Βιβλία, βιβλία

«ΚΡΕΜΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΤΟΛΗ»

Σ' αυτό βιβλίο ο ναύαρχος Αντώνιος Αντωνιάδης καταθέτει όχι μόνον τις εμπειρίες του από την πολύχρονη σταδιοδρομία του στο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και τις υγιέστατες απόψεις του περί της δεσπόζουσας θρησκείας. Έτσι, χαρακτηρίζει τα χριστιανικά ευαγγέλια ως κείμενα «απίστευτης απλοϊκότητας και αφέλειας», αποκαλεί «σαχλαμάρες» τις λαϊκές πεποιθήσεις περί του «Αγίου Νικολάου», του δήθεν προστάτη των ναυτικών, τη στιγμή που ο συγκεκριμένος «άγιος» δεν είχε ποτέ του οποιαδήποτε σχέση με τη θάλασσα, αλλά ούτε και με την Ελλάδα, επιπλέον δε πρωτοστατούσε στις καταστροφές ελληνικών ναών.

Ακόμη, ο ναύαρχος περιγράφει ως «αισθητική παρωδία» την εμφάνιση των μητροπολιτών: «Με απωθούσε, επίσης, η όλη κακόγουστη γραφικότητα του σκηνικού. Μητροπολίτες, συνήθως παχύσαρκοι, τυλιγμένοι μέσα σε φανταχτερά, κιτς άμφια με κωμικές, υπερμεγέθεις μίτρες στο κεφάλι να περιστοιχίζονται από μαυροντυμένους ιερείς και όλοι μαζί να ψέλνουν, να κουνάνε κεριά και εικονίσματα και από καιρού εις καιρόν να λιβανίζουν. Την επιτομή της αισθητικής παρωδίας έδιναν οι μακριές γενειάδες. Ένα αμιγώς ιουδαϊκό τελετουργικό, τόσο στην ουσία όσο και στην εμφάνιση. Και πώς να μην είναι ιουδαίκό; Καθαρόαιμος Ιουδαίος ήτανε ο Ιησούς και αίρεση του Ιουδαϊσμού η συνακόλουθη θρησκεία του».

Επίσης, ο ναύαρχος θεωρεί «δουλοπρεπή παπαδοπαίδια» τους ναυτικούς δοκίμους που συνοδεύουν με άγημα το Ευαγγέλιο στις τελετές ορκωμοσίας: «Το θέαμα ναυτικών δοκίμων να συνοδεύουν ιερείς και ευαγγέλια μου προκαλούσε θλίψη. Δεν ήταν τόσο το θέαμα που με εκνεύριζε όσο οι συνειρμοί. Η τιμητική συνοδεία εμπεριέχει και το στοιχείο της υποταγής. Γι' αυτό άλλωστε και η Πολιτεία την περιορίζει για τους ένστολους μόνο όταν πρόκειται για εθνικά σύμβολα και πολιτειακούς θεσμούς. Το Ευαγγέλιο και οι ιερωμένοι σε καμία πολιτισμένη χώρα δεν ανήκουν σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες»

Ωστόσο, ο επί τρία χρόνια αρχηγός (2002-2005) του Πολεμικού Ναυτικού δεν περιορίζεται στην κριτική του θρησκευτικού κατεστημένου αλλά επεκτείνεται και σε άλλες όψεις της νεοελληνικής πραγματικότητας, καυτηριάζοντας την υποκρισία των πολιτικών, τη δουλοπρέπεια των ελληνικών κυβερνήσεων, την πολιτική «μυθολογία» των εκπροσώπων του τύπου, την αθλιότητα της γραφειοκρατίας, τη διαιώνιση της ρουσφετολογίας, την ανεξέλεγχτη δράση του κρατικού παρασιτισμού, την ανυπολόγιστη σπατάλη των πόρων του ελληνικού λαού από τα τρωκτικά των εξοπλιστικών προγραμμάτων κ.ά.

Ο ίδιος γράφει προς το τέλος του βιβλίου, αναφερόμενος στην απαίτηση του βουλευτή Μαγνησίας Σούρλα να αφαιρεθούν κάποιοι τιμητικοί τίτλοι από τον ναύαρχο Αντωνιάδη: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε λαός αξίζει τους πολιτικούς και τις κυβερνήσεις που ο ίδιος εκλέγει. Αναρωτιέμαι, όμως, αν τα λίγα αυτά χρόνια κοινοβουλευτικού βίου δικαιολογούν ένα επίπεδο λαού που στέλνει στο Κοινοβούλιο ανθρώπους η πολιτισμική υστέρηση των οποίων μετριέται κυριολεκτικά σε αιώνες! Αναρωτιέμαι, ακόμη, αν δικαιολογούν εκλεγμένους βουλευτές οι οποίοι να ζητούν θεσμικές κυρώσεις εις βάρος μου επειδή δεν πιστεύω στον Χριστό και στην Παναγία! Ή η Ελληνική Βουλή ζει το Μεσαίωνά της ή εγώ έχω την ψευδαίσθηση ότι ζω σε πολιτισμένη χώρα».

Ένα βιβλίο για όλους όσους αντέχουν να αντικρίσουν το άθλιο πρόσωπο της νεοελληνικής πραγματικότητας, ζωγραφισμένο από την ταλαντούχα πέννα ενός έντιμου, ειλικρινούς και συγκροτημένου ανθρώπου.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)

Αντωνιάδης Αντώνιος: Κρεμώντας τη στολή
Εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα 2008
ISBN: 960-382-764-9

(βλέπε επίσης >>>)

Τα χριστιανικά ιδεώδη του κ. Σούρλα

Ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Σούρλας δεν μπορεί να δεχτεί ότι ένας πρώην ναύαρχος δηλώνει άθεος και χαρακτηρίζει τον Χριστό και την Παναγία παραμύθια. Η οργή του ήταν έκδηλη χθες στις τηλεοράσεις και μετ' επιτάσεως ζητούσε από τον υπουργό Αμυνας (κατέθεσε και σχετική ερώτηση στη Βουλή μάλιστα) να βρεί τρόπο ώστε να πάψει ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού να κατέχει τον τίτλο του «επίτιμου αρχηγού ΓΕΝ» τον οποίο του απένειμαν μετά την αποστρατεία του. Έχει δίκιο ο κ. Σούρλας... Από πού ώς πού ένας ανώτατος αξιωματικός δηλώνει άθεος; Ένας άνθρωπος που υπηρέτησε ένα τόσο νευραλγικό πόστο, θα έπρεπε όχι απλά να ασπάζεται τα χριστιανικά ιδεώδη, αλλά και να τα προβάλλει. Τι παράδειγμα άλλωστε θα έπαιρναν οι υφιστάμενοί του;

Η οργή Σούρλα παραπέμπει στην οργή των χριστιανών βουλευτών που ζητούσαν να μην κατεβεί η εικόνα του Χριστού από την αίθουσα της Βουλής, σ' εκείνους που επιθυμούσαν στις επισκέψεις των παπάδων στα σχολεία για τις εξομολογήσεις των μαθητών, στους νομάρχες και πολιτικάντηδες που έκαιγαν βιβλία του Μ. Ανδρουλάκη επειδή τα θεώρησαν αντι-χριστιανικά.

Βέβαια, πίσω από την αντίδραση Σούρλα, ίσως να κρύβεται και η αντίθεσή του σε μερικές άλλες αξιοσημείωτες θέσεις του συγκεκριμένου ανθρώπου (Αντ. Αντωνιάδης), όπως ότι κακώς ξοδεύουμε τόσα χρήματα για την άμυνα της χώρας, αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση. Η ουσία είναι πως τα χριστιανικά αντανακλαστικά του αντιπροέδρου της Βουλής, ανέδειξαν για μια ακόμα φορά πως βαθιά συντηρητική είναι σημαντική μερίδα του πολιτικού προσωπικού...

(Γιάννης Παντελάκης, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/11/2006)