωρίς να τους χρειάζονται ουσιαστικά για να ζήσουν καλά, έτσι από απληστία, αφού είχαν δεύτερους και τρίτους μισθούς ή συντάξεις! Αυτό το μοτίβο επαναλαμβάνεται εδώ και 4-5 δεκαετίες και, όπως μου λένε οι παλαιότεροι, είναι το ίδιο εδώ και 8-10 δεκαετίες…

Κάθε φορά σε τέτοιες κρίσεις, πετάγεται λοιπόν απρόσκλητος ένας υποψήφιος ήρωας που "θυσιάζεται" ή "θυσιάζει" κάτι για την πατρίδα, μάλλον για παραδειγματισμό δικό μας… Τώρα είναι ο μητροπολίτης Μεσογαίας που τον ανακαλύψατε μάλλον αργά. Ξέρετε κάτι, κυρία Ακρίτα μου, ο κ. Νικόλαος παίζει με τον καημό μας, γιατί δεν αρκεί να "θυσιάζεις" κάτι απρόσκλητος, ακόμα και τον εαυτό σου, δεν αναδεικνύεσαι και δεν εξαγνίζεσαι -εφόσον αυτό επιδιώκεις- αν είσαι φορέας οπισθοδρομικότητας.

Ο κ. Χατζηνικολάου που σπούδασε Φυσική και διετέλεσε ακαδημαϊκός δάσκαλος αυτού του επιστημονικού αντικειμένου έχει τουλάχιστον 2 εκκρεμότητες:
  1. Πρώτα πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος, αν ισχύει το ηλιοκεντρικό σύστημα και η Γη είναι σφαιρική, όπως δέχεται και αποδεικνύει η επιστήμη, ή ισχύει το γεωκεντρικό σύστημα και η Γη είναι επίπεδη, όπως προκύπτει από τις "ιερές γραφές". Γι' αυτή τη σχιζοφρένειά του, τις εργάσιμες ημέρες να στηρίζει το ηλιοκεντρικό σύστημα και τις Κυριακές το γεωκεντρικό, πρέπει να δώσει κάποιαν εξήγηση ο κ. Νικόλαος, διαφορετικά συμπεραίνω ότι προσπαθεί να μας ξεγελάσει όλους!
  2. Στη συνέχεια πρέπει να εξηγήσει, πώς και γιατί έφερε πριν από 1-2 χρόνια από τη Ρωσία το πτώμα κάποιου "αγίου" και κάλεσε τους μαθητές να το προσκυνήσουν. Έστειλε εγκύκλιο μάλιστα στα σχολεία και έγραψε ότι "θα ωφεληθείτε αφάνταστα" προσκυνώντας το πτώμα (Ελευθεροτυπία, 24/9/2008). Αντιλαμβάνεστε σε ποια χώρα, με πόσες παράλληλες κοινωνίες δίπλα μας ζούμε! Περιέφερε δε το πτώμα στις περιοχές των Ρωσοπόντιων στην Αττική, επειδή ο "άγιος" ήταν ρώσικης καταγωγής και προέλευσης και έβαλε ο μητροπολίτης στη σειρά γυναικούλες με μαντίλες, γέροντες με ρόζους στα χέρια και παιδάκια που δεν πρόλαβαν ακόμα να ενταχθούν στις συμμορίες του Μενιδίου ή της Ζοφριάς, να προσκυνήσουν το πτώμα, γιατί οι θεοί και οι δαίμονες αποτελούν πλέον τη μόνη ελπίδα αυτών των ανθρώπων. Όλα αυτά δε με το παγκάρι έτοιμο να δεχτεί τους οβολούς τού -κυριολεκτικά- ποιμνίου!
Είμαι απόλυτα βέβαιος, κυρία Ακρίτα μου, ότι καταλαβαίνετε ως ευφυέστατος άνθρωπος την άβυσσο μεταξύ, αφενός των στόχων και μεθόδων της Φυσικής και της επιστήμης γενικότερα και, αφετέρου, της "ωφέλειας" που φέρνει ένα πτώμα! Γιατί, αν μπορούσε ένα πτώμα να φέρει τη λύση των προβλημάτων μας, τί τη χρειαζόμαστε τη Φυσική και τις επιστήμεςΑς σταματήσουμε να πηγαίνουμε τότε στα σχολεία, ας καταργήσουμε τα νοσοκομεία και ας αφιερωθούμε στα ιερά πτώματα που θα μας λύσουν τα ιαματικά, διατροφικά, συγκοινωνιακά, ασφαλιστικά,  μορφωτικά κ.ά. προβλήματά μας.

Βέβαια, το Μεσαίωνα και πριν που δεν υπήρχε ιατρική επιστήμη και πέθαιναν οι άνθρωποι από τις επιδημίες σαν τις μύγες κατά εκατομμύρια, πάλι δεν είχαν βοηθήσει οι προσευχές και οι παρακλήσεις, πάλι δεν έκαναν τα ιερά πτώματα κανένα θαύμα, αλλά ποιος τα ξέρει αυτά; Στην κουτσή εκπαίδευσή μας προτεραιότητα έχουν η Παναγίτσα που πολέμησε στα τείχη τους εχθρούς μας (χριστιανοί κι αυτοί, συχνά δε ορθόδοξοι!) και ο Χριστούλης που τον επιβάλλουν στην κοινωνία, επειδή θυσιάστηκε για μας, λένε, χωρίς να του το έχει ζητήσει κανένας — πάντως όχι οι Έλληνες!

Ο κ. Νικόλαος Μεσογαίας δεν περιορίζεται όμως μόνο στην  περιφορά ιερών πτωμάτων, έχει κι άλλες κοινωφελείς  δραστηριότητες: μαζεύει 1-2 ημέρες κάθε μήνα τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια της μητροπόλεώς του στα Σπάτα και τα ευλογεί — ναι, αυτός ο μελετητής της επιστήμης και της τεχνολογίας, τα ραντίζει με νεράκι για να συγκαλύψει ο οδηγός την ανεπάρκειά του στην ικανότητα οδήγησης, ίσως και την εξαγορά της άδειας οδήγησης με κάποια λαδώματα (Ελευθεροτυπία, 24/06/2006)…

Η Παναγίτσα δεν προστατεύει αυτούς που πρέπει, τους πεζούς που είναι και τα συνηθέστερα θύματα των τροχαίων, αλλά αυτούς που είναι οπαδοί της και έχουν πληρώσει για να ευλογηθεί το αμάξι τους — αλλιώς γιατί να ευλογούνται τα μηχανήματα; Είναι κάτι σαν τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό που συμπαρίστανται και στηρίζουν τους χουλιγκάνους οπαδούς τους.

Με αυτή ακριβώς τη λογική προσεύχονται και ορκίζονται όλοι οι μαφιόζοι της Νέας Υόρκης (Ιταλοί και Ιρλανδοί, χριστιανοί απαξάπαντες!) στον "αληθινό θεό" και τους συγγενείς του, μητέρα, ξαδέλφια, μαθητές και φίλους του… Θα έχετε δει το φιλμ με τον Ντε Νίρο ο οποίος, μεγαλο-μαφιόζος πλέον, αναπολεί τη νεανική γκανγκστερική ζωή του και μονολογεί: "Το Σάββατο πήγαινα στην εξομολόγηση, την Κυριακή κοινωνούσα και τη Δευτέρα έπιανα πάλι τη σκληρή δουλειά, τους τσακίζαμε τα κόκαλα… Είναι ωραίο να είσαι χριστιανός!" Αυτό το χριστιανισμό των αλληλοεξυπηρετήσεων προβάλλει ο φυσιοκράτης από σπουδές αλλά θεοκράτης εξ επαγγέλματος μητροπολίτης κι ας μην το δηλώνει!

Ο κ. Χατζηνικολάου τα ξέρει αυτά και πολύ καλά, αλλά τα αποσιωπά, μάλλον τα θεωρεί ασήμαντα, περιθωριακά, γιατί δεν πιστεύω ότι έχει σκοπό να μας κοροϊδέψει!

Αυτός ασχολείται με άλλο θέμα, με το προσωπικό μεγαλείο του! Όταν του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, που αναφέρατε, εκστόμισε εκείνο το μνημειώδες λογύδριο (BHMA, 12/2/2009)

«Σε μια χρονική συγκυρία παγκοσμίου εκφυλισμού των πολιτικών ιδεολογιών, γενικευμένης κατάρρευσης του χρηματοοικονομικού μας ειδώλου, απροσδόκητου κλονισμού της τεχνολογικής και επιστημονικής μας έπαρσης στη Γενεύη, ανεπίστροφης καταστροφής του φυσικού μας περιβάλλοντος σε κάθε γωνιά της γης και αλόγιστης εκδαπάνησης του φυσικού μας πλούτου, σε μια περίοδο που τα ανθρώπινα δικαιώματα επιστρατεύονται για να καταργήσουν τα αιώνια “δικαιώματα” του Θεού και να αμφισβητήσουν τις παγκόσμιες ηθικές, κοινωνικές και λογικές σταθερές, σε μια εποχή πλήρους ανατροπής του διαχρονικού συστήματος των αξιών, νοσηρής προβολής των ανθρώπινων επιτευγμάτων και ταυτόχρονης περιπλοκής των διαπολιτισμικών επικοινωνιακών μηχανισμών, σε μια στιγμή που η έννοια της κοινωνίας αποτελεί άγνωστη εμπειρία και ο περί Θεού λόγος στερείται θεολογίας, το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της ιστορικής Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών μού κάνει την τιμή να με αναγορεύσει διδάκτορά του»!

Ο κόσμος υποβαθμίζεται και χάνεται, η επιστήμη και η τεχνολογία παραπαίουν (στη Γενεύη), οι παγκόσμιες σταθερές ανατρέπονται, το καταπέτασμα σχίζεται, ο ουρανός αστράφτει και βροντάει, αλλά υπάρχει σημείο αναστροφής, το "μη παρέκει": η Θεολογική Σχολή βραβεύει τον αυτάρεσκο οπισθοδρομικό κ. Νικόλαο! Η ελπίδα γεμίζει τους απελπισμένους, απ’ άκρη σ’ άκρη στον πλανήτη...

Με τέτοιο θεϊκό μεγαλείο, τι να τα κάνει τα 2 ψωροχιλιάρικα ευρώ ο μητροπολίτης, αφού ζει και τρέφεται από τη θεϊκή εύνοια… 


Τα σέβη μου κυρία Ακρίτα και κάνετε τεράστιο λάθος, αν νομίζετε ότι ασχολούμαστε με την όποια Τζούλια και αγνοούμε το συγκεκριμένο μητροπολίτη!


(βλέπε επίσης >>>)



Για την κ. Ακρίτα έγιναν όμως μέσα στην οικονομική κρίση γνωστά τα εξής:
Επί 45 χρόνια έπαιρνε τη σύνταξη του πατέρα της, η κ. Έλενα Ακρίτα!
Όπως προκύπτει από το έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών, η κ. Ακρίτα ήταν συνταξιούχος με τον Ν. 4470/1965. Η σύνταξη απονεμήθηκε στην ίδια όπως και στη μητέρα της από την επομένη του θανάτου του Λουκή Ακρίτα. Η απονεμηθείσα σύνταξη ορίστηκε αρχικά στο μισό της εκάστοτε καταβαλλόμενης βουλευτικής αποζημίωσης και, στη συνέχεια με το ΝΔ99/1974, ίση προς την εκάστοτε σύνταξη βουλευτού με δεκαπενταετή βουλευτεία. Σύμφωνα με τον Ν. 4470/1965, η σύνταξη κατά το μισό ανήκει στη χήρα του Λουκή Ακρίτα και κατά το μισό στην ορφανή. Με τον ίδιο νόμο είχε προβλεφθεί ότι, στην περίπτωση απώλειας του δικαιώματος σύνταξης της μίας από τις δικαιούχους, το μερίδιο αυτής προσαυξάνει το μερίδιο της άλλης, ενώ, στην περίπτωση γάμου της ορφανής, το μερίδιο της σύνταξής της περιορίζεται στο ένα τέταρτο της εκάστοτε βουλευτικής αποζημίωσης.
«Από τα προεκτεθέντα συνάγεται πως ακόμα και υπό καθεστώς γάμου η Έλενα Ακρίτα δεν χάνει το δικαίωμά της στην προσωπική αυτή σύνταξη, αλλά το μερίδιό της περιορίζεται από το ένα δεύτερο της σύνταξης στο ένα τέταρτο» αναφέρει, στο έγγραφό του, ο κ. Σταϊκούρας. Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι οι προσωπικές συντάξεις δεν ακολουθούν αναγκαστικά τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, αλλά όσα ορίζονται στον νόμο που χορήγησε την εκάστοτε προσωπική σύνταξη.
Ο κ. Σταϊκούρας αναφέρει, ωστόσο, ότι τελικά «η καταβολή του μεριδίου σύνταξής της ανεστάλη από 21.7.2010, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν. 3865/2010, λόγω εισοδηματικών κριτηρίων και έκτοτε δεν της καταβάλλεται».
Μαζί με την απάντησή του, ο κ. Σταϊκούρας διαβιβάζει στο Τμήμα Κοινοβουλευτικού Ελέγχου και έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους- Γενική Διεύθυνση Μισθών και Συντάξεων το οποίο απευθύνεται στις 21.09.2010 στην κ. Ακρίτα. Με το έγγραφο ενημερώνεται η κ. Ακρίτα ότι η σύνταξή της πρέπει να ανασταλεί λόγω εισοδήματος, βάσει του Ν. 3865/10. Το Γενικό Λογιστήριο εμφανίζεται επίσης να ενημερώνει την κ. Ακρίτα ότι κατά του συγκεκριμένου εγγράφου μπορεί να ασκήσει ένσταση ενώπιον του Α΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν λέω, κάποια χρήματα που εισέπραξε η κ. Ακρίτα μας, πιθανόν και όλα, μπορεί να ήταν νόμιμα, αλλά τίποτα από αυτά δεν ήταν ηθικό και, εννοείται, η κ. Ακρίτα δεν είναι και η αρμοδιότερη να μας «διδάσκει» ηθική και ποια φωτεινά παραδείγματα να ακολουθήσουμε στην κοινωνία! Εγώ προσωπικά θα ακολουθούσα το δικό της παράδειγμα, να εισπράττω διά βίου την έστω φτωχική σύνταξη οικοδόμου του πατέρα μου...