Ο ξένος τύπος για τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Σπύρος Θεοδωράτος, Ελεύθερη Ζώνη, 5/11/2011
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα βρίσκονταν και την Παρασκευή στο επίκεντρο του διεθνούς Τύπου. Κύριο θέμα, η αστάθεια – στα όρια της κωμωδίας – που προκλήθηκε από την ματαίωση του δημοψηφίσματος, καθώς και οι δύσκολες ώρες που περνά ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Αμφίβολης επινόησης άρθρο του CNN, που βλέπει – ή εύχεται - επανάληψη των γεγονότων της Αργεντινής του 2001 στην Αθήνα του 2011…
Το πρακτορείο Reuters αναφέρεται στις «μετρημένες ώρες του Γιώργου Παπανδρέου στην εξουσία», ακόμη και αν βγει αλώβητος από τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης τα ξημερώματα του Σαββάτου.
Το βρετανικό BBC έγραψε πως «ο Έλληνας Πρωθυπουργός καλείται για μία ακόμη φορά να παραιτηθεί, ενώ έκανε αναφορά στην έκκληση του Αντώνη Σαμαρά για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας στη χώρα.
Το γερμανικό Spiegel – από τα ελάχιστα ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης τα οποία είχαν εκφρασθεί θετικά για την πρωτοβουλία του Γ. Παπανδρέου για δημοψήφισμα – διερωτάτο αν αυτό που εξελίσσεται στην Ελλάδα είναι «μια ελληνική τραγωδία ή κωμωδία», ενώ σημειώνει δηκτικά πως «τουλάχιστον οι Έλληνες πολίτες έγιναν θεατές σε ένα μοναδικό πολιτικό θέαμα στην Αθήνα»(…).
Η λαϊκίστικη γερμανική Bild δεν… απώλεσε την ευκαιρία να «χαϊδέψει» για μία ακόμη φορά το γερμανικό σωβινισμό, αποκαλώντας την καγκελάριο Μέρκελ «Μερκ-ακλή», από τον Ηρακλή της ελληνικής μυθολογίας, χαρακτηρίζοντας ως «κατόρθωμα» της Μέρκελ την απόφαση απόσυρσης του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα. Με τίτλο «Η Ελλάδα το ελαφάκι Άγκελα Μερκακλής», η εφημερίδα τονίζει τη θετική έκβαση του εκβιασμού των Μέρκελ – Σαρκοζί στον Έλληνα Πρωθυπουργό.
Η γαλλική Liberation – «εμπνεύστρια» του ιστορικού πρωτοσέλιδου της Τετάρτης «ΧΑΟΣ» - μιλάει για τη δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει ο Γ. Παπανδρέου, ενώ αναφέρεται σε «μια μεταβατική κυβέρνηση εθνικής ενότητας που θα μπορούσε να προκύψει στην Αθήνα».
Η Le Monde κάνει λόγο για «απομάκρυνση της προοπτικής του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα», και για «ενδεχόμενη παραίτηση της κυβέρνησης Παπανδρέου».
Από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, οι Times της Νέας Υόρκης – εμμένοντας στην θετική τους γνώμη για το ελληνικό δημοψήφισμα - αναφέρουν ότι «η Ευρώπη θα πρέπει να λυπάται και όχι να θεωρεί ανακούφιση τη μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος», ενώ υπογραμμίζει το γεγονός πως είναι πιθανόν η ελληνική κοινή γνώμη να είναι στο εξής λιγότερο «θερμή» έναντι της Ευρώπης, μετά τον ανοιχτό «εκβιασμό» Μέρκελ–Σαρκοζί.
Η γνωστή και μη εξαιρετέα Wall Street Journal εκφράζει επίσης την επιφύλαξή της για τη ματαίωση του δημοψηφίσματος, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Ο Παπανδρέου, αβέβαιος για το μέλλον, σκοτώνει το δημοψήφισμα».
Ωστόσο, το πιο καυστικό σχόλιο ήρθε από την ηλεκτρονική σελίδα του αμερικανικού – συντηρητικού - CΝΝ, το οποίο κάνει ανοιχτά λόγο για ενδεχόμενο «μιας νέας Αργεντινής στην Ελλάδα», μετά την πολιτική αστάθεια που έχει προκύψει στο εσωτερικό της χώρας. «Η ελληνική τραγωδία φέρνει μνήμες Αργεντινής» γράφει, συμπληρώνοντας με… σαρκασμό ότι «ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να βεβαιωθεί πως θα υπάρχει ένα ελικόπτερο που θα τον περιμένει στην ταράτσα του Προεδρικού Μεγάρου για να διαφύγει από τους οργισμένους διαδηλωτές, όπως έκανε ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινή Φερνάντο ντε λα Ρούα».
Μάλλον οι καλοί Αμερικανοί «συνάδελφοι» του CNN θα ήταν καλό να «θυμίσουν» στους αναγνώστες τους πώς την ώρα που ο λαός της Αργεντινής αντιμετώπιζε το φάσμα του υποσιτισμού, μετά την κήρυξη χρεοκοπίας, τα απέραντα καλλιεργήσιμα εδάφη της χώρας συνέχιζαν να παράγουν χιλιάδες τόνους σόγιας, με αποκλειστικούς παραλήπτες τις – αμερικανικές - πολυεθνικές εταιρείες. Λεπτομέρειες, θα πείτε…
Ακόμη, αίσθηση προκάλεσε, το πρωί της Παρασκευής, η αναφορά του διεθνούς φήμης οικονομολόγου, Νουριέλ Ρουμπινί, στα εσωτερικά τεκταινόμενα στην Ελλάδα. Ο… πολύς κ. Ρουμπινί, σε άρθρο του, αποκάλεσε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας «αλεπού που βρώμισε το κοτέτσι, κατά τη διακυβέρνησή της, και τώρα κάνει την αθώα», ενώ αποκάλεσε τη ΝΔ «ένα απολύτως διεφθαρμένο κόμμα»(…).
Καλό είναι ο κ. Ρουμπινί να ασχολείται με τα της δικής του χώρας - αλήθεια, γνωρίζει κανείς ποια είναι; - και να κρατά τους χαρακτηρισμούς του για εκείνη. Όποια και να είναι η πολιτική τοποθέτηση του καθενός, είναι απολύτως απαράδεκτη μία τέτοιου ύφους και στυλ ανάμιξη στα εσωτερικά ενός ξένου κράτους – ακόμη και από τον…πολύ «κύριο» Ρουμπινί.
