«Το μεγαλύτερο θέαμα στη Γη»

Βιβλία, βιβλία

του Ρίτσαρντ Ντόκινς

Το αριστούργημα του Κάρολου Δαρβίνου «Η καταγωγή των ειδών» συγκλόνισε τον κόσμο όταν εκδόθηκε το 1859. Ο Δαρβίνος αντιλαμβανόταν πλήρως τις αιτίες που η θεωρία του για την εξέλιξη θα προκαλούσε τόση αναταραχή. Σίγουρα όμως δεν φανταζόταν ότι η ίδια αναταραχή θα συνεχιζόταν μέχρι τις μέρες μας, ενάμιση αιώνα αργότερα. Η Εξέλιξη είναι ένα επιστημονικό γεγονός που το αποδέχονται όλοι οι έγκυροι επιστήμονες ακόμα και οι θεολόγοι, ωστόσο εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να αμφιβάλλουν για το αν είναι αληθινή.

Στο «Μεγαλύτερο θέαμα στη Γη» ο Ρίτσαρντ Ντόκινς απαντά στους δημιουργιστές, στους οπαδούς του «ευφυούς σχεδιασμού» και σε όσους αμφιβάλλουν ότι η εξέλιξη μέσω της φυσικής επιλογής είναι γεγονός. Ως ένας ντέντεκτιβ που καταφτάνει στη σκηνή ενός εγκλήματος, διερευνά τα διάφορα επίπεδα των επιστημονικών αποδείξεων για να τεκμηριώσει μια ακλόνητη ετυμηγορία: από τα ζωντανά παραδείγματα της φυσικής επιλογής σε πτηνά και έντομα· τα δαχτυλίδια στους κορμούς των δέντρων που μετρούν τον χρόνο και την ραδιενεργό χρονολόγηση που αποκαλύπτει την χρονική κλίμακα της εξέλιξης· τα απολιθώματα και τα ίχνη των μακρινών προγόνων μας· μέχρι την επιβεβαίωση της εξέλιξης από τη μοριακή βιολογία και τη γενετική. Όλα αυτά, κι άλλα πολλά ακόμα, καταμαρτυρούν την αλήθεια της εξέλιξης.

Το «Μεγαλύτερο Θέαμα στη Γη» έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή. Όχι μόνον στην Αμερική, αλλά και σε άλλες χώρες συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, η εξέλιξη δέχεται επιθέσεις από φανατικούς θρησκευόμενους. Στα σχολεία, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που προσπαθούν να διδάξουν την εξέλιξη στα παιδιά βρίσκονται αντιμέτωποι με μια συστηματική υπονόμευση της αξιοπιστίας της επιστήμης. Ο Ρίτσαρν Ντόκινς προσφέρει τις αδιάσειστες αποδείξεις που αποκαλύπτουν την ανοησία όσων αμφιβάλλουν ότι η εξέλιξη είναι ένα γεγονός. Ταυτόχρονα, μοιράζεται με όλους την αγάπη του για τον φυσικό κόσμο και για τον ουσιαστικό ρόλο που παίζει η επιστήμη στην ερμηνεία του. Γραμμένο με εξαιρετική μαεστρία, εξυπνάδα και πάθος, είναι ένα βιβλίο που θα σας απορροφήσει, θα σας διδάξει, θα σας διασκεδάσει και, τελικά, θα σας πείσει.

Πώς ο Εφραίμ αντάλλαξε τη Βιστωνίδα με «ακίνητα-φιλέτα»

ΜΑΡΙΑ ΤΣΩΛΗ, BHMA, 30/12/2011

Το χρονικό της διεκδίκησης της λίμνης και το δάσος της Ουρανούπολης

Το μεγάλο κόλπο που μετέρχεται εδώ και 150 χρόνια σημαντικός αριθμός ιδιωτών προκειμένου να σφετεριστεί δημόσιες εκτάσεις τις οποίες στη συνέχεια μετατρέπει σε οικόπεδα που μεταπωλεί, χρησιμοποίησε ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου και προφυλακισμένος σήμερα αρχιμανδρίτης Εφραίμ.

Από τις μεθόδους αυτές των επιτήδειων ιδιωτών εκτιμάται ότι έχουν χαθεί εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικών δασών και δυστυχώς η εμπειρία έχει δείξει ότι το κράτος δεν είναι σε θέση να προστατεύσει την περιουσία του, με αποτέλεσμα αυτές οι πρακτικές να εξακολουθούν από της απελευθερώσεως του ελληνικού κράτους και μέχρι σήμερα, δίχως μάλιστα να τις μαθαίνουν παρά οι αυστηρώς ενδιαφερόμενοι.

Το χρονικό της διεκδίκησης της λίμνης Βιστωνίδας

Η αμαρτωλή ιστορία της διεκδίκησης της λίμνης Βιστωνίδας από τη Μονή Βατοπαιδίου έχει τις ρίζες στα χρόνια που ακολούθησαν την Μικρασιατική Καταστροφή και συγκεκριμένα στο 1924.

Τότε ήταν που υπεγράφη σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της Μονής Βατοπαιδίου με την οποία οριζόταν ότι κάποια από τα μετόχια που βρίσκονταν δίπλα στη λίμνη θα δίδονταν για την αποκατάσταση των προσφύγων και για αντάλλαγμα το δημόσιο θα εκχωρούσε την κατοχή και μόνο και σε καμία περίπτωση την κυριότητα της λίμνης, ώστε η Μονή να έχει την αποκλειστική δυνατότητα της εκμετάλλευσής της.

Στην πορεία όμως, αυτά που αναφέρονταν στη σύμβαση αθετήθηκαν από την πλευρά του Δημοσίου με αποτέλεσμα τη δεκαετία του 1930 η Μονή να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας διεκδικώντας την κυριότητα της λίμνης. Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση που διευκρίνιζε ότι η κυριότητα ανήκει στο Δημόσιο και ότι η σύμβαση προέβλεπε πως η Μονή μπορούσε να έχει μόνο την κατοχή της λίμνης.

Η Μονή Βατοπαιδίου επανήλθε τη δεκαετία του 1980 με την κατάθεση αναγνωριστικής αγωγής (αφορά διεκδικήσεις ιδιωτών έναντι του δημοσίου σε αμφιλεγόμενες ιδιοκτησιακά εκτάσεις, δασικές ή όχι) με την οποία οι μοναχοί ζητούσαν την αναγνώριση κυριότητας επί της Βιστωνίδας.

Και εδώ ακριβώς είναι που αρχίζουν τα παράδοξα που όπως προέκυψε από τη δικαστική έρευνα ήταν σκανδαλώδη και παράνομα.

Λίγους μήνες μετά τη συζήτηση της αναγνωριστικής αγωγής της Μονής εκδίδεται απόφαση του Τριμελούς Πρωτοδικείου Κομοτηνής υπέρ του Δημοσίου.

Η απόφαση αυτή δεν δημοσιεύεται ποτέ αλλά είναι σε γνώση του ηγούμενου Εφραίμ όπως και της πρόεδρου του αρμόδιου δικαστηρίου, η οποία στη συνέχεια καταδικάζεται ακριβώς για αυτή τη δόλια παράλειψη.

Από εκεί και μετά και κρατώντας κρυφή της κρίση της Δικαιοσύνης ο ηγούμενος Εφραίμ αλλάζει το χαρτί της διεκδίκησης με αυτό του συμβιβασμού.

Λέει στην κυβέρνηση ότι θα παραιτηθεί από τη διεκδίκηση και προτείνει εξώδικο συμβιβασμό.

Ο συμβιβασμός αυτός υλοποιήθηκε με την παραχώρηση προς τη Μονή δημόσιων εκτάσεων-φιλέτων μεταξύ των οποίων το δάσος της Ουρανούπολης, αλλά και εκτάσεις στην Αττική, ανάμεσά τους και το Ολυμπιακό Ακίνητο.

Οι αναγνωριστικές αγωγές κατά του Δημοσίου

Κλειδί για τον σφετερισμό της δημόσιας περιουσίας από τους ιδιώτες είναι οι λεγόμενες αναγνωριστικές αγωγές κατά του δημοσίου με τις οποίες διεκδικούν να τους αναγνωριστεί κυριότητα σε αμφιλεγόμενες ιδιοκτησιακά εκτάσεις, δασικές ή όχι.

Το Δημόσιο, δυστυχώς, δεν προβάλλει τις δέουσες αντιστάσεις σε τέτοιου είδους διεκδικήσεις με συνέπειες ανυπολόγιστες για το κράτος, την περιουσία του αλλά και την περιβαλλοντική του πολιτική, καθώς αποδεσμεύονται μεγάλες εκτάσεις δάσους οι οποίες στη συνέχεια, αποχαρακτηρίζονται, μεγιστοποιούν την αξία τους και μεταπωλούνται.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα της τακτικής των αποχαρακτηρισμών είναι η πώληση του δάσους της Ουρανούπολης, συνολικής έκτασης περίπου 8.500 στρεμμάτων.

Η συγκεκριμένη έκταση αφού νωρίτερα, με γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, μετατράπηκε από «χθαμαλόν δάσος» σε δασική έκταση – δηλαδή αποχαρακτηρίστηκε – στη συνέχεια δόθηκε από το Δημόσιο στη Μονή Βατοπαιδίου, στο πλαίσιο της σκανδαλώδους ανταλλαγής ακινήτων.

Ο αποχαρακτηρισμός από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έδωσε τη δυνατότητα της αλλαγής χρήσης της έκτασης αλλά και την κατακόρυφη εκτίναξη της εμπορικής της αξίας.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το δάσος της Ουρανούπολης, όπως άλλωστε και το Ολυμπιακό Ακίνητο, πωλήθηκαν σχεδόν αυθημερόν σε εταιρείες.

Τόσο το δάσος της Ουρανούπολης όσο και τα ακίνητα στην Αττική, μεταξύ των οποίων και το Ολυμπιακό, δεν έχουν ακόμη περιέλθει στην κατοχή του Ελληνικού Δημοσίου το οποίο, από τη στιγμή της έστω και καθυστερημένης δημοσίευσης της απόφασης που απορρίπτει τις διεκδικήσεις της Μονής Βατοπαιδίου, έχει κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την επιστροφή τους.

«Θα αρκούσε μια προσεκτική έρευνα στο Γενικό Αρχείο του Κράτους ή στο αρχείο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για να κερδίσει το κράτος πολλές από τις υποθέσεις, αφού θα αποδεικνυόταν η κυριότητα του Δημοσίου και το διάτρητο των τίτλων των διεκδικητών της δημόσιας δασικής έκτασης» επισημαίνει η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης, η οποία έχει καταθέσει υπόμνημα με συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις για την ισχυροποίηση του νομικού οπλοστασίου του Δημοσίου έναντι των επίδοξων διεκδικητών.

Το μήνυμα της αγάπης

TO BHMA, 28/12/2011

Συμπλοκές μέσα στο Ναό της Γέννησης στη Βηθλεέμ σημειώθηκαν την Τετάρτη όταν ελληνορθόδοξοι και αρμένιοι μοναχοί κατηγόρησαν οι μεν τους δε για παραβίαση των αυστηρά καθορισμένων χώρων αρμοδιότητας μέσα στον Ναό. Αφορμή ήταν το καθάρισμά του ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων που είναι σε λίγες ημέρες γιατί στη Βηθλεέμ εορτάζονται με το παλιό (ιουλιανό) ημερολόγιο.

Μοναχοί και από τις δύο πλευρές άρχισαν να λογομαχούν για τις περιοχές που μπορούν να καθαρίσουν, πολλοί μάλιστα πήραν και τις σκούπες και τις πετούσαν ο ένας στον άλλο. Στα επεισόδια επενέβη η παλαιστινιακή αστυνομία που μπήκε μέσα στον Ναό με γκλομπ για να επιβάλει την τάξη.

Παρόμοια επεισόδια είχαν σημειωθεί και στο παρελθόν - η παλαιστινιακή αστυνομία λέει ότι γίνονται κάθε χρόνο- ενώ συμπλοκές σημειώνονται το Πάσχα στον Ναό της Ανάστασης στην Ιερουσαλήμ.

Τον Ναό, πάνω από το σημείο όπου κατά την παράδοση γεννήθηκε ο Χριστός, μοιράζονται Ελληνορθόδοξοι, Καθολικοί και Αρμένιοι αλλά οι κανόνες είναι πολύ σαφείς για το τι μπορεί να κάνει κάθε ομάδα, συμπεριλαμβανομένων των χώρων που μπορεί να επισκευάσει ή ακόμα να καθαρίσει.

Οπως επισημαίνει το Associated Press οι διαφωνίες των τριών πλευρών για το ποιος θα πληρώσει για τις αναγκαίες επισκευές στο εσωτερικό καθυστερούσαν τα έργα για χρόνια με αποτέλεσμα ο Ναός να έχει πλέον σοβαρά προβλήματα. Ωστόσο η Παλαιστινιακή Αρχή κατάφερε να βρει σημείο συμφωνίας και έτσι τα έργα στην οροφή θα ξεκινήσουν μέσα στο 2012.

(βλέπε επίσης >>>)

Πλάκωσαν και οι Ρώσοι!

του Ι. Κ. Πρετεντέρη, ΤΑ ΝΕΑ, 27/12/2011

Για να είμαι ειλικρινής, έχω την αίσθηση ότι το πραγματικό σκάνδαλο του Βατοπεδίου συνεχίζεται. Και ότι αυτό αποδεικνύουν οι αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν εναντίον της προφυλάκισης του Εφραίμ.

Αν αφήσουμε στην άκρη την πολιτική του πλευρά, ήταν η οργανωμένη προσπάθεια μιας ομάδας ρασοφόρων να επιτύχουν την διεκπεραίωση ενός επιχειρηματικού σχεδίου με τη συνδρομή της Πολιτείας, ακόμη και εις βάρος των συμφερόντων της Πολιτείας.

Χρησιμοποιώντας ποικιλοτρόπως την επιρροή του ράσου και την τεκμαιρόμενη ανιδιοτέλεια της Εκκλησίας, προσπάθησαν πρώτα να εκμαιεύσουν ευνοϊκές αποφάσεις των δικαστηρίων στο ζήτημα της κυριότητας της λίμνης.

Κατάφεραν ύστερα να επιτύχουν την κυβερνητική ευμένεια στο ζήτημα των ανταλλαγών. Εξασφάλισαν στη συνέχεια τη φιλική και ταχεία συνεργασία των κρατικών μηχανισμών για την αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που απέκτησαν.

Και συνολικά διεκπεραίωσαν ένα επιχειρηματικό σχέδιο, το οποίο ουδείς άλλος Ελληνας θα μπορούσε να ολοκληρώσει τόσο εύκολα, τόσο ανεμπόδιστα και μέσα σε τόσο μικρό διάστημα. Με κάποιο μυστηριώδη τρόπο, το ράσο παραμέριζε όλα τα εμπόδια που ορθώνονταν μπροστά του, περίπου όπως η Ερυθρά Θάλασσα άνοιξε για να περάσει ο Μωυσής. Θα μου πείτε ότι αυτή είναι η δουλειά της Εκκλησίας. Να κάνει θαύματα. Σωστό, αλλά τόσα θαύματα μαζεμένα δεν έκανε ούτε ο ίδιος ο Θεάνθρωπος!

Τώρα που η δικαστική διερεύνηση ολοκληρώθηκε με τριετή καθυστέρηση, τα ίδια ανακλαστικά οδηγούν σε άλλο ένα αίτημα ειδικής μεταχείρισης: να μην προφυλακιστεί ο Εφραίμ παρότι διώκεται για τρία κακουργήματα. Ποιος άλλος στη θέση του ηγουμένου θα μπορούσε να έχει και παράπονα; Φωνές λοιπόν. Ποτέ άλλοτε δεν είδα τόσους κληρικούς (και τους φίλους τους…) να επιδεικνύουν τόσο ενδιαφέρον για ζητήματα ποινικής δικονομίας.

Ακόμη και ο αναπόφευκτος Ανθιμος (ο οποίος ουδέποτε στέρησε από τον εαυτό του το δικαίωμα στην αμετροέπεια) απεφάνθη στο όνομα του λαού (πάντα!) ότι η προφυλάκιση του Εφραίμ αποτελεί «πλήγμα στην Ορθοδοξία». Σε αντίθεση, υποθέτω, με τις μπίζνες του Εφραίμ που είναι κάτι σαν «άσκηση ασκητείας».

Ολα αυτά, βεβαίως, τα έχουμε ξαναζήσει στην Ελλάδα της Ορθοδοξίας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο… Μόνο που τώρα «πλάκωσαν και οι Ρώσοι». Κρίνοντες προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια αποφάνθηκαν ότι η δίωξη κατά του Εφραίμ έχει αποκλειστικά πολιτικά κίνητρα. Η παρέμβασή τους αποτελεί ξεδιάντροπη πρόκληση, αλλά έχουν δίκιο. Πράγματι είναι πολιτική υπόθεση.

Διότι μέσα από αυτήν η ελληνική Πολιτεία καλείται να αποδείξει ότι απέναντι στον νόμο οι Ελληνες είναι ίσοι. Χωρίς ασυλίες και χωρίς εκπτώσεις. Είτε φορούν ράσα.. Είτε προτιμούν μπλουτζίν. Είτε κυκλοφορούν με κοστουμάκι.

Πανικός για τον Εφραίμ

του Σταύρου Θεοδωράκη, protagon.gr, 24/12/2011

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Η προφυλάκιση του Εφραίμ είναι ένα καλό σημάδι για την δικαιοσύνη στην χώρα. Τις τελευταίες εβδομάδες πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν αποδοθεί σε μια τιτάνια προσπάθεια για να μας πείσουν ότι ο Εφραίμ είναι η αθώα περιστερά του Όρους. Οι δημοσιογράφοι είχαν αναλάβει την κοινή γνώμη και οι πολιτικοί είχαν αναλάβει τους δικαστές. Όταν κατάλαβαν ότι η ειδική ανακρίτρια Ειρήνη Καλού δεν θα κάνει πίσω και θα ζητήσει την προφυλάκισή του, στο στόχαστρο μπήκαν οι εφέτες. Ακόμη και υπουργοί ενεπλάκησαν στην προσπάθεια αθώωσης του μοναχού. Ενδεικτική άλλωστε είναι η έκρηξη του εκπροσώπου του Καρατζαφέρη μόλις μαθεύτηκε η απόφαση για την προφυλάκιση. Μόνο εκλογές δεν ζήτησε.

Παρά τις πιέσεις όμως το Συμβούλιο εφετών, ένας πρόεδρος Εφετών και δύο εφέτες, δεν ενέδωσαν και αποφάσισαν ομόφωνα ότι ο Εφραίμ είναι ύποπτος για την τέλεση νέων αδικημάτων.

Η είδηση της προφυλάκισης δίχασε τις μονές στο Άγιο Όρος. Κάποιοι το θεώρησαν αδικία, «αφού είναι έξω οι πολιτικοί», κάποιοι άλλοι αναφώνησαν «υπάρχει Θεός» και οι πιο σκληροί μίλησαν για «αλήτες, πολιτικούς και δικαστές και ορισμένους ρουφιάνους αγιορίτες που έβαλαν στην φυλακή τον γέροντα». Από την μονή Βατοπεδίου ταυτόχρονα προσπαθούν να πείσουν τις μονές να αντιδράσουν στην προφυλάκιση (άλλωστε αυτή την εποχή, η ιερά επιστασία του Όρους τυγχάνει να είναι στα χέρια της μονής Βατοπεδίου). «Τα Χριστούγεννα πρέπει να είναι έξω», λένε. Δεν εννοούν βέβαια την Κυριακή 25 Δεκεμβρίου αλλά το Σάββατο 7 Ιανουαρίου τη σύναξη του τιμίου Προδρόμου, τα αγιορείτικα Χριστούγεννα δηλαδή.

Αλλά ας επιστρέψουμε στα κοσμικά. Εκεί που επικρατεί αληθινός πανικός είναι στα γραφεία των γαλάζιων και πράσινων πολιτικών που είναι μπλεγμένοι στο σκάνδαλο. Μπορεί να «αθωώθηκαν» συμψηφιστικά από την Βουλή, γνωρίζουν όμως ότι ο Εφραίμ δεν είναι Ιφιγένεια, πιο πολύ προς τον Σαμψών φέρνει. Δεν θα θυσιαστεί δηλαδή αλλά πιθανότατα θα αντιδράσει και θα «θυμηθεί» τα όσα συνέβησαν την δεκαετία των «ιερών ανταλλαγών». Τότε που έδινε νερό -αγιασμένο όμως- και έπαιρνε «φιλέτα», με μεσάζοντες, στην αρχή κάποιους «σοσιαλιστές» και στην συνέχεια κάποιους «φιλελεύθερους» υπουργούς.

«Η προφυλάκιση του Εφραίμ τινάζει στον αέρα τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής» είναι άλλος ένας τίτλος «συμπαράστασης» που θα κάνει την εμφάνιση του τις επόμενες ώρες. Ο Εφραίμ περιμένοντας την απόφαση για την (μη) προφυλάκιση του, δεν πρόσφερε μόνο την «τίμια ζώνη της Παναγίας στον Πούτιν, γεγονός που εξηγεί την θλίψη που άπλωσε η είδηση της προφυλάκισης του σε Αθήνα, Μόσχα, Κωνσταντινούπολη. Αλλά ας μην επεκταθώ, άγιες μέρες...

Καλές γιορτές...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Χρόνια Πολλά κι Ανθρώπινα,
χωρίς μυθολογίες
με Ώρους, Κρίσνα και Χριστούς
ούτε και Παναγίες!

Μ' αν, στην ουσία, σβήστηκαν
οι μύθοι απ' την αλήθεια
ούτε τα "ποίμνια" χάθηκαν
ούτε τα παραμύθια!

Ζουν οι "ποιμένες" και "βοσκοί"
καλά κρατούν οι μύθοι,
από μπαλκόνια κι άμβωνες
δέσμια κρατούν τα πλήθη.

Καλή η αλήθεια μα πικρή
κι ο κόσμος αν την μάθει
το σκυλολόι που "τρώει" τη Γη
ζημιά πολλή θα πάθει.

Χρόνια Πολλά κι Ανθρώπινα!
Κι αυτό δεν είναι μύθος:
Ένας κι αν είναι αδύναμος
όλοι μαζί είναι πλήθος...

Κ.Β., 24-12-2011

Καλές γιορτές...

«Κυνήγι» της φάτνης από άθεους

Στη Σάντα Μόνικα επιδιώκουν να την εξαφανίσουν από δημόσιους χώρους και το επιτυγχάνουν

The New York Times, Καθημερινή, 22/12/2011

Κάθε Δεκέμβριο εδώ και έξι δεκαετίες, η παραλία της Σάντα Μόνικα φιλοξενούσε περίτεχνες φάτνες με εντυπωσιακές απεικονίσεις της Γέννησης. Αυτό προκαλούσε πάντα την οργή του Ντέιμον Βιξ, που αυτοχαρακτηρίζεται πιστός αθεϊστής. Πώς ήταν δυνατόν, αναρωτιόταν ο Βιξ, η δημοτική αρχή να εγκρίνει ένα τόσο απροκάλυπτο θρησκευτικό μήνυμα;

Πριν από λίγα χρόνια, ο Βιξ αποφάσισε να καταθέσει αίτημα στον δήμο και εξασφάλισε έτσι δικό του χώρο στην παραλία, όπου αναρτούσε πινακίδα με το σύνθημα «Λογικές Ευχές». Φέτος, όμως, ο Βιξ ήθελε περισσότερα. Για τον λόγο αυτό, μάζεψε γύρω του μερικούς υποστηρικτές και κατέθεσε αίτηση για δεκάδες χώρους κατά μήκος του Παλισέιντς Παρκ, έκταση πρασίνου πάνω από τις αμμώδεις παραλίες, για τις οποίες είναι διάσημη η Σάντα Μόνικα.

Η πληθώρα των αιτήσεων ήταν τέτοια, που ο δήμος αντιλήφθηκε ότι πρέπει να πραγματοποιήσει κλήρωση. Μετά τη λήξη της κλήρωσης, οι αθεϊστές είχαν αποκτήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των χώρων. Τα χριστιανικά σωματεία περιορίσθηκαν έτσι σε τρία σημεία, από τα 14 που διέθεταν τα προηγούμενα χρόνια.

«Προσπαθούμε να συμβιβάσουμε μια παράδοση δεκαετιών με την ομοσπονδιακή νομοθεσία. Θέλαμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες όλων των ομάδων με τον δικαιότερο δυνατό τρόπο», λέει η Μπάρμπρα Στίντσφιλντ, υπεύθυνη κοινωνικών προγραμμάτων του δήμου, που παραδέχεται την έκπληξή της για την ένταση της διένεξης.

Ο Χάντερ Τζέιμσον, επικεφαλής χριστιανικής ένωσης που δημιουργούσε τις φάτνες στο Παλισέιντς Παρκ, δεν αποδίδει καμία ευθύνη στον δήμο. Μόνους υπαίτιους θεωρεί τον κ. Βιξ και την εμμονή του να εξαφανίσει τις χριστιανικές απεικονίσεις. Τα περισσότερα σημεία που προσφέρθηκαν στους αθεϊστές παραμένουν άδεια, ενώ σε άλλα οι σύγχρονοι υλιστές τοποθέτησαν απλές λευκές πινακίδες με αντιθρησκευτικά γνωμικά.

«Αντί να προβάλουν ένα δικό τους, θετικό μήνυμα, απέδειξαν ότι μοναδικός τους στόχος είναι να στερήσουν τον χώρο από άλλους, αδιαφορώντας για τις ανάγκες της κοινότητας. Θέλουν να λογοκρίνουν μια δραστηριότητα την οποία οι κάτοικοι αγαπούν. Η άποψη ότι ο θρησκευτικός λόγος προστατεύεται λιγότερο από κάθε άλλη μορφή ελεύθερου λόγου αποτελεί πραγματική επίθεση στα θεμελιώδη μας δικαιώματα», λέει ο κ. Τζέιμσον.

Ο Ντέιμον Βιξ λέει ότι την πρώτη φορά που είδε τις φάτνες του Παλισέιντς Παρκ, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τις αντιμετώπισε ως κατάφωρη κρατική στήριξη της θρησκείας. «Πιστεύω ακράδαντα στην αξία του κράτους. Οι πατέρες του έθνους διαχώρισαν σαφώς τη θρησκεία από το κράτος και ήθελα να υπενθυμίσω αυτό το γεγονός», λέει ο κ. Βιξ.

Οι φάτνες δεν είναι τα μόνα θρησκευτικά σύμβολα στη Σάντα Μόνικα αυτή την εποχή, όπως επισημαίνει ο ραββίνος Ιλάι Λεβιτάνσκι, λέγοντας ότι η Σάντα Μόνικα διαθέτει περίπου 60 εβραϊκές λυχνίες (μενόρα) σε δημόσιους χώρους. Ο ραββίνος διαφωνεί με τις θέσεις του κ. Βιξ: «Το να έρχεσαι εδώ για να προκαλέσεις προβλήματα και να διαταράξεις τα Χριστούγεννα του κόσμου αποτελεί ασυνείδητη συμπεριφορά».

Αντίθετα, η πρόεδρος της οργάνωσης Ελευθερία από τη Θρησκεία, Λόρι Τέιλορ, εξαίρει την επιτυχία στη Σάντα Μόνικα. Φέτος, λέει η κ. Τέιλορ, η οργάνωσή της πέτυχε να αντικαταστήσει τη χριστιανική φάτνη στο κυβερνείο του Ουισκόνσιν με «εναλλακτική φάτνη», στην οποία οι Τρεις Μάγοι έχουν τις μορφές των Αϊνστάιν, Δαρβίνου και Εμα Γκόλντμαν, ενώ στη θέση του Θείου Βρέφους βρίσκεται κούκλα μαύρου μωρού, που είναι κορίτσι.

Αυτό λέμε κι εμείς! Να αντικατασταθούν οι γιορτές για φανταστικά, μαγικά γεγονότα (Ανάσταση, Ανάληψη, Γέννηση του ανύπαρκτου Ιησού), με γιορτές για την πραγματικότητα, την κατανόηση των επιστημονικών κατακτήσεων και για απόδοση τιμής στους πρωτοπόρους, τον Δημόκριτο, τον Αρίσταρχο, τον Αρχιμήδη, την Υπατία...

Είμ' ένα υποβρύχιο

της Ρίκας Βαγιάνη, 21/12/2011, protagon.gr

Η απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου επιβεβαιώνει με τον πιο θλιβερό τρόπο αυτό που τόσα στόματα ψιθύριζαν -ή φώναζαν- τόσο καιρό.

Από πού να το πιάσεις και να μη σε πνίξει;

Από το γεγονός ότι άνθρωποι ορκισμένοι να υπηρετήσουν τη χώρα, έπαιξαν στεγνό μπαρμπούτι με την άμυνά της; Από το ότι χρόνια σέρνονταν οι φήμες -αλλά τελικά το δικαστήριο για τη λήστευση της χώρας μας  έγινε σε άλλη χώρα; Από το γεγονός ότι παρακολουθήσαμε αυτή τη δίκη σαν αμήχανοι θεατές;

Από το ότι εκατομμύρια ευρώ βγήκαν από τα ταμεία της Φεροστάλ για να τα τσεπώσουν οι διάφοροι (σκανδαλωδώς μη κατονομαζόμενοι) μιζοφάγοι;

Το τελευταίο χαστούκι –αυτό της απόφασης- είναι και το πιο οδυνηρό: Το έγκλημα αναγνωρίστηκε, άλλα μόνο το μισό: «Τιμωρήθηκαν» οι (προστατευμένα ανώνυμοι) μιζο-δότες. Κάτι καταδίκες της ντροπής, με αναστολή, κάτι προστιματάκια, για τα μάτια του κόσμου: Ποσά γελοία μπροστά σε όσα χλαπάκιασαν, σχεδόν λιγότερα από την ταρίφα που κόβουν σε μια ελληνική οικογένεια για να «τακτοποιήσει» τρεις ημιϋπαίθριους. 

Το άλλο μισό έγκλημα –αυτό της δωροληψίας- μένει προς ώρας ατιμώρητο: Κανένας ένοχος. Κανένα όνομα. Μόνο μια εμετική αοριστία για «μεσάζοντες» και «άγνωστους παραλήπτες». Την ίδια ώρα το σπίτι μας καίγεται, μας διώχνουν από τις δουλειές, μας σφάζουν συντάξεις, μισθούς, σχολεία, νοσοκομεία, παροχές. Μας βγάζουν τεμπέληδες, φοροφυγάδες και «περισσευούμενους», μας ανακοινώνουν ότι δεν υπάρχουν λεφτά, δεν υπάρχουν δουλειές, και να μην περιμένουμε πια τίποτα, μάλλον να έχουμε και ενοχές, αφού «μαζί τα φάγαμε». Οι μισοί έχουμε τσιμπήσει. Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας για ένα σκουληκιασμένο κόκαλο από  αποφάγια του Μεγάλου Δείπνου. «Δίνουμε» τον περιπτερά μας επειδή δεν μας έκοψε μια απόδειξη για έξτρα-τυρογαριδάκια, αλλά δεν περιμένουμε καν να τιμωρηθεί κάποιος που έγινε πλούσιος αφήνοντάς μας να παλεύουμε με το χρέος, το κουτσό υποβρύχιο, τη ντροπή του ραγιά και τη ρετσινιά του κλέφτη.

Να δεις που κάποτε, θα μας πούνε και μαλάκες. 

(Και να δεις που θα έχουν δίκιο.).

Επτά κανόνες για μακροζωία...

Εννοείται, εμείς δεν θα πεθάνουμε ποτέ (κουφάλες νεκροθάφτες), αλλά καλά είναι να μην πεθάνουν επίσης συγγενείς και φίλοι, για να έχουμε παρέα... Εδώ επτά (7) κανόνες για ευτυχή μακροζωία:

1. Να έχετε πολλούς φίλους! Πέρα από την ευχάριστη επικοινωνία και τη δημιουργία μιας χαρούμενης ατμόσφαιρας, οι φίλοι συμβάλλουν σημαντικά στην ανταλλαγή πληροφοριών για τα προβλήματα που προκύπτουν στον καθένα και την καθεμιά στην τρίτη ηλικία...
2. Αποφεύγετε τις στενοχώριες και το άγχος! Ο συνταξιούχος με τη μέτρια σύνταξη που δεν έχει προβλήματα, ζει καλύτερα και περισσότερο από τον διευθυντή με τον τεράστιο μισθό και όλα τα προβλήματα του κόσμου στο κεφάλι του - οικογενειακά, προσωπικά, εταιρικά κ.ά.
3. Να τρώτε καλά! Όχι πολύ, αλλά με επάρκεια και καλή ποιότητα. Όποιος τη βγάζει με κατεψυγμένες πίτσες και χάμπουργκερ, μάλλον δεν τρέφεται καλά και θα φανεί αυτό συντομότερα απ' ότι νομίζει...
4. Μην αρρωσταίνετε! Εύκολο να το λες, δύσκολο να το προγραμματίσεις... Κάθε αρρώστια, μεγάλη ή μικρή, καταπονεί σωματικά και ψυχικά τον άνθρωπο και αφήνει κάποια ίχνη, τα οποία με την πρώτη αδυναμία γίνονται αντιληπτά. Είναι και θέμα τύχης η μακροζωία...
5. Μην καπνίζετε! Καλά, εδώ μπορεί να γράψει καθένας όλες τις αντικαπνιστικές οδηγίες που έχουν κυκλοφορήσει παγκοσμίως... Και δεν αρκεί να έχει κόψει κάποιος το κάπνισμα προχθές ή τον περασμένο μήνα. Κάποιες άκαπνες δεκαετίες είναι απαραίτητες για να θεωρηθεί ο ενήλικας «μη καπνιστής». Όμως, κάθε μέρα χωρίς κάπνισμα σημαίνει κάποιες εβδομάδες ή μήνες μακροημέρευσης...
6. Να κάνετε γυμναστική, να εξασκείστε! Δεν χρειάζονται ακραία αθλήματα, ράφτινγκ, σκι και καταδύσεις, αρκεί περπάτημα, λίγες ασκήσεις με όργανα, κανένα βαράκι, κανένα ελατήριο! Ήπια αλλά τακτικά...
7. Να κάνετε προληπτικές εξετάσεις στο γιατρό! Κάθε χρόνο ένα τυπικό τσεκ απ και αναλυτική συζήτηση μαζί του, όταν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα που δεν περνάει σε 1-2 εβδομάδες. Να μη γίνει κάποιος νοσοφοβικός και να τρέχει στο γιατρό π.χ. με κάθε φαγούρα ή κάθε πονάκι στο σώμα, αλλά να πάει οπωσδήποτε όταν ο πόνος διαρκεί και η φαγούρα συνοδεύεται από πρόσθετα συμπτώματα...

Αυτά μου λέει ένας φίλος γιατρός και αυτά σας μεταφέρω - που τα ξέραμε, βέβαια, αλλά δεν τα τηρεί κανένας μας!

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Αριστερός ή Δεξιός; ιδού η απορία...

της Ισμήνης

Ο μπαμπάς μου ήτανε γιατρός. Μία φορά ένας πελάτης του ήθελε να τον ευχαριστήσει, γιατί έκανε μια επιτυχή εγχείριση στο παιδί του! Εκείνη την εποχή φακελάκια και όλα αυτά τα περίεργα δεν υπήρχαν, οι γιατροί ήτανε λειτουργοί και όχι έμποροι!

Κάθε φορά που πήγαινε να δει το εγχειρισμένο παιδί, ο πατέρας του πίεζε το γιατρό να δεχθεί κάτι για ευχαριστώ. Ο πατέρας μου όμως ήταν ανένδοτος και, τελικά να μην τα πολυλογώ, επειδή ο πελάτης του ήταν ράφτης, δέχθηκε ο πατέρας μου να ράψει ένα κοστούμι χωρίς να πληρώσει τα ραφτικά.

Μια ωραία ημέρα με παίρνει μαζί του και με το ύφασμα του κουστουμιού υπό μάλης πάμε στον ράφτη. Χαρά εγώ, δεν είχα ξαναπάει σε ραφτάδικο... Θυμάμαι λοιπόν ότι πήγαμε Πανεπιστημίου και Κοραή, εκεί ήταν το ραφτάδικο, αλλά δεν θυμάμαι το όνομα. Μπαίνουμε μέσα, απλώνει ο ράφτης το ύφασμα πάνω σε ένα τεράστιο τραπέζι και το χαϊδεύει με το χέρι του να δει κατά που πήγαινε το πέλος. Ήταν εγγλέζικο κασμίρ από του Αηδονόπουλου.

Εγώ κοίταζα όλο περιέργεια γύρω, κάτι τεράστια σίδερα, κλωστές, ραπτομηχανές, μεζούρες, καρφίτσες κι ένα σωρό άλλα πράγματα που δεν ήξερα τι ήτανε. Παίρνει ο ράφτης μια μεζούρα, μολύβι και χαρτί, ώστε να πάρει τα μέτρα του μπαμπά για να κόψει το κοστούμι. Μέση, πλάτη, μανίκι κι ένα σωρό άλλα που δεν τα καταλάβαινα, αλλά και δεν με ενδιέφεραν.

Ξαφνικά όμως ακούω τον ράφτη με την μεζούρα στο χέρι, ενώ μέτραγε το ύψος του παντελονιού από τη μέση μέχρι το παπούτσι, να ρωτάει τον πατέρα μου:

- Δεξιός ή αριστερός είσαστε;

Άλλο πάλι και τούτο, αναρωτήθηκα, τι τον νοιάζει τον ράφτη τι είναι ο μπαμπάς μου, αλλά έκπληκτη ακούω την απάντηση του μπαμπά μου:

-Αριστερός!

Αμάν, ο μπαμπάς μου αριστερός;

Αριστερή ήτανε η υπηρέτρια που είχαμε στο σπίτι, η Ανθούλα, που είχε έρθει από το Πύθιο του Έβρου και μας έλεγε ότι οι δεξιοί σκότωσαν τον πατέρα της γιατί ήταν αριστερός. Εμείς τα κορίτσια σκεφτόμαστε δε ότι, για να τον σκοτώσουν επειδή ήταν αριστερός, κάτι κακό θα είναι να είσαι αριστερός! Προσπαθούσαμε να την πείσουμε, με το δικό μας το μυαλό, ότι δεν έχει δίκιο και τώρα ακούω τον μπαμπά μου να λέει στον ράφτη ότι είναι αριστερός, έτσι ελεύθερα και φωναχτά!

Όταν φύγαμε, ήμουν σκεφτική και σιωπηλή. Κάποια στιγμή με ρωτάει ο μπαμπάς μου τι έχω και του λέω:

-Γιατί σε ρώτησε ο ράφτης αν είσαι αριστερός ή δεξιός; Και γιατί εσύ απάντησες αριστερός αφού μας έχεις πει ότι είναι κακό να είσαι αριστερός;

Τσιμουδιά, δεν πήρα καμία απάντηση για το θέμα, αλλά μόνο:

-Είσαι μικρή γι' αυτά!!

Εμένα όμως με έτρωγε η περιέργεια να μάθω τι σήμαινε αυτό. Η αδελφή μου 4 χρόνια μεγαλύτερη κάτι θα ήξερα παραπάνω. Την ρωτάω και αφού έφαγα μια σφαλιάρα, μου είπε με ύφος να μην ξαναρωτήσω, γιατί είμαι μικρή για αυτά!

Σύσκεψη την επομένη με τις συμμαθήτριές μου στο σχολείο, αλλά και πάλι δεν βγάλαμε άκρη.

Ξέρετε πότε έμαθα τι σημαίνει αριστερός ή δεξιός, όταν σου μετράει ο ράφτης το παντελόνι; Όταν έγινα 18 και μπορούσα πλέον να ιδίοις όμμασι να διαπιστώσω την διαφορά και να διαμορφώσω τη δική μου άποψη, βρε αδελφέ!

Τα «μάτια» του γραμμοκωδικού (barcode)

Από το Ορόγραμμα, περιοδικό της ΕΛΕΤΟ

Κοιτάζοντας τον γραμμοκωδικό (barcode) ενός προϊόντος ας δούμε τι βλέπει το ανθρώπινο μάτι και τι το ηλεκτρονικό.

1. Το ανθρώπινο μάτι

Η εικόνα αυτή αντιστοιχεί στο ανθρώπινο μάτι που βλέπει κάποιες γραμμές και κάποιους αριθμούς κάτω από τις γραμμές. Πιο αναλυτικά:

α. Ο πρώτος αριθμός αριστερά δεν φέρει μαύρες γραμμές.β. Με λίγη προσοχή διακρίνεται ότι ο κάθε αριθμός έχει λευκές και μαύρες γραμμές, 7 συνολικά για κάθε αριθμητικό ψηφίο.γ. Επίσης, στην αρχή, στη μέση και στο τέλος του κωδικού υπάρχουν μαύρες γραμμές που προεξέχουν και δεν φέρουν αριθμό. Οι γραμμές αυτές δεν είναι μόνο μαύρες, αλλά περιέχουν και λευκές. Έτσι, το ψηφίο αριστερά (όχι το αριθμητικό) έχει τρεις γραμμές (2 μαύρες και μία λευκή). Το ίδιο έχει και το δεξιά ψηφίο. Το μεσαίο ψηφίο έχει 5 γραμμές (2 μαύρες και 3 λευκές).δ. Το αριθμητικό ψηφίο 6 έχει 7 γραμμές (2 μαύρες και 5 λευκές). Επίσης, οι μαύρες γραμμές στην αρχή, στη μέση και στο τέλος είναι δύο (2), αλλά δεν γίνεται παρανόηση με το ψηφίο 6 γιατί οι λευκές γραμμές είναι διαφορετικές.

2. Το ηλεκτρονικό μάτι

Η εικόνα αυτή αντιστοιχεί στο ηλεκτρονικό μάτι, που δεν βλέπει τους αριθμούς του δεκαδικού συστήματος, όπως βλέπει το ανθρώπινο μάτι, αλλά τους αριθμούς του δυαδικού συστήματος, που είναι μόνο δύο: το 0 (για την λευκή γραμμή) και το 1 (για την μαύρη γραμμή). Πιο αναλυτικά:

α. Το ηλεκτρονικό μάτι βλέπει για κάθε αριθμητικό ψηφίο μια διάταξη από 7 δυαδικά ψηφία 0 και 1, για καθένα από τα δύο ακραία ψηφία μια διάταξη από 3 δυαδικά ψηφία 0 και 1 και για το κεντρικό μεσαίο ψηφίο μια διάταξη από 5 δυαδικά ψηφία 0 και 1.β. Ο αριθμός 6 κωδικοποιείται ως 1010000, ενώ τα ακραία ψηφία ως 101 και το μεσαίο ως 01010. Επομένως, ούτε το ηλεκτρονικό μάτι μπορεί να διαβάσει τους ακραίους χαρακτήρες και τον μεσαίο ως αριθμητικό ψηφίο 61.

3. Παρατηρήσεις:

α) Οι αριθμοί κάτω από τις γραμμές υπάρχουν για να διευκολύνεται ο υπάλληλος όταν το μηχάνημα δεν μπορεί να σαρώσει τις γραμμές, οπότε τότε ο υπάλληλος πληκτρολογεί τους αντίστοιχους αριθμητικούς χαρακτήρες.β) Η ύπαρξη του μεσαίου κεντρικού χαρακτήρα που υπάρχει στους κωδικούς UPC (Universal Product Code) και ΕΑΝ (European Article Number) έχει σκοπό να διαιρούνται οι κωδικοί αυτοί σε δύο μέρη. Το αριστερό κωδικοποιεί τη χώρα αρμόδια αρχή της οποίας έχει απονείμει τον κωδικό του προϊόντος και τον κατασκευαστή ή εισαγωγέα επ' ονόματι του οποίου έχει γίνει η απονομή, ενώ το δεξιό κωδικοποιεί το προϊόν.

Οι κωδικοί UPC προηγήθηκαν και τώρα είναι υποσύνολο των κωδικών ΕΑΝ.

4. Χρήσιμες πληροφορίες:

– Στην ιστοσελίδα: http://gepir.gs1.org/V31/xx/gtin.aspx?Lang=en-US μπορεί να συμβουλευτεί κανένας μια γενική βάση δεδομένων και εισάγοντας τον γραμμοκωδικό ενός οποιουδήποτε προϊόντος να πληροφορηθεί ποια εταιρεία είναι ο κάτοχος του κωδικού.

–Στην ιστοσελίδα: http://www.gs1gr.org/index.php?pgnbr=6633&lang=el μπορεί κανένας να δει όλες τις αρχές απονομής γραμμοκωδικών στις διάφορες χώρες με τους αντίστοιχους κωδικούς τους.

Δ.Π.

Το σκάνδαλο που ξέχασε ο Παπανδρέου

της Μαρίκας Λυσιάνθη, Statesmen, 14/12/2011

Για άλλη μια φορά σε δημόσια παρέμβασή του, ο Γιώργος Παπανδρέου κάθε άλλο παρά έδειξε προδιάθεση… αναχωρητή. Τουναντίον.

Ο πρώην πρωθυπουργός μίλησε σε συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου για «την ώρα της ελληνικής οικονομίας», και είπε πράγματι πολλά. Όπως αναμενόταν, υπεραμύνθηκε των πεπραγμένων της θητείας του, προσπερνώντας την απτή πραγματικότητα ότι έγινε ο μόνος πρωθυπουργός σε χρόνια πολιτειακής ηρεμίας, που αντικαθίσταται… στον αέρα της θητείας του, χωρίς να έχει πρόβλημα υγείας. Υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, ακριβώς λόγω αυτών των πεπραγμένων της τελευταίας διετίας, που κατέστησαν την Ελλάδα παράδειγμα προς αποφυγή.

Επιπλέον, μίλησε με θέρμη για την ανάγκη να παραμείνει η κυβέρνηση Παπαδήμου στην εξουσία… όσο χρειαστεί. Και το «όσο χρειαστεί», σύμφωνα με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αφορά τη διαπραγμάτευση των πάντων, σήμερα, και όχι μετά τις εκλογές.

Ο Γιώργος Παπανδρέου υπεραμύνθηκε και πάλι του… αυτοκτονικού ιδεασμού για δημοψήφισμα, που του στέρησε τελικά την πρωθυπουργία, και έβαλε την Ελλάδα… στο ράφι της διεθνούς αξιοπιστίας.

Ίσως βέβαια η πιο εκκωφαντική αποστροφή της ομιλίας του πολιτικού επιγόνου του παπανδρεϊσμού, να ήταν η επισήμανση ότι, μεταξύ των σημαντικών αλλαγών που έγιναν στην Ελλάδα τα δυο τελευταία χρόνια, δηλαδή επί πρωθυπουργίας του, «ζήσαμε μια διετία χωρίς σκάνδαλα».

Ας είναι οι αναγνώστες και ακροατές της φράσης επιεικείς με τον Γιώργο Παπανδρέου. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προφανώς και… προσπερνά το διαρκές σκάνδαλο κατά των Ελλήνων, που ήταν η συστηματική υπονόμευση της χώρας μετά τις εκλογές του 2009, μέχρι να υπογραφεί το Μνημόνιο εθνικής απαξίωσης. Και αυτό το σκάνδαλο, δεν διαγράφεται.

Εισαγγελέας για τα δάνεια των κομμάτων

της Ιωάννας Mάνδρου, Καθημερινή, 11-12-11

Τον φάκελο της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων από το τραπεζικό σύστημα ανοίγει η εισαγγελική έρευνα που έχει διαταχθεί από τον οικονομικό εισαγγελέα κ. Γρ. Πεπόνη. Εμφαση δίνεται στους όρους που έχουν χορηγηθεί τα δάνεια σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. (σ.σ. με εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις) ώς το 2015. Ο οικονομικός εισαγγελέας ζήτησε να διερευνηθεί αν πληρούν τις προϋποθέσεις του τραπεζικού δανεισμού.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», έχει ήδη αποστείλει έγγραφo προς τις τράπεζες Αττικής (που πρόσφατα έδωσε δάνειο στη Ν.Δ.) Αγροτική, Πειραιώς και Marfin, που κατά καιρούς έχουν δανειοδοτήσει τα κόμματα, και ζητεί να του αποστείλουν όλα τα στοιχεία, καθώς και όλες τις δεσμεύσεις που τις εξασφαλίζουν. Συνολικά, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, τα δύο μεγάλα κόμματα χρωστούν στις τράπεζες 253 εκατ. ευρώ που τα έχουν πάρει δίνοντας ως εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές τους επιχορηγήσεις, που κατά την εισαγγελική αρχή δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της δανειοδότησης.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Πεπόνης, ήδη εξέτασε ως μάρτυρες εκείνους που δημόσια έθεσαν το θέμα, με πρώτο τον πανεπιστημιακό κ. Ν. Αλιβιζάτο. Ο τελευταίος υποστήριξε, σύμφωνα με πληροφορίες, πως οι μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις δεν μπορεί να πληρούν τους όρους του τραπεζικού δανεισμού, καθώς δεν μπορεί να προσδιοριστεί ποια θα είναι η κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων για τα επόμενα χρόνια για να μπορεί κανείς να θεωρήσει ασφαλές στοιχείο εγγύησης ενός δανείου τη μελλοντική του επιχορήγηση. Ο κ. Αλιβιζάτος επίσης έδωσε στον οικονομικό εισαγγελέα συγκεκριμένα στοιχεία για τις επιχορηγήσεις, τα δάνεια των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά και των άλλων που συγκροτούν ώς σήμερα το κοινοβουλευτικό μας τοπίο.

Σύμφωνα με όσα κατέθεσε, ΠAΣOK και Ν.Δ., οφείλουν περί τα 235 εκατ. σε τράπεζες, (115 εκατ. ευρώ το ΠΑΣΟΚ και 120 η Ν.Δ.), ενώ η κρατική επιχορήγηση που έλαβαν για το 2010 ανήλθε σε 19,8 και 15 εκατ. αντιστοίχως. Η επιχορήγηση των πολιτικών κομμάτων για τη φετινή χρονιά, όπως υποστήριξε ο κ. Αλιβιζάτος, θα δοθεί σε τέσσερις δόσεις και θα είναι κατά 10% αυξημένη παρά τη σκληρή δημοσιονομική συγκυρία.

Αλλά και τα μικρότερα κόμματα, σύμφωνα με τα στοιχεία που προσκομίστηκαν, έχουν λάβει δάνεια και χρωστούν στις τράπεζες. Συγκεκριμένα: Το ΚΚΕ που πήρε επιχορήγηση 4,6 εκατ. ευρώ, χρωστά σε τράπεζες 5 εκατ. κι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει 7 και πήρε επιχορήγηση 3,5. Τέλος στον οικονομικό εισαγγελέα, εξετάστηκε ο βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας κ. Λ. Αυγενάκης, ενώ στη συνέχεια θα κληθούν και οι αρμόδιοι τραπεζικοί παράγοντες.

Να δούμε, αν θα βγει οτιδήποτε, αν "θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο"...

Αντιδράσεις για την καύση νεκρών: Είναι πολλά τα λεφτά...

Όπως προβλεπόταν, ξέσπασε κόντρα μεταξύ του Δημάρχου Μαρκόπουλου Μεσογείων και του μητροπολίτη Νικόλαου για το θέμα της καύσης νεκρών. Είναι πολλά τα λεφτά και πρέπει να αποτραπεί το έργο, αλλιώς θα χαθούν τρισάγια, μνημόσυνα και άλλες τελετές χριστιανικής συμπαθητικής μαγείας που αποφέρουν χρήμα! Τα κείμενα από το site mesogianews.gr:

Μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Μαρκοπούλου για την κατασκευή του κέντρου αποτέφρωσης νεκρών ήταν αναμενόμενη η αντίδραση της εκκλησίας. Έτσι λοιπόν την Κυριακή, 11 Δεκεμβρίου, σε όλες της εκκλησίες του Μαρκοπούλου μοιράστηκε στους πιστούς ένα τετρασέλιδο έντυπο με τις θέσεις του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, σχετικά με την κατασκευή του κέντρου.

Ο Δήμαρχος Μαρκοπούλου κ. Σωτήρης Μεθενίτης, διαβάζοντας το έντυπο αυτό, έμεινε κατάπληκτος και αρνητικά εντυπωσιασμένος, κάνοντας λόγο μάλιστα για «συνειδητή διαστρέβλωση των θέσεών μας, τις μισές αλήθειες, αλλά και τον φανατισμό, που διακρίνει τα γραφόμενα ενός εξαιρετικά μορφωμένου Ιεράρχη, που τα υψηλά επιστημονικά του προσόντα, κάθε άλλο παρά τέτοιου κάκιστου επιπέδου αντιπαράθεση ιδεών, προοιώνιζαν» και στάθηκε σε δύο βασικά αποσπάσματα απ’ την ανακοίνωση του Σεβασμιώτατου, στα οποία απαντάει παρακάτω.

Τα επίμαχα αποσπάσματα της ανακοίνωσης του Μητροπολίτη έχουν ως εξής :

«Τελικά με πρόφαση τα όποια οικονομικά οφέλη, εντελώς αβίαστα κάποιοι επιδιώκουν να εισάγουν πρωτόγνωρα ήθη, ποδοπατώντας ιερές διαχρονικές παραδόσεις και περιφρονώντας την εκκλησιαστική μας συνείδηση. Μπορεί τα Κοιμητήρια να είναι δημοτικές επιχειρήσεις, αλλά η εξόδιος ακολουθία και η ταφή αποτελούν αποκλειστικά υπόθεση της Εκκλησίας, την οποία είναι υποχρεωμένη αυτή να τελεί για όσους της το ζητούν με τους δικούς της και μόνο όρους.

Ο Επίσκοπος ασφαλώς δεν μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με την γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου. Επιβάλλεται να ακολουθεί τις αποφάσεις της Ιερά Συνόδου, τις επιταγές των ιερών κανόνων και την αρχιερατική συνείδησή του. Τυχόν επιμονή του Δημοτικού Συμβουλίου στην απόφασή του, πιθανόν να προκαλέσει έντονα κοινωνικά προβλήματα, στα οποία την λύση δεν θα είναι δυνατόν να δώσει η Εκκλησία. Εμείς δεν θα μπορέσουμε να υποκύψουμε σε τετελεσμένα γεγονότα. Γι’ αυτό και ζητούμε από το Δημοτικό Συμβούλιο να επανεξετάσουν το όλο θέμα, με μεγαλύτερη προσοχή και σύνεση, διότι η ευθύνη θα επιβαρύνει αποκλειστικά τους ίδιους».

»Εμείς θεωρούμε ότι, τουλάχιστον για τις δύσκολες μέρες που περνούμε, αυτό που με ευαισθησία και σοβαρότητα προέχει να αντιμετωπίσουμε ως οξύτερο πρόβλημα, δεν είναι βέβαια η καύση των νεκρών στα Μεσόγεια, όσο η καθολική κινητοποίησή μας για την ανάσταση των πνευματικών νεκρών αφ’ ενός και τη συντήρηση των φτωχών, των πεινασμένων, των πολλών αναγκεμένων συνανθρώπων μας.

Αν υπάρχουν κάπου χρήματα, γιατί αυτά να μην δοθούν στην βελτίωση των συνθηκών επιβίωσης τόσων ανθρώπων που υποφέρουν και να δίνονται σε αμφίβολες οικονομικά και πολυσυζητημένες ηθικοπνευματικές επενδύσεις; Αντί να επενδύσουμε σε αποτεφρωτήρες νεκρών, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να επενδύουμε σε ενδιαφέρον για αυτούς που παλεύουν να ζήσουν. Και αυτό θα κάνουμε ως Εκκλησία στα Μεσόγεια. Η τιμή των νεκρών συμβαδίζει με το ενδιαφέρον για τους ζωντανούς».

Η απάντηση του Δημάρχου στον Μητροπολίτη έχει ως εξής:

«Ο Δήμος Μαρκοπούλου, πήρε την απόφαση για δημιουργία του Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών, για δύο λόγους:

Ο πρώτος λόγος:

Κάθε έλληνας πολίτης έχει συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα επιλογής, για τον τρόπο ανάπτυξης και διάθεσης του εαυτού του και της προσωπικότητάς του, σε όλη την διάρκεια της ζωής του.

Το δικαίωμα αυτό, όπως είναι αυτονόητο, καταλήγει και εξαντλείται στην τελευταία επιλογή, που αφορά στον τρόπο που θα διατεθεί το σώμα του, μετά θάνατον!

Όλες, μα όλες οι πολιτισμένες χριστιανικές χώρες της Ευρώπης, αλλά και της Αμερικανικής Ηπείρου, έχουν προ πολλών δεκαετιών αναγνωρίσει, κατοχυρώσει και ρυθμίσει νομοθετικά, το δικαίωμα των πολιτών, στην μετά θάνατον αποτέφρωση του σώματός τους, ως εναλλακτική λύση στην ταφή του.

Στην χώρα μας, ο σχετικός Νόμος 3448/2006, ψηφίστηκε επί Κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, τον Μάρτιο του 2006, ομόφωνα απ’ την Βουλή των Ελλήνων, απ’ όλα τα κόμματα, δηλαδή απ’ το ΛΑΟΣ, την Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, τον Συνασπισμό και το ΚΚΕ!

Πριν την ψήφισή του, ο τότε αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών, ήταν σε διαρκή επαφή με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ο οποίος, σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. με την αναγραφή του θρησκεύματος στις Ταυτότητες, έκρινε ότι δεν υπήρχε σημαντικός λόγος, εκ μέρους της Εκκλησίας, ώστε να δημιουργηθεί μείζον ζήτημα και δεν προξένησε κανένα πρόβλημα (ενώ θα μπορούσε, με τις δημόσιες παρεμβάσεις του), στην ψήφιση του σχετικού Νόμου!

Άραγε, υπολειπόταν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, θρησκευτικού και ποιμαντικού φρονήματος και συνείδησης, απ’ τον Σεβασμιώτατο Νικόλαο, που σήμερα δημιουργεί για τον ίδιο λόγο, μείζον θέμα στην πόλη μας;

Να θυμίσουμε επίσης στον Σεβασμιώτατο, ότι στο Δημοτικό μας Συμβούλιο, όπως και στην Βουλή, η εν λόγω απόφαση είχε την ομόφωνη στήριξη και ψήφο και των τεσσάρων δημοτικών παρατάξεων, που μετέχουν σ’αυτό!

Άρα λοιπόν ο Δήμος Μαρκοπούλου, προώθησε την λήψη μιας απόφασης, που και για λόγους αρχής, μετουσιώνει σε πράξη, ένα θεωρητικά μέχρι τότε υφιστάμενο, ατομικό δικαίωμα.

Να τονίσουμε εδώ, ότι στα σύγχρονα ευνομούμενα κράτη, τα συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα, δεν πρέπει, ούτε μπορούν φυσικά ποτέ, να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στην εφαρμογή τους, με οποιοδήποτε θεσμό της Πολιτείας.

Μόνο σε καθυστερημένες, θεοκρατικού τύπου κοινωνίες της Ασίας, οι Αγιατολάχ ή οι Μουλάδες, έχουν αποφασιστικό και καθοριστικό λόγο, επί των δικαιωμάτων των πολιτών!

Αυτό φαίνεται ότι το αναγνωρίζει σαφώς και στην αρχή του κειμένου του ο Σεβασμιώτατος, όταν γράφει ότι ¨η δημιουργία τέτοιων χώρων έχει πλέον νομοθετικά αποφασισθεί και ρυθμισθεί, οπότε περιττεύει κάθε πρωτοβουλία παρεμπόδισης τέτοιων αποφάσεων¨.

Λίγες γραμμές όμως αργότερα, το ξεχνάει, επιτίθεται με σφοδρότητα στο Δημοτικό μας Συμβούλιο, για το οποίο μεταξύ άλλων γράφει, ότι δεν μπορεί να φανταστεί, ότι είχε διάθεση αντιπαράθεσης με την Εκκλησία η πρόκλησης του αισθητηρίου του πιστού λαού, γι’ αυτό και ζητεί: "Η απόφαση του Δήμου Μαρκοπούλου να αλλάξει κατεύθυνση"!

Η απάντησή μας, στηριζόμενη σε σειρά επιχειρημάτων που είμαστε στην διάθεση του Σεβασμιωτάτου να συζητήσουμε αναλυτικά και δημόσια, είναι προφανώς αρνητική!

Η απόφαση του Δήμου Μαρκοπούλου, πάρθηκε μετά από σοβαρή σκέψη και ανάλυση όλων των εκατέρωθεν επιχειρημάτων και γι’ αυτό τον λόγο είναι δεδομένη και θα υλοποιηθεί!

Επίσης, θα ζητήσουμε απ’ τον Σεβασμιώτατο, να επαναφέρει στην τάξη, κάποιους "Βασιλικότερους του Βασιλέως", που δυστυχώς παραπληροφορούν, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους πιστούς, μιλώντας τους για δήθεν "υποχρεωτική καύση" και άλλες τέτοιες φαιδρότητες.

Ο δεύτερος λόγος, που μας ώθησε στην λήψη αυτής της απόφασης, έχει να κάνει με το γεγονός, ότι το συγκεκριμένο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών, θα καλύψει τις σχετικές αυξανόμενες ανάγκες των ετερόδοξων και ομόδοξων πολιτών, όλης της Νότιας Ελλάδας και όχι φυσικά μόνο του Μαρκοπούλου ή των Μεσογείων.

Ο Σεβασμιώτατος, στην εγκύκλιό του, αναφέρει ψευδώς και αυτό μας λυπεί ιδιαίτερα, ότι σε δύσκολες μέρες, "ο Δήμος Μαρκοπούλου δίνει χρήματα και επενδύει ποσά, σε Αποτεφρωτήρια Νεκρών"!

Ο Δήμος Μαρκοπούλου δεν πρόκειται να δώσει γι’ αυτόν τον σκοπό, ούτε ένα (1) Ευρώ και το έργο θα γίνει με Αυτοχρηματοδότηση, απ’ την Εταιρεία που θα αναδειχθεί Ανάδοχος του έργου, μέσα από διεθνή διαγωνισμό!

Αντίθετα δε, θα έχει σημαντικά έσοδα, απ’ την πρώτη ημέρα λειτουργίας του.

Επίσης ο Σεβασμιώτατος, αφού με εξαιρετική οξύτητα, αναφέρεται στους Δημοτικούς Συμβούλους, όλων των παρατάξεων, ως εκείνους "που ποδοπατούν ιερές διαχρονικές παραδόσεις και περιφρονούν την εκκλησιαστική συνείδηση", αφήνει σαφώς να εννοηθεί, ότι απαιτεί την ανάκληση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, διότι ο "Επίσκοπος δεν μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με την γνωμοδότηση" (έτσι βαφτίζεται επισκοπικά, η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου) και ότι η ευθύνη, που θα δημιουργηθούν έντονα κοινωνικά προβλήματα, απ’ το γεγονός ότι δεν θα ψάλλεται η Εξόδιος Ακολουθία, σε όσους αποτεφρώνονται, θα επιβαρύνει εμάς, του Δήμου Μαρκοπούλου!

Εμείς, σεβόμενοι τους διακριτούς ρόλους Εκκλησίας και Πολιτείας, σε αντίθεση με τον Σεβασμιώτατο, δεν θα του υποδείξουμε τι θα πρέπει να κάνει. Ας πάρει όποια απόφαση θεωρεί σωστή.

Θα θέλαμε όμως ειλικρινά, να μας απαντήσει σε μια απλή ερώτηση:

Πόσο δίκαιο, σωστό και τελικά χριστιανικό, είναι η Εκκλησία μας να ψάλλει (και καλά κάνει, σύμφωνα με την ταπεινή μας γνώμη) την Εξόδιο Ακολουθία, σε δολοφόνους, εμπόρους ναρκωτικών, βιαστές μικρών παιδιών ή και βασανιστές της Χούντας και να την αρνηθεί στο μέλλον, σε χριστιανούς, που έζησαν ηθικά και έντιμα όλη τους τη ζωή, απλώς και μόνο, γιατί θα επιλέξουν την αποτέφρωση αντί της ταφής;

Κι’ αυτό, όταν η ίδια η Εκκλησία μας, έχει κρίνει, ότι το θέμα αυτό, δεν είναι δογματικό, αλλά απηχεί μια μακραίωνη, ηθική και θρησκευτική παράδοση;

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος μας προτρέπει, εάν υπάρχουν χρήματα και ενδιαφέρον για τους ζωντανούς, να τα επενδύσουμε σε όσους παλεύουν για να ζήσουν και όχι σε Αποτεφρώσεις Νεκρών.

Να υπενθυμίσουμε, ότι στον Δήμο Μαρκοπούλου, αγωνιζόμαστε πολύ γι’ αυτό, παρ’ όλο που χρήματα υπάρχουν ελάχιστα!

Φρόντισε γι’ αυτό, αφήνοντας χρέη 18 εκ. €, ο στενός, προσωπικός φίλος του Σεβασμιώτατου και προηγούμενος Δήμαρχος της πόλης μας, ο οποίος εμπλέκεται και σε υπόθεση πλαστών τιμολογίων 1 εκ. €, με ποινικά χαρακτηριστικά.

Όμως Σεβασμιώτατε, να σας γνωρίσουμε ότι η παρούσα Δημοτική Αρχή, παρ’ ότι παρέλαβε ένα χρεωκοπημένο και διαλυμένο Δήμο, στους ένδεκα μήνες που πέρασαν, έχει ασκήσει μια εξαιρετικά έντονη, Κοινωνική Πολιτική!

Ενδεικτικά Σεβασμιώτατε, σας αναφέρουμε και σας γνωρίζουμε τα εξής:

Α.) Ιδρύσαμε και λειτουργήσαμε ένα νέο ΚΑΠΗ στο Πόρτο – Ράφτη, στελεχωμένο με Κοινωνική Λειτουργό, Νοσηλεύτρια και Εθελοντές Γιατρούς.

Β.) Μειώσαμε έως 40%, τα χρήματα που πληρώνουν στους Παιδικούς μας Σταθμούς, άνεργοι και χαμηλόμισθοι γονείς.

Γ.) Μειώσαμε 50% για όλους τους δημότες μας και έως 65% για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, το εισιτήριο εισόδου στην Δημοτική Πλαζ Αυλακίου, στο Πόρτο - Ράφτη!

Δ.) Το καλοκαίρι οργανώσαμε για πρώτη φορά, δωρεάν μεταφορά των ηλικιωμένων συμπολιτών μας, με δημοτικά Λεωφορεία, για θαλάσσια μπάνια στο Πόρτο – Ράφτη.

Ε.) Σε συνεργασία με Ιδιωτικό Νοσοκομείο, πετύχαμε για τους δημότες μας, ειδικές τιμές έκπτωσης έως και 50%, για Ιατρικές Πράξεις και Παροχές όλων των ειδικοτήτων.

ΣΤ.) Σε λίγες ημέρες, αναδεικνύουμε Ανάδοχο - Κατασκευαστή σε νέο Παιδικό Σταθμό, που θα εξυπηρετήσει ακόμα πενήντα (50) παιδιά και τους γονείς τους, σε Μαρκόπουλο και Πόρτο – Ράφτη.

Ζ.) Τέλος, αυτό το Σάββατο στις 8 μ.μ., εγκαινιάζουμε δίπλα στο Δημαρχείο, το πρώτο Κοινωνικό Παντοπωλείο στα Μεσόγεια, που θα διαθέτει δωρεάν τρόφιμα, ρούχα και παιχνίδια, σε άπορους συμπολίτες μας και στα παιδιά τους!

Σεβασμιώτατε!

Σ’ αυτήν την εκδήλωση των Εγκαινίων, έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να Σας προσκαλέσουμε, εάν θέλετε να παραστείτε και να ευλογήσετε, μαζί με τους ήδη, εγγράφως προσκληθέντες Πατέρες – Ιερείς του Μαρκοπούλου, ένα πραγματικά θεάρεστο έργο, που θα αποδεικνύει καθημερινά και έμπρακτα, την αγάπη των συμπολιτών μας, προς τον Πλησίον τους!

Επίσης εάν θέλετε, θα μπορείτε να καταθέσετε και ένα οποιοδήποτε μικρό οβολό, εκ μέρους της Μητρόπολης, στο σχετικό "Κουμπαρά της Αγάπης", για τους οικονομικά δοκιμαζόμενους συμπολίτες μας.

Σας περιμένουμε λοιπόν, το Σάββατο το βράδυ, στις 8 μ.μ., να σας υποδεχθούμε στα Εγκαίνια του Κοινωνικού Παντοπωλείου και να σας καλωσορίσουμε, με την οφειλόμενη, ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό!»

(βλέπε επίσης >>>)

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Εν αρχή ην...

της Ισμήνης

Εν αρχή ήταν... οι μονοκατοικίες, άντε και τα διώροφα με όμορφες εσωτερικές σκάλες. Οι μονοκατοικίες με τη σκαλιστή ξύλινη εξώπορτα και στο πλάι η σιδερένια πόρτα που οδηγούσε στην αυλή,  στο πίσω μέρος του σπιτιού ή στον κήπο! Μικρά μαγαζάκια, μανάβικά, χασάπικα, μπακάλικα, ο φούρνος, όλα στα μέτρα της γειτονιάς και όλοι γνωριζότανε μεταξύ τους.

Και μετά ήρθε η φρενίτιδα της αντιπαροχής. Γκρεμίστηκαν οι μονοκατοικίες και τα διώροφα και στη θέση τους υψώθηκαν πολυκατοικίες με μαγαζιά στο ισόγειο. Όσα πιο πολλά μαγαζιά έβγαζε ο κατασκευαστής, τόσο περισσότερο ήταν το κέρδος του. Κι όλα εκείνα τα μαγαζιά έγιναν κάθε είδους μεταπρατικά στέκια. Άνθισαν ο μαγαζάτορες και διαχωρίστηκαν  τα μαγαζιά ανάλογα με τα είδη που πουλούσαν.

Και μετά   ήρθαν... οι πιτσαρίες!

Τα σωρηδόν εμφανιζόμενα μαγαζιά  στις πολυκατοικίες έγιναν πολλά  από αυτά πιτσαρίες.  Όσοι είχαν επισκεφθεί την γείτονα χώρα είχαν γευθεί το σήμα κατατεθέν της, την ιταλική πίτσα. Οι υπόλοιποι άμοιροι Έλληνες απλά την «γεύονταν» οπτικά στα ιταλικά έργα του Φελίνι. Κάπως έτσι ένας επιχειρηματίας ξεκίνησε την πρώτη πιτσαρία εν Ελλάδι και εξαπλώθηκε σαν επιδημία σε όλο τον χώρο. Πρωτόφερτο είδος στην ελληνική γαστριμαργική πασαρέλα. Ο ουρανίσκος μας και η ξενομανία μας αφηνίασαν.

Πίτσες παντός είδους. Ο κεντρικός δρόμος του Παγκρατίου η οδός Υμηττού γέμισε πιτσαρίες. Θυμάμαι που πήγαμε να φάμε και μας έφεραν την πίτσα χωρίς μαχαιροπήρουνα, γιατί την έτρωγαν με το χέρι. Παπαππα απαράδεκτο για τις αστικές μας συνήθειες. Αλλά μας άρεσαν, αρχίσαμε να νιώθουμε Ευρωπαίοι!

Και μετά ήρθαν... τα σουβλατζίδικα.

Αφού κορέσθηκαν τα πιτσάδικα και άρχισαν να πέφτουν οι δουλειές σιγά–σιγά οι πιτσαρίες άρχισαν να κλείνουν. Τώρα έχει μείνει η πιτσα-χατ, 1-2 ντελίβερυ με πίτσες και ένα μαγαζί που πουλάει πίτσα με το μέτρο, βοήθειά μας!

Τα μαγαζιά άλλαξαν χρήση και έγιναν σουβλατζίδικα και ντονεράδικα. Γέμισε πάλι οι αριστερή πλευρά της οδού Υμηττού με σουβλακερί. Καθημερινώς η τσίκνα του κρέατος και η μυρωδιά του κρεμμυδιού έφτανε μέχρι τους Ολύμπιους θεούς και από εκεί ταξίδευε από τον Πλούτωνα στον Ερμή! Εδώ ξεπέσαμε στις πατρογονικές μας ρίζες!

Και μετά ήρθαν ... τα Φαστ-Φουντ.

Αφού κορέσθηκαν τα σουβλατζίδικα και άρχισαν κι εκεί να πέφτουν οι δουλειές, έκλεισαν πολλά μαγαζιά ή άλλαξαν χρήση σε φαστ-φούντ, χάμπουργκερ, τσίζμπουργκερ, όλα αμφιβόλου ποιότητας και με 100% λιπαρά, κοτομπουκιές, τσίπς και πάει λέγοντας. Αμερικανιά ουάου!!! Όλοι τρέχαμε να γίνουμε Αμερικανάκια μέσα από τα σκουπιδοφαγητά τους που μας επέβαλαν.

Και μετά ήρθαν... οι ΑΧΕΠΥ.

Και αφού βαρέθηκαν οι Έλληνες να τρώνε σκουπίδια, έκλεισαν και τα φαστφουντάδικα και άνοιξαν χρηματιστηριακά γραφεία. Σαν τα μανιτάρια ξεφύτρωναν. Κάθε πολυκατοικία είχε αναρτημένο σε μπαλκόνι μια τεράστια ταμπέλα χρηματιστηριακού γραφείου ή εγκαταστάθηκαν σε ισόγεια μαγαζιά για καλύτερη πρόσβαση της αφελούς πελατείας. Κάθε απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου έγινε χρηματιστής, αγοράζων και πωλών μετοχές με επενδύσεις χρημάτων και δίνοντας έγκυρες πληροφορίες ταχύτατου πλουτισμού.

Κάθε μαμά και μπαμπάς του κανακάρη που είχε ανοίξει ένα τέτοιο γραφείο έψαχνε πελάτες ανάμεσα σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους που ήξεραν ότι είχαν λεφτά ή ανάμεσα σε χήρες που ο σύμβιος πρόσφατα αποδήμησε από τον μάταιο τούτο κόσμο και της άφησε γερό κομπόδεμα.

Και μετά ήρθαν.... τα ενεχυροδανειστήρια και η αγορά χρυσού.

Και αφού η φούσκα του χρηματιστηρίου ξεφούσκωσε αφήνοντας πίσω της χαμένες περιουσίες και άδεια πουγκιά και κομποδέματα, έκλεισαν και αυτά τα γραφεία και εξαφανίστηκαν οι χρυσοί πληροφοριοδότες του εύκολου πλουτισμού.

Τώρα άνοιξαν παντού μαγαζιά και γραφεία που αγοράζουν χρυσό, κοσμήματα, ασημικά, μηχανάκια, αυτοκίνητα και ότι άλλο φαντασθεί ο νους.

Κολλημένα χαρτάκια σε τοίχους, πεταμένα κάτω από πόρτες και εισόδους πολυκατοικιών, στο παρμπρίζ των αυτοκινήτων, πεταμένα στα πεζοδρόμια με μεγάλα γράμματα ή σε φωσφοριζέ φόντο προκαλούν ανενδοίαστα τους έχοντας ανάγκη να πάνε να ακουμπήσουν τα χρυσαφικά τους και ό,τι άλλο πολύτιμο έχουν να τα εξαργυρώσου με λίγα ευρώ και μάλιστα πολλοί από αυτούς λένε, στην καλύτερη τιμή της αγοράς.

Υπόσχονται άμεσα μετρητά, για να μη εκτεθεί ο πελάτης στον γείτονα έρχονται στον χώρο σας, αγοράζουν χρυσό όλων των ειδών, εκτιμούνε άμεσα με αξιοπιστία και κοτσάρουν και την εγγύηση του οίκου τάδε. O TEMPORA O MORES!!!