Ο Σκαρίμπας για την επανάσταση του '21
(του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΙΩΝΗ, Ελευθεροτυπία, 21/3/2009)

Κι έγινε ανάρπαστο - ιδιαίτερα μεταξύ των νέων. Και πού να τολμήσουν να αγγίξουν τον «δαίμονα» αυτόν της Χαλκίδας, σε μια περίοδο μάλιστα που η χούντα ήθελε να δείξει ότι το πνεύμα κυκλοφορεί ελεύθερα και αλογόκριτα. «Και τότε ήταν κι αν ήταν...», γράφει, με το γνωστό σκωπτικό του ύφος ο Σκαρίμπας, σε σημείωμα που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 1974 στο περιοδικό «Τετράδιο».
«Η ντόπια ιστορικάντζα οργίασε και το ψέμα, η αγυρτεία και η άγνοια στήσανε χορό μες στις πλατείες. Το επιστημονικό φράκο και η ακαδημαϊκή ζακέτα συναγωνίστηκαν τους καρεκλάτους "δεκάρικους" στην "παπουτσωμενόγατη" άγνοια και το μινχάουζο ψέμα. Της κακομοίρας γινότανε... Ετσι μου αρρώστησα και πάρα λίγο να πέθαινα. Συνελθόντας... απ' το σοκ, "έρριψα τον κύβο"! Και στρώθηκα κι έγραψα...»
Και λίγο πιο πάνω:
«Από καιρούς και ζαμάνια, σχεδόν από τα χρόνια της εφηβικής ηλικίας μου, μου μπαίναν οι βαριές υποψίες ότι η "επίσημη" ιστορία ήταν ιστορία "κοκκινοσκουφίστικη" μάλλον, παρά η αληθινή ιστορία, κι έμεινε το πράγμα αυτού, ενώ ήξερα ακόμα ότι ούτε η πανούκλα ούτε η ανεμοβλογιά έκαναν τόσο κακό στην ανθρωπότητα όσο οι ιστορικοί και η ιστορία...» (πλήρες κείμενο >>>)