11 January 2014

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος.


25€ στο Νοσοκομείο; 25€ το πανέρι!

της Ισμήνης
Ήθελε η παρέα να πάμε να δούμε τη Γλυκερία και τον Τσέρτο!

Εντάξει τι να κάνουμε, να μην κακοκαρδίσουμε  την παρέα και τη φιλενάδα που ήτανε από την Πόλη και ήθελε η καρδιά της να γεμίσει από αμανέδες και πολίτικα τραγούδια!

Μέρες που ήτανε να ξεσκάσουμε λιγάκι, μας μαράζωσαν τα μνημόνια, ο Σαμαράς, ο Τσίπρας  και όλο το υπόλοιπο σκυλολόι. Α! Μη ξεχάσω και τον λεβέντη της Ελλάδος τον Λιάπη  μας, φτου να μη να  βασκαθεί! Το πιο  ωραίο σχόλιο πάντως που ελέχθη για το περί ου ο λόγος πρόσωπον είναι:

Αν έλεγε κάποιος, στον Λιάπη "έλα στη θέση μου", ξέρετε τι θα έκανε; θα σηκωνόταν και θα καθότανε στα πόδια σου!!!!!

Τέσπα... τώρα έχουμε με πιο σοβαρά να ασχοληθούμε, για την πνευματική μας τροφή που αποτελείται από τη Γλυκερία και τον Μπάμπη Τσέρτο. Να πω την αλήθεια,  την Γλυκερία όσο νάναι κάπου την έχω ακούσει, αλλά εκείνον τον Τσέρτο, συγνώμη αγαπητοί  μου αν σας  στεναχωρήσω, αλλά δεν τον ξέρω! Η μουσική μου παιδεία προ Χατζηδάκη και Θεοδωράκη, έχει ακούσματα  για τη Νινή Ζαχά, μακαρίτισσα και αυτή, προχθές το διάβασα, τον Νίκο Γούναρη, το τρίο Μπελ Κάντο και κάπου εκεί γύρω οι συνομήλικοί  τους τραγουδιστές. Τώρα ο Τσέρτος δεν μου έλεγε τίποτα, αλλά είπαμε,  μη κακοκαρδίσουμε την παρέα και τη φιλενάδα!

Πάμε λοιπόν μεσημέρι στο εν λόγω κέντρο πολιτισμού, όπως τα χαρακτήρισε ο αλήστου μνήμης Ευάγγελος Γιαννόπουλος να ακούσουμε μετά ευλαβείας και προσοχής την Γλυκερία, τον Τσέρτο και φυσικά τους υπόλοιπους μαϊντανούς.

Καρφίτσα δεν έπεφτε από τον κόσμο. Το φαγητό άθλιο, καλά τι περίμενες μου λένε οι φίλες, δεν ήρθαμε να φάμε αλλά  να ακούσουμε.

 Εντάξει  λέω από μέσα μου, μη κακοκαρδίσουμε τις φιλές. Σιγά άλλωστε τα 30 €, εμείς  είμαστε Ευρωπαίοι, τσιγκουνιές θα κάνουμε τώρα;  Αφού μασουλήσαμε το ανύπαρκτο  κρέας, βοσκήσαμε στην ανύπαρκτη σαλάτα  και παραστήσαμε τους κινέζους με ολίγον νοσοκομειακό νερόβραστο ρύζι, ήρθε η ώρα να αποζημιωθούμε ακουστικώς και οπτικώς!!!

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί ακόμη η ψυχή μου κουβαλάει τα τραύματα που υπέστην βλέποντας όλο εκείνο τον κόσμο  να αλαλάζει στα ρεμπέτικα ακούσματα και να  κουνάει ξελιγωμένα χέρια, πόδια, λεκάνη, πισινό και μπροστινό σε έκσταση, σαν την αγία Αθανασία του Αιγάλεω, ακούγοντας τη Γλυκερία  και τον Τσέρτο!

 Θα σχολιάσω όμως τις στοίβες τα λουλούδια που πετάγανε οι μνημονιακοί  νεοέλληνες! 25  € κόστιζε ένα πακέτο από 5 δίσκους με τα   γαρύφαλλα, τα οποία εκσφενδονίζονταν μετά μανίας και αγαλλιάσεως σαν στραγάλια. Τα 25€  μεταφράζονταν σε  σωρούς από λέλουδα! Ζαλίστηκα  και αναλογίστηκα  τον καημένο τον Άδωνη  που τόλμησε να βάλει 25 € εισιτήριο για όποιον θα  νοσηλευότανε στο Νοσοκομείο  και πήγανε να τον φάνε.

Μια μικρή βόλτα στα μπουζουκομάγαζα  αν έκανε και  έπαιρνε 1 € από κάθε δίσκο λουλουδιών που πετάγονται κάθε βράδυ, δεν θα χρειαζόταν να βάλει κανένα  εισιτήριο στα Νοσοκομεία.