Η Καμεράτα, υπό τη μουσική διεύθυνση του διεθνώς καταξιωμένου μαέστρου Γιώργου Πέτρου ανεβάζει τη φημισμένη όπερα Ιφιγένεια εν Αυλίδι, σε μουσική Κριστόφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ και λιμπρέτο βασισμένο στην εκδοχή του μύθου από τον Ρακίνα, στις 4, 5 και 6 Μαρτίου 2011, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
Ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου και ο σκηνοθέτης και σκηνογράφος Πάρις Μέξης επιχειρούν μια νέα προσέγγιση στο δράμα της Ιφιγένειας, ενώ η Καμεράτα ζωντανεύει την πληθωρική παρτιτούρα του Γκλουκ με τον αυθεντικό ήχο των μουσικών οργάνων της εποχής του συνθέτη.
Ο στόλος των Ελλήνων, έτοιμος να αναχωρήσει για την Τροία, παραμένει ακινητοποιημένος στην Αυλίδα, καθώς η οργισμένη θεά Άρτεμις, προκειμένου να στείλει ευνοϊκό άνεμο, απαιτεί από τον βασιλιά Αγαμέμνονα να θυσιάσει την κόρη του. Η Ιφιγένεια αποδέχεται την τραγική μοίρα της. Η περίφημη τραγωδία του Ευριπίδη αποκτά νέα διάσταση μέσα από τη συγκλονιστική μουσική του Κριστόφ Βίλλιμπαλντ Γκλουκ. Το 1774, ο Γκλουκ φεύγει από τη Βιέννη και εγκαθίσταται στο Παρίσι, ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας.
Εκεί παρουσιάζει για πρώτη φορά την Ιφιγένεια εν Αυλίδι, βασισμένη στην τραγωδία του Ρακίνα, η οποία ήταν με τη σειρά της εμπνευσμένη από το ομώνυμο έργο του Ευριπίδη. Η μεγάλη επιτυχία της Ιφιγένειας στη γαλλική πρωτεύουσα σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής για το λυρικό θέατρο. Το έργο, δραματουργικά και μουσικά μπροστά από την εποχή του, πλησίασε την αισθητική και τα ιδεώδη του ρομαντισμού. Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ, μεγάλος θαυμαστής του Γκλουκ, παρουσίασε το 1847 μια αναθεωρημένη εκδοχή της όπερας με ελάχιστες νέες προσθήκες. (πλήρες κείμενο >>>)
