Στο Ιράν πραγματοποιήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της χώρας, αλλά μετά την καταμέτρηση και την ανακοίνωση της νίκης τους παλιού προέδρου, ξέσπασαν ταραχές, επειδή φαίνεται να έγινε νοθεία. Απίθανο δεν είναι, σχεδόν πάντα γίνεται αυτό στις αραβο-περσο-πακιστανικές χώρες. Ίσως πάλι ο ταλαιπωρημένος, αγράμματος και φτωχός αγροτικός πληθυσμός πράγματι να ψήφισε αυτόν τον τύπο, ο οποίο πάει φιρί φιρί να φέρει τις βόμβες των Αμερικανο-Ισραηλινών στα κεφάλια τους.
Αφού γίνονται εκλογές σε μια χώρα, έστω και με ολίγη νοθεία, δημιουργείται η εντύπωση ότι εκεί υπάρχει δημοκρατία. Αν κοιτάξουμε όμως το διάγραμμα εξουσίας στο Ιράν (=Περσία, Κουρδιστάν και Βελουχιστάν), θα διαπιστώσουμε ότι ο πρόεδρος που εκλέγεται (δεν υπάρχει πρωθυπουργός) δεν έχει σημαντική εξουσία. ασχολείται με κανένα δρόμο, κανένα τηλέφωνο, κανένα νοσοκομείο...
Η πραγματική εξουσία βρίσκεται στα χέρια των μουλάδων, όπως φαίνεται στη δεξιά πλευρά του διαγράμματος. Ο επικεφαλής του ιερατείου, Αγιατολάχ, διορίζεται με ισόβια υπηρεσία από ένα "συμβούλιο σοφών" που απαρτίζουν 88 άτομα. Αυτός ελέγχει τα σώματα ασφαλείας και το στρατό, καθώς επίσης τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Ο ίδιος διορίζει τους επικεφαλής της Δικαιοσύνης στη χώρα και ένα "Συμβούλιο Σκοπιμότητας", το οποίο μαζί με τους "Φρουρούς της Επανάστασης", τους οποίους πάλι ελέγχει ο κορυφαίος μουλάς, εγκρίνουν ή απορρίπτουν τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή της χώρας.
Οι ίδιοι αυτοί "Φρουροί", ένα 12μελές όργανο από έξι μουλάδες και έξι νομομαθείς, εγκρίνουν τον εκλεγέντα ανώτατο ηγέτη του ιερατείου και του κράτους και τον πρόεδρο που "εξέλεξε" ο λαός. Αν δεν είναι της αρεσκείας τους, έστω κι αν πλειοψηφίσει στις εκλογές, παίρνει πόδι...
Αφού γίνονται εκλογές σε μια χώρα, έστω και με ολίγη νοθεία, δημιουργείται η εντύπωση ότι εκεί υπάρχει δημοκρατία. Αν κοιτάξουμε όμως το διάγραμμα εξουσίας στο Ιράν (=Περσία, Κουρδιστάν και Βελουχιστάν), θα διαπιστώσουμε ότι ο πρόεδρος που εκλέγεται (δεν υπάρχει πρωθυπουργός) δεν έχει σημαντική εξουσία. ασχολείται με κανένα δρόμο, κανένα τηλέφωνο, κανένα νοσοκομείο...
Η πραγματική εξουσία βρίσκεται στα χέρια των μουλάδων, όπως φαίνεται στη δεξιά πλευρά του διαγράμματος. Ο επικεφαλής του ιερατείου, Αγιατολάχ, διορίζεται με ισόβια υπηρεσία από ένα "συμβούλιο σοφών" που απαρτίζουν 88 άτομα. Αυτός ελέγχει τα σώματα ασφαλείας και το στρατό, καθώς επίσης τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Ο ίδιος διορίζει τους επικεφαλής της Δικαιοσύνης στη χώρα και ένα "Συμβούλιο Σκοπιμότητας", το οποίο μαζί με τους "Φρουρούς της Επανάστασης", τους οποίους πάλι ελέγχει ο κορυφαίος μουλάς, εγκρίνουν ή απορρίπτουν τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή της χώρας.
Οι ίδιοι αυτοί "Φρουροί", ένα 12μελές όργανο από έξι μουλάδες και έξι νομομαθείς, εγκρίνουν τον εκλεγέντα ανώτατο ηγέτη του ιερατείου και του κράτους και τον πρόεδρο που "εξέλεξε" ο λαός. Αν δεν είναι της αρεσκείας τους, έστω κι αν πλειοψηφίσει στις εκλογές, παίρνει πόδι...
Αυτό το συμβούλιο ελέγχει επίσης, αν ένας υποψήφιος για την προεδρία έχει τα προσόντα για να εκλεγεί σ' αυτή τη θέση. Στην τελευταία εκλογή, η οποία κατέληξε σε επεισόδια στους δρόμους, υπέβαλαν αίτηση κάπου 5Ο άτομα και από αυτά εγκρίθηκαν μόνο 4. Οι άλλοι ήταν, είτε ανάξιοι να γίνουν πρόεδροι, είτε ψώνια που εκτέθηκαν στον κίνδυνο να φάνε ξύλο από τους "φρουρούς"...
Προφανέστατα, όλες οι "δημοκρατικές" διαδικασίες στη χώρα είναι ένα σκηνικό για ψυχαγωγία. Με τίποτα δεν μπορεί να φύγει η εξουσία από τον έλεγχο των μουλάδων, πρόκειται δηλαδή για ένα καθεστώς αμιγούς Θεοκρατίας! Σκεφτείτε τίποτα Άνθιμους και Αμβρόσιους στο πιο ανατολίτικο...
(Στέλιος Φραγκόπουλο, Stelios Frangopoulos)
Προφανέστατα, όλες οι "δημοκρατικές" διαδικασίες στη χώρα είναι ένα σκηνικό για ψυχαγωγία. Με τίποτα δεν μπορεί να φύγει η εξουσία από τον έλεγχο των μουλάδων, πρόκειται δηλαδή για ένα καθεστώς αμιγούς Θεοκρατίας! Σκεφτείτε τίποτα Άνθιμους και Αμβρόσιους στο πιο ανατολίτικο...