Το ήθος της αριστεράς και η προέλευση του πλούτου

«Να αμφιβάλλεις για όλα», έλεγε ο Μαρξ και νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή συμβουλή

 της Βασιλικής Σιούτη, The Press Project, 20/12/2013

Βέβαια κάποιοι υποτιθέμενοι μαρξιστές θα προτιμούσαν να αμφιβάλλουμε για όλα, εκτός από το κόμμα, τη γραμμή του κόμματος , τα στελέχη του κόμματος κτλ. Και αναφέρομαι σε όλα τα κόμματα της αριστεράς. Αλλά ο Μαρξ δεν έκανε τέτοιες εξαιρέσεις. Το «όλα» τα συμπεριλαμβάνει όλα, όσο ενοχλητικό ή άβολο κι αν είναι για κάποιους.

Μπορούμε να αμφιβάλουμε για όλους λοιπόν. Και για τα στελέχη της αριστεράς. Φυσικά, θεωρώ ανόητο να κατηγορείται ως ένοχος όποιος αριστερός κατέχει πλούτο, αλλά εξίσου ανόητο θεωρώ το να αδιαφορούμε για την προέλευσή του.

Και βέβαια δεν υπάρχει πρόβλημα εάν ένας αριστερός έχει λεφτά, αρκεί η προέλευση τους να μην έρχεται σε αντίθεση με όσα πρεσβεύει. Οι τοποθετήσεις σε στυλ Σημίτη: «όποιος έχει στοιχεία, να τα πάει στη δικαιοσύνη» ή Βουλγαράκη: «το νόμιμο, είναι και ηθικό», πέρα από το ότι δεν πείθουν κανέναν, δεν αρμόζουν στην αριστερά. Το αναφέρω γιατί τα ακούσαμε κι αυτά.

Κάτι άλλο που ακούσαμε επίσης, ήταν: Μα καλά δεν βλέπετε τι γίνεται με τα πόθεν έσχες των υπουργών και ασχολείστε με τα λεφτά 3-4 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ; Ναι, έχει μεγαλύτερη σημασία η προέλευση των χρημάτων των στελεχών της αριστεράς, γιατί η αριστερά πρεσβεύει ένα άλλο ήθος. Γιατί η αριστερά και τα στελέχη της δεν υπάρχουν για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά των εργαζομένων. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης στη συγκεκριμένη συγκυρία και οι πολίτες θέλουν να ξέρουν ότι δεν θα είναι μία από τα ίδια.

Η κυβερνητική προπαγάνδα φυσικά εκμεταλλεύεται κάθε τι που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων και για να σκεπάσει τα δικά της, που είναι ασυγκρίτως πολύ χειρότερα. Αυτό όμως, μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας. Οι πολίτες έχουν τα δικά τους ερωτήματα, τις δικές τους αμφιβολίες και ζητούν πειστικές απαντήσεις.

Για τη διαφθορά και τον βρώμικο πλουτισμό στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ κανείς δεν έχει αμφιβολίες, γιατί όλοι είναι βέβαιοι. Εδώ υπάρχουν ομολογημένα εγκλήματα (από τη Siemens μέχρι το Χρηματιστήριο, τις προμήθειες, τα πάρτι, τα εξοπλιστικά κτλ). Όλοι τα ξέρουν. Για αυτό και το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε μέχρι σήμερα είναι βαθύτατα απαξιωμένο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, δεν έχει κυβερνήσει ακόμα και οι πολίτες θέλουν να ξέρουν αν θα βαδίσει την πεπατημένη ή αν θα ακολουθήσει άλλο δρόμο. Ο καθένας μπορεί να υποψιαστεί ότι κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίστηκαν ή θα επιχειρηθεί να προσεγγιστούν προκειμένου να ενσωματωθούν στο υπάρχον σύστημα, που μάχεται λυσσαλέα για τη διατήρηση του.

Οι πολίτες είναι καχύποπτοι, ειδικά με τους πολιτικούς που κατέχουν πλούτο και έχουν κάθε λόγο για αυτό, όπως έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν πως αυτός προήλθε. Ο βέλγος αναρχικός Louis Scutenaire, έλεγε ότι οι δύο πηγές του πλούτου είναι η κλοπή και η κληρονομιά και πολλοί συμφωνούν μαζί του. Αν η πηγή δεν είναι από κληρονομιά λοιπόν, σίγουρα απαιτούνται οι αναγκαίες διευκρινίσεις. Με τόλμη και χωρίς υποκρισία. Γιατί το είδαμε και αυτό, όταν κάποιοι π.χ υποκρίνονταν ότι δεν ξέρουν τι είναι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, ούτε πώς επιβραβεύεται.

Μια προσεκτική ματιά στα πόθεν έσχες των πολιτικών θα διέκρινε γκρίζες ζώνες και σε άλλες δηλώσεις που δημιουργούν -τουλάχιστον- ερωτηματικά. Αλλά το θέμα δεν είναι η ονοματολογία. Το θέμα είναι η συμπεριφορά των στελεχών της αριστεράς και αν αυτή συμβαδίζει με όσα πρεσβεύει .