"Αγαπάτε τους εχθρούς υμών και προσεύχεσθε υπέρ των διωκόντων υμάς": Ο θρησκευτικός φανατισμός απειλεί τον πολιτισμό "μας". Ωστόσο, ποτέ η Δύση δεν θα μπορέσει να αντιπαρατάξει αποτελεσματική άμυνα στην "ισλαμο-φασιστική απειλή", όσο ανέχεται στο εσωτερικό της την πέμπτη φάλαγγα που δρά στο όνομα του Χριστού. Διότι περισσότερο επικίνδυνο από τα "κηρύγματα μίσους" των φονταμενταλιστών για τα οποία μας προειδοποιούν όλα τα ευπρεπή έντυπα, φαίνεται πως είναι το εξτρεμιστικό ιδεολόγημα της "απεριόριστης αγάπης"...
Είναι η Κόλαση αιώνια; Το παλαιό αυτό ερώτημα που ταλάνισε δυο-τρεις Οικουμενικές Συνόδους και στοίχισε τον αφορισμό σε πέντε-έξι, σεβαστούς κατά άλλα, Πατέρες της Εκκλησίας, είναι το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της εποχής του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας", τουλάχιστον αν κρίνουμε από τα όσα απασχολούν τις τελευταίες ημέρες την κοινή γνώμη των Αντιπόδων.
Η φρικτή υποψία ότι οι τρομοκράτες μπορεί και να μην ψήνονται για πάντα στη γέενα του πυρός άρχισε να εξαπλώνεται όταν, αρχικά στο Σίδνεϊ, έκαναν την εμφάνισή τους έξω από πολλούς αυστραλιανούς ναούς, κυρίως των Βαπτιστών αλλά σταδιακά και άλλων Προτεσταντικών δογμάτων, αφίσες για την προσέλκυση πιστών, με το κεντρικό σύνθημα: "Ο Ιησούς αγαπά τον Οσάμα". Προκειμένου δε να μην διαφύγει από κανέναν το υπονοούμενο μήνυμα ότι η Εκκλησία είναι ένας χώρος πρόθυμος να δεχθεί και να συγχωρήσει τον οποιονδήποτε, ακόμη και τον ηγέτη της αλ Κάιντα, ακολουθούσε ένας διευκρινιστικός υπότιτλος από το Κατά Ματθαίον (5:44): "αγαπάτε τους εχθρούς υμών και προσεύχεσθε υπέρ των διωκόντων υμάς".
Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσηκωθεί τεράστιος σάλος. Για βεβήλωση της μνήμης των 88 Αυστραλών που έχασαν τη ζωή τους στην τρομοκρατική επίθεση στο Μπαλί το 2002, έκαναν λόγο κάποια μέσα ενημέρωσης, ζητώντας και τη γνώμη συγγενών των θυμάτων. "Αντιλαμβάνομαι τα χριστιανικά κίνητρα της Εκκλησίας των Βαπτιστών, αλλά πολλοί Αυστραλοί θα σκεφτούν ότι οι προσευχές της θα έπρεπε να έχουν άλλες προτεραιότητες" δήλωσε ο, αρμόδιος προφανώς και επί δογματικών θεμάτων, αυστραλός πρωθυπουργός Τζον Χάουαρντ, συμμέτοχος στην ιρακινή περιπέτεια του Τζορτζ Μπους και παλαιόθεν κήρυκας της ξενοφοβίας.
Οι σφυγμομετρήσεις (γιατί υπήρξαν και τέτοιες!) δείχνουν πάντως να τον δικαιώνουν: 210.811 Αυστραλοί, ήτοι ποσοστό 81% του συνόλου, δήλωσαν σε ηλεκτρονική ψηφοφορία ότι διαφωνούν με το μήνυμα της αφίσας. "Σε έναν κόσμο άφατου κακού αισθάνομαι προσωπικά πιο άνετα με το βαθύ μίσος προς τους αχρείους" Προφανώς, έκριναν ότι σε καιρούς "πολέμου" δεν είναι ώρα για χριστιανικές υποκρισίες. Στο πλευρό τους όμως βρίσκεται και ο πατήρ Φρεντ Νάιλ του Χριστιανικού Δημοκρατικού Κόμματος, που θεωρεί ότι το επίμαχο σύνθημα ισοδυναμεί με το να λέμε ότι ο Ιησούς αγαπά τον Χίτλερ ή τον Πολ Ποτ. Η Αγγλικανική Εκκλησία, πάλι, τηρεί επαμφοτερίζουσα στάση: θεολογικά ορθό κρίνει το σύνθημα ο επίσκοπος Μελβούρνης Φίλιπ Φρέιερ, ενώ ο συνάδελφός του του Σίδνεϊ Γκλεν Ντέιβις το θεωρεί "ελαφρώς παραπλανητικό και δυνάμει προσβλητικό", επισημαίνοντας ότι και αν ακόμη ο Θεός συγχωρεί τα εγκλήματα των τρομοκρατών, σίγουρα πάντως δεν τα επικροτεί.
Λίγοι φαίνεται να είναι απολύτως ειλικρινείς, από τους συμμετέχοντες στη συζήτηση. Ένας εξ αυτών είναι ο π. Ντέιβιντ Πόουις από τη Μελβούρνη: "Μερικές φορές η Χριστιανική αλήθεια είναι προκλητική. Στα αρχαία χρόνια το Ευαγγέλιο χαρακτηρίσθηκε ανόητο και προσβλητικό. Ο Χριστιανισμός δεν υποχρεούται να είναι μια δημοφιλής θρησκεία".
Η φρικτή υποψία ότι οι τρομοκράτες μπορεί και να μην ψήνονται για πάντα στη γέενα του πυρός άρχισε να εξαπλώνεται όταν, αρχικά στο Σίδνεϊ, έκαναν την εμφάνισή τους έξω από πολλούς αυστραλιανούς ναούς, κυρίως των Βαπτιστών αλλά σταδιακά και άλλων Προτεσταντικών δογμάτων, αφίσες για την προσέλκυση πιστών, με το κεντρικό σύνθημα: "Ο Ιησούς αγαπά τον Οσάμα". Προκειμένου δε να μην διαφύγει από κανέναν το υπονοούμενο μήνυμα ότι η Εκκλησία είναι ένας χώρος πρόθυμος να δεχθεί και να συγχωρήσει τον οποιονδήποτε, ακόμη και τον ηγέτη της αλ Κάιντα, ακολουθούσε ένας διευκρινιστικός υπότιτλος από το Κατά Ματθαίον (5:44): "αγαπάτε τους εχθρούς υμών και προσεύχεσθε υπέρ των διωκόντων υμάς".
Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσηκωθεί τεράστιος σάλος. Για βεβήλωση της μνήμης των 88 Αυστραλών που έχασαν τη ζωή τους στην τρομοκρατική επίθεση στο Μπαλί το 2002, έκαναν λόγο κάποια μέσα ενημέρωσης, ζητώντας και τη γνώμη συγγενών των θυμάτων. "Αντιλαμβάνομαι τα χριστιανικά κίνητρα της Εκκλησίας των Βαπτιστών, αλλά πολλοί Αυστραλοί θα σκεφτούν ότι οι προσευχές της θα έπρεπε να έχουν άλλες προτεραιότητες" δήλωσε ο, αρμόδιος προφανώς και επί δογματικών θεμάτων, αυστραλός πρωθυπουργός Τζον Χάουαρντ, συμμέτοχος στην ιρακινή περιπέτεια του Τζορτζ Μπους και παλαιόθεν κήρυκας της ξενοφοβίας.
Οι σφυγμομετρήσεις (γιατί υπήρξαν και τέτοιες!) δείχνουν πάντως να τον δικαιώνουν: 210.811 Αυστραλοί, ήτοι ποσοστό 81% του συνόλου, δήλωσαν σε ηλεκτρονική ψηφοφορία ότι διαφωνούν με το μήνυμα της αφίσας. "Σε έναν κόσμο άφατου κακού αισθάνομαι προσωπικά πιο άνετα με το βαθύ μίσος προς τους αχρείους" Προφανώς, έκριναν ότι σε καιρούς "πολέμου" δεν είναι ώρα για χριστιανικές υποκρισίες. Στο πλευρό τους όμως βρίσκεται και ο πατήρ Φρεντ Νάιλ του Χριστιανικού Δημοκρατικού Κόμματος, που θεωρεί ότι το επίμαχο σύνθημα ισοδυναμεί με το να λέμε ότι ο Ιησούς αγαπά τον Χίτλερ ή τον Πολ Ποτ. Η Αγγλικανική Εκκλησία, πάλι, τηρεί επαμφοτερίζουσα στάση: θεολογικά ορθό κρίνει το σύνθημα ο επίσκοπος Μελβούρνης Φίλιπ Φρέιερ, ενώ ο συνάδελφός του του Σίδνεϊ Γκλεν Ντέιβις το θεωρεί "ελαφρώς παραπλανητικό και δυνάμει προσβλητικό", επισημαίνοντας ότι και αν ακόμη ο Θεός συγχωρεί τα εγκλήματα των τρομοκρατών, σίγουρα πάντως δεν τα επικροτεί.
Λίγοι φαίνεται να είναι απολύτως ειλικρινείς, από τους συμμετέχοντες στη συζήτηση. Ένας εξ αυτών είναι ο π. Ντέιβιντ Πόουις από τη Μελβούρνη: "Μερικές φορές η Χριστιανική αλήθεια είναι προκλητική. Στα αρχαία χρόνια το Ευαγγέλιο χαρακτηρίσθηκε ανόητο και προσβλητικό. Ο Χριστιανισμός δεν υποχρεούται να είναι μια δημοφιλής θρησκεία".
(Κώστας Ράπτης - 08/02/2007, Από τον ιστότοπο του ΣΚΑΙ)
