Όσα παίρνει κι όσα ... φέρνει ο άνεμος

Μαζί τα φάγαμε!

 της Ισμήνης

Μαζεμένη γυναικοπαρέα  για τσάι  ολίγη μπιρίμπα  και κουτσομπολιό! Ανάμεσα στους μπαλαντέρ, τους άσσους και τους ρηγάδες  σχολιάζαμε και τα της οικονομίας μας! Μια κυρία τα έβαλε με τον Πάγκαλο  και το θράσος του να εκδώσει σε βιβλίο  με τίτλο την περιβόητη φράση: ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ!!!!!!

Ναι, ναι   αίσχος, είπαμε όλες και  αρχίσαμε  να κουνάμε τα κεφάλια μας  σε μια συντονισμένη κίνηση σαν  παπαγαλάκια! Μια φίλη  άφησε κάτω τα χαρτιά και άρχισε να λέει:

·   Έχετε δίκιο  να θυμώνετε, το ίδιο αισθάνθηκα κι εγώ όταν άκουσα τον Πάγκαλο να λέει την περιβόητη φράση: ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ!

·   Άκου μαζί τα φάγαμε! τι λες κύριος, μονολογούσα,  πώς τα φάγαμε μαζί, αφού δεν έχω καταφέρει να βάλω στην άκρη 5 δεκάρες  και χρωστάω στην Εφορία, στην Τράπεζα, στη ΔΕΗ  και πάει λέγοντας;

Η 2^η αντίδραση ήταν πιο νηφάλια και είπα: βρες μπας και έχει δίκιο;  Προσπάθησα να φέρω στο μυαλό μου διάφορες καταστάσεις που τα έτρωγα κι εγώ, αλλά μπερδεύτηκα! Εντάξει  δεν πήρα απόδειξη από τον υδραυλικό, ούτε από τον ηλεκτρολόγο για να δώσω λιγότερα χρήματα. Λες να εννοούσε αυτό;

Η 3^η αντίδραση κατόπιν σκέψεως  με έφερε στα ίσα μου, κάνοντας μια μικρή απολογιστική αναδρομή στην επαγγελματική  μου σταδιοδρομία! Τώρα που είμαι  στη σύνταξη  μπορώ να δω πιο καθαρά  τα πράγματα.

Αφήσαμε κάτω τα χαρτιά, ανάψαμε τσιγάρα  και στήσαμε αυτιά να ακούσουμε!

 «Εργαζόμουνα σε Οργανισμό που εποπτευότανε από κάποιο Υπουργείο! Δεν λέω ονόματα, αλλά η καθεμία μπορεί να υποθέσει ότι νομίζει.

Ο Οργανισμός αυτός  όταν λειτούργησε, είχε αντικείμενο και μάλιστα  αξιόλογο, αλλά με τα χρόνια συρρικνώθηκε αυτό και απλά υφίστατο  για καθαρά πελατειακούς σκοπούς!!! Προσλήψεις εργαζομένων, ρουσφέτια βουλευτών, τοποθετήσεις σε ΔΣ ευνοουμένων κλπ. κλπ/ Ο νοών νοείτω!!!! Το Υπουργείο  μέσα στον προϋπολογισμό  του  έβγαζε και ένα σεβαστό κονδύλι για να συντηρήσει τον εν λόγω Οργανισμό! Αμαρτία εξομολογούμενη, κάπως έτσι προσλήφθηκα κι εγώ διότι, ναι μεν είχα άριστα προσόντα αλλά φευ η ηλικία μου απείχε μακράν των νομίμων προσλήψεων!

Ως σωστή εργαζομένη όμως  ανέβηκα την ιεραρχία με το σπαθί μου πλέον,  αλλά  το τι είδανε τα ματάκια μου εκεί μέσα δεν περιγράφεται!!!!

Έχουμε και λέμε: εργαζόμενοι να μην πατάνε το πόδι τους 15 ημέρες το μήνα, η κάρτα τους χτυπημένη  όμως και να εισπράττουν κανονικά το μισθό τους!

Συνδικαλιστής εργαζόμενος που με αλλαγή καθεστώτος αναρριχήθηκε στη θέση του Γεν. Διευθυντού, όταν  παύθηκε από παραταξιακές  έριδες και επανήλθε στην εργασιακή του θέση,  επί 6 μήνες  δεν πήγαινε  στο γραφείο, του στέλνανε τον μισθό του στο σπίτι του, διότι περίμενε ότι  θα ξαναπάρει τη θέση του Γενικού!

Διευθυντής  κάθε Σ/Κ προμηθευότανε από την αποθήκη  τα τρόφιμα  της οικογένειας  του  όλης της  εβδομάδος! Οι δικηγόροι και οι μηχανικοί σε αργομισθία, πατούσανε το πόδι τους μόνο όταν δεν είχαν πελατεία στα γραφεία  τους. Οι μηχανικοί δε,  παίρνανε φύλλα πορείας και ξεχνούσανε να γυρίσουν.

Ο κάθε Γενικός  που άλλαζε ανάλογα με  την εκάστοτε κυβέρνηση,  η πρώτη του δουλειά εκτός από την ενημέρωση, έπρεπε απαραιτήτως να αλλάξει όλη την επίπλωση και διαρρύθμιση  του γραφείου του, λες και θα έμενε χρόνια εκεί!  Η δε δεύτερη δουλειά ήταν  να διορίσει τα μέλη του ΔΣ τα οποία μαζί με τον ερχομό τους φέρνανε σαν γραμματείς τις γυναίκες τους, τις εξαδέλφες, τις ανιψιές  κλπ. κλπ.

Γενικός και Πρόεδρος αλληλοϋπονομεύονταν, να φάει ο ένας τον άλλον για  να πάρει τη απόλυτη εξουσία και φυσικά περισσότερα χρήματα!

Οι διαγωνισμοί για προμήθειες γινόταν με κατευθείαν ανάθεση σε ημέτερους φυσικά! Οι δεξιώσεις; καλά ήταν το κάτι άλλο!!!!

Κάποια χρονιά  ένας Γενικός ανακάλυψε ότι η  Έκθεση της  Θεσσαλονίκης  έχει  πολύ φαγοπότι! Εν ριπή οφθαλμού ανατέθηκε σε ημέτερο το περίπτερο παρουσίασης του Οργανισμού, παραγγέλθηκαν διαφημιστικά έντυπα, καπελάκια  φανελάκια  με το λογότυπο,  φωτογραφίες, δεξιώσεις, πρες κομφερανς (sic), για να πούμε τι;

Εικονικά συνέδρια με καλεσμένους από τις γείτονες χώρες, όλα τα έξοδα πληρωμένα, μεταφραστές, ξεναγήσεις, δώρα! Και το αντικείμενο του Συνεδρίου: αέρας κοπανιστός!!!!

Από ένα κονδύλι  καθαρά πελατειακό, με την ονομασία  «πολιτισμός», δινότανε κάθε εβδομάδα  με αποφάσεις ΔΣ (όλοι το γνωρίζανε  το αστείο του πράγματος) 1.000€ έως 3.000€ το μέγιστο ποσό στον  τάδε σύλλογο   διότι κάνει πολιτιστικό έργο που θα μείνει στις μέλλουσες γενεές!!!!

Το αστείο ήτανε ότι το κάθε μέλος του ΔΣ  έφερνε και ένα αίτημα χρηματοδότησης συλλόγου από την περιοχή καταγωγής του!!!! Εργαζόμενοι στις προμήθειες ξαφνικά κυκλοφορούσαν με μερσεντές ή πήγαιναν ταξίδια  διάρκειας μηνός στην Αμερική!

Τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα για Γενικό και Πρόεδρο με τους αντίστοιχους οδηγούς, ήτανε σε ετοιμότητα 24 ώρες το 24ώρο για γνωστούς και άγνωστους λόγους!!!

Προϊστάμενος σε άδειο κτίριο, τυπικά βρισκότανε εκεί, κάθε μήνα υπέβαλλε για  μισθοδοσία, κατάσταση υπερωριών!!!!

Και τότε  ξανασκέφτηκα ότι κ. Πάγκαλε  έχεις δίκιο,  κάπου έφαγα κι εγώ.

Μπορεί να μην δημιούργησα ‘οφσορ’ εταιρεία ή να αγόρασα σπίτι απέναντι από την Ακρόπολη  αλλά,  έχω μερίδιο ευθύνης διότι  όταν  μου δίνανε 4 ήμερες φύλλο πορείας (έτσι είχε αποφασισθεί)  δεν είπα τίποτα  ενώ ήξερα ότι σε 2 ημέρες μπορούσα να τελειώσω την δουλειά μου. 

Όταν με στείλανε σε Συνέδριο στο εξωτερικό να  εκπροσωπήσω τον Οργανισμό, δεν είπα  ότι  «δεν έχουμε αντικείμενο  τι να πω; γιατί να πάω;» πήγα και όταν επέστρεψα υπέβαλα  έκθεση  στη Διεύθυνση  ξέροντας ότι θα πεταχτεί στον κάλαθο αχρήστων!

Συμμετείχα  εν γνώση μου στα συνέδρια – κοροϊδία!!!

Και αυτά γίνανε πολλές φορές!!!!!! και εγώ ήμουνα σφαγών εν τω ωκεανώ!!!!

Οπότε κυρίες μου, κάπως έτσι επαληθεύεται η ρήση του Πάγκαλου  ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ!!!!