Κι εμείς τσακωνόμαστε για το Άγιο Φως
του Μιχάλη Μητσού, Τα Νέα, 20/04/2014
Ο Νίκος Δήμου δεν χρειάζεται συστάσεις. Ηπιος άνθρωπος, επιτυχημένος συγγραφέας και γοητευτικός ρήτορας, εκφράζει εδώ και δεκαετίες τις απόψεις του, αδιαφορώντας για το αν πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα. Μπορείς να συμφωνείς ή να διαφωνείς μαζί του, αλλά δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τη συνέπειά του. Αυτήν τη συνέπεια προφανώς εκτίμησε ο Σταύρος Θεοδωράκης και ήρθε σε επαφή μαζί του πριν ιδρύσει Το Ποτάμι. Πράγματι, ο Δήμου ήταν ένα από τα 28 πρόσωπα για τα οποία ο Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε στις 4 Μαρτίου ότι τον επηρεάζουν και τον υποστηρίζουν.
Η ζωή του 79χρονου συγγραφέα δεν άλλαξε μετά την ανακοίνωση αυτή. Συνέχισε να γράφει, να βγαίνει στην τηλεόραση και να προκαλεί συζητήσεις με τις, συχνά αιρετικές, αν θέλετε προκλητικές, αλλά πάντα ενδιαφέρουσες απόψεις του. Τις προάλλες έγραψε ένα άρθρο στο Protagon για τα αληθινά συμβάντα του Εικοσιένα ή, τέλος πάντων, αυτά που θεωρεί εκείνος αληθινά συμβάντα. Επεσαν να τον φάνε. Εδωσε διευκρινίσεις, είπε ότι πρόκειται για προσωπικές του απόψεις, έληξε. Προχθές έγραψε ένα κείμενο με τον τίτλο «Αντικληρικισμός και αντικομμουνισμός», που κατέληγε ως εξής: «Οσο πλησιάζει το Πάσχα και σκέπτομαι πως πάλι θα ξοδέψουμε χρήματα για να φέρουμε το (δήθεν) Αγιο Φως και να το υποδεχθούμε με τιμές αρχηγού κράτους, γίνομαι εμμανής αντικληρικός. Και υποθέτω πως το ίδιο θα γινόταν και ο Ιησούς που, απʼ ό,τι ξέρουμε, δεν πίστευε σε ειδωλολατρικά σύμβολα - και μάλλον θα μοίραζε τα χρήματα στους φτωχούς».
Σε μια άλλη δυτική χώρα, μια τέτοια παρατήρηση θα θεωρούνταν αυτονόητη. Ή, εν πάση περιπτώσει, λογική. Οι λειτουργίες του Κράτους και της Εκκλησίας πρέπει να είναι διακριτές, όπως επανέλαβε χθες σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Σταύρος Τσακυράκης. Η μεταφορά του «Αγίου Φωτός» (που καθιερώθηκε το 1987 από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου) δεν μπορεί να γίνεται με τα χρήματα των φορολογουμένων και η παρομοίωσή του με αρχηγό κράτους είναι τουλάχιστον γελοία. Αλλά εδώ είναι Βαλκάνια. Η άποψη του Νίκου Δήμου έγινε πολιτικό θέμα και άρχισε να παίζει στα δελτία ειδήσεων. Η Λιάνα Κανέλλη χαρακτήρισε τον συγγραφέα «πασχαλινή ατραξιόν», η υποψήφια περιφερειάρχης των ΑΝΕΛ Μαρίνα Χρυσοβελώνη δήλωσε ότι δεν μπορεί ο «βουδιστής» Δήμου να προσβάλλει τα ιερά εκατομμυρίων πιστών και ο Τέρενς Κουικ κατηγόρησε Το Ποτάμι πως «λοιδορεί το Αγιο Φως» (sic). Φοβούμενος προφανώς τον εκλογικό αντίκτυπο, ο Θεοδωράκης πήρε αποστάσεις από τον Δήμου, λέγοντας ότι είναι ένας άνθρωπος που «είπε απλώς ότι στηρίζει Το Ποτάμι». Μόνο ο Ανδρέας Παπαδόπουλος της ΔΗΜΑΡ τόλμησε να τον υποστηρίξει δημοσίως. Για να ακούσει από τον Πάνο Καμμένο ότι είναι «τρόφιμος των μπουζουξίδικων»...
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες συζητούν αυτή την περίοδο για τον κίνδυνο των ευρωσκεπτικιστών, τον ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου και την τραπεζική ένωση. Εμείς τσακωνόμαστε για το Αγιο Φως. Δεν το λες ακριβώς δείγμα πολιτικού πολιτισμού.
