16 January 2009

«Θα πάρουμε την Πόλη»

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα


Υπάρχει ένα blog, στο οποίο γράφουν «φίλοι της μονής Βατοπαιδίου»! Όλα αυτά τα χρόνια δεν είχαν σκεφτεί ποτέ να γράψουν κάτι σχετικό και να παρουσιάσουν το «έργο» της μονής. Τώρα όμως που βγήκαν στη φόρα οι συναλλαγές με εξομολογήσεις, οικόπεδα, κλήση της θείας χάριτος, δημόσια κτήρια και τραπεζικούς λογαριασμούς, βγήκαν οι «φίλοι» της μονής για να υπερασπιστούν τον Εφραίμ, τον Αρσένιο και τα άλλα τα παιδιά της κτηματομεσιτικής. Δικαίωμά τους να το κάνουν και δικαίωμά μας να βγάλουμε τα δέοντα συμπεράσματα.

Όμως, τα κείμενα που αναρτώνται σ’ αυτό το blog δεν περιορίζονται στη μονή και τους μοναχούς της, αλλά επεκτείνονται σε γενικότερα θρησκευτικά και «πνευματικά» θέματα, δηλαδή στις συνήθεις θεολογικές και εθνικιστικές ιδεοληψίες. Τελευταία υπέπεσε στην αντίληψή μου μια ανάρτηση σχετικά με «προφητείες» που αφορούν την Τουρκία και κάθε οξυδερκής αναγνώστης καταλαβαίνει ότι μηρυκάζονται σ' αυτό τα ίδια και τα ίδια, με τα οποία παραμυθιάζονταν αμόρφωτοι και προβληματικοί άνθρωποι εδώ και 4-5 αιώνες - από τότε που το εκκλησιαστικό ιερατείο ήρθε σε συναλλαγή με τους Οθωμανούς και βολεύτηκαν και οι δύο πλευρές με τα αξιώματα, τον πλούτο και την εξουσία που τους προέκυψε.

Το συγκεκριμένο κείμενο αναφέρεται σε «προφητείες», οι οποίες αφορούν στρατιωτικο-πολιτικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή μας, παίρνοντας αφορμή από διάφορα (επουσιώδη συνήθως) τρέχοντα περιστατικά. Γράφει λοιπόν ένας συνεργάτης του «θεόπνευστου» blog:

Πάντοτε μου έκανε εντύπωση ότι και οι παλαιές προφητείες και οι νέες έλεγαν ότι, «θα πάρουμε την Πόλη». Αυτό μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και έτσι ασχολήθηκα με αυτό το θέμα πολύ καιρό.

Εδώ πρέπει να διασαφηνίσουμε πρώτα ότι ΔΕΝ θα πάρουμε την Πόλη! Θα μας την δώσουν. Γιατί; Επειδή έτσι θα συμφέρει όλους (και όχι επειδή μας αγαπάνε). Η Τουρκία θα εξαφανιστεί από τον χάρτη, καθώς είναι γραμμένο σε πάρα πολλές προφητείες. Το 1/3 των Τούρκων θα βαπτιστεί (ήδη γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί κρυπτοχριστιανοί), το 1/3 θα σκοτωθεί και το άλλο 1/3 θα διασκορπισθεί στα βάθη της Ασίας.

Στο 14ο κεφάλαιο μιας ανώνυμης προφητείας γραμμένης γύρω στο 1053 η οποία βρίσκεται στην Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, γράφει:… «Νίκη Ορθοδόξων λαών και γενική σφαγή Αγαρηνών υπό Ορθοδόξων». Επίσης ο άγιος Ταράσιος Κωνσταντινουπόλεως λέει «…Τούτου γενομένου εγερθήσεται πόλεμος και απολεσθήσεται πας ο λαός ο άπιστος». Εννοεί τον πόλεμο μεταξύ Ορθοδόξων (Ρώσσων) και ΝATOικών στο έδαφος της Τουρκίας.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες προφητείες (π.χ. του αγίου Ανδρέα δια Χριστόν Σαλού) όμως τις παραλείπουμε για λόγους συντομίας.

Αξιοσημείωτο είναι ότι αν πριν λίγα χρόνια η διάλυση της Τουρκίας θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν ένα παραμύθι, σήμερα δεν έχουμε ανάγκη για προφητείες πλέον. Π.χ. ένας Αμερικανός διπλωμάτης σε κάποια υψηλή θέση είπε ότι «Η Τουρκία είναι σαν ένα άνθρωπο που πέφτει από ένα ουρανοξύστη, έφτασε στο 2ο όροφο, και λέει ”I΄m OK”». Αν είστε ενημερωμένοι στα πολιτικά-στρατηγικά θέματα θα δείτε ότι η Τουρκία προσπαθεί να είναι σύμμαχος με όλους, τελικά όμως…

Δεν θέλουμε να είμαστε κινδυνολόγοι, ούτε μπορούμε να προσδιορίσουμε πότε θα γίνουν όλα αυτά χρονικά. Δυστυχώς όμως τα σημεία των καιρών φανερώνουν ότι δεν είμαστε μακριά από όλα αυτά. Βέβαια ένας πόλεμος είναι κάτι πολύ οδυνηρό. Πρέπει να έχουμε πνευματικά εφόδια για να αντέξουμε. Πρέπει να γίνουμε αληθινοί χριστιανοί, να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, για να είμαστε ενωμένοι μαζί του. Έτσι θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις όποιες δυσκολίες μεγάλες ή μικρές συναντούμε στη ζωή μας.
Διαβάζει ο αναγνώστης αυτό το αστείο κείμενο, το οποίο σε ανάλογη μορφή διαδίδεται προφορικά σε εκκλησίες και κατηχητικά, και βρίσκει σ’ αυτό διάσπαρτες όλες τις ιδεοληψίες και τις αερολογίες που περιφέρονται από θρησκευτικούς και εθνικούς προπαγανδιστές, π.χ. «θα πάρουμε την Πόλη». Υπονοεί ότι η Πόλη ήταν δική τους και κάποιος θα την πάρει πίσω. Αλλά σε ποιον ή ποιους ανήκε η Πόλη και ποιος μπορεί να είναι ο αποδέκτης της, όταν αυτή βρεθεί ελεύθερη προς κατάληψη (λέμε τώρα); Θα έλεγα, οι μόνοι νόμιμοι διεκδικητές της είναι τα περίπου 12 εκατομμ. κάτοικοι που βρίσκονται εκεί. Ο θρησκόληπτος από την Καρδίτσα ή ο εθνόπληκτος από το Αιγάλεω από πού ως πού διεκδικεί οτιδήποτε στην Πόλη ή στη Σμύρνη ή οπουδήποτε αλλού;

Ίσως εννοεί βέβαια ο σαλεμένος συγγραφέας της ανάρτησης ότι θα «την πάρουν» οι χριστιανοί ορθόδοξοι, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση, γιατί να την πάρει ο Καρδιτσιώτης που προανέφερα ή ο Αιγαλιώτης και όχι κάποιος Βούλγαρος ορθόδοξος πιστός ή κάποιος Αρμένιος ή και κάποιος Ρώσος; Να μην ξεχνάμε (που λέει και ο πατριάρχης) ότι ο εθνοφυλετισμός είναι μεγάλη αμαρτία και οι αμαρτάνοντες θα πάνε στον κάτω όροφο της κόλασης!

Το άλλο που διαβάζω συχνά στα κείμενά τους είναι η πληροφορία για τους «κρυπτοχριστιανούς» της Μικράς Ασίας. Συμβαίνει να έχω διαβάσει κατ' επανάληψη σε τούρκικα βιβλία και εφημερίδες λαϊκής κατανάλωσης για «κρυπτομουσουλμάνους» στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν έφυγαν με την ανταλλαγή πληθυσμών, μένουν εδώ από γενιά σε γενιά και περιμένουν να δουν έξω από την πόρτα τους το μπαϊράκι του Αλλάχ για να εκδηλώσουν τα φρονήματά τους υπέρ της δικής τους «αληθινής θρησκείας». Όλες οι ιδεοληψίες που διαδόθηκαν στην πορεία της μεσαιωνικής ιστορίας από τους χριστιανούς, αντιγράφηκαν λίγους αιώνες αργότερα από τους μουσουλμάνους και αξιοποιήθηκαν για τη δική τους προπαγάνδα - λέτε να ήταν δύσκολο;

Εννοείται, τίποτα δεν προδικάζει ότι οι Τούρκοι θα διαλυθούν κτλ., όπως δεν προβλέπεται ότι η Κρήτη θα αυτονομηθεί ως κράτος μέσα στην Ε.Ε. που περιφέρουν σε κείμενα στο Ίντερνετ διάφοροι σαχλοί. Αυτό που πρέπει να σημειώσω με ενδιαφέρον είναι ότι οι ίδιοι οι «πιστοί» στην «θρησκεία της αγάπης του πλησίον», ο οποίος πλησίον δεν χρειάζεται κατά τη χριστιανική διδασκαλία να είναι ομοεθνής, δεν έχουν καμιά αναστολή να προβλέψουν και να ευχηθούν να γίνουν πόλεμοι με σφαγές εκατομμυρίων ανθρώπων. Το 1/3 των υπό εκτέλεση Τούρκων που προβλέπουν οι προφήτες τους είναι περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι, δύο φορές περισσότεροι απ' όσοι είναι σήμερα οι Έλληνες. Αλλά αυτούς, ούτε ένας θάνατος ούτε 20 εκατομμύρια θάνατοι τους απασχολούν, σημαντικό γι’ αυτούς τους αγωνιστές της «αγάπης» είναι να διακινήσουν τις ιδεοληψίες τους και να μαζέψουν οικόπεδα και χρήματα… για να επιτελέσουν το «έργο της μονής», φυσικά. Ποιος αμφιβάλλει;