Μεγάλη υποτίμηση του νομίσματος – Πιθανή έξοδος και από την Ε.Ε.
Κατ. Καπερναράκου, Καθημερινή, 1/10/2011
Σε μια υποθετική έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και επιστροφής της στη δραχμή, το νέο νόμισμα θα πρέπει να υποτιμηθεί δραστικά σε ποσοστό 120% προς το ευρώ, ώστε να συμβάλει στη μείωση των ελλειμμάτων της χώρας. Οι εκτιμήσεις ανήκουν στο ερευνητικό ίδρυμα Roubini Global Economics. Ειδικότερα, η Ελλάδα έχει μια απόκλιση από το ανά μονάδα εργατικό κόστος σε ποσοστό 38% συγκριτικά με την Ευρωζώνη και κατά 62% από το αντίστοιχο της Γερμανίας.
«Η ανάλυσή μας υποδηλώνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να περιορίσει το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών με μια κατά προσέγγιση υποτίμηση σε ποσοστό 50%, υπό τον όρο πως όλες οι υπόλοιπες παράμετροι διατηρούνται αμετάβλητες», επισημαίνει ο διευθυντής συναλλαγματικής στρατηγικής του ιδρύματος, Mάικλ Χαρτ.
Εντούτοις, οι αγορές εξαιτίας της κρίσης πλέον δείχνουν πολύ λιγότερη επιείκεια, οπότε και το 50% δεν θεωρείται πιθανό.
Με μια πραγματική ισοτιμία δραχμής-ευρώ 120% ασθενέστερη από την ισχύουσα, το ευρώ θα ενδυναμωθεί 2,2 φορές συγκριτικά με την αρχική ισοτιμία ευρώ/δραχμής (περίπου 750 δραχμές προς 1 ευρώ). Αυτό το ποσοστό δεν θεωρείται ούτε παράλογο ούτε υπερβολικό, εφόσον θα αντιμετωπίσει άμεσα τα βάρη της χώρας. Επίσης, μπορεί να θεωρηθεί απλώς σημείο εκκίνησης, εάν μία επιτάχυνση του πληθωρισμού εξαλείψει τα αρχικά οφέλη. Ο κ. Χαρτ επικαλείται την πρόσφατη εμπειρία.
Η αποδέσμευση του ρεάλ από το δολάριο στη Βραζιλία το 1999 προκάλεσε αρχικά υποτίμηση 78%, κυρίως λόγω ενός περιβάλλοντος με υποτονική εγχώρια ζήτηση και μειωμένες πληθωριστικές πιέσεις. H περιορισμένη κινητικότητα στη χρηματαγορά σήμαινε πως η οικονομική προσαρμογή της χώρας αποδείχθηκε εξαιρετικά παρατεταμένη. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών χρειάστηκε ένα χρόνο για να ισοσκελιστεί και δύο χρόνια για να εμφανίσει το ανώτατο πλεόνασμά του.
«Η ανάλυσή μας υποδηλώνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να περιορίσει το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών με μια κατά προσέγγιση υποτίμηση σε ποσοστό 50%, υπό τον όρο πως όλες οι υπόλοιπες παράμετροι διατηρούνται αμετάβλητες», επισημαίνει ο διευθυντής συναλλαγματικής στρατηγικής του ιδρύματος, Mάικλ Χαρτ.
Εντούτοις, οι αγορές εξαιτίας της κρίσης πλέον δείχνουν πολύ λιγότερη επιείκεια, οπότε και το 50% δεν θεωρείται πιθανό.
Με μια πραγματική ισοτιμία δραχμής-ευρώ 120% ασθενέστερη από την ισχύουσα, το ευρώ θα ενδυναμωθεί 2,2 φορές συγκριτικά με την αρχική ισοτιμία ευρώ/δραχμής (περίπου 750 δραχμές προς 1 ευρώ). Αυτό το ποσοστό δεν θεωρείται ούτε παράλογο ούτε υπερβολικό, εφόσον θα αντιμετωπίσει άμεσα τα βάρη της χώρας. Επίσης, μπορεί να θεωρηθεί απλώς σημείο εκκίνησης, εάν μία επιτάχυνση του πληθωρισμού εξαλείψει τα αρχικά οφέλη. Ο κ. Χαρτ επικαλείται την πρόσφατη εμπειρία.
Η αποδέσμευση του ρεάλ από το δολάριο στη Βραζιλία το 1999 προκάλεσε αρχικά υποτίμηση 78%, κυρίως λόγω ενός περιβάλλοντος με υποτονική εγχώρια ζήτηση και μειωμένες πληθωριστικές πιέσεις. H περιορισμένη κινητικότητα στη χρηματαγορά σήμαινε πως η οικονομική προσαρμογή της χώρας αποδείχθηκε εξαιρετικά παρατεταμένη. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών χρειάστηκε ένα χρόνο για να ισοσκελιστεί και δύο χρόνια για να εμφανίσει το ανώτατο πλεόνασμά του.
