J.Haydn Flute concerto D-dur

Αυτό το κοντσέρτο που κυκλοφορεί ως έργο του Joseph Haydn, έχει στην πραγματικότητα δημιουργό του τον Βιενέζο Leopold Hofmann (1738-1793), ένα σημαντικό συνθέτη, οργανοπαίκτη και δάσκαλο μουσικής στη Βιέννη, ο οποίος κινήθηκε λόγω των συνθηκών της εποχής, στη σκιά των Haydn και Mozart. O εκδότης της παρτιτούρας του κοντσέρτου προτίμησε να το εκδώσει με το όνομα του Haydn, όταν όλοι οι ενδιαφερόμενοι είχαν ήδη πεθάνει, γιατί έτσι θα είχε η έκδοση μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.

Φεστιβάλ Κόμικς

(click)

Αττικά Διονύσια

Αληθινές ελληνικές παραδόσεις...

Αττικά Διονύσια

(click) 

Συναυλία με 2 πιάνα...

Επιτομή της Επικούρειας Φιλοσοφίας

Ο "Κήπος Αθηνών" θα πραγματοποιήσει την επόμενη συνάντησή του στη Νέα Ιωνία Αττικής στα πλαίσια της διοργάνωσης φιλοσοφικής εσπερίδας για τον Επίκουρο, με θέμα:

«Επιτομή της Επικούρειας Φιλοσοφίας και οι Επικούρειοι Διανοητές της Μικράς Ασίας»

που θα διεξαχθεί την Πέμπτη 29 Μαρτίου και ώρα 19:00 στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας, Πατριάρχου Ιωακείμ 4, πλησίον (λίγα μέτρα) του σταθμού Νέα Ιωνία των ΗΣΑΠ. Είσοδος ελεύθερη. 

Επικούρεια Φιλοσοφία, 29/3/

Μουσικός Διαγωνισμός, 2-7/4/

·        4os ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΙΡΟΓΙΩΡΓΟΥ-ΣΙΓΑΡΑ

·        1os ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΙΑΝΟΥ

C.V. ALKAN-P.J.G. ZIMMERMAN

1^ST C.V. ALKAN-P.J.G. ZIMMERMAN INTERNATIONAL PIANO COMPETITION

Ιδρυτής-Καλλιτεχνικός Διευθυντής   | Κωνσταντίνος Π. Καράμπελας-Σγούρδας

ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ, 2-7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

ΤΕΛΙΚΟI ΚΥΚΛΟI, 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ώρα 11.00 και 19.00, ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ (ΑΙΘΟΥΣΑ Δ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ)

              Υπό την Αιγίδα του Διεθνούς Μουσικού Σωματείου Gina Bachauer                                                                                         

Διοργάνωση | Σωματείο Ελλήνων Φίλων Ιδρύματος J. Carreras Κατά της Λευχαιμίας

Συνδιοργάνωση | Δήμος Καλλιθέας |Δημοτικό Ωδείο Καλλιθέας

Υποστηρικτής | Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας εν Αθήναις

Τα έσοδα από την συναυλία των τελικών κύκλων που θα πραγματοποιηθούν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Δ. Μητρόπουλος) θα διατεθούν υπέρ των σκοπών της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας

Μέγας Χορηγός | GENESIS PHARMA

Χορηγοί

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΚΑΣ

STEINWAY & SONS

Εισιτήρια για τους τελικούς κύκλους προπωλούνται στα ταμεία του

Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

www.cherogiorgou-competition.gr

www.alkan-zimmerman.com

www.bachauer.org

Εκδήλωση στη Θεσ/νίκη για την Οικονομία

(click)

ΕΛΕΤΟ, 8ο Συνέδριο

(click)

Η έκθεση «Μύθοι και Τέρατα» στον αρχαίο ελληνικό κόσμο

Κύκλωπες, μονόκεροι, γέτι, δράκοι, η Χίμαιρα, το τέρας του Λοχ Νες... Είναι αυτά τα πλάσματα πραγματικά ή φανταστικά; Το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» φιλοξενεί από τις 15 Οκτωβρίου 2011 μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2012 μία από τις δημοφιλέστερες εκθέσεις του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου με τίτλο «Μύθοι και Τέρατα».

Στην έκθεση αυτή οι επισκέπτες ζουν την εμπειρία ενός εκπληκτικού ταξιδιού από τα Προϊστορικά χρόνια, όταν οι μύθοι παράξενων θηρίων ενσωματώθηκαν σε διάφορους πολιτισμούς, μέχρι τη σύγχρονη εποχή, κατά τη διάρκεια της οποίας η επιστήμη έχει καταφέρει πολλές φορές να διαχωρίσει την πραγματικότητα από το μύθο.

Εντυπωσιακά animatronics και μοντέλα σε φυσικό μέγεθος, πραγματικά απολιθώματα και ευρήματα, γραφικά και φωτογραφίες συνθέτουν μια έκθεση η οποία σε ένα χώρο 600 τετραγωνικών μέτρων προσεγγίζει με απτό και άμεσο τρόπο ορισμένους από τους πιο γνωστούς αρχαίους μύθους.

Η έκθεση εξετάζει κάθε πλάσμα από μυθολογική, ιστορική και επιστημονική άποψη και εξερευνά την επινοητικότητα της ανθρώπινης φαντασίας στη δημιουργία αυτών των τρομακτικών θηρίων. Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, ως διεθνές επιστημονικό και ερευνητικό κέντρο, εξετάζει μερικά από αυτά τα παράξενα πλάσματα, όπως το γέτι, και δίνει πιθανές εξηγήσεις για το τέρας του Λοχ Νες.

Το κρανίο του γέτι, το οποίο το δανείστηκε για να το αναλύσει ο σερ Έντμουντ Χίλαρι στη διάρκεια των αποστολών του στο Θιβέτ τη δεκαετία του 1960, εξετάστηκε από επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. Υπήρχε η αντίληψη ότι το κρανίο ανήκε σε ένα τεράστιο πλάσμα που έμοιαζε με άνθρωπο και η αποστολή αποκάλυψε την αλήθεια για την προέλευσή του. Είναι γνωστό ότι βαθιά στις ακατοίκητες εκτάσεις της Ασίας μεγάλοι πίθηκοι επέζησαν μέχρι σχετικά πρόσφατα.

Άλλα πλάσματα που εξετάζονται στην έκθεση είναι οι δράκοι –που στη Δύση συχνά αντιπροσωπεύουν το κακό, ενώ στην Ανατολή τούς αποδίδουν αγαθές δυνάμεις–, ο μονόκερος με το λευκό κέρατο, ο κύκλωπας και το άπιαστο τέρας του Λοχ Νες.

Η Χίμαιρα, η οποία στην ελληνική μυθολογία ήταν ένα τέρας με κεφάλι λιονταριού, σώμα κατσίκας και ουρά φιδιού, τη σημερινή εποχή παραπέμπει σε κάθε οργανισμό που περιέχει γενετικά διαφορετικούς ιστούς.

Από την εποχή όπου ιστορίες με ασυνήθιστα πλάσματα έρχονταν από άγνωστες ηπείρους, οι απόψεις για τον κόσμο έχουν αλλάξει εντυπωσιακά. Όμως οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι μόνο πολύ μικρό μέρος από τα εκτιμώμενα 30 εκατομμύρια είδη στη Γη έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Η έκθεση ολοκληρώνεται θέτοντας το αναπάντητο ερώτημα αν ποτέ θα καταφέρουμε να διαχωρίσουμε την πραγματικότητα από τη φαντασία για τη ζωή πέρα από τη Γη.

15 Οκτωβρίου 2011 - 15 Ιανουαρίου 2012
Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Kτήριο 1
Πειραιώς 254, Ταύρος

Αναστενάρια

Το έθιμο της πυροβασίας (αναστενάρια) είναι διαδεδομένο σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς και γιορτάζεται κάθε χρόνο, συνήθως τις ημέρες του θερινού ηλιοστασίου. Οι εκκλησιαστικοί παράγοντες το καταγγέλλουν ως ειδωλολατρικό, αλλά δεν κατάφεραν να το απαγορέψουν και εξαφανίσουν οριστικά, όταν είχαν συναλληλία με το κράτος και το στρατό. Μόνο να το υιοθετήσουν εν μέρει κατάφεραν και να το μετονομάσουν σε γιορτή κάποιου "άγιου Γιάννη". Τώρα θα γίνονταν  καταγέλαστοι, αν προσπαθήσουν να επηρεάσουν τον κόσμο να μη συμμετέχει...

(click)

Στη φωτογραφία Ισπανός αναστενάρης με ένα παιδί στην πλάτη του, στο λεγόμενο φεστιβάλ του San Juan (άγιου Γιάννη), μπροστά σε γεμάτες εξέδρες του χωριού San Pedro Manrique. 

Ζωγραφική πάνω στις σκοτεινές σκέψεις

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ WILLIAM JAMES

Δημήτρης Α. Σεβαστάκης

Διάρκεια: 8 Ιουνίου - 10 Ιουλίου 2011
Εγκαίνια: Τετάρτη 8 Ιουνίου, 20:00
χώρος τέχνης William James, Υμηττού 64 Χολαργός
τηλ. 2106534326, www.wjames.gr

Περί ύπαρξης θεού

Η Εγγύτητα: σχέσεις ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό χώρο.

Η έννοια της Εγγύτητας και του ιντιμισμού (intimisme) χρησιμοποιείται στη ζωγραφική για να περιγράψει το έργο των Κλώντ Βιγιάρ και Πιέρ Μπονάρ. Οι δυο αυτοί καλλιτέχνες δημιουργούν ένα ύφος που επικεντρώνεται σε οικιακές σκηνές και εσωτερικά, απεικονίζουν το «ιδιωτικό» ως μία προστατευμένη περιοχή του ατόμου που καθοδηγείται από την οικογενειακή ζωή και τις συναναστροφές με τα οικεία πρόσωπα.

Το έργο των ιντιμιστών ζωγράφων προσδιορίζεται ως μία απόσυρση από την κοινωνία, ως μία επιστροφή στον ιδιωτικό χώρο. Τα χαρακτηριστικά αυτής της στροφής παρατηρούνται κυρίως τον 19ο αιώνα. Η «εφεύρεση της ατομικότητας» αποτελεί ένα προϊόν αυτού του αιώνα. Τότε, δεν πραγματοποιείται απλά ένας διαχωρισμός ανάμεσα στο δημόσιο χώρο και τον ιδιωτικό. Η διάκριση του δημόσιου/ιδιωτικού γίνεται, τώρα, μέσα από την προβολή ενός καινούργιου στόχου, την ανακάλυψη και την έκφραση του εαυτού.

Η αντίληψη της εγγύτητας και της οικειότητας που προβάλλεται μέσα από το έργο των Μπονάρ και Βιγιάρ καθώς και το έργο του Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη αποτελεί το στόχο της έκθεσης. Ειδικά O Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης αποτέλεσε το χαρακτηριστικό παράδειγμα ιντιμιστή ζωγράφου στην ελληνική ζωγραφική. Απεικόνισε, σχεδόν αποκλειστικά, εσωτερικά χώρων, οικεία πρόσωπα, φίλους του. Ποια είναι, όμως, η σχέση του καλλιτέχνη με την ευρωπαϊκή αντίληψη της εγγύτητας και του ιδιωτικού; Ο ευρωπαϊκός ιντιμισμός αναπαριστά το εσωτερικό δημιουργώντας το χώρο που αποσύρεται ο αστός.

Αντίθετα, η ιδιωτικότητα στον Τριανταφυλλίδη δεν έχει τον καταφατικό χαρακτήρα που συναντάμε στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Το ιδιωτικό αποτελεί το καταφύγιο από έναν κίνδυνο. Το ιδιωτικό προστατεύει μπροστά στην εχθρότητα του δημόσιου που θεματοποιείται ως κίνδυνος. Εδώ δεν συναντάμε τη διαλεκτική σχέση ιδιωτικού/δημόσιου αλλά την τομή και την αντίθεσή τους.

Η «Εγγύτητα» αποτελεί μία έκθεση που παρουσιάζει μία έννοια. Μολονότι πρόκειται για εικαστική παρουσίαση, μόνο ένα κομμάτι της είναι καθαρά εικαστικό. Η μουσική, τα θεωρητικά κείμενα, η λογοτεχνία οι διαφάνειες, η ιστορική φωτογραφία, τα φιλμ, και η video art που φιλοξενούνται δεν αποτελούν την εικαστική τεκμηρίωση ενός ιστορικού γεγονότος αλλά ανασυγκροτούν το ίδιο το αντικειμενικό πλαίσιο της ιδέας.

Παρουσιάζονται έργα των καλλιτεχνών: Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη, Άγγελου Θεοδωρόπουλου, Αριστείδη Βαρούχα, Γιάννη Τσαρούχη, Γιώργου Μπουζιάνη, Κώστα Σπυρόπουλου, Φρέντ Μπουασονάς, Σερίν Νεσάτ, Διαμαντή Διαμαντόπουλου, Φίλιππου Μαργαρίτη, Όθωνα Περβολαράκη, Ορέστη Κανέλλη, Γιώργου Ιακωβίδη, Χέλμουτ Νιούτον, Ανρί-Καρτιέ Μπρεσόν, Δημήτρη Γαλάνη, Φώτη Κόντογλου, Τζόζεφ Μπόυς, Κατερίνας Αθανασίου.

Θα παρουσιαστεί επίσης αρχειακό υλικό και φωτογραφίες που τράβηξαν οι Κλώντ Βιγιάρ και Πιερ Μπονάρ, αποσπάσματα ταινιών του Πιερ Πάολο Παζολίνι, Σεργκέι Αϊζενστάιν καθώς και αρχειακό υλικό για τον Λούτβιχ Βιττγκενστάιν,και τον Μάρτιν Χάιντεγκερ.

Επιμέλεια: Παναγιώτης Σ.Παπαδόπουλος.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ: Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011 στις 8 μ.μ.

Διάρκεια, μέχρι την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Διεύθυνση: Μαρίνου Αντύπα 18, 141 21, Ν. Ηράκλειο, Τηλ.: 210 2719744

Ωράρια: Δευτέρα – Παρασκευή 09.00 – 22.00

Σάββατο – Κυριακή κλειστά

3η Συνάντηση Ελληνόφωνων Μεταφρασεολόγων.

Θεσσαλονίκη 12-14 Μαΐου 2011

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τομέας Μετάφρασης του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας

Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Διερμηνείας και Μετάφρασης της Φιλοσοφικής Σχολής

3^η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΟΛΟΓΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Θεσσαλονίκη 12, 13 και 14 Μαΐου 2011

Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων (ΚΕΔΕΑ) του ΑΠΘ

(οδός 3^ης Σεπτεμβρίου)

  

Οργανωτική Επιτροπή:

• Σίμος Γραμμενίδης, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Τιτίκα Δημητρούλια, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Πολυξένη Κανελλιάδου, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Ευάγγελος Κουρδής, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Κυριακή Κουρούνη, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Ελπίδα Λουπάκη, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Τώνια Νενοπούλου, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Νατάσσα Χριστοδούλου, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Sandrine Alèlgre, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας
• Christiane Jardel-Σουφλερού, Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας

Επιστημονική Επιτροπή

• Σίμος Γραμμενίδης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
• Γιώργος Κεντρωτής, Ιόνιο Πανεπιστήμιο
• Ντέιβιντ Κόνολυ, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
• Τίτα Κυριακοπούλου, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
• Φρειδερίκη Μπατσαλιά, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
• Τώνια Νενοπούλου, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
• Μαρία Σιδηροπούλου, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
• Γιώργος Φλώρος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

Γραμματειακή Υποστήριξη

• Αναστασία Ιωαννίδου
• ΕλένηΤζιάφα
• Βασιλική Φούφη

Χορηγοί

• Πρυτανεία Α.Π.Θ.
• Επιτροπή Ερευνών Α.Π.Θ.

>>> Αναλυτικό πρόγραμμα σε pdf >>>

Θεοδόσης Τάσιος: «Η τέχνη για τον λαό;»

Ομιλία τη Δευτέρα, 2 Μαΐου 2011, ώρα 19.00, στο το Megaron Plus

Ανιχνεύοντας την κοινωνία των ανθρώπων μέσα από τη φιλοσοφία, καλείται το κοινό να παρακολουθήσει τη διάλεξη ενός σημαντικού Έλληνα ακαδημαϊκού, στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων «Φιλοσοφία και Κοινωνία» που ξεκίνησε πέρυσι με ιδιαίτερη επιτυχία. Ο Θεοδόσης Π. Τάσιος, ομότιμος καθηγητής του Ε.Μ.Π. και επίτιμος Διδάκτωρ του Α.Π.Θ., θα δώσει διάλεξη με τίτλο «Τέχνη για τον λαό;». Η ιδιαίτερη αυτή συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 2 Μαΐου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Στη διάλεξη του, από το «βήμα» του Megaron Plus, ο Θεοδόσης Π. Τάσιος θα μιλήσει για το κοινωνικό θέμα «Τέχνη για τον λαό». Θα προηγηθεί μια υπενθύμιση της ανατομίας του αισθητικού ενεργήματος και της θεμελιώδους υπαρξιακής σημασίας του για τον Άνθρωπο. Αν αναγνωρισθεί η σημασία αυτής της ανάγκης, τότε το αίτημα για Καλλιτεχνική Παιδεία αποδεικνύεται βασικότερο απ’ ό,τι συνήθως αναγνωρίζεται. Θα γίνει επομένως στο σημείο αυτό μια αναφορά στην ενδοσχολική και την εξωσχολική καλλιτεχνική παιδεία στην Ελλάδα.

Μελετώνται ακολούθως τρόποι με τους οποίους διευκολύνεται η λαϊκή συμμετοχή σε δρώμενα αισθητικής απόλαυσης. Κι έτσι η διάλεξη φθάνει στη διερεύνηση και του θέματος Τέχνη και Εξουσία, από την πλευρά του απαιτούμενου κρατικού σχεδιασμού υπέρ των διαδικασιών που διευρύνουν την παραγωγή και τη διάχυση της Τέχνης εν Κοινωνία, αλλά και από την πλευρά των παρενεργειών της κρατικής παρέμβασης στα καλλιτεχνικά ζητήματα – και σε ολοκληρωτικά και σε δημοκρατικά καθεστώτα.

Πόσο βασικό είναι το αίτημα της κοινωνίας για καλλιτεχνική παιδεία; Τι πρόσβαση έχουν τα μέλη της κοινωνίας στα καλλιτεχνικά δρώμενα και τι ρόλο παίζει η εξουσία στη διάχυση της τέχνης στον λαό; Ο Θεοδόσης Π. Τάσιος, προσωπικότητα με πλούσια επιστημονική δραστηριότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, καταθέτει στις 2 Μαΐου τις πολύτιμες γνώσεις του για την κοινωνία και την τέχνη. Το κοινό του Megaron Plus θα έχει την ευκαιρία να ακούσει τις απόψεις του και να συνομιλήσει μαζί του.

Ο Θεοδόσιος Π. Τάσιος, καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνου (Ιταλία), είναι επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης, του Πανεπιστημίου του Νανκίν, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Χρημάτισε πρόεδρος διεθνών επιστημονικών ενώσεων, εμπειρογνώμων του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και είναι επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, καθώς και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει 370 επιστημονικές εργασίες και 40 βιβλία σε διάφορες γλώσσες.

Ο καθηγητής Θεοδόσης Π. Τάσιος διατυπώνει δημόσιο λόγο πάνω από 50 χρόνια, τόσο διδάσκοντας στο πανεπιστήμιο, όσο συγγράφοντας βιβλία και αρθρογραφώντας στον ελληνικό Τύπο. Μια από τις μεγάλες του αγάπες είναι η γλώσσα. Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης έχει αναφερθεί στον Θεοδόση Π. Τάσιο λέγοντας ότι «περπατάει στα μονοπάτια της γλώσσας, αναδεικνύοντας θέματα χρήσεως και καταχρήσεως της γλώσσας, στιγματίζει τις κακόζηλες χρήσεις που αναδύονται, ενώ διατυπώνει άποψη για τη συγκρότηση της σχολικής γραμματικής και θέσεις για τον τονισμό».

Ο Θεοδόσης Π. Τάσιος είναι ένας φιλόσοφος-διανοητής, και μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει ένα πλήθος από φιλοσοφικά κείμενα. Πολύτιμη είναι η δράση του στο πλαίσιο της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, αφού υπήρξε ο ιδρυτής της Εταιρείας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας (ΕΜΑΕΤ), με σκοπό τη διάδοση ιστορικών γνώσεων γύρω από τα τεχνολογικά επιτεύγματα των Αρχαίων Ελλήνων

Δημόσιος χορός και χωρίς την άδεια της Αστυνομίας

Στη Γερμανία ισχύει από παλιά μια απαγόρευση για χορούς σε δημόσιους χώρους ορισμένες ημέρες τους έτους που έχουν οριστεί ως θρησκευτικές γιορτές. Μία από αυτές είναι η Μεγάλη Παρασκευή με τους γνωστούς συμβολισμούς της χριστιανικής θρησκείας.

Μια ομάδα νεαρών στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας δεν έβλεπε όμως το λόγο να τηρήσει αυτό το νόμο και το έθιμο, αφού δηλώνει ότι δεν ασπάζεται καμιά θρησκεία, άρα δεν δεσμεύεται από αντίστοιχες ρυθμίσεις. Όποιος δεν θέλει να χορέψει, μπορεί να κάτσει σπίτι του. Αυτή η ομάδα συνεννοήθηκε με τους Πράσινους του ομόσπονδου κράτους του Hessen, όπου βρίσκεται η Φραγκφούρτη, και κάλεσαν τη νεολαία της πόλης για χορό μπροστά στο Δημαρχείο.

Η καθολική και προτεσταντική εκκλησία που εκπροσωπούν αντίστοιχα το 31 και 33% των κατοίκων της Γερμανίας (ενώ οι άθεοι, αδιάφοροι κτλ. εκπροσωπούν το 34%) διαμαρτυρήθηκαν και απαίτησαν να τηρηθεί ο νόμος, τον οποίο αυτοί έχουν επιβάλλει εδώ και δεκαετίες. Υποστήριξαν μάλιστα ότι η σιωπή της Μεγάλης Παρασκευής αφιερώνεται φέτος στους ξεσηκωμένους και ταλαιπωρημένους Άραβες -χωρίς να τους ρωτήσουν, φυσικά- και άλλα τέτοια ανθρωπιστικά που λειτουργούν σε ημέρες γιορτών, ενώ τις άλλες μέρες ξεχνιούνται! Η αστυνομία έπρεπε λοιπόν να απαγορέψει την εγκατάσταση συστήματος ήχου για εκτέλεση μουσικών κομματιών, με τα οποία θα χόρευαν οι συγκεντρωμένοι. Δεν μπορούσε όμως να αποτρέψει την προσέλευση κάθε ενδιαφερόμενου στο χώρο μπροστά στο Δημαρχείο, όπου καμιά εταιρία δεν δέχθηκε να εγκαταστήσει σύστημα ήχου, το οποίο θα κινδύνευε με κατάσχεση.

Επειδή το αποφασισμένο παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι, πρότειναν οι διοργανωτές στους συμμετέχοντες να έχουν μαζί τους από έναν MP3-Player και να τον συντονίσουν σε συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης. Έτσι, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, ξεπεράστηκαν τα διαδικαστικά εμπόδια και, με την καλοκαιρία των ημερών, μαζεύτηκαν περίπου 1000 νέοι στο Δημαρχείο, στο Römerberg (βουνό των Ρωμαίων) της πόλης, όπου, χωρίς να ακούγεται στον αέρα μουσική, άρχισαν να χορεύουν... Οι παπάδες πίσω από κουρτίνες θα έβλεπαν τη δημόσια χορευτική εκδήλωση και θα έτρωγαν τα νύχια τους, αλλά τι να κάνουν που έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα;

Γιατί να διδασκόμαστε Αρχαία Ελληνικά;

(click)

Εγώ θα έθετα ως πιο επίκαιρο το ερώτημα, 

γιατί να διδασκόμαστε θρησκευτικά;

«Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Gluck

Η Καμεράτα, υπό τη μουσική διεύθυνση του διεθνώς καταξιωμένου μαέστρου Γιώργου Πέτρου ανεβάζει τη φημισμένη όπερα Ιφιγένεια εν Αυλίδι, σε μουσική Κριστόφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ και λιμπρέτο βασισμένο στην εκδοχή του μύθου από τον Ρακίνα, στις 4, 5 και 6 Μαρτίου 2011, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.

Ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου και ο σκηνοθέτης και σκηνογράφος Πάρις Μέξης επιχειρούν μια νέα προσέγγιση στο δράμα της Ιφιγένειας, ενώ η Καμεράτα ζωντανεύει την πληθωρική παρτιτούρα του Γκλουκ με τον αυθεντικό ήχο των μουσικών οργάνων της εποχής του συνθέτη.

Ο στόλος των Ελλήνων, έτοιμος να αναχωρήσει για την Τροία, παραμένει ακινητοποιημένος στην Αυλίδα, καθώς η οργισμένη θεά Άρτεμις, προκειμένου να στείλει ευνοϊκό άνεμο, απαιτεί από τον βασιλιά Αγαμέμνονα να θυσιάσει την κόρη του. Η Ιφιγένεια αποδέχεται την τραγική μοίρα της. Η περίφημη τραγωδία του Ευριπίδη αποκτά νέα διάσταση μέσα από τη συγκλονιστική μουσική του Κριστόφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ. Το 1774, ο Γκλουκ φεύγει από τη Βιέννη και εγκαθίσταται στο Παρίσι, ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας.

Εκεί παρουσιάζει για πρώτη φορά την Ιφιγένεια εν Αυλίδι, βασισμένη στην τραγωδία του Ρακίνα, η οποία ήταν με τη σειρά της εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Ευριπίδη. Η μεγάλη επιτυχία της Ιφιγένειας στη γαλλική πρωτεύουσα σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής για το λυρικό θέατρο. Το έργο, δραματουργικά και μουσικά μπροστά από την εποχή του, πλησίασε την αισθητική και τα ιδεώδη του ρομαντισμού. Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, μεγάλος θαυμαστής του Γκλουκ, παρουσίασε το 1847 μια αναθεωρημένη εκδοχή της όπερας με ελάχιστες νέες προσθήκες. (πλήρες κείμενο >>>)