Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος

Δεν φταίει πάντα ο κλέφτης...

 της Ισμήνης, 15/9/2013

Η κυρία μας κοντά στα 70, με το που άρχισαν οι καλοκαιρινές ζέστες, αμπαλάρισε τα πράγματά της και μετακόμισε στο εξοχικό, να απολαύσει τη θάλασσα, καθαρό αέρα, παρεΐτσα, βόλτες και δόξα τω Θεώ! Και πολύ καλά έκανε…

Υποχρεώσεις δεν είχε, ο σύζυγος αναχώρησε  σύντομα και χωρίς να την ταλαιπωρήσει εις τας αιωνίους  μονάς. Από οικονομικής άποψης ευκατάστατη με τα σέα της και τα μέα της.  Όλες της οι ασχολίες ήτανε ταξιδάκια, θέατρο, σινεμά, ταβερνάκια  με φίλες.

Ντυμένη πάντα  στην τρίχα,  κομματάκι  σφιχτοχέρα προς τρίτους, αλλά όχι βέβαια  με τον εαυτό της. Είχε δε  μια μεγάλη αδυναμία  στα μπιζού!!!!!!

Τα περισσότερα έξοδα που έκανε ήταν σε κοσμήματα  και μη νομίσετε τίποτα δαχτυλιδάκια και βραχιολάκια, απαπαπα... πανάκριβα κομμάτια, την είχε κακομάθει  και ο μακαρίτης -καλή του ώρα όπου και αν βρίσκεται- και πολύ καλά έκανε!

Παιδιά δεν είχε και όλα της τα κοσμήματα τα πρόσεχε σαν τα μάτια της και μάλιστα τα έλεγε «τα παιδιά μου»! Δεν ήθελε να τα αποχωριστεί και τα έπαιρνε κοντά της.

Αφού ετοίμασε τις βαλίτσες, πήρε και παραμάσχαλα  την πιο ενδιαφέρουσα και ακριβή τσάντα ταξιδιού που περιείχε όλα της τα κοσμήματα!

Στο εξοχικό πέρναγε πολύ όμορφα, μέχρι που ένα μεσημέρι γυρνώντας από το καθημερινό της θαλάσσιο μπάνιο, διαπίστωσε ότι είχαν εισβάλει κλέφτες στο σπίτι  και, εκτός από ασήμαντα  πραγματάκια και τα ελάχιστα χρήματα που βρήκανε, την ξαλαφρώσανε από την τσάντα με όλα της τα κοσμήματα!!!!! Πανικός  και δικαιολογημένος! Αλαφιασμένη, συγχυσμένη,  πήρε αμέσως την Αστυνομία να τους ενημερώσει  με ασυναρτησίες ότι της έκλεψαν «τα παιδιά της». Οι αστυνομικοί την καθησύχασαν  και έτρεξαν στον τόπο του κλεψίματος για να διαπιστώσουν ότι δεν έγινε καμιά απαγωγή, αλλά «τα παιδιά της» ήταν τα κοσμήματά της.

Έγινε αμέσως μια λεπτομερής καταγραφή των κλοπιμαίων  και οι αστυνομικοί εμβρόντητοι άκουγαν να έχουν κλαπεί κοσμήματα το λιγότερο 100.000€ που η αφελής κυρία μας κουβαλούσε στο εξοχικό της. Και το πιο αστείο της υποθέσεως  ήταν, ότι είχε εγκαταστήσει συναγερμό στο σπίτι της, αλλά ποτέ  δεν τον έβαζε σε λειτουργία. όταν πήγαινε για μπάνιο. Άφηνε δε  και  το παράθυρο του μπάνιου ανοιχτό για να αερίζεται το σπίτι!

Και μετά σου λένε ότι φταίνε οι κλέφτες που κλέβουν. Φταίνε δεν λέω, αλλά όχι πάντα. Τι να σου κάνουν και αυτοί  όταν οι νοικοκυραίοι είναι  αφελείς, για να μην δώσω κανένα  βαρύτερο χαρακτηρισμό!

Επέστρεψε η κυρία μας στην Αθήνα, αφού ενεργοποίησε το συναγερμό  και πλέον η κλοπή «των παιδιών της» έγινε το προσφιλές θέμα ενημέρωσης γνωστών και φίλων  με  μακροσκελείς λεπτομέρειες και το ανάλογο σασπένς, βέβαια.

Και από τότε αναμένει  να τα βρει, περιμένοντας  εναγωνίως κάποιο τηλεφώνημα από την ασφάλεια. Ίδωμεν!

Μια θεούσα δε φίλη της την συμβούλευσε για να βρεθούν τα κλεμμένα  να τάξει στην Παναγία της Τήνου, κάποιο κομμάτι από αυτά. Και η κυρία μας  σαλπάρει  για το νησί να αναφέρει  προφορικά το τάμα της στην εικόνα της Παναγίας την στιγμή που θα την προσκυνά! Πονηρά όμως σκεπτόμενη, δεν τάζει κανένα  βαρύτιμο κομμάτι, αλλά τον βαφτιστικό της σταυρό. Την εποχή που  βαφτίστηκε στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, οι νονοί κάνανε σταυρούς στα  βαφτιστήρια λεπτά ωσάν φλούδες! Όχι παίζουμε!