01 January 2012

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Γλυκές εορταστικές αναμνήσεις...

της Ισμήνης

Τα δώρα τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης και ο Άγιος Βασίλης φέρνει τα δώρα την Πρωτοχρονιά. Εγώ έτσι ήξερα έτσι μεγάλωσα.

Τώρα γιατί, πώς και πότε από κάποια στιγμή και μετά ακολουθήσαμε το Ευρωπαϊκό σύστημα και αρχίσαμε να ανταλλάσσουμε δώρα τα Χριστούγεννα, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω. Άσε που και τα δώρα των εορτών αυτών, ειδικά προς τα μικρά παιδιά, έχασαν την αξία τους και την μοναδικότητά τους, γιατί πλέον όλοι οι γονείς και φίλοι με το παραμικρό αγοράζουν δώρα στα παιδάκια. Άντε μετά να περιμένει με λαχτάρα το παιδί το δώρο του Αι Βασίλη!!

Θυμάμαι... τα Χριστούγεννα που απαραιτήτως έπρεπε να νηστέψουμε και ανήμερα να σηκωθούμε να πάμε στην εκκλησία από τις 6 το πρωί, γιατί έλεγε ο μπαμπάς, ο Χριστός τότε γεννήθηκε!

Θυμάμαι… ότι μετά άρχιζα να μετράω τις ημέρες μέχρι την Πρωτοχρονιά που θα ερχόταν ο Άγιος Βασίλης να φέρει τα δώρα. Τι λαχτάρα κι ας ήτανε το πιο μικρό δωράκι, δεν κοίταζα το μέγεθος αλλά το αναμενόμενο δώρο του Αι Βασίλη και δεν νηστεύαμε, ήτανε η γιορτή που μπορούσαμε να φάμε απ' όλα!

Στο πατρικό μου σπίτι είχαμε μια μεγάλη σκαλιστή μαύρη μαντεμένια σόμπα που την μπουκώναμε με κάρβουνο με το χωνί από το πάνω στόμιο της, τι ωραία ζέστη που έβγαζε. Το κάρβουνο στοιβαγμένο στο πλυσταριό.

Θυμάμαι... μας είχαν πει ότι τα δώρα τα έβαζε ο Άγιος Βασίλης στα καλά παιδάκια μέσα στα παπούτσια τους που έβρισκε δίπλα στη σόμπα ή στο τζάκι.

Θυμάμαι... που κάθε βράδυ πριν πάω να κοιμηθώ, έπαιρνα ευλαβικά τα καλά μου τα παπούτσια, πήγαινα στην μαμά μου και την ρωτούσα:
- Σήμερα θα έρθει ο Άγιος Βασίλης;
- Όχι, μου απαντούσε, θα σου πω πότε.

Πήγαινα τα παπούτσια στην θέση στους απογοητευμένη που δεν ήτανε αυτή η ημέρα. Αλλά κάθε βράδυ έκανα την ίδια διαδρομή και ρωτούσα το ίδιο πράγμα, μέχρι να πάρω την πολυπόθητη απάντηση. Και τελικά όταν άκουγα ... ναι σήμερα άσε τα παπούτσια δίπλα στην σόμπα, δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τη χαρά μου.

Περίμενα ξάγρυπνη να ακούσω τα βήματά του, ώσπου με έπαιρνε ο ύπνος. Θυμάμαι... με τη λαχτάρα σηκωνόμουν το πρωί να δω τι μου έφερε ο Άγιος Βασίλης.

Και το πιο αστείο ήτανε ότι πότε δεν έβρισκα τα δώρα μου μέσα στα παπούτσια μου δίπλα στη σόμπα. Πάντα τα έβρισκα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο που στεκότανε στολισμένο στο σαλόνι. Αλλά ποτέ δεν αναρωτήθηκα γιατί; Και κάθε χρόνο έκανα την ίδια ερώτηση!

- Σήμερα θα έρθει ο Άγιος Βασίλης μαμά;

Και ξέρετε κάτι ... ακόμα και σήμερα που έχουν περάσει τόσα χρόνια, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πριν πάω για ύπνο, βάζω τα παπούτσια μου κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο! Ποτέ δεν ξέρεις…