06 March 2011

Όσα παίρνει κι όσα φέρνει ο άνεμος

Με τάσεις μαζοχισμού...
της Ισμήνης


Μεσημέρι καθημερινή, γύρω στις 3 η ώρα, βαριέμαι του θανατά, δεν έχω τι να κάνω και ανοίγω την τηλεόραση, το χαζοκούτι, τον υποβολέα της ζωής μας, την τεχνητή πλύση εγκεφάλου, την υποβάθμιση της νοημοσύνης μας, την διακόρευση της προσωπικής μας ζωής, την κλειδαρότρυπα της κρεββατοκάμαράς μας. Ναι, όσο και αν μας φαίνεται παράξενο αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτή είναι η τηλεόραση.

Παίζω με το τηλεκοντρόλ προσπερνώντας μπρος πίσω τα κανάλια μέχρι να εντοπίσω κάτι ενδιαφέρον. Σταματάω δευτερόλεπτα στις κουτσομπολίστικες εκπομπές –πομπές με το βαρύγδουπο όνομα, πολύ κους-κους, λίγο μπλα-μπλα, αξίζει να το δεις, έλα να το παρακολουθήσεις, φτου στον κόρφο σας και όπως αλλιώς τις λένε και τελικά αποφασίζω από περιέργεια να παρακολουθήσω μια-δύο από αυτές να δω κι εγώ βρε αδελφέ τι στον άνεμο λένε και τι πραγματεύονται.

Στο πάνελ έτσι το λένε, 2-3 ξανθιές με διαφορετικού μήκους μαλλιά και χτενίσματα. 1 γεματούλα και 2 άντρες, τρόπος του λέγειν άντρες, αρσενικά ονόματα είχαν πάντως.


Μέσα στα φώτα και τους προβολείς φοράνε μαύρα γυαλιά, μέσα στον κλειστό χώρο φοράνε καπέλα, κόκκινο καπέλο ασορτί με την τάβλα που είναι μπροστά στην κυρία, μαύρο καπέλο ασορτί με τον τοίχο που είναι πίσω από την κυρία, τι γούνες λες και θα πάνε στα χιόνια, ενώ η διπλανή γλάστρα φοράει ξεμανίκωτο έτοιμη για παραλία.

Χαζογελάνε, χαριεντίζονται μεταξύ τους, παίρνουν σοβαρό ύφος σχολιάζοντας, χαχανίζουν, κάθονται, σηκώνονται, ξανακάθονται, ξανασηκώνονται, πάνε–έρχονται, ξαναπάνε-ξαναέρχονται. Αβυσσαλέα ντεκολτέ, μίνι μέχρι τον αφαλό, διαφάνειες βραδινής εξόδου στα μπουζουκομάγαζα των λουλουδιών και της χαρτοπετσέτας. Ξέχασα, τώρα πετάνε και χαρτιά τουαλέτας, ανάλογα με το παρουσιαζόμενο είδος είναι και το πέταγμα!

Κουτσομπολεύουν τις παρουσιάστριες και τους παρουσιαστές των άλλων ομοειδών πιθηκοεκπομπών, για το τι φοράνε, το μωβουλί χρώμα του υποκαμίσου, αν πηγαίνει με το καστανό χρώμα της κόμης, πως κάθονται, τι λένε, το χτένισμα των μαλλιών τους, το χρώμα των νυχιών, τα παπούτσια τους τα πάντα. Η πλάκα είναι πως αυτές που σχολιάζουν με περισπούδαστο πια ύφος είναι η ανορθογραφία στο ντύσιμο, αλλά περνάνε τον εαυτό τους για αυθεντία του είδους!

Άντεξα μισή ώρα και μπράβο μου. Έτσι που το σκέπτομαι όμως πρέπει τη συγκεκριμένη στιγμή να με είχε πιάσει κρίση μαζοχισμού, δεν δικαιολογείται διαφορετικά η μισάωρη προσήλωση μου σε αυτό το σκουπιδαριό, έστω και αν έχω δικαιολογία ότι το έβλεπα για να κάνω με την σειρά μου κι εγώ σχόλια!

Και μετά ξανασκέφθηκα, καλά ... τόσους πολλούς μαζοχιστές-μαζοχίστριες έχει η Ελλάδα και παρακολουθούν αυτές τις εκπομπές;