Σοφία Βούλτεψη, Ελεύθερη Ζώνη, 3/10/2011
Αν δεν έχω χάσει κάποιο σοβαρό επεισόδιο – και επειδή ακούω ότι όλοι ψάχνουν ξανά να βρουν τον ακριβή αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, την ηλικία τους και λοιπά στοιχεία – πέρσι έγινε κάποια (πολυδιαφημισμένη) απογραφή τους και τα αποτελέσματά της ανακοινώθηκαν, εν χορδαίς και οργάνοις σε κοινή συνέντευξη Παπακωνσταντίνου – Ραγκούση, οι οποίοι μάλιστα μας απείλησαν με «Καλλικράτη στο Κράτος».
Αυτά τα ηρωικά στις 30 Ιουλίου του 2010(!), όταν οι δύο πρώην υπουργοί (ως προς τα υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών, διότι κατά τα λοιπά δεν ζούμε χωρίς αυτούς), μας ενημέρωσαν πως σύμφωνα με τα στοιχεία που η Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων είχε συλλέξει μέχρι τις 11.35 π.μ. της Πέμπτης, 29 Ιουλίου, (παρακαλώ, θέλω να προσέξετε την ακρίβεια, επιπέδου… NASA), είχαν απογραφεί 768.009 δημόσιοι υπάλληλοι και από αυτούς οι 625.738 ήσαν οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι στον στενό δημόσιο τομέα, στα ΝΠΔΔ και στους ΟΤΑ.
Μας είχαν επίσης ενημερώσει (τον Ιούλιο του 2010, για να μην ξεχνιόμαστε), ότι θα ακολουθούσε και η δεύτερη φάση απογραφής εντός του έτους (επαναλαμβάνω, του 2010), οπότε θα απογράφονταν οι υπάλληλοι των (χαϊδεμένων και ζημιογόνων) ΔΕΚΟ, των ΝΠΙΔ και των δημοτικών επιχειρήσεων. Οπότε, ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων θα ξεπερνούσε το 1 εκ.
Αν δεν έχω χάσει κάποιο επεισόδιο, αποτελέσματα τέτοιας απογραφής δεν έχουμε λάβει. Το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε και αντικαταστάθηκε από την πρόσφατη γελοιότητα με τους 151 οργανισμούς που είχαν στο μεταξύ ενταχθεί στις ΔΕΚΟ και οι οποίοι έχουν πάψει ήδη να είναι 151 και δεν γνωρίζουμε πλέον πόσοι είναι, διότι παρατηρήθηκαν «λάθη, αβλεψίες και παραδρομές»!
Σε εκείνη την συνέντευξη Τύπου, ο κ. Ραγκούσης αναφέρθηκε στον ρόλο που θα διαδραμάτιζε η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων στον… συνολικό ανασχεδιασμό της κρατικής μηχανής, ώστε «να υλοποιηθεί η πλήρης αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του Δημοσίου», ενώ, όπως είπε, (πάντα τον Ιούλιο του 2010) «βρίσκεται ήδη σε εφαρμογή ο σχεδιασμός για τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών, υπό την επίβλεψη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλου».
Ως γνωστόν, μέχρι στιγμής η περίφημη απογραφή δεν έχει παίξει κανέναν ρόλο στην αναδιάταξη της κρατικής μηχανής, με αποτέλεσμα, έναν χρόνο μετά, να εξαπολύεται φετφάς, σύμφωνα με τον οποίο, με πιεστικά χρονοδιαγράμματα και χωρίς να έχει ψηφιστεί κανένας νόμος, με μια απλή εγκύκλιο δηλαδή, καλούνταν οι διοικητές διαφόρων οργανισμών να παραδώσουν καταλόγους εντασσομένων στην εφεδρεία.
Στο καλάθι των αχρήστων η απογραφή του 2010!
Επειδή τις τελευταίες ημέρες όλοι εμφανίστηκαν να διερωτώνται πόσοι είναι οι άνω των 60 ετών υπάλληλοι και άλλα τέτοια, αναρωτιέμαι αν εκείνη η απογραφή έχει ήδη πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων.
Με αποκορύφωμα το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο όλοι βρέθηκαν να αναζητούν τους 30.000 των οποίων η τρόικα ζητά την κεφαλήν επί πίνακι, επειδή ουδέν από όσα έχουν εξαγγελθεί (εξορθολογισμός, απαγόρευση προσλήψεων, συγχωνεύσεις) έχει πραγματοποιηθεί.
Για παράδειγμα, η απογραφή αποκάλυψε πως οι αιρετοί που αμείβονται από τον κρατικό προϋπολογισμό αποτελούν το 2% των απογραφέντων (διότι απέγραψαν και τους αιρετούς ως… δημοσίους υπαλλήλους, διογκώνοντας - μετά το έλλειμμα - και τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων) και είναι 12.609.
Μήπως να ξεκινούσαν, λοιπόν, από αυτούς (λέμε τώρα); Να τους αφαιρέσουν από τον κατάλογο όπου, ως μη όφειλαν και αλά ΕΛ.ΣΤΑΤ, τους ενέταξαν;
Μήπως να ξεκινούσαν την αξιολόγηση και την εφεδρεία από τους αιρετούς;
Η απογραφή αποκάλυψε επίσης ότι μόνο το 10% των απογραφέντων είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων. Αμέσως άρχισε η κολοκυθιά: Αυτούς τι θα τους κάνουμε; Θα τους κρατήσουμε ή θα τους διώξουμε όλους, αν κριθούν άχρηστοι από το «σύστημα»;
Θα κρατήσουμε αυτούς που έχουν πανεπιστημιακά πτυχία και θα διώξουμε τους υποχρεωτικής εκπαίδευσης; Κάτι τέτοιο δεν το επιτρέπουν ούτε το Σύνταγμα, ούτε οι κοινοτικές οδηγίες περί απαγόρευσης διακρίσεων στην εργασία με βάση το φύλο, την μόρφωση και την ηλικία - αλλά και επ' αυτού βρέθηκε η λύση της αξιολόγησης δια του ΑΣΕΠ.
Μήπως να διώξουμε αυτούς που έχουν πτυχία, αναβιώνοντας την «πολιτιστική άνοιξη» του Μάο; Δεν μπορεί, θα τους πέρασε και αυτή η σκέψη!
Και επειδή ακούω και βλέπω πάλι να ψάχνουν πόσοι είναι οι άνω των 60 ετών, με συγχωρείτε, αλλά στ’ αλήθεια πετάξατε στο καλάθι των αχρήστων την πολυδιαφημισμένη απογραφή σας;
Μα σύμφωνα με τα στοιχεία της, οι άνω των 60 ετών είναι 43.743 και όχι περί τους 20.000 που τους βγάζετε τώρα. Οι άνθρωποι αυτοί μπορούσαν μια χαρά να είχαν αποχωρήσει χωρίς να έχει δημιουργηθεί όλη αυτή η αναστάτωση – και να μην ακούω ότι είναι όλοι αναντικατάστατοι, διότι τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από τέτοιους (αναντικατάστατους).
Αν τώρα στο μεταξύ έχουν πολλοί από αυτούς ήδη συνταξιοδοτηθεί, υπήρχε εξαρχής (και χωρίς την χθεσινή επινόηση των... δύο φάσεων και των επτά δράσεων) η επόμενη κλίμακα, αυτή που περιλαμβάνει τους 168.958 υπαλλήλους ηλικίας από 50 ως 60 ετών.
Ήταν εξαρχής βέβαιο (και χωρίς να χρειαστεί να φύγει η τρόικα και να την κυνηγάμε) ότι χιλιάδες από αυτούς έχουν νομίμως συμπληρώσει τα απαιτούμενα έτη εργασίας – και επομένως και κρατήσεων - οπότε φυσιολογικά μπορούσαν να μπουν σε καθεστώς εφεδρείας.
Και οπωσδήποτε, ούτε να σας περάσει από το μυαλό ότι θα αναζητήσετε «πελάτες» των «φάσεων και των δράσεων» μεταξύ των 86.246, ηλικίας από 20 ως 30 ετών. Το αυτό ισχύει και για τις κατηγορίες από 30 ως 40 και από 40 ως 50 ετών.
Αν πείνασε ο Μινώταυρος και αν η κυβέρνηση δεν έκανε πράξη όσα διακήρυσσε περί αναίμακτης μείωσης του κράτους και αντιμετώπισης των ζημιογόνων ΔΕΚΟ, να δηλώσει την ανικανότητά της και να σηκωθεί να φύγει.
Φρεσκάροντας τη μνήμη του κ. Ραγκούση
Ο δε κ. Ραγκούσης, που το Σάββατο βρήκε τον χρόνο να εκδώσει ανακοίνωση για να απαντήσει σε δηλώσεις του προκατόχου του Π. Παυλόπουλου στο Mega, καλύτερα να κοιτάξει την δική του καμπούρα (και την καμπούρα της παράταξής του).
Όπως ανέφερε, αντί άλλης απαντήσεως, μας παραπέμπει στις εκθέσεις του ΑΣΕΠ για τα έτη 2008, 2009 και 2010. Όπου αναφέρεται πως «συνεχίστηκαν να καλύπτονται θέσεις του δημόσιου τομέα με διαδικασίες εκτός ελέγχου του ΑΣΕΠ, κατάχρηση σύναψης συμβάσεων ανάθεσης έργου και διογκούμενη φαλκίδευση του συστήματος προσλήψεων και επαπειλούμενη επαναφορά του καθεστώτος πελατειακών σχέσεων».
Κάνει ο κ. Ραγκούσης πως δεν θυμάται ότι επί προηγουμένων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν 49 τροποποιήσεις του νόμου για το ΑΣΕΠ, ακριβώς για να γίνει λάστιχο η διαδικασία, από την οποία αφαιρέθηκαν σημαντικοί τομείς.
Κάνει πως δεν θυμάται ότι κάθε χρόνο σταθερά και από καταβολής του εκδίδει τέτοιες εκθέσεις το ΑΣΕΠ. Οπότε προς τι η επιλεκτική αναφορά στις τελευταίες τρεις εκθέσεις; Προς το κομματικό συμφέρον, φυσικά!
Μάλιστα, η τελευταία έκθεση, αυτή για το 2010, αποτελεί διθύραμβο προς την κυβέρνηση, με τον κ. Ραγκούση να κομπορρημονεί επ’ αυτού, ενώ είναι γνωστό ότι στο μεταξύ είχε υπογραφεί το Μνημόνιο και είχαν ήδη απαγορευθεί οι προσλήψεις.
Μήπως, λοιπόν, θα ήταν προτιμότερο να μας πουν την αλήθεια; Ότι δηλαδή οι συζητήσεις με την τρόικα την 1η Σεπτεμβρίου έφθασε στο αδιέξοδο, επειδή ζητήθηκε από την κυβέρνηση να απολύσει αμέσως τους 25.000 που προσέλαβε η ίδια;
Μήπως θα μπορούσε ο κ. Ραγκούσης να μας πει σε ποιον κάλαθο αχρήστων του γραφείου του έχει πετάξει την συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», της 5ης Δεκεμβρίου 2010, όταν θεωρούσε πως είχε χρόνο μέχρι το τέλος της κυβερνητικής θητείας να δώσει λύση στο πρόβλημα με ομαλό τρόπο;
Τότε που δήλωνε απερίφραστα πως «δεν θα απολυθεί κανένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος», διότι (χάρη στο πάνσοφο σχέδιό του) «στο τέλος της τετραετίας ο αριθμός όσων μισθοδοτούνται από το Δημόσιο θα είναι σημαντικά μικρότερος από τον σημερινό», καθώς «θα μισθοδοτούνται 125.000 μόνιμοι και συμβασιούχοι λιγότεροι, οι οποίοι συναθροιζόμενοι με άλλες κατηγορίες θα είναι συνολικά, περίπου 200.000 λιγότεροι»;
Μήπως μπορεί να μας πει πού πήγαν εκείνοι οι περίτεχνοι υπολογισμοί του, βάσει των οποίων «75.000 λιγότεροι μονίμως μισθοδοτούμενοι θα προέλθουν από το πάγωμα των προσλήψεων εφέτος και την αναλογία μία πρόσληψη προς πέντε αποχωρήσεις που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια, ενώ 50.000 από τη μείωση των συμβασιούχων. Από τον Καλλικράτη προκύπτουν 25.000 λιγότερες θέσεις ευθύνης και με τον τερματισμό των stage αφαιρέσαμε το λιγότερο 50.000 μισθοδοτουμένους, ο οποίοι προορίζονταν για μονιμοποίηση»;
Μήπως μπορεί να μας πει πού πήγαν οι διαβεβαιώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες «απόλυση συμβασιούχου μπορεί να συντελεστεί μόνο αν διακοπεί η σύμβασή του, γεγονός που δεν πρόκειται να συμβεί!»;
Επίσης, μήπως ο κ. Ραγκούσης μπορεί να μας πει σε ποιον κάλαθο των αχρήστων έχει πετάξει την αγόρευσή του στην Ολομέλεια της Βουλής της 21ης Ιουνίου 2011 (έναν ακριβώς μήνα πριν από τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και λίγες μόνο μέρες πριν από την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου);
Τότε που μας έλεγε πως «αν η κυβέρνηση δεν είχε προχωρήσει στην κατοχύρωση των αξιοκρατικών προσλήψεων και στη μείωση του προσωπικού στη Δημόσια Διοίκηση, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι σήμερα οι πιστωτές θα απαιτούσαν να γίνουν άμεσα 200.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων», καθώς «αφού η χώρα για πρώτη φορά έμαθε το καλοκαίρι του 2010 τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, μετά την απογραφή, η κυβέρνηση προχώρησε στη μεγαλύτερη μείωση υπαλλήλων που έγινε ποτέ, υπαλλήλων που σήμερα είναι κατά 130.000 λιγότεροι»!
Τότε, αφού μέσα σε έναν χρόνο είχατε μειώσει τους δημοσίους υπαλλήλους κατά 130.000, για ποιο λόγο η τρόικα παραμένει στα κάγκελα και απαιτεί κι’ άλλες απολύσεις;
Και το τρομερότερο: «Η κυβέρνηση κατάφερε να μην τίθεται καν θέμα απολύσεων στο δημόσιο τομέα», μας διαβεβαίωνε τότε ο κ. Ραγκούσης!
Αλήθεια; Δεν τίθεται καν θέμα απολύσεων από την τρόικα; Και τότε γιατί συνεδριάζετε και ξανασυνεδριάζετε, ακόμη και κυριακάτικα, γι’ αυτό ακριβώς το θέμα – αφού προηγουμένως για το ίδιο θέμα η τρόικα σηκώθηκε κι’ έφυγε και την παρακαλέσαμε γονατιστοί να επιστρέψει;
Τα ίδια έλεγε ο κ. Ραγκούσης πάλι στο «Βήμα της Κυριακής», στις 22 του περασμένου Μαΐου: «Δεν θα γίνουν απολύσεις στο Δημόσιο»!
Και να ήταν μόνο αυτό! Στην ίδια συνέντευξη αποκαλούσε «ανερμάτιστο λαϊκισμό την πρόταση της Ν.Δ. περί έμμισθης εφεδρείας»! Και υπενθύμιζε πως η μονιμότητα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη και επομένως κάθε συζήτηση παραπέμπεται για μετά το 2014, οπότε, μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος, θα έχουμε «μονιμότητα με αξιολόγηση» - κάτι που θεωρητικά ισχύει και σήμερα, διότι αν κάποιος δεν εργάζεται ή είναι διεφθαρμένος δεν προστατεύεται από το Σύνταγμα.
Σ’ αυτά οφείλει να απαντήσει ο κ. Ραγκούσης, που συνεχώς μας λέει άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε είτε με ανακοινώσεις, είτε δια των «κύκλων» του!
Επιπλέον, οφείλει να μας πει (τόσο ο ίδιος όσο και ο διάδοχός του) πώς και ποιοι έκαναν τις «καλές μετατάξεις» ενόψει ακριβώς των απολύσεων. Μία – μία περίπτωση και με ονοματεπώνυμα!
Υπενθυμίζω ότι αυτήν ακριβώς την συζήτηση την είχαμε και πέρσι, όταν η τρόικα είχε αναβάλει την προγραμματισμένη για τις 22 Νοεμβρίου 2010 συνέντευξη Τύπου, λόγω ακριβώς της εμπλοκής στις συζητήσεις για τον όγκο του Δημοσίου και – κυρίως – τις ευρωβόρες και υπερχρεωμένες, με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου, ΔΕΚΟ με τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ έχει ασχοληθεί!
Αντίθετα, ενέταξε στις ΔΕΚΟ και οργανισμούς ενημέρωσης όπως η ΕΡΤ και το ΑΠΕ, ενώ είναι γνωστό πως το Καταστατικό της ΕΣΗΕΑ απαγορεύει στα μέλη της να έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου και επομένως θα έπρεπε θεωρητικά να είχαν ήδη διαγραφεί από το σωματείο όλοι οι εργαζόμενοι στους κρατικούς οργανισμούς ενημέρωσης – κάτι το οποίο, βέβαια, δεν είναι δυνατόν να συμβεί, αλλά το αναφέρω για να καταδειχθεί η παραφροσύνη και η αφροσύνη.
Ειδικά για το θέμα των δημοσιογράφων, παραβιάζεται αυτή τη στιγμή και το καταστατικό της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων.
Και να μην το ξεχάσω: Μέσα στα «πέντε ΔΕΝ» που είχε ξεκάθαρα αναφέρει ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου τον Οκτώβριο του 2010 ήταν και το «δεν θα γίνουν απολύσεις στις ΔΕΚΟ» - από τις οποίες τώρα ακριβώς ζητούνται οι οριζόντιες απολύσεις του 10%!
Και για να φρεσκάρουμε λίγο την επιλεκτική μνήμη του κ. Ραγκούση: Εκτός από τα «αγαπημένα» του (για διαφορετικούς λόγους) έτη 2008, 2009 και 2010, υπήρχαν και τα έτη 2001, 2002, 2003. Και τότε εξέδιδε εκθέσεις το ΑΣΕΠ, αλλά ποιος ξέρει σε ποιον κάλαθο αχρήστων έχουν και αυτές πεταχτεί.
Οι εκθέσεις της ντροπής
Και σ’ εκείνες τις εκθέσεις γινόταν αναφορά σε «παράνομες προσλήψεις με συνάψεις συμβάσεων ανάθεσης έργου».
Συγκεκριμένα: Από 1-1-2004 ως 6-3-2004 (δηλαδή ακριβώς την παραμονή των εκλογών) προσελήφθησαν 12.608 άτομα, από τα οποία οι 2.364 μόνιμοι. Το 2004 151.611 άτομα από τα οποία 128.636 εποχικοί.
Με τους νόμους 2527/97 και 2839/00 είχε δοθεί το δικαίωμα να προσλαμβάνονται περί τα 15.000 άτομα το χρόνο στις κεντρικές υπηρεσίες των υπουργείων με συμβάσεις έργου και χωρίς διαγωνισμούς! (Μήπως να μας πουν ποιοι υπουργοί και ποιους προσέλαβαν με αυτόν το «παραθυράτο» τρόπο;)
Με το νόμο 2956/2001 εισήχθη ο θεσμός των ενοικιαζομένων εργαζομένων, οι οποίοι είχαν το προνόμιο να χαρακτηρίζεται η δουλειά τους ως προϋπηρεσία στο Δημόσιο – οπότε και αποκτούσαν μόρια και προβάδισμα έναντι των υπολοίπων.
Σύμφωνα με έγγραφα του ίδιου του ΑΣΕΠ «με το νόμο 2839/2000 επήλθαν νέες σημαντικές μεταβολές στο σύστημα προσλήψεων του ΑΣΕΠ προς την κατεύθυνση της περαιτέρω εξασθένισης των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων του». (Καταλάβατε, κ. Ραγκούση, που προτιμήσατε να επιλέξετε παρόμοια παρατήρηση, αλλά για το 2009;).
Μήπως μπορεί να ανασύρει από το καλάθι του ο κ. Ραγκούσης την έκθεση του ΑΣΕΠ για το 2003, που μιλούσε για παράνομες προσλήψεις και συνολικούς διορισμούς 41.909 ατόμων;
Μήπως θυμάται κανείς τι έγινε δυο μέρες μετά τις δημοτικές εκλογές του 2002, όταν αποκαλύφθηκε σκάνδαλο στημένων διαγωνισμών, πλαστών πιστοποιητικών και φωτογραφικών προκηρύξεων, που, όπως αποδείχθηκε, ακυρώνονταν αν τελικά η πρόσληψη δεν ήταν αρεστή;
Το όργιο μιας δεκαετίας
Σύμφωνα με στοιχεία της Διεύθυνσης Προσωπικού του υπουργείου Εσωτερικών από το 1994 ως το 2004 έγιναν 213.250 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, στις οποίες πρέπει να προσθέσουμε 526.875 συμβασιούχους και 633.607 εποχικούς.
Οι περισσότερες προσλήψεις έγιναν τα έτη 1995, 1996, 1999, 2000, 2002, 2003. Το 2001 είχαμε 156.471 προσλήψεις, περισσότερες από το ολυμπιακό 2004!
Και ιδού τι έλεγε μια άλλη (από τις καταχωνιασμένες) εκθέσεις του ΑΣΕΠ: Το 2000 ήταν η χρονιά που μόνο το 20% των φορέων που ελέγχθηκαν βρέθηκε σωστό.
Επίσης: Από το 1994 μέχρι το 2005 πραγματοποιήθηκαν 422.038 προσλήψεις για τις διαδικασίες των οποίων το ΑΣΕΠ είχε τη δυνατότητα να εκφράσει γνώμη.
Από αυτές, αν εξαιρέσουμε τους διαγωνισμούς για την πρόσληψη εκπαιδευτικών, η πολιτεία επέλεξε την αδιάβλητη διαδικασία των γραπτών διαγωνισμών για να προσλάβει μόλις 14.004 εργαζόμενους.
Δηλαδή, από όλους αυτούς, μόνο 14.004 είχαν περάσει από την διαδικασία του ΑΣΕΠ!
Και για να μην ξεχνιόμαστε: Ως γνωστόν, το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στην εξουσία το 1993. Έναν χρόνο μετά επαναπροσελάμβανε και μονιμοποιούσε 14.000 συμβασιούχους που είχαν εργαστεί ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ την περίοδο 1981-1989 και δεν ανανεώθηκε η σύμβασή τους την περίοδο 1990-1993.
Αλλά την ίδια ώρα, θυμίζω, οι απίθανοι αυτοί ρεβανσιστές που τώρα παριστάνουν τους… θεματοφύλακες του ΑΣΕΠ, είχαν απολύσει 6.000 υπαλλήλους της ΔΕΗ που προσελήφθησαν την περίοδο 1990-1993 (και επέστρεψαν τελικά στις θέσεις τους αφού δικαιώθηκαν από τον Άρειο Πάγο).
Ο Συνήγορος του Πολίτη
Ολοκληρώνω το φρεσκάρισμα της μνήμης του κ. Ραγκούση και λοιπών «υπερμάχων της αξιοκρατίας»: Το 2007, δόθηκε στη δημοσιότητα η Ειδική Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για την περίοδο 1994-2004, σχετικά με τις προσλήψεις και το ΑΣΕΠ.
Σύμφωνα με αυτήν, το 2000 (εκλογικό έτος) 9 στις 10 προσλήψεις έγιναν κατά παράβαση του νόμου Πεπονή, ενώ κατά την δεκαετία (1994-2004), 7 στους 10 διορισμούς ελέγχονται για τη νομιμότητά τους!
Επειδή κάποιοι (έξυπνοι) είχαν την ιδέα να απολυθούν όσοι δεν προσελήφθησαν με διαδικασίες του ΑΣΕΠ μετά το 2000 (δήθεν για να περιληφθούν περίοδοι που η χώρα κυβερνήθηκε – λέμε τώρα – και από τα δύο κόμματα)…
Τα γνώριζαν όλα αυτά ή απλώς πέταξαν μια… (τελίτσες, τελίτσες) για να περάσει η ώρα;
Ήξεραν δηλαδή πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα επρόκειτο περί «τελικής λύσης», διότι το Δημόσιο ΘΑ ΕΜΕΝΕ ΧΩΡΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ;
Επίσης, μιλώντας για το 2000, εννοούσαν πριν ή μετά τις εκλογές; Αν έχουν πρόβλημα, ας ζητήσουν από τον κ. Καμίνη, τότε Συνήγορο του Πολίτη, να τους στείλει την έκθεση.
Εκτός αν την έχει πετάξει κι’ αυτός σε κάποιον κάλαθο αχρήστων!
