Άμμος

Προβεβλημένοι σε μεγέθυνση πάνω από 250 φορές από το φυσικό τους μέγεθος, οι μικροσκοπικοί κόκκοι άμμου φαίνεται να είναι λεπτές, πολύχρωμες δομές τόσο μοναδικές όσο και οι νιφάδες του χιονιού. Όταν ειδωθούν πολύ πέρα από τα όρια της ανθρώπινης όρασης, τα μικροσκοπικά σωματίδια φαίνεται να είναι θραύσματα κρυστάλλων, σπειροειδή θραύσματα από όστρακα και θρίμματα από ηφαιστειακά πετρώματα.

Ο καθηγητής Gary Greenberg που έχει διδακτορικό στη βιοϊατρική έρευνα από το University College του Λονδίνου, δήλωσε: «Είναι απίστευτο να σκεφτεί κάποιος, όταν περπατάει στην παραλία, ότι στέκεται πάνω σε αυτούς τους μικροσκοπικούς θησαυρούς».

(click)

Οι «τοπικές κοινωνίες»

του Άγγελου Στάγκου, Καθημερινή, 28/3/2012

Οι τοπικές κοινωνίες είναι γενικά πιο συντηρητικές από τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι και έχουν απασχολήσει σε βάθος και διαχρονικά πολιτικούς επιστήμονες, αναλυτές, κοινωνιολόγους και ψυχολόγους. Στο χωριό του Αστερίξ όμως που διαφέρει από όλες τις κοινωνίες του δυτικού κόσμου -ενδεχομένως και της καθ’ ημάς Ανατολής- και ονομάζεται Ελλάδα, οι λεγόμενες τοπικές κοινωνίες αποτελούν ειδικό κεφάλαιο. 

Δεν είναι απλά συντηρητικές, αλλά θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κανείς βαθύτατα αντιδραστικές, καθώς πορεύονται στη σημερινή εποχή με ένα ξερό «όχι» απέναντι στα πάντα. Από τις προσπάθειες της πολιτείας που θεωρούν ότι δεν συμβαδίζουν με τα συμφέροντα και τον τρόπο ζωής τους, μέχρι τις αποφάσεις και τα έργα που ανοίγουν καλύτερες προοπτικές ή αίρουν αδιέξοδα είτε για τους ίδιους είτε για το γενικό σύνολο.

Την αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις την έδωσαν φυσικά οι πανταχόθεν τοπικές αντιδράσεις στη δημιουργία κέντρων «υποδοχής» λαθρομεταναστών, όταν είναι φανερό ότι οι συνέπειες από τα κύματα των λαθρομεταναστών απειλούν μεσοπρόθεσμα και αυτή την υπόσταση της χώρας. Αλλά αυτό είναι το τελευταίο παράδειγμα. Eχουν προηγηθεί κατά καιρούς αντιδράσεις στη δημιουργία κέντρων ΟΚΑΝΑ, ΧΥΤΑ, με αποκορύφωμα τον «πόλεμο» της Κερατέας όπου συνέπραξαν κάτοικοι, «μπαχαλάκηδες» και παπάδες, δρόμων (Πέταλο Μαλιακού) και άλλων έργων υποδομών, επιχειρήσεων (εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και το Κιλκίς). 

Από την άλλη πλευρά, για χάρη αυτών των τοπικών κοινωνιών δημιουργήθηκαν σε όλη την Ελλάδα δυσλειτουργικά, αχρείαστα και κοστοβόρα ΤΕΙ και πανεπιστημιακές σχολές, με την ίδια ακριβώς λογική που κάποτε γεμίσαμε τη χώρα με στρατόπεδα εκπαίδευσης...

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι κάποιες από αυτές τις αντιδράσεις είναι φυσιολογικές και αναμενόμενες, προκειμένου να διαφυλαχθούν συμφέροντα ή ένας τρόπος ζωής που διέπεται από κάποιους κανόνες παράδοσης και ηθικής. Ούτε όμως αυτό στέκει. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν συμβάλει με όλες τους τις δυνάμεις στην περιβαλλοντική υποβάθμιση των αστικών, ημιαστικών και αγροτικών ή εξοχικών περιοχών τους, ενώ διακρίνονται ιδιαίτερα και στην παρανομία. 

Σε τοπικές κοινωνίες παρουσιάζονται τα ομαδικά κρούσματα λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων μέσω αναπηρικών συντάξεων-μαϊμού, προνοιακών επιδομάτων που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή κατάχρησης συντάξεων πεθαμένων. Στις τοπικές κοινωνίες μετρούσαν τα βαμβάκια, τα δέντρα και τα κοπάδια επί Χ φορές για να παίρνουν τις κοινοτικές επιδοτήσεις. Και στις τοπικές κοινωνίες επικρατεί σήμερα η ασυδοσία, από την εκτεταμένη αποφυγή έκδοσης αποδείξεων, ώς την πλημμελή εφαρμογή του ΚΟΚ και του ΓΟΚ.

Με λίγα λόγια, οι τοπικές κοινωνίες δεν πιο αθώες από τις κοινωνίες των μεγάλων πόλεων. Είναι όμως πιο συμπαγείς και λειτουργούν κυριολεκτικά σαν συντεχνίες όταν λένε το «όχι» τους απέναντι στο κάθε τι, επειδή έτσι νομίζουν. «Oχι» απέναντι σε αποφάσεις για την εξυπηρέτηση του εκσυγχρονισμού και των αναγκών του συνόλου, αλλά και «όχι» απέναντι στους νόμους και τους κανονισμούς. Γι’ αυτό χαρακτηρίζονται ως αντιδραστικές.

Το «κούρεμα» έφτασε στα ΑΕΙ και ΤΕΙ

Άδεια ταμεία έχουν τα περισσότερα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ μετά το «κούρεμα», με αποτέλεσμα να συστήσουν ειδική επιτροπή νομικών για την άμεση αναζήτηση τυχόν αστικών και ποινικών ευθυνών για όσες οικονομικές ζημίες έχουν προκύψει από παρεμβάσεις τρίτων, ενώ θα ζητηθούν πίσω τα χρήματα. Οι πρυτάνεις κατά τη διάρκεια των εργασιών της Συνόδου δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο αναστολής της λειτουργίας των Ιδρυμάτων.

Υπενθυμίζεται ότι με την μετατροπή των αποθεματικών των πανεπιστημίων από την Τράπεζα της Ελλάδας σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και   το PSI,  χάθηκαν τα 120 εκατομμύρια ευρώ, που είχαν σε καταθέσεις για τις λειτουργικές τους ανάγκες 17 πανεπιστήμια της χώρας στην Τράπεζα της Ελλάδος.  Το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέθει τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ μετά το «κούρεμα» από την Τράπεζα της Ελλάδας αποτέλεσε το κύριο σημείο συζήτησης στην έκτακτη σύνοδο των πρυτάνεων, η απόφαση της οποίας έχει ως εξής: 

1. Την επιστροφή στους λογαριασμούς των Πανεπιστημίων που τηρούνται στην Τράπεζα της Ελλάδος των αφαιρεθέντων ποσών τα οποία καλύπτουν λειτουργικές δαπάνες, υποχρεώσεις και επισφάλειες των Ιδρυμάτων. 
2. Την απελευθέρωση από το Υπουργείο Παιδείας των προϋπολογισμών των Πανεπιστημίων για το 2012, όπως αυτοί έχουν εγκριθεί από τις Συγκλήτους των Ιδρυμάτων.
3. Την έκτακτη οικονομική ενίσχυση των Πανεπιστημίων ώστε αυτά να μπορέσουν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους.

Καθίσταται σαφές ότι τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ με τις σημερινές συνθήκες οδηγούνται στο αμέσως επόμενο διάστημα σε πλήρη αδυναμία λειτουργίας και διοίκησής τους. 

Τέλος, στο πλαίσιο της πλήρους αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων, η Σύνοδος των Πρυτάνεων συγκροτεί Επιτροπή Νομικών για τη διασφάλιση της περιουσίας των Ιδρυμάτων και την άμεση αναζήτηση τυχόν αστικών και ποινικών ευθυνών για όσες οικονομικές ζημίες έχουν προκύψει από παρεμβάσεις τρίτων

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Ημερήσια εκδρομή

της Ισμήνης

Ας ξεφύγουμε λιγάκι από την μιζέρια της Αθήνας. Μια ημερήσια εκδρομή είναι ότι πρέπει για να  ανασάνουμε καθαρό αέρα και να επισκεφθούμε μια πόλη που απλά  την προσπερνάμε, κατευθυνόμενοι  σε άλλους προορισμούς!

Νύμφες, μούσες, θεές, χθόνιες και υποχθόνιες θεότητες, γυναίκες που σημάδεψαν την μυθολογία και την ιστορία,   Παναγίες  και  απλές γυναίκες σαν εμάς. Η Ελλάδα  γεμάτη από μύθους, ιστορίες παλιές και νέες. Εκεί που τελειώνει το παραμύθι  αρχίζει η ιστορία, εκεί που τελειώνει το ψέμμα αρχίζει η αλήθεια. Όλη  η Ελλάδα σπαρμένη απο αρχαία που πάνω τους κτίσθηκε και εδραιώθηκε η νέα θρησκεία. 

Διασχίζουμε τον κάμπο της Κωπαϊδας, την αποξηραμένη λίμνη με τις τεράστιες καταβόθρες  στη δεξιά πλευρά του δρόμου  που  χρησίμευαν σαν αντιπλημυρικά έργα σε περίπτωση που η στάθμη της λίμνης   ανέβαινε.

Αριστερά μας η Θήβα, παρηκμασμένη πλέον,  δεν θυμίζει τίποτα από την κραταιά πόλη  του μυθικού Κάδμου, του Επαμεινώνδα, τους Λαβδακίδες , τον Οιδίποδα και τη Σφίγγα που η τραγική μοίρα της οικογένειας ενέπνευσε τους τραγικούς ποιητές  της αρχαιότητας.

Φθάνουμε στον Ορχομενό, που η ιδρυσή του  μας πάει στο 6.000 π.X. και  αργότερα στους Μινύες τους πρώτους κατοίκους, με τους οποίους γνώρισε μεγάλη ακμή. Και σε αυτή την πόλη παρούσες οι μυθικές αναφορές με τον  βασιλιά Αθάμα, τον Φρίξο και την Έλλη  και φυσικά την Αργοναυτική εκστρατεία. Ακμή και παρακμή, όπως σε όλες τις πόλεις του Ελλαδικού χώρου, σηματοδοτούν και τον Ορχομενό με μάχες μεταξύ των Ελλήνων και των πόλεων κρατών. Ο Κορινθιακός πόλεμος, ο Τρίτος ιερός πόλεμος, οι Μακεδόνες με την μάχη της Χαιρώνειας  και τέλος οι Ρωμαίοι.

Ο Ορχομενός διαθέτει αρκετά αξιοθέατα που σχετίζονται με τη μεγάλη του Ιστορία. Τα σημαντικότερα είναι ο αρχαιολογικός του χώρος με το θυσαυρό του Μινύα και το αρχαίο θέατρο, ο βυζαντινός ναός της Παναγίας της Σκριπούς, το κάστρο του και οι πηγές των Χαρίτων.

Ο θολωτός τάφος του Ορχομενού είναι ένας από τους σημαντικότερους θολωτούς τάφους της Μυκηναϊκής περιόδου. Κατασκευάστηκε το 1250 π.Χ. για να ταφεί η βασιλική οικογένεια της πόλης. Ανασκάφηκε για πρώτη φορά το 1880 από τον Ερρίκο Σλήμαν.

Ο σημερινός Ορχομενός είναι συνέννωση 2  μικροτέρων χωριών της Πετρομαγούλας και της Σκριπούς. 

Ο ναός της Παναγίας της Σκριπούς ήταν αυτός που έδωσε και το όνομα του στο ένα από τα δύο χωριά που αποτέλεσαν τον σύγχρονο Ορχομενό.

Ο ναός της Παναγίας της Σκριπούς  κτίστηκε το έτος 874, είναι το αρχαιότερο Βυζαντινό  μνημείο  της Βοιωτίας και  οφείλει την ονομασία της στις πολυάριθμες επιγραφές που υπάρχουν πάνω στις πέτρες που έχουν χρησιμοποιηθεί για την οικοδόμηση του. Καθόλου παράξενο βέβαια, αφού οι πέτρες έφεραν αρχαιοελληνικές επιγραφές, γιατί προέρχονταν από τα ερείπια της αρχαίας πόλης του Ορχομενού. 

Η αρχική ονομασία του λοιπόν πρέπει να σχετιζόταν με το λατινικό scriptus που σημαίνει επιγραφή και με παραφθορά να εξελίχθηκε σε Σκριπού. Διασώζονται θαυμάσια παλαιοχριστιανικά γλυπτά, σπάνιες επιγραφές της χριστιανικής αλλά και της παλαιοχριστιανικής περιόδου. 

Ένα κατακόρυφο ηλιακό ρολόι, ίσως το ωραιότερο από όλα τα Βυζαντινά ηλιακά ρολόγια της Ελλάδας, κοσμεί τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μονή της Παναγίας Σκριπούς. Φαίνεται ότι ηλιακό ρολόι τοποθετήθηκε στο ναό τη χρονολογία κατασκευής του καθολικού, το έτος 874, και έτσι είναι το αρχαιότερο από όλα τα μεσαιωνικά-βυζαντινά κατακόρυφα ηλιακά ρολόγια της Ελλάδας. 

Οι ντόπιοι  μιλάνε  για ένα θαύμα της Παναγίας, το οποίο φέρνει και επισκέπτες με χρήμα!

Τη νύχτα της 9ης  προς τη 10η  Σεπτεμβρίου 1943 λίγα μέτρα πιο κάτω από την εκκλησία της Παναγίας, τα γερμανικά τανκς ακινητοποιήθηκαν χωρίς να υπάρχει φανερός λόγος. Όπως εξιστόρησε ο επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος Χόφμαν, η μορφή της Παναγίας φανερώθηκε στο νυχτερινό ουρανό. 

Ο Ορχομενός και οι κάτοικοί του σώθηκαν έτσι με την εμφάνιση της Παναγίας από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής που ήθελαν να κάψουν την πόλη και να σκοτώσουν τους κατοίκους της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Παναγία υποστήριζε (καλούς) χριστιανούς εναντίον (κακών) χριστιανών... Θα μπορούσε, βέβαια, να έχει επέμβει προλύ πριν, από τότε που ξεκίνησαν οι Γερμανοί τον κατακτητικό πόλεμο, αλλά τότε δεν θα υπήρχε λόγος να επισκέπτονται οι πιστοί τον Ορχομενό... 

Μετά το τέλος του πολέμου ο επικεφαλής των γερμανικών στρατευμάτων Χόφμαν επέστρεψε προσκυνητής στην Παναγία της Σκριπούς, χαρίζοντας στο ναό μια εικόνα με την αναπαράσταση του οράματός του! Τώρα όμως έγινε νέο θαύμα: η Παναγίτσα γλίτωσε τον Γερμανό, αλλιώς θα τον είχαν λιντσάρει οι Έλληνες για τις δραστηριότητές του στην κατοχή!

Ατελείωτοι μύθοι!

Επιτομή της Επικούρειας Φιλοσοφίας

Ο "Κήπος Αθηνών" θα πραγματοποιήσει την επόμενη συνάντησή του στη Νέα Ιωνία Αττικής στα πλαίσια της διοργάνωσης φιλοσοφικής εσπερίδας για τον Επίκουρο, με θέμα:

«Επιτομή της Επικούρειας Φιλοσοφίας και οι Επικούρειοι Διανοητές της Μικράς Ασίας»

που θα διεξαχθεί την Πέμπτη 29 Μαρτίου και ώρα 19:00 στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας, Πατριάρχου Ιωακείμ 4, πλησίον (λίγα μέτρα) του σταθμού Νέα Ιωνία των ΗΣΑΠ. Είσοδος ελεύθερη. 

Τελικά ο Μητσοτάκης είχε δίκιο...

και μαζί του πολλοί άλλοι!

του Θ. Κοπανά, Statesmen, 20/3/2012

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το έλεγε με συμπάθεια, περίπου με στοργή, σα να ήθελε και να τον προστατέψει: «Eίναι καλό παιδί ο Γιώργος αλλά δεν κάνει γι’ αυτή τη δουλειά». Πολλοί πίστευαν τότε πως ο Ψηλός παρίστανε τον προφήτη, πως υποτιμούσε το γιο του αιώνιου αντιπάλου του Ανδρέα, πως ο ίδιος δεν ήθελε να τον δει πρωθυπουργό.

Τίποτα από όλα αυτά.  Ο πολύπειρος πολιτικός, που πέρασε δια πυρός και σιδήρου για να φτάσει σε μια σύντομη πρωθυπουργία, δεν προφήτευε. Προειδοποιούσε! «Το παιδί δεν κάνει για πρωθυπουργός!»

Αλλά  η προειδοποίηση έπεσε στο κενό. Ακόμη και  το ίδιο το παιδί δεν έπιασε το υπονοούμενο. Έτσι ο κόσμος το ψήφισε και ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός!

Επειδή όμως δεν έκανε, πράγματι, «γι’ αυτή τη δουλειά» πολύ γρήγορα οδήγησε την Ελλάδα και τους Έλληνες  στην τραγωδία που ζούμε τώρα όλοι. Και την ακόμη μεγαλύτερη που θα ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας.

Σε δυο μόλις  χρόνια  τον απέλυσαν (όλοι ξέρουμε ποιοί) και τον περιφρόνησαν και τον πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων της Ιστορίας και δεν ρώτησαν καν πως τα πάει με την υγεία του, πως τα βολεύει με το ποδήλατο, με το κανό του. Τίποτα! Αυτό όμως, φυσικά, ελάχιστα ενδιαφέρει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι στο πέρασμά του έσπειρε την καταστροφή!

Βέβαια το σύντομο τέλος της πρωθυπουργίας του και άλλοι το είχαν προβλέψει, αλλά κατόπιν εορτής.

Όταν π.χ. μέσα στη λαίλαπα και την καταιγίδα όρισε ως καπετάνιο του «σκάφους» (που ο ίδιος αργότερα αποκάλεσε Τιτανικό), τον  κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος σημειωτέον δεν είχε διατελέσει ούτε μούτσος σε μαούνα, αλλά και  μερικούς άλλους απίθανους «κηπουρούς» με σακίδια στον ώμο, ως σοσιαλιστικά Τοτέμ στα eurogroup, με ελβιέλες παπουτσάκια στο προεδρικό, κάτι κολλητούς των κολλητών των Εμίριδων,  συνοδευόμενους στην αναζήτηση επενδύσεων και από το «βάρος» του ονόματος Παπανδρέου κτλ. κτλ., το παιδί, ως πρωθυπουργός, είχε ήδη τελειώσει. Αλλά είχε «τελειώσει» και τους Έλληνες και την Ελλάδα.

Εάν είδατε χθες στην τηλεόραση, τη θλιβερή τελετή της παραδόσεως της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου στον νεοεκλεγέντα διάδοχό του, έχετε παρακολουθήσει σε απ’ ευθείας μετάδοση, την πραγμάτωση της προφητείας (προειδοποίησης) του Μητσοτάκη! Ζωντανά!

Όντως «το παιδί, δεν έκανε γι’ αυτή τη δουλειά»!

Λαθροχειρίες με τα κουρεμένα ομόλογα

του Αλέξανδρου Μερκούριου, το ΠΟΝΤΙΚΙ, 19/3/2012

Λίγο πριν αφήσει το πόστο της πλατείας Συντάγματος για την Ιπποκράτους, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έλυσε και το πρόβλημα των …τζογαδόρων συμπατριωτών του που είχαν επιλέξει να στηρίζουν Ελλάδα, αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα. Γνωστό εδώ και μερικές εβδομάδες το πρόβλημα με τους 10.000 μικροεπενδυτές, που αφού τους έλεγαν να αγοράσουν ομόλογα μετά τους χαρακτήρισαν καιροσκόπους και κερδοσκόπους. Έτσι, αφού τους έβαλαν και τις σχετικές «ταμπέλες», έφτιαξαν μια ομάδα ειδικών χαρακτηριστικών και έδωσαν και τη λύση, ώστε ο υπουργός να μπορεί να φύγει και να πάει ήσυχος να κερδίσει τις εκλογές χωρίς αντίπαλο.

Είπαν λοιπόν όσοι έχουν ομόλογα αξίας έως 100.000 ευρώ, θα έχουν δυνατότητα συμψηφισμού της ζημίας από το PSI με το φόρο εισοδήματος, μέχρι και δέκα χρόνια. Στη μεγαλειώδη αυτή λύση, υπολογίζουν στην πλατεία Συντάγματος, ότι θα υπαχθούν οι 9.500 από τους 10.000 αποταμιευτές. Οπότε με τους 500 άλλους, δεν θα έχουμε και κανένα σοβαρό πρόβλημα. Σκέφτηκαν άλλωστε πως μόνο 500 είναι, τι θα πουν. Εμείς θα πούμε ότι ήταν κερδοσκόποι, και εκείνοι θα σωπάσουν. Έτσι και ησύχασαν, οι άνθρωποι.

Το κακό με τους Έλληνες είναι ότι πολύ συχνά σκέπτονται μόνο εντός συνόρων. Και κρίνουν με γνώμονα τα… γνωστά. Το πολιτικό κόστος, τη γκρίνια, τους συσχετισμούς, τις ισορροπίες.

Έτσι, χθες το μεσημέρι, όταν άρχισαν να χτυπούν τα τηλέφωνα των επιτελών του Ευάγγελου, οι συνεργάτες νόμιζαν ότι ήταν κάποιο θέμα με τις εκλογές του ΠΑΣΟΚ.

Έλα όμως που δεν ήταν. Ήταν η υπηρεσία Τύπου που μόλις είχε μεταφράσει το ρεπορτάζ της κυριακάτικηςFrankfurter Allgemeine, με τίτλο «Θα τα πούμε στο Δικαστήριο, κύριε Παπαδήμο».

Τι λέει το δημοσίευμα;

Ότι κάπου 20.000 Γερμανοί ιδιώτες επενδυτές, θίγονται από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, και πολλοί απ αυτούς σκοπεύουν να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη διεκδικώντας πλήρη αποζημίωση για τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους. Το ρεπορτάζ φιλοξενεί και δήλωση του Προέδρου της Ένωσης Προστασίας Επενδυτών Κεφαλαίου Ντάνιελ Μπάουερ ότι δεν προτίθεται να δεχθεί τις απώλειες αμαχητί.

Οι Γερμανοί, λοιπόν, επενδυτές (αν μπορείς, τώρα πες τους εσύ κερδοσκόπους…), απαιτούν να εξυπηρετηθεί πλήρως η αρχική αξία των ομολόγων τους, ενώ σκοπεύουν να στραφούν και εναντίον των γερμανικών αρχών, επειδή μέλη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης επί μακρόν καθησύχαζαν τους επενδυτές ότι δεν θα υπάρξει haircut, αλλά και εναντίον κεντρικών τραπεζών, επειδή με την απόφασή τους να μην συμμετέχουν στο PSI, οδήγησαν στα ύψη το τίμημα για τους άλλους επενδυτές!

Όπως αναφέρει ο Μπάουερ, «οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται σε ηλικία συνταξιοδότησης (κάτι που τους καθιστά συνομηλίκους του χερ Χορστ Ράιχνεμπαχ, άρα χοντραίνει περισσότερο το πράγμα) και οι διεκδικήσεις τους κυμαίνονται μεταξύ 30.000 και 70.000 ευρώ».

Κρίσιμο σημείο για την προσφυγή, θεωρείται το ζήτημα του Δικαίου στο οποίο εμπίπτουν τα ομόλογα, αλλά όπως επισημαίνεται, «σε κάθε περίπτωση όποιος αποτυγχάνει ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου μπορεί να απευθυνθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας».

Οπότε αναμένεται μεγάλο πάρτι, με τους γερμανούς συνταξιούχους, που θα θυμηθούν και τα παλιά…

Αντιλαμβάνεστε βέβαια ότι στους Γερμανούς θα είναι πολύ αστείο να αντιτείνουν να συμψηφίσουν τις διαφορές τους με την ελληνική εφορία. Οπότε θα πρέπει να βρουν κάτι άλλο. Και τι κακό είναι ότι ο Ευάγγελος έχει ήδη αναχωρήσει για την Ιπποκράτους.

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Η Φτερού

της Ισμήνης

Τη θυμόσαστε τη ΦΤΕΡΟΥ; Ο γραφικός τύπος της Αθήνας που γύρναγε όλες τις γειτονιές  κρατώντας στα χέρια του  χρωματιστά φτερά  ξεσκονίσματος! Διαλαλούσε την πραμάτεια του με μια ψιλή φωνή ακιζόμενος, πετώντας ένα σωρό υπονοούμενα, καλυμένα προστυχόλογα. Ψηλός, λεπτός, με τζιν παντελόνι, ποτέ δεν φορούσε παλτό  και ας έκανε ψωφόκρυο  μόνο σακάκι ή ζακέτα, καστανά μαλλιά, με αστραφτερό βλέμμα και γλώσσα ροδάνι. 

Μόλις ακούγανε όλοι  την  φωνή του  να φωνάζει:  

-Φτεράαααααααα, εδω τα καλά φτεράααααααααααααα, καλέ!

Το τι γινότανε ήτανε άλλο πράγμα. Βγαίνανε οι μαγαζάτορες στις πόρτες, οι υπάλληλοι στα παράθυρα των γραφείων, μόνο και μόνο να δούνε την φτερού, να την πειράξουν, να ακούσουν τις εύστοχες απαντήσεις και να διασκεδάσουν εκατέρωθεν.

Η ΦΤΕΡΟΥ ήταν άντρας του τρίτου φύλλου, που δεν το έκρυβε καθόλου και μπορώ να πω ότι το απολάμβανε κιόλας. Άλλοι πάλι λέγανε ότι το έκανε επίτηδες για να τραβήξει την προσοχή και να έχει το «ελεύθερο» να κάνει σόκιν σχόλια... Την εποχή που κυκλοφορούσε  η ΦΤΕΡΟΥ  το να είσαι «ντιγκιντάνγκας» ήτανε το τρομερό και το φοβερό, μη κοιτάτε που σήμερα το διαλαλούν με υπερηφάνια και οι περισσότεροι, συγνώμη οι περισσότερες, έχουν γίνει τηλεπερσόνες και πολιτικά πρόσωπα  αμφιβόλου  ποιότητος, αλλά  αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Σημεία των καιρών!

Η ΦΤΕΡΟΥ μας λοιπόν   με τα πολύχρωμα φτερά της στα χέρια και  στον ώμο  διέσχιζε οριζοντίως και καθέτως όλη σχεδόν την Αθήνα.

-Φτεράαααααααααααααα, εδω τα καλά φτεράαααααααααα!!!!! 

Όσοι αγοράζανε κανένα φτερό, το παίρνανε περισσότερο  για να μιλήσουν μαζί του και να κάνουνε την πλάκα τους,  είπαμε ότι το  απολαμβάνανε και οι 2 πλευρές. 

Όλοι τον/την ξέρανε  και μάλιστα είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι ήτανε πράκτορας της αστυνομίας, το κρυφό μάτι της, έβλεπε,  κατέγραφε και μετά κάρφωνε. Αντε να βρεις πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα.

Πέρασαν τα χρόνια  και η φήμη της φτερούς  ξεθώριασε και ξεχάστηκε. Ποιός  μπορεί πια να θυμάται από τους πιο παλιούς  την φτερού; Όσο για  τους νεώτερους αν τους ρωτήσεις θα σου απαντήσουν: ποιά είναι αυτή; 

Κι όμως η ΦΤΕΡΟΥ ζει. Τον συνάντησα  πριν λιγες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας. Η ίδια φιγούρα, λεπτός, με τζιν παντελόνι, χωρίς παλτό αν και έκανε κρύο,   βαμμένα κόκκινα μαλλιά,  ρυτίδες στο πρόσωπο, κουρασμένο βλέμμα, με πολύχρωμα φτερά στα χέρια και στον ώμο να φωνάζει  με τσιριχτή, βραχνή φωνή. 

- Φτερά, εδώ τα καλά φτερά, αλλά χωρίς πολλά αααααααα πλέον! 

Το παραμύθι σύνδεσης της διαφθοράς με την κρίση

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης, 16/3/2012

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αμφισβητήσει, δίχως να γελοιοποιηθεί, πως δεν υπάρχει διαφθορά στη χώρα μας.

Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί ότι κάποιοι λαοί είναι αδιάφθοροι, αφού όπως είχε γράψει και ο Πλάτων «η αυστηρότητα των νόμων επιβάλλεται λόγω της ατέλειας της ανθρώπινης φύσης» και οι νόμοι κατά της διαφθοράς είναι δρακόντιοι στις λεγόμενες «λιγότερο διεφθαρμένες χώρες».

Ούτε όμως ένας λογικός άνθρωπος μπορεί να δεχτεί πως η διαφθορά είναι η μοναδική, ή ακόμη και η κύρια αιτία της κρίσης. Μόλις χθες δημοσιεύθηκε το αποτέλεσμα μιας έγκυρης έρευνας για τη διαφθορά στη Γερμανία, το κόστος της οποίας ξεπερνά τα 250 δις το χρόνο!!! (βλέπε Welt-online)

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή που πραγματοποίησε το Johannes-Kepler-Universität της Αυστρίας, «παρά την ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας, η ζημιά από την διαφθορά, από 220 δις το χρόνο πριν επτά χρόνια, πέρυσι ανήλθε στο ποσό των 250 δις». Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα πως «μόνο δύο τρόποι υπάρχουν για την καταπολέμηση του φαινομένου. Πρώτον, οι αυστηρές τιμωρίες των ενόχων και Δεύτερον, οι καλύτερες αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων... Εφόσον επιβληθούν αυτά τα μέτρα, υπολογίζεται πως η ζημιά απ’ τη διαφθορά θα περιοριστεί στα 30 δις ευρώ».

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα «η διαφθορά στη Μεγάλη Βρετανία, στις ΗΠΑ και στην Γαλλία είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της Γερμανίας»!!!

Χαρακτηριστικό της διαφθοράς στη Γερμανία, είναι το γεγονός, πως ο τότε Καγκελάριος Κολ είχε κατηγορηθεί δημοσίως πως είχε δεχτεί χρήματα από τον μεγαλοεπιχειρηματία Φλικ (κάτι που ανάγκασε τον Φλικ να πουλήσει όλη την περιουσία του και να μεταναστεύσει στην Ελβετία) και ο σημερινός υπουργός οικονομικών Σόϊμπλε κατηγορήθηκε μέσα στο γερμανικό κοινοβούλιο ότι δέχθηκε 100 χιλιάδες γερμανικά μάρκα από τον έμπορο όπλων Σράϊμπερ.

Καμιά μα καμιά κοινωνία στον κόσμο δεν μπορεί να καταπολεμήσει εντελώς τη διαφθορά. Στις ανθρώπινες κοινωνίες, πάντοτε θα βρίσκουν τρόπο οι άνθρωποι να παρακάμπτουν ανθρώπινους νόμους. Εάν υπάρχει μια διαφορά στη διαφθορά ανάμεσα στην Ελληνική και στη Γερμανική κοινωνία, αυτή έγκειται στο γεγονός ότι η διαφθορά στη Γερμανία συναντάται κυρίως σε υψηλά κλιμάκια της οικονομικής και πολιτικής ζωής, ενώ στην Ελλάδα η διαφθορά είναι πιο «δημοκρατική». Την συναντάς παντού. Τα υπόλοιπα, η σύνδεση της διαφθοράς με την ελληνική κρίση είναι μόνο για ηλίθιους και για να δικαιολογηθούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, που δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα. Οσο η δικαιοσύνη και η αστυνομία δεν θα κάνουν τη δουλειά τους το φαινόμενο θα συνεχίζει να υπάρχει και να διογκώνεται.

Το ότι όλα αυτά έχουν σχέση με την παιδεία είναι σίγουρο. Παιδεία όμως δεν σημαίνει μόνο σχολείο, αφού είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με θέματα παιδείας, ότι η παιδεία διαμορφώνεται μόνο στο σχολείο αλλά και στην οικογένεια, τη γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον(κοινωνία με τις κυρίαρχες αξίες και τα πρότυπά της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι, κ.λ.π.) και το σπουδαιότερο: Τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν.

Ελειψε όμως ο Παλαμάς...

Του Παντελή Μπουκάλα, Καθημερινή, 13/3/2012

O απερχόμενος, ο κ. Παπανδρέου, σε μια απολογία με όλα τα γνωρίσματα του αυτοεγκωμίου, θυμήθηκε τον Ρίτσο: «Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε απ’ τον κόσμο...». Ο επερχόμενος, ο κ. Βενιζέλος, σε μια «πλατφόρμα» που μετά βίας χώρεσε πάνω της όλο το δικό του αυτοεγκώμιο, διπλασίασε, χωρίς πάντως να εντυπωσιάσει, αφού άντλησε από τα ευρείας χρήσεως, τόσο ευρείας που να απειλούνται με απώλεια του νοήματός τους: Και Σολωμό, το εθνικό που είναι το αληθές, και Σεφέρη, για την Ελένη και το αδειανό πουκάμισο. Ο μέχρις εκείνη τη στιγμή δεύτερος υποψήφιος, ο κ. Παπουτσής, σκέφτηκε να αντεπιτεθεί με στίχους του «ποιητή του Αιγαίου», όπως συνήθως αποκαλείται ο Ελύτης, αλλά τον απέτρεψαν φρονιμότερες σκέψεις, ιδίως δε η μνήμη του «Σαμίνα», που δεν μπορεί, πικρή θα ’ναι και γι’ αυτόν, τον «άνευ ευθύνης». Δεν σημαίνουν όλα τούτα ότι επρόκειτο για σύναξη ποιητικών φασμάτων. Ελειπε άλλωστε ο σατιριστής Παλαμάς, για να τρυπήσει με τους οξείς στίχους του το μπαλόνι της φιλολογίζουσας ατμόσφαιρας: «Ο κόλακας κι ο ψεύτης χαλασμοί σου, / της αμαρτίας πατρίδα, άμυαλη Μάνα, / του κόσμου είσαι το σκύβαλο· απελπίσου! // Σε λιώσανε τα χάιδια τα λαοπλάνα / στου κόλακα τα χέρια και στου ψεύτη». Ψέματα έλεγε; Ψέματα λέει; Και ενώ οι αρχηγοί τύλιγαν το ξιφίδιο της φιλοδοξίας τους με ποιητικές δάφνες, οι οπαδοί, όσοι δεν δυσφορούσαν οφθαλμοφανώς, κατασκεύαζαν τα δικά τους στιχάκια, ή μάλλον ανέσυραν ό,τι πρόχειρο από την κομματική αποθήκη: «Βαγγέλη, μαζί, στη νέα εποχή» οι βενιζελικοί. «Οι νέοι μαζί με Χρήστο Παπουτσή», οι του τέως υπουργού «Προστασίας του Πολίτη διά του προληπτικού χημικού βομβαρδισμού του». Αν λοιπόν οι νέοι του ΠΑΣΟΚ είναι τόσο γερασμένοι (ή τόσο απελπισμένοι) ώστε να μη βρίσκουν άλλο λάβαρο για να στρατευτούν πλην του κ. Παπουτσή, τότε ποια πιθανότητα ευόδωσης μπορεί να υπάρξει για τις αναζωογονήσεις, επανεκκινήσεις κτλ. που εξαγγέλλει ο άνευ αγώνος εντέλει νικητής κ. Βενιζέλος; Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κατάφερε να επικρατήσει στο κόμμα του με οκταετή καθυστέρηση, στη διάρκεια της οποίας από τη φιλοδοξία μετακινήθηκε στη λιμοδοξία. Ο ίδιος (και όσοι έσπευσαν να ενταχθούν στη χορεία των κολάκων του, χαμαιλεοντικά προσαρμοζόμενοι σε κάθε νέα εξουσία) αυτοπαρουσιάζεται ως ο πολιτικός που σήκωσε ένα σταυρό μαρτυρίου που δεν ήταν δικός του. Μόνο που η σπουδή του να μεταφράσει σε σκληρό προσωπικό κεφάλαιο αυτό τον «σταυρό της αυτοθυσίας», αποκαλύπτει με πόση πίστη εφαρμόζει τη σολωμική ρήση που μνημόνευσε. Οσο για τη «νέα εποχή» που ευαγγελίζονται οι οπαδοί του, ποια νέα εποχή να υπάρξει, όταν η οικονομική πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια είναι ασφυκτικά προδιαγεγραμμένη και έξωθεν επιβαλλόμενη χάρη και στη δράση του κ. Βενιζέλου, ο οποίος πρώτος αποδέχτηκε, μάλλον ασυγκίνητος, ότι χάσαμε ένα τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας;

Το «κούρεμα» κάθε ελπίδας

του Γιώργου Δελαστίκ, ΕΘΝΟΣ, 10/3/2012

Ολοκληρώθηκε, σύμφωνα με τις επιθυμίες της κυβέρνησης, το «κούρεμα» ελληνικών κρατικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών. Το 85% των κατόχων τέτοιων ομολόγων που υπάγονται στο ελληνικό δίκαιο -δηλαδή όσοι κατείχαν συνολικά ομόλογα αξίας 152 δισεκατομμυρίων ευρώ από το σύνολο των 177 δισεκατομμυρίων- υποχρεώθηκαν να συναινέσουν «εθελοντικά» να χάσουν το 53,5% της αξίας τους. Τα παλιά ομόλογα θα αντικατασταθούν με νέα μέχρι και αύριο. 

Η ελληνική κυβέρνηση ενεργοποίησε επίσης τις ρήτρες συλλογικής δράσης (CACs) - δηλαδή έκανε υποχρεωτικό το «κούρεμα» και για τους κατόχους ομολόγων αξίας 25 δισεκατομμυρίων ευρώ, που είχαν αρνηθεί να χάσουν οικειοθελώς τα μισά και πλέον από τα χρήματα που δικαιούνται. Αυτοί... «κουρεύτηκαν» με το ζόρι και μάλιστα με την ψιλή... 

Η μείωση των συντάξεων -και αναφερόμαστε στις κύριες συντάξεις- καθίσταται αναπότρεπτη μετά την απώλεια τουλάχιστον 12 έως 15 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία λόγω αυτού του «κουρέματος». Βρίσκονταν που βρίσκονταν σε μαύρα χάλια τα περισσότερα ταμεία, ήρθε τώρα και η λεηλασία των αποθεματικών τους και τα αποτελείωσε. Τα ρήμαξαν. 

Υπάρχει ένα μυστήριο με το δημόσιο χρέος της χώρας μας. Στις αρχές Οκτωβρίου του 2009, όταν ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου, ανερχόταν στο 115% του ΑΕΠ. Μας είπαν ότι είναι πολύ υψηλό και μας οδηγεί σε άμεση χρεοκοπία. Για να μας «σώσουν» μας έβαλαν σε καθεστώς Μνημονίου, με αποτέλεσμα λόγω της θεραπείας να φτάσει το χρέος στο τέλος του 2011 στο... 162% του ΑΕΠ!!! Μετά το ιστορικό «κούρεμα», αν εκπληρωθούν οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις, στο τέλος του 2012 θα ανέρχεται στο... 145% του ΑΕΠ. Τελικά, στο τέλος του 2020, μετά από 12 χρόνια μαρτυρίων και δεινών, στην καλύτερη περίπτωση το ελληνικό δημόσιο χρέος θα πέσει στο 120,5%. Θα είμαστε δηλαδή χειρότερα από τότε που μας είπαν ότι χρεοκοπούμε! Τι τρέχει; 

Θα πέσει χρήμα στην ελληνική οικονομία μετά τη «σωτηρία» της χώρας; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί τον κόσμο. Θα διοχετευθεί κάποιο τμήμα του νέου δανείου των 130 δισεκατομμυρίων σε επιχειρήσεις και ιδιώτες ή θα πάνε όλα τα λεφτά σε τοκοχρεολύσια και στην κεφαλαιακή αναπλήρωση των τραπεζών; Η απάντηση είναι απογοητευτική. Πιθανότατα ούτε ένα ευρώ δεν θα κατευθυνθεί προς την πραγματική οικονομία, δυστυχώς. 

Η άθλια κατάσταση του τραπεζικού συστήματος τόσο του ελληνικού όσο και του ευρωπαϊκού, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Πνίγει στη ρευστότητα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες. Οσα λεφτά όμως και αν τους δίνει, αυτές τα... «θηκιάζουν» στα θησαυροφυλάκιά τους. Οχι μόνο δεν τα ρίχνουν στην αγορά, αλλά ούτε καν δανείζει η μία μεγάλη ευρωπαϊκή την άλλη έστω και για μία ημέρα! Κάθε βράδυ καταθέτουν τα λεφτά τους στην... ΕΚΤ που τους τα έδωσε!!! Προ τετραημέρου οι καταθέσεις μιας μέρας στην ΕΚΤ έφτασαν στο ασύλληπτο ύψος των 828 δισεκατομμυρίων ευρώ! Ενα τρισεκατομμύριο πήραν τον Δεκέμβριο και αρχές Μαρτίου, τα 828 δισ. τα είχαν ξανακαταθέσει στην ΕΚΤ! Ποια ρευστότητα; Τίποτα δεν έδωσαν στις επιχειρήσεις. Και να σκεφθεί κανείς ότι μέχρι το φθινόπωρο του 2008 που ξέσπασε η κρίση, οι καταθέσεις στην ΕΚΤ ήταν μηδενικές! Καταθλιπτικό το κλίμα. 

Αυτό όμως καθόλου δεν απέτρεψε τα κόμματα της συγκυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, να αποπειραθούν μια πράξη πολιτικής αγυρτίας: την Πέμπτη επιχείρησαν να... διαγράψουν τους ανεξόφλητους τόκους των κομματικών δανείων από τις τράπεζες και να μειώσουν το επιτόκιό τους από το 8% που ισχύει στο 4%! Και αυτό παρά το γεγονός ότι το 2011 αύξησαν κατά 10% και πλέον τη χρηματοδότηση στα κόμματα (από 48,8 εκατομμύρια σε 54), την ίδια ώρα που μειώνουν δραματικά τους μισθούς και τις συντάξεις εκατομμυρίων Ελλήνων! 

Απορούν οι πολιτικοί έπειτα γιατί ο κόσμος πνέει μένεα εναντίον τους και ορμάει να τους δείρει, όπως έγινε στη Ρόδο και όπως πιθανότατα θα γίνεται όλο και πιο συχνά όσο περνάει ο καιρός και αποσυντίθεται ο κοινωνικός ιστός, καθώς η χώρα βουλιάζει όλο και πιο πολύ στην άβυσσο... 

Ασχετο αλλά ενδεικτικό της Ελλάδας που «πωλείται». Ο εγγονός του Σπύρου Λούη πουλάει τον άλλο μήνα το κύπελλο του θρυλικού παππού του. Παρά τις επανειλημμένες κρούσεις του, το ελληνικό κράτος αρνήθηκε να δώσει 100-150 χιλιάδες για να μείνει το κύπελλο στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας». Αυλαία.

Επικούρεια Φιλοσοφία, 29/3/

Μουσικός Διαγωνισμός, 2-7/4/

·        4os ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ

ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΙΡΟΓΙΩΡΓΟΥ-ΣΙΓΑΡΑ

·        1os ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΙΑΝΟΥ

C.V. ALKAN-P.J.G. ZIMMERMAN

1^ST C.V. ALKAN-P.J.G. ZIMMERMAN INTERNATIONAL PIANO COMPETITION

Ιδρυτής-Καλλιτεχνικός Διευθυντής   | Κωνσταντίνος Π. Καράμπελας-Σγούρδας

ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ, 2-7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

ΤΕΛΙΚΟI ΚΥΚΛΟI, 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ώρα 11.00 και 19.00, ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ (ΑΙΘΟΥΣΑ Δ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ)

              Υπό την Αιγίδα του Διεθνούς Μουσικού Σωματείου Gina Bachauer                                                                                         

Διοργάνωση | Σωματείο Ελλήνων Φίλων Ιδρύματος J. Carreras Κατά της Λευχαιμίας

Συνδιοργάνωση | Δήμος Καλλιθέας |Δημοτικό Ωδείο Καλλιθέας

Υποστηρικτής | Σύνδεσμος Γυναικών Θεσσαλονίκης Μακεδονίας εν Αθήναις

Τα έσοδα από την συναυλία των τελικών κύκλων που θα πραγματοποιηθούν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Δ. Μητρόπουλος) θα διατεθούν υπέρ των σκοπών της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας

Μέγας Χορηγός | GENESIS PHARMA

Χορηγοί

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΣ ΝΑΚΑΣ

STEINWAY & SONS

Εισιτήρια για τους τελικούς κύκλους προπωλούνται στα ταμεία του

Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

www.cherogiorgou-competition.gr

www.alkan-zimmerman.com

www.bachauer.org

Ο Κήπος του Επίκουρου, τεύχος ΙΘ'

Περιεχόμενα

• Σημείωμα του Εκδότη... Το τρίμηνο που πέρασε                        
• Κυριακή Πούλου Η αρχαιοελληνική έννοια της Ηθικής          
• Μάριος Βερέττας Οι Κύριες Δόξες περί Ηδονής               
• Δημήτρης Λιατίνης Ο “Ελληνοέλληνας”                               
• Ανθούλα Χατζηγεωργίου Δανάη, η θυγατέρα της Λεόντιον            
• http://epic-atheist.blogspot.com   Από την Πολιτεία του Πλάτωνα στην Πολιτεία του Θεού                      
• Μάριος Βερέττας Ο Θεοδωρίδης, ο Αλέξανδρος και ο Αριστοτέλης                         
• http://nassos-kranidiotis.blogspot.com Με δύο μέτρα και δύο σταθμά ή πώς το Σύνταγμα εδραιώνει την ανισονομία της θρησκείας                     
• http://kokorikoo.blogspot.com Το φορολογικό θαύμα της Εκκλησίας               
• Κολώτης ο Αθηναίος Ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας!                     
• Θανάσης Βέμπος Πυρηνικές Εκρήξεις στη Σελήνη,  Σεξ στο Διάστημα      
• Δημήτρης Επικούρης Καλές είναι κι οι φακές!                          
• Κωνσταντίνος Μαντάς Η γυναικεία παρουσία στην οικονομική και επαγγελματική ζωή της αρχαιότητας                               
• Μάριος Βερέττας H ατίθαση Ισλανδία, Ναυάγια,  Λόρα Ντέκερ                         
• Ανθούλα Χατζηγεωργίου Οι Επικούρειοι του Φαίρμοντ                
• Μανώλης Σταγάκης Ερωτικές Μαντινάδες                   
• Βιβλιοπαρουσίαση          
• Επικούρεια βιβλιογραφία  
• Επικούρειες ιστοσελίδες  

Εκδόσεις: ΒΕΡΕΤΤΑ
Κοσκινού, 85100-ΡΟΔΟΣ
Τηλ: 22410 72648
www.verettas.gr, email: info@verettas.gr

Μία εισαγωγή στις επικούρειες αντιλήψεις:

Εκδήλωση στη Θεσ/νίκη για την Οικονομία

(click)

Αναδρομική δικαίωση του Καποδίστρια

του Παντελή Μπουκάλα, Καθημερινή, 6/3/ 2012

Στην πρώτη φάση του «κινήματος της πατάτας» οι παραγωγοί του Νευροκοπίου και της Θήβας διένειμαν δωρεάν πολλούς τόνους του προϊόντος τους. Παρά να σαπίσουν στις αποθήκες ή να τις πουλήσουν στους μεσάζοντες σε τιμή που δεν καλύπτει ούτε το μισό κόστος, επέλεξαν να χαρίσουν τις πατάτες, οδηγημένοι από ένα θυμό που δεν τους στέρησε την ευθυκρισία. Με τη στάση τους, και το πρόβλημά τους ανέδειξαν (το πρόβλημα της αυθαιρεσίας των μεσαζόντων που μαστίζει γενικά την αγορά, αδειάζοντας το οικογενειακό βαλάντιο) και επέδειξαν με απλό και απτό τρόπο την αλληλεγγύη τους, διαφορετική από εκείνη που εκδηλώνουμε αναγκαστικά, με το γνωστό ψευδώνυμο χαράτσι.  Και ακριβώς επειδή όλοι συνειδητοποίησαν το βαθύτερο νόημα του διαβήματος και δεν του χρέωσαν λαϊκισμό ή ό,τι άλλο, κανείς απ’ όσους στάθηκαν στην ουρά για ένα τσουβάλι πατάτες ή μια σακούλα κρεμμύδια δεν νοιάστηκε για τις κάμερες και δεν έκρυψε το πρόσωπό του με εφημερίδα ή περιοδικό. Γιατί δεν ένιωθε ότι ζητιανεύει ή ότι εκτίθεται, αλλά ότι, επιτρέποντας στους παραγωγούς να πραγματοποιήσουν το σχέδιό τους, εξέφραζε και αυτός την αλληλεγγύη του. Στη δεύτερη φάση του εγχειρήματος, οι πατάτες δεν χαρίζονται, αλλά προσφέρονται σε τιμή επί της ουσίας χαριστική. Αλλο τα τριάντα λεπτά το κιλό κι άλλο τα εβδομήντα· άλλο ήταν πάντοτε αλλά πολύ περισσότερο τώρα, οπότε, εκτός από όσους δεν δηλώνουν «εκ παραδρομής» το ψωροεκατομμύριο ή τις αστείες διακόσιες χιλιάδες, οι υπόλοιποι το έχουν το προβληματάκι τους. Κι αν η πολιτική ουσία της υπόθεσης έγκειται στον κομματικώς ακαπέλωτο χαρακτήρα της (να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας δεν λένε κάθε τόσο οι ταγοί μας;), η κοινωνική της αξία είναι η εξής: Στους καταλόγους των δήμων ή του Διαδικτύου δεν γράφονται μόνο όσοι ζορίζονται από την ανάγκη, αλλά και όσοι δεν θα δυσκολεύονταν μεν να αγοράσουν πατάτες ή ρύζι, αρνούνται όμως να συνεχίσουν να τα πληρώνουν σε τιμές πενταπλάσιες από αυτές που τα δίνουν οι παραγωγοί.  Αρνούνται να συνεχίσουν να νομιμοποιούν την αισχροκέρδεια του ιδιώτη και την απάθεια της πολιτείας, που τάχα αγωνιά και μάχεται. Πρόκειται δηλαδή για μια άλλη εκδοχή του κινήματος «δεν πληρώνω», αφού και εδώ οι καταναλωτές-πολίτες, συμμετέχοντας στις άνευ μεσαζόντων αγοραπωλησίες, αποφασίζουν να μην πληρώνουν το υπέρογκο, το ετσιθελικό, το κερδοσκοπικό. Λογικό ήταν το κίνημα αυτό να συναντήσει την εχθρότητα της κυβέρνησης, εκπρόσωποι της οποίας ισχυρίστηκαν, τιμώντας κάπως πρώιμα την Πρωταπριλιά, ότι στην Ελλάδα οι τιμές παραγωγού είναι από τις υψηλότερες της Ευρώπης, οι δε τιμές καταναλωτή από τις χαμηλότερες. Και επίσης λογικό να δεχτεί τους μύδρους του ΚΚΕ. Εφόσον ένα είναι το κόμμα, ένα είναι και το δόγμα: «Ο,τι δεν είναι δικό μας είναι αντιδραστικό. Κι ό,τι φοράει το καπέλο μας είναι επαναστατικό»... Η «αναδρομική δικαίωση του Καποδίστρια» που επιγράφει το κείμενό του ο συγγραφέας, αναφέρεται στην πονηριά που μηχανεύτηκε ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας κατά την εισαγωγή προς καλλιέργεια και κατανάλωση των γεώμηλων (πατάτες). Διάφοροι παράγοντες, είτε από αντιπολιτευτική εμμονή, είτε λόγω αντίθετων συμφερόντων, είτε λόγω θρησκοληψίας, προκάλεσαν αντιδράσεις των απλών ανθρώπων, επειδή ο Καποδίστριας ήταν «Αλούτερος» (Λουθηριανός) και είχε σκοπό να αλλάξει με τις πατάτες την ορθόδοξη πίστη των Ελλήνων... Έτσι, έμειναν οι σωροί πατάτας αναξιοποίητοι έξω από το κυβερνητικό μέγαρο της Αίγινας (πρωτεύουσα).  Ο Καποδίστριας έδωσε τότε εντολή να φυλάγονται οι πατάτες από στρατιώτες με βάρδιες, επειδή τα φορτία ήταν για δική του κατανάλωση και όχι για τους Αιγινίτες. Ανακοινώθηκε δε ότι θα οδηγηθεί στη φυλακή, όποιος τολμήσει να κλέψει έστω και λίγες από τις πατάτες του κυβερνήτη. Οι φύλακες ειδοποιήθηκαν ταυτόχρονα να κάνουν τα «στραβά μάτια» στις κλοπές. Τις βραδυνές ώρες άρχισαν οι κάτοικοι, εμφορούμενοι από το ευγενές ένστικτο του πλιάτσικου, επιδρομές και κλοπές κατά των σωρών πατάτας. Οι καταναλωτές που τις μαγείραψεν και τις έφαγαν στο σπίτι, ούτε έπαθαν τίποτα, ούτε το θρήσκευμα αναγκάστηκαν να αλλάξουν. Έτσι προέκυψε κύμα κλοπών, με αποτέλεσμα να καταναλωθούν τα αποθέματα πολύ σύντομα. Όταν οι πιο απομακρυσμένοι ή περισσότερο καχύποπτοι είδαν ότι τελείωσαν οι πατάτες, οργάνωσαν διαμαρτυρία και «ανάγκασαν» τον Καποδίστρια να φέρει νέα φορτία για να ικανοποιήσει το λαϊκό αίτημα...

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Ένας αποχωρισμός κι ένας χωρισμός...

της Ισμήνης

Δεν ξέρω ποιό είναι πιο βαρύ και αβάσταχτο, ο μόνιμος αποχωρισμός ένος δικού μας ανθρώπου  ή ο χωρισμός  έστω και προσωρινά πάλι ενός δικού μας ανθρώπου!

Έχω ζήσει και τις 2 καταστάσεις και ομολογώ ότι και οι 2 έχουν τις παραμέτρους και τα όρια αντοχής τους  και βέβαια η κάθε κατάσταση έχει και μια διαφορετική έννοια, ανάλογα με το πως το νοιώθουμε εμείς  ή το πως το νοιώθει ο καθένας.

Ας ξεκινήσουμε με τον αποχωρισμό. Αποχωρισμό εννοούμε μια τελεσίδικη κατάσταση  άνευ επιστροφής! Μια κατάσταση που μας χωρίζει από ένα άτομο ή κάτι που κόβεται και δεν ξανακολλιέται; Θεωρώ αποχωρισμό μόνο τον θάνατο. Όλοι έχουμε βιώσει έναν θάνατο στην οικογένειά μας. Και αν μεν είναι με τη σειρά του, που έλεγαν οι παλιοί, τότε αυτός ο μόνιμος αποχωρισμός είναι αναμενόμενο. 

Διαβάζω στα αγγελτήρια την ηλικία του ή της απελθούσης, πόσες φορές μακαρίζω τις ηλικίες που κοντεύουν τον αιώνα! Από κάτω σωρό τα ονόματα παιδιών, εγγονών και πολλές φορές δισέγγονα! Τυχεροί οι άνθρωποι που φεύγουν πλήρεις ημερών.

Θα  τολμήσω να πω, ότι πολλές φορές, όταν μετά από μια μακροχρόνια και  οδυνηρή ασθένεια, ακολουθεί το μοιραίο, είναι ανακούφιση και τον απερχόμενο και για τους απομείναντες που έχουν εξουθενωθεί ψυχικά, σωματικά ή και οικονομικά.

Τους αποχαιρετάμε τρυφερά  κρατώντας μέσα μας τις πιο όμορφες στιγμές  και όλες τις σοφές συμβουλές που μας δώσανε, τις θυσίες που κάνανε για εμάς και παίρνουμε εμείς πια τη σκυτάλη  του μελλοντικού αποχαιρετισμού!

Αν όμως  ο αποχωρισμός  είναι  σε νεαρή ηλικία ή ανάποδα, τότε ο πόνος είναι αμέτρητος, βαθύς και αγιάτρευτος.

Έχασα την μαμά μου σε πολύ νεαρή ηλικία από ανίατη ασθένεια, ήμουνα κι εγώ μικρή. Πόσες φορές έχω ζηλέψει τις φίλες και φίλους που έχουν ακόμη την μαμά τους, έστω και  αν τους ζαλίζει!

Τώρα ας  έρθουμε  στον  χωρισμό!  Χωρίζουν 2 άτομα, χωρίζουν στα 2 ένα αντικείμενο, χωρίζουν στα 2 λεφτά και ό,τι άλλο βάλει ο νου σας. Ένα φιλικό ζευγάρι που χώρισε, μοίρασαν και τα πανάκια της κουζίνας που βάσταγε η μαγείρισσα τις κατσαρόλες…

Χωρισμός δεν σημαίνει ότι πάει εξαφανίστηκε το  άλλο μισό, μπορεί κάλλιστα κάποια στιγμή να ξαναενωθεί! Εκεί το αντέχεις, γιατί πάντα ελπίζεις ότι πιθανόν ο χωρισμός είναι πρόσκαιρός. Τώρα αν χωρίσεις με το έτερον ήμισυ και δεν τα ξαναβρείς, σιγά τα λάχανα, άλλωστε γι’ αυτό χώρισες!

Αλλά ο πιο φυσιολογικός χωρισμός είναι των γονιών από τα παιδιά, είτε αυτά  πάνε να μείνουν μόνα τους –αρκετά αντέξανε τη γκρίνια μας–  είτε πάνε στο εξωτερικό να σπουδάσουν, είτε πάνε στο εξωτερικό να εργασθούν, είτε  παντρεύονται στο εξωτερικό.

Άστε τα να φύγουν, να πετάξουν μόνα τους. Σκεφθείτε πόσες φορές κι εμείς στην ηλικία τους θέλαμε να τα παρατήσουμε όλα να πάμε κάπου μακριά μόνοι μας! Η ζωή είναι δικιά τους. Αρκεί να ξέρουν και να το νοιώθουν  ότι πάντα η πόρτα είναι ανοιχτή  να γυρίσουν  και πάντα θα σφάζεται ο μόσχος ο σιτευτός με την επιστροφή τους!

Έχω ζήσει και αυτόν τον χωρισμό!

Τώρα θα μου πείτε, τι κάνεις; Μπα τίποτα, απλά εύχεσαι να είναι σε απόσταση  με το αυτοκίνητο 5 ώρες το πολύ εντός Ελλάδος ή με αεροπλάνο, αν είναι εκτός Έλλάδος, 4 ώρες! Διασκεδάστε το, όσο μπορείτε βέβαια  και δείτε το σαν μια τακτική απόδραση από την Ελλάδα, για ψώνια –αν έμεινε κανένα ευρώ– για κουλτουριάρικη ενημέρωση  κλπ κλπ. Και να σας πω ένα μυστικό; Θα τσακώνεστε λιγότερο, η απόσταση αμβλύνει πολλές καταστάσεις!

Και αν είναι σε άλλη ήπειρο; Αυστραλία ή Κίνα ας πούμε; Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί δεν θέλω να το φανταστώ!

Καλό ταξίδι σε όσους έχουν φύγει, φεύγουν ή πρόκειται να φύγουν!