Στο Ιράν καλλιεργείται μια θρησκευτική ιδεοληψία (αναφέρθηκα παλαιότερα σ' αυτή!) για τον ιμάμη Μάχντι, ο οποίος κάποια εποχή, πριν από αιώνες, "χάθηκε" και κάθε τόσο ανακοινώνουν εκπρόσωποι του ισλαμικού καθεστώτος την επικείμενη επεναμφάνισή του, για να ξεφύγουν από τα τρέχοντα προβλήματα!
Του ΝΙΚΟΛΑ ΒΟΥΛΕΛΗ, Ελευθεροτυπία, 19/6/2011
Η κινητοποίηση του κατασταλτικού μηχανισμού του ισλαμικού καθεστώτος στο Ιράν απέτρεψε τις μεγάλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τη δεύτερη επέτειο της επανεκλογής του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, αλλά η θέση του μάλλον απειλείται από το ίδιο το συντηρητικό ιερατείο που τον κατηγορεί για «αποκλίνουσα» συμπεριφορά.
Ο Αχμαντινετζάντ κατάφερε να ξεπεράσει τη μεγάλη κρίση του 2009 που προκάλεσε η σκανδαλώδης επανεκλογή του, ενώ το καθεστώς συνέτριψε κυριολεκτικά το μαζικό μεταρρυθμιστικό κύμα της αμφισβήτησης με εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες συλληφθέντες.
Ακόμα και τα ηγετικά στελέχη της νόμιμης αντιπολίτευσης, που ήταν αντίπαλοί του, ο Μιρ Χουσεΐν Μουσαβί και ο Μεχντί Καρουμπί, παραμένουν σε κατ' οίκον εγκλεισμό.
Όμως εδώ και καιρό μαίνεται μια σκληρή σύγκρουση μέσα στο ίδιο το καθεστώς και πολλοί εκτιμούν ότι ο Αχμαντινετζάντ μπορεί να μην προλάβει να συμπληρώσει την προεδρική θητεία του... Στενοί συνεργάτες του ταπεινού στην εμφάνιση, αλλά ακραίου στις φραστικές επιθέσεις Αχμαντινετζάντ συνελήφθησαν, κατηγορούμενοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, για μαγεία και δεισιδαιμονία!
Ο Ιρανός πρόεδρος δέχεται επιθέσεις από βουλευτές, αλλά και μέσα ενημέρωσης που τον ειρωνεύονται ανοιχτά για τις επιλογές του, αλλά εκείνος επιλέγει ακόμη προκλητικότερες δηλώσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας του ή για το Ισραήλ. Πρόσφατα κατήγγειλε την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου ως «δικτατορική» γιατί απέκλεισε τη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου, που ήθελε να παίξει καλυμμένη με ολόσωμα ... «χιτζάμπ».
Φαίνεται όμως ότι ο Αχμαντινετζάντ είναι τελικά καταδικασμένος να χάσει στην αναμέτρηση αυτή γιατί απέναντί του έχει τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη, τον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ.
Ο Αχμαντινετζάντ πίστεψε ότι επειδή εκλέχθηκε πρόεδρος με αυτό τον τρόπο και επειδή ο Χαμενεΐ αναγκάστηκε να τον στηρίξει απέναντι στη γενική κατακραυγή, θα μπορούσε να αμφισβητήσει έστω και κατ' ελάχιστο την πρωτοκαθεδρία του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη, συγκρουόμενος με τη Βουλή και απολύοντας υπουργούς που συνδέονται μαζί του.
Ετσι, καθώς πλησιάζουν οι βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου 2012, ο Χαμενεΐ έδωσε το πράσινο φως για επιθέσεις στο στενό κύκλο συνεργατών του Αχμαντινετζάντ, που κατηγορούνται ότι δεν δέχονται τον αναντικατάστατο ρόλο του Συμβουλίου των Θεματοφυλάκων που ίδρυσε ο θεμελιωτής της ισλαμικής δημοκρατίας, αγιατολάχ Χομεϊνί.
Ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης στο Ιράν, έχοντας τον πλήρη έλεγχο του δικαστικού σώματος, των υπηρεσιών ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, είναι κυριολεκτικά παντοδύναμος και φαίνεται ότι ετοιμάζει ήδη τον επόμενο πρόεδρο.
Τι είναι όμως αυτή η περιβόητη «απόκλιση» για την οποία κατηγορείται ο Αχμαντινετζάντ; Υπάρχει μία τάση μέσα στο υπερσυντηρητικό σιιτικό ισλάμ, η οποία ονομάζεται «ομάδα του Μάχντι». Ο Μάχντι, δηλαδή ο «καθοδηγούμενος από το θεό», είναι αυτός που ονομάζεται και «απών ιμάμης», ο 12ος κατά σειρά ιμάμης Αμπού Μουχάμαντ ελ Ασκάρι, ο οποίος χάθηκε μια μέρα και αναμένεται να επανεμφανιστεί - κάτι σαν δευτέρα παρουσία του Χριστού.
Αυτό αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία της πίστης των σιιτών. Όμως, οι ακραίοι μαχντιστές πιστεύουν ότι ο απών ιμάμης δεν θα επιστρέψει παρά μόνο όταν η αδικία και η διαφθορά θα έχουν πλημμυρίσει τον κόσμο - συνεπώς η εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους καθυστερεί την επιστροφή του, ιδιαίτερα όταν το κράτος αυτό καταργεί τις αδικίες.
Ακόμη και ο Χομεϊνί είχε συναντήσει σκληρή αντίδραση από τους μαχντιστές, που αρνούνταν την ίδρυση ισλαμικού κράτους, αφού απουσίαζε ο ιμάμης. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο Αχμαντινετζάντ εκφράζει απόψεις αυτής της ομάδας και πολλές κινήσεις του στηρίζονται στην αντίληψη του απόντα ιμάμη.
Η φράση του ότι είδε ένα φωτοστέφανο στο κτίριο των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη έχει κάνει το γύρο του κόσμου και φαίνεται ότι ο Μάχντι έχει γίνει έμμονη ιδέα του, αφού πραγματοποιεί και σχετικές τελετουργίες πριν λάβει σοβαρές αποφάσεις.