Το περιοδικό Forbes δημοσίευσε έρευνα για τους ακριβότερους Αγώνες της ιστορίας - Δεύτερη στη λίστα η χώρα μας
(Καθημερινή, 9/8/2011)
Αμεσο συσχετισμό ανάμεσα στο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας κάνει το αμερικανικό οικονομικό περιοδικό Forbes στο τελευταίο του τεύχος, καταδεικνύοντας ότι η διοργάνωση του 2004 ήταν η δεύτερη ακριβότερη στην ιστορία του θεσμού.
Σύμφωνα με μελέτη της έκδοσης που αφορά στο κόστος των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων των τελευταίων 35 ετών, το κόστος των Αγώνων της Αθήνας ανήλθε στα 15 δισεκατομμύρια δολάρια (10,5 δισ. ευρώ), ποσό που πάντως αναμένεται να ξεπεραστεί από το προβλεπόμενο για τους Αγώνες του Λονδίνου το 2012 (32,7 δισ. δολάρια).
Οπως μάλιστα επισημαίνει χαρακτηριστικά το περιοδικό, «η ελληνική τραγωδία των Αγώνων της Αθήνας συνίστατο στο τεράστιο χρέος που φορτώθηκαν οι Ελληνες μετά τους Αγώνες».
«Με δεδομένο και το ότι ήταν οι πρώτοι Αγώνες μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, το κόστος για την ασφάλεια καθώς και αυτό για τις υποδομές οδήγησαν σε εκρηκτική άνοδο τις δαπάνες. Το αποτέλεσμα ήταν το εθνικό έλλειμμα να ανέλθει στο 5,3% (του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος), κάτι που ήταν πολύ πάνω από το όριο του 3% που επέτρεπε η Ευρωπαϊκή Ενωση», προσθέτει ο συντάκτης του ρεπορτάζ, για να επισημάνει το χειρότερο για κάθε Ελληνα πολίτη: «Το συνολικό χρέος ανήλθε στο 112% του ΑΕΠ, δηλαδή στα 50.000 ευρώ ανά νοικοκυριό».
Η ακριβότερη διοργάνωση ήταν μακράν αυτή του Πεκίνου προ τριετίας, φτάνοντας στα 40 δισ. δολάρια, ωστόσο το Forbes τονίζει ότι η Κίνα όχι μόνο είχε αρκετό κεφάλαιο ώστε να απορροφήσει το κόστος των υποδομών (χωρίς να δανειστεί), αλλά και είχε σχεδιάσει πολύ σωστά τη χρήση των σταδίων μετά τους Ολυμπιακούς. Το άρθρο έχει ως αφορμή τον ένα χρόνο πριν από την έναρξη των Αγώνων του Λονδίνου, των οποίων το κόστος φαίνεται ότι θα είναι το δεκαπλάσιο από το αρχικό των 3,2 δισ. δολαρίων που είχε ανακοινωθεί.
Σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι τόσο οι Αγώνες της Αθήνας, όσο και αυτοί του Μοντρεάλ, της Μόσχας, του Σίδνεϊ και του Λονδίνου, έπαιξαν το παιχνίδι της υποτίμησης των εξόδων.
«Το παιχνίδι αυτό είναι απλό: Πρώτα λες στους πολίτες ότι τα έξοδα θα είναι πολύ μικρότερα από τα πραγματικά, ώστε να πουλήσεις στο έθνος σου τα οικονομικά πλεονεκτήματα της φιλοξενίας των Ολυμπιακών. Μετά, κάνεις τον έκπληκτο όταν τα έξοδα αρχίζουν να ανεβαίνουν και ύστερα δείχνεις περισσότερη έκπληξη όταν η πραγματικότητα για τα έσοδα και τα οικονομικά κέρδη δεν ανταποκρίνεται στις προβλέψεις», σχολιάζει δηκτικά το άρθρο.
Και, εννοείται, οι υπερβάσεις απέβλεπαν στον πλουτισμό ιδιοτελών προσώπων, ομάδων και κομμάτων! Το τελευταίο που τους ενδιέφερε ήταν το "μεγαλείο της Ελλάδας" που, κι αν ακόμα επιτυγχανόταν με τα πανηγύρια των ντοπαρισμένων και τις φωτοβολίδες της κ. Γιάννας, ούτε κι αυτό θα ενδιέφερε μπροστά στην υποβάθμιση των σχολείων, νοσοκομείων, συγκοινωνιών και τηλεπικοινωνιών που υφιστάμεθα τώρα...
