postnews.gr, 14/9/2011
“Αρνούμαι να ξαναγυρίσω για ελέγχους στην Ελλάδα. Το πράγμα δεν πάει άλλο. Δυο χρόνια τώρα η κυβέρνηση μάς κοροϊδεύει. Η αντιπολίτευση, από την άλλη πλευρά, παίζει άσχημα παιχνίδια και η αριστερά είναι επικίνδυνη και πλήρως ανεύθυνη. Αφού θέλουν σκατά οι Έλληνες, ας τα φάνε…”. Ο συνήθως ψύχραιμος και μετρημένος εκπρόσωπος της τρόϊκας που εκφράζεται έτσι είναι κυριολεκτικά εκτός εαυτού. Και δεν συνέρχεται ούτε με τα δύο τζιν-τόνικ που πίνει στην αίθουσα VIP του αεροδρομίου. Αντιθέτως, το οινόπνευμα δείχνει να τον εκνευρίζει περισσότερο. “Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί οι πολιτικοί της δεν θέλουν να την αφήσουν να πάει μπροστά”, προσθέτει.
Και δεν έχει άδικο. Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι η πολιτικο-οικονομική εξουσία στην μεταπολευτική Ελλάδα ανήκει σε μία κομματο-συνδικαλιστική μαφία, αδίστακτη και βαθειά αντιδραστική, η οποία ελέγχει σε μεγάλο βαθμό κα όλες τις αρθρώσεις της ζωής του τόπου. Σήμερα, λοιπόν, αυτό το κάλπικο στην κυριολεξία σύστημα δίνει αγώνα επιβίωσης, εξευτελίζοντας την χώρα και το μέλλον της. Στην προσπάθειά του αυτή κατάφερε, έως σήμερα, να παρασύρει –εκβιαστικά– τους εταίρους μας στην ΕΕ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την τρόϊκα.
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να σημειωθεί κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό στην Ελλάδα, αλλά έχει μεγάλη σημασία για την συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας από τον διεθνή μηχανισμό στήριξης. Στην τελευταία αξιολόγηση της Ελλάδας, μετά την οποία εγκρίθηκε η εκταμίευση της πέμπτης δόσης, η τρόϊκα έκανε ουσιαστικά μία λαθροχειρία ολκής προκειμένου να παρακάμψει την αδυναμία της χώρας να εκπληρώσει τους στόχους του Μνημονίου.
Με το πρόσχημα ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα τελικά στοιχεία από την Αθήνα, η τρόϊκα άφησε …λευκά τα κρίσιμα “κουτάκια” στον πίνακα, όπου σε κάθε αξιολόγηση αναφέρονται τα τελευταία δημοσιονομικά στοιχεία ώστε να αντιπαραβληθούν με τους συμβατικούς στόχους και να βγει συμπέρασμα για το αν η Ελλάδα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της. Αυτό έγινε, στην πραγματικότητα, επειδή όλα τα στοιχεία που υπήρχαν παρέπεμπαν σε ιλιγγιώδεις αποκλίσεις, όπως φάνηκε πριν λίγες ημέρες, όταν δημοσιοποιήθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού κατά το α’ εξάμηνο του έτους. Εκεί είδαμε ότι το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού ξέφυγε στα 12,747 δισεκατ. ευρώ –δηλαδή σχεδόν 2,4 δισεκατ. ευρώ πάνω από τον στόχο των 10,374 δισεκατ. ευρώ.
Όμως, αυτή η μεθόδευση –όπου, ουσιαστικά, το ΔΝΤ παραβίασε τις πάγιες αρχές του καταστατικού του, χρηματοδοτώντας μια χώρα που δεν εκπληρώνει το conditionality (όροι) του δανείου– δεν μπορεί να συνεχισθεί, γιατί έχει προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις από εκπροσώπους μεγάλων αναπτυσσόμενων οικονομιών στο συμβούλιο του Ταμείου, όπως ενημέρωσε η κ. Κ. Λαγκάρντ τον κ. Ε. Βενιζέλο στην Ουάσινγκτον. Αυτές οι ενστάσεις κορυφώθηκαν στην πρώτη συζήτηση του ελληνικού προβλήματος που έγινε την Πέμπτη –με τους εκπροσώπους της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Ρωσίας, δηλαδή, τριών επιφανών μελών του G20, να διατυπώνουν ζωηρές αμφιβολίες για το αν πρέπει να συνεχισθεί η χρηματοδότηση της Ελλάδας, ενώ δεν πιάνει τους στόχους του προγράμματός της. Ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας, μάλιστα, αμφισβήτησε την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ακόμη και μετά την τελευταία ρύθμιση (βλ. αναδιάρθρωση) που αποφασίσθηκε στις 21 Ιουλίου.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο στοιχείο που έμεινε “αφανές” από την προηγούμενη διαδικασία αξιολόγησης είναι ότι οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αρνήθηκαν για πρώτη φορά να προσυπογράψουν την έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που συνοδεύει κάθε έκθεση της τρόϊκας, ρίχνοντας νερό στον μύλο όσων πιστεύουν ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης είναι μια χαμένη υπόθεση. Η πεποίθηση δε αυτή θα εδραιωθεί πλέον μετά την απόρρητη έκθεση των υπεύθυνων της τρόϊκας προς τους εντολοδόχους τους.
Τί μέλλει γενέσθαι; Η εκτίμησή μας είναι ότι οι πρόωρες εκλογές ίσως αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα να αποφύγει την πτώχευση και την έξοδο από την ευρωζώνη, με τον σχηματισμό οικουμενικής, τρόπον τινα, μετεκλογικής κυβέρνησης. Μία κυβέρνηση, ωστόσο, που θα πρέπει να συγκρουσθεί με τον εαυτό της και την εκτρωματική κοινωνία που εξέθρεψαν οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις.
