Η Αθήνα τον Αύγουστο
της Ισμήνης
Έρημη πόλη ξαφνικά η Αθήνα! Από τις 5/8 άρχισαν σιγά–σιγά να κλείνουν ένα–ένα
τα μαγαζιά της γειτονιάς μου, όσα βέβαια είναι ακόμη νοικιασμένα. Έκλεισαν τα περίπτερα,
«ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΠΩΝ, θα ξανανοίξουμε την τάδε ημερομηνία», οι φούρνοι, τα
μανάβικα, το ψαράδικο άντεξε μέχρι τις 6/8 του Σωτήρος για να φάνε ψαράκι οι ευσεβείς νηστεύοντες
όλο τον 15Αυγουστο, τα βιβλιοπωλεία, τα
φαρμακεία αλλά κι αυτά λίγες ημέρες λόγω μεγάλου ανταγωνισμού.
Μόνο τα Σουπερμάρκετ παραμένουν
σταθερά ανοικτά, οι καφετέριες
βέβαια να μη χάσει ο έλληνας τη
φραπεδιά του, ενώ τα μικρά ταχυφαγεία μετράνε άδεια σκαμπό στα ζεματισμένα
μίζερα πεζοδρόμια.
Προ-Πο, λαχεία, σταθερά ανοιχτά
δελεάζουν τους τακτικούς θαμώνες
με τα ΤΖΑΚ-ΠΟΤ και
προσπαθούν να σου πασάρουν το ξυστό, για να κερδίσεις ξύνοντας αόρατα ποσά, λες και
δεν έχεις τίποτε άλλο καλύτερο να ξύσεις!
Τα μαγαζιά με τα είδη ένδυσης και υπόδησης βαράνε μύγες, ακόμα και οι
ζητιάνοι εξαφανίστηκαν, έχουν τραβήξει σε πιο πολύβουα μέρη μπας και δούνε κανένα φράγκο στην απλωμένη παλάμη τους ή στο κουτάκι τους.
Στις πλατείες, αργά το απόγευμα, τα λιγοστά παιδιά παίζουν φωνάζοντας και χαλάνε την ησυχία των
περιστεριών που βαριούνται ακόμα και να πετάξουν. Κάθονται αποκαμωμένα στη μέση
του δρόμου περιμένοντας το βιαστικό
όχημα να τα πατήσει. Τα αδέσποτα
σκυλιά έχουν λουφάξει σε σκιερές γωνιές και ούτε ένα γαβ δεν ακούγεται,
μόνο οι γάτες σεργιανίζουν ανέμελες κυνηγώντας κατσαρίδες και ποντίκια που, λόγω ζέστης και σκουπιδιών, βολτάρουν
ανενόχλητα.
Και το κέντρο, το έρημο το κέντρο του πάλαι ποτέ κλεινού άστεως άδειασε. Περπατάς άνετα στα πεζοδρόμια και απολαμβάνεις την ασχήμια της πόλης μας,
τα κακόγουστα γκράφιτι στους τοίχους που
πριν δεν τα πρόσεχες γιατί η πολυκοσμία
δεν σε άφηνε να τα δεις.
Τα βρώμικα και σπασμένα πεζοδρόμια
που τα προσπερνούσες βιαστικά και τα κάλυπταν άλλες παράλληλες πατημασιές!
Διασχίζεις κάθετα και οριζοντίως τους άδειους δρόμους και απολαμβάνεις την
παρανομία σου, αψηφώντας το κόκκινο
φανάρι!
Όαση δροσιάς και απόλαυσης τα θερινά
σινεμά! Αν πας δε σε βραδινή παράσταση, κάθεσαι ελληνοπρεπέστατα σε 3 καρέκλες!
Οι Δημόσιες υπηρεσίες και ο Τράπεζες
είναι ότι καλύτερο για να κάνεις τις δουλειές σου άνετα!
Βγήκε και το αυγουστιάτικο φεγγάρι, μεγαλόπρεπο και πελώριο, κλείσανε ονειροπόλα
μάτια και ακούστηκαν αναστεναγμοί στον
ουράνιο φωτεινό του περίπατο. Ευτυχώς
που βγαίνει βράδυ το φεγγάρι και δεν δακρύζει
αγναντεύοντας τη γη γιατί θα
τραγούδαγε και αυτό «χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά, αν με πίστευες λιγάκι, θάσαν όλα αληθινά».
Κι εγώ κάθε 2 ημέρες με ένα μάτσο κλειδιά
στο χέρι έχω γίνει η κηπουρός της γειτονιάς, ποτίζοντας τα
διψασμένα λουλουδάκια στα μπαλκόνια που
προσπαθούν να επιβιώσουν στην κάψα του καλοκαιριού!!!
Ποιος είπε από Αύγουστο χειμώνα; Λιώσαμε!
