Ο χάρτης που ακολουθεί δημοσιεύετηκε σε μερικά blogs και σε 2-3 εφημερίδες. Δείχνει ένα πιθανό μελλοντικό Κουρδιστάν, το οποίο αποτελεί ένα από τα σενάρια που επεξεργάζονται οι Αμερικάνοι για τη "νέα Μέση Ανατολή". Όταν διαμαρτυρήθηκε οι τούρκικη κυβέρνηση, επειδή αποκόπτονται εδάφη της υπέρ ενός πιθανού μελλοντικού Κουρδιστάν, οι Αμερικάνοι απάντησαν ότι επεξεργάζονται πολλά και διάφορα σενάρια και αυτό είναι ένα από τα πολλά, ας μην το παίρνουν οι Τούρκοι τοις μετρητοίς! Αλλά μόνο αυτό το σενάριο που φαίνεται και πολύ αληθοφανές, έφτασε στα δημοσιογραφικά γραφεία, ίσως επειδή τα άλλα είναι αδιάφορα ή και πολύ πιο επικίνδυνα.
Τα σημαντικά χαρακτηριστικά αυτού του χάρτη είναι τα εξής: Το υπό δημιουργία Κουρδιστάν, σαφέστατα φιλοαμερικανικό, αφού οι Αμερικάνοι θα το δημιουργήσουν και θα το προστατεύουν, θα αποτελεί "πύργο ελέγχου" για όλη τη Μέση Ανατολή και τις ενδιάμεσες χώρες μέχρι τη Ρωσία και την Κίνα.Η χώρα αυτή θα περιλαμβάνει εδάφη του σημερινού Ιράκ (το οποίο έτσι κι αλλιώς είχε προκύψει από συνένωση εχθρικών μεταξύ τους φυλών και γι' αυτό στο χάρτη έχει χωριστεί σε σουνιτικό και σιιτικό), από την Ιορδανία και τη Συρία (κυρίως ερήμους), από τη νότια Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν και από την ανατολική Τουρκία. Θα έχει δε μικρή διέξοδο στη Μαύρη Θάλασσα, μεταξύ Αρμενίας και Τουρκίας, ενώ οι χάρτες που δημοσιεύουν κατά καιρούς οι ίδιοι οι Κούρδοι δεν προβλέπουν τέτοια θαλάσσια διέξοδο.
Ο διάδρομος αυτός αποτελεί όμως τη δυτική Αρμενία, την οποία ανέκαθεν διεκδικούσαν οι Αρμένιοι από την Τουρκία. Δημιουργείται λοιπόν μια νέα εστία έντασης εκεί, η οποία θα χρειαστεί πολλές δεκαετίες για να λυθεί (θα λυθεί μόνο αν καταρρεύσει το νέο κράτος) και βεβαίως θα απαιτείται η παρουσία του αμερικάνικου χωροφύλακα για να διατηρείται η τάξη. Πέρα από αυτά, αλλάζει ο χάρτης της Ιορδανίας (σε βάρος της Σ. Αραβίας) και του Λιβάνου (σε βάρος της Συρίας).
Από πρώτη ματιά φαίνεται να βρίσκει η Τουρκία απασχόληση στα ανατολικά της και να παύσει να ενοχλεί την Ελλάδα. Το ερώτημα είναι, όμως, αν αναγκαστεί το τούρκικο κατεστημένο να δεχτεί αυτή τη λύση, είναι δυνατόν να υλοποιηθεί αυτή με κοινοβουλευτική κυβέρνηση στη γειτονική χώρα; Όποιος κι αν είναι επάνω θα καταρρεύσει σε μια νύχτα. Μόνο μια στρατιωτική δικτατορία μπορεί να το επιβάλει και να γλυκάνει κατάλληλα στην εσωτερική κοινή γνώμη τη διάσπαση τους κράτους που έφτιαξε ο Ατατούρκ.
Σ' αυτή την περίπτωση πιθανότερο είναι να πάρει η Τουρκία ανταλλάγματα, τα οποία βρίσκονται στη δυτική (σήμερα ελληνική) Θράκη και σε νησιά του Αιγαίου. Αυτά τα ανταλλάγματα θα παρουσιάσει το στρατιωτικό κατεστημένο ως νίκη κατά του "προαιώνιου εχθρού" (τα ίδια που λέμε κι εμείς γι' αυτούς) και ως αντάλλαγμα ασιατικών εδαφών με ευρωπαϊκά, άρα κατά τεκμήριο καλύτερα. Αν ευσταθεί αυτό το σενάριο, καθόλου δεν μας συμφέρουν τα σχέδια επί χάρτου που ετοιμάζουν οι Αμερικάνοι και λοιπές κατακτητικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
