Στη Σάντα Μόνικα επιδιώκουν να την εξαφανίσουν από δημόσιους χώρους και το επιτυγχάνουν
The New York Times, Καθημερινή, 22/12/2011
Κάθε Δεκέμβριο εδώ και έξι δεκαετίες, η παραλία της Σάντα Μόνικα φιλοξενούσε περίτεχνες φάτνες με εντυπωσιακές απεικονίσεις της Γέννησης. Αυτό προκαλούσε πάντα την οργή του Ντέιμον Βιξ, που αυτοχαρακτηρίζεται πιστός αθεϊστής. Πώς ήταν δυνατόν, αναρωτιόταν ο Βιξ, η δημοτική αρχή να εγκρίνει ένα τόσο απροκάλυπτο θρησκευτικό μήνυμα;
Πριν από λίγα χρόνια, ο Βιξ αποφάσισε να καταθέσει αίτημα στον δήμο και εξασφάλισε έτσι δικό του χώρο στην παραλία, όπου αναρτούσε πινακίδα με το σύνθημα «Λογικές Ευχές». Φέτος, όμως, ο Βιξ ήθελε περισσότερα. Για τον λόγο αυτό, μάζεψε γύρω του μερικούς υποστηρικτές και κατέθεσε αίτηση για δεκάδες χώρους κατά μήκος του Παλισέιντς Παρκ, έκταση πρασίνου πάνω από τις αμμώδεις παραλίες, για τις οποίες είναι διάσημη η Σάντα Μόνικα.
Η πληθώρα των αιτήσεων ήταν τέτοια, που ο δήμος αντιλήφθηκε ότι πρέπει να πραγματοποιήσει κλήρωση. Μετά τη λήξη της κλήρωσης, οι αθεϊστές είχαν αποκτήσει τη συντριπτική πλειοψηφία των χώρων. Τα χριστιανικά σωματεία περιορίσθηκαν έτσι σε τρία σημεία, από τα 14 που διέθεταν τα προηγούμενα χρόνια.
«Προσπαθούμε να συμβιβάσουμε μια παράδοση δεκαετιών με την ομοσπονδιακή νομοθεσία. Θέλαμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες όλων των ομάδων με τον δικαιότερο δυνατό τρόπο», λέει η Μπάρμπρα Στίντσφιλντ, υπεύθυνη κοινωνικών προγραμμάτων του δήμου, που παραδέχεται την έκπληξή της για την ένταση της διένεξης.
Ο Χάντερ Τζέιμσον, επικεφαλής χριστιανικής ένωσης που δημιουργούσε τις φάτνες στο Παλισέιντς Παρκ, δεν αποδίδει καμία ευθύνη στον δήμο. Μόνους υπαίτιους θεωρεί τον κ. Βιξ και την εμμονή του να εξαφανίσει τις χριστιανικές απεικονίσεις. Τα περισσότερα σημεία που προσφέρθηκαν στους αθεϊστές παραμένουν άδεια, ενώ σε άλλα οι σύγχρονοι υλιστές τοποθέτησαν απλές λευκές πινακίδες με αντιθρησκευτικά γνωμικά.
«Αντί να προβάλουν ένα δικό τους, θετικό μήνυμα, απέδειξαν ότι μοναδικός τους στόχος είναι να στερήσουν τον χώρο από άλλους, αδιαφορώντας για τις ανάγκες της κοινότητας. Θέλουν να λογοκρίνουν μια δραστηριότητα την οποία οι κάτοικοι αγαπούν. Η άποψη ότι ο θρησκευτικός λόγος προστατεύεται λιγότερο από κάθε άλλη μορφή ελεύθερου λόγου αποτελεί πραγματική επίθεση στα θεμελιώδη μας δικαιώματα», λέει ο κ. Τζέιμσον.
Ο Ντέιμον Βιξ λέει ότι την πρώτη φορά που είδε τις φάτνες του Παλισέιντς Παρκ, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τις αντιμετώπισε ως κατάφωρη κρατική στήριξη της θρησκείας. «Πιστεύω ακράδαντα στην αξία του κράτους. Οι πατέρες του έθνους διαχώρισαν σαφώς τη θρησκεία από το κράτος και ήθελα να υπενθυμίσω αυτό το γεγονός», λέει ο κ. Βιξ.
Οι φάτνες δεν είναι τα μόνα θρησκευτικά σύμβολα στη Σάντα Μόνικα αυτή την εποχή, όπως επισημαίνει ο ραββίνος Ιλάι Λεβιτάνσκι, λέγοντας ότι η Σάντα Μόνικα διαθέτει περίπου 60 εβραϊκές λυχνίες (μενόρα) σε δημόσιους χώρους. Ο ραββίνος διαφωνεί με τις θέσεις του κ. Βιξ: «Το να έρχεσαι εδώ για να προκαλέσεις προβλήματα και να διαταράξεις τα Χριστούγεννα του κόσμου αποτελεί ασυνείδητη συμπεριφορά».
Αντίθετα, η πρόεδρος της οργάνωσης Ελευθερία από τη Θρησκεία, Λόρι Τέιλορ, εξαίρει την επιτυχία στη Σάντα Μόνικα. Φέτος, λέει η κ. Τέιλορ, η οργάνωσή της πέτυχε να αντικαταστήσει τη χριστιανική φάτνη στο κυβερνείο του Ουισκόνσιν με «εναλλακτική φάτνη», στην οποία οι Τρεις Μάγοι έχουν τις μορφές των Αϊνστάιν, Δαρβίνου και Εμα Γκόλντμαν, ενώ στη θέση του Θείου Βρέφους βρίσκεται κούκλα μαύρου μωρού, που είναι κορίτσι.
Αυτό λέμε κι εμείς! Να αντικατασταθούν οι γιορτές για φανταστικά, μαγικά γεγονότα (Ανάσταση, Ανάληψη, Γέννηση του ανύπαρκτου Ιησού), με γιορτές για την πραγματικότητα, την κατανόηση των επιστημονικών κατακτήσεων και για απόδοση τιμής στους πρωτοπόρους, τον Δημόκριτο, τον Αρίσταρχο, τον Αρχιμήδη, την Υπατία...
