15 January 2012

Όσα παίρνει... κι όσα φέρνει ο άνεμος...

Ένας Παναγιώτης, μα τι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ...

της Ισμήνης

Ο Παναγιώτης που λέτε, είναι ένας Παναγιώτης σαν τους χιλιάδες που κυκλοφορούν σε όλη την Ελλάδα! Βέβαια ο κάθε Παναγιώτης έχει και τη δική του προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία και τεμπεραμέντο. Το μόνο που συνδέει όλους τους Παναγιώτηδες είναι το όνομα. Άντε και να κόβουν το όνομά τους και να λέγονται Τάκης, Πάνος, Πανούλης κλπ.

Ο δικός μας Παναγιώτης ούτε όμορφος είναι, ούτε αθληταράς και πρώτο μπόι, ούτε λεφτάς είναι, ούτε γόνος κάποιας οικογένειας από τζάκι, κοινός κοινότατος σε εμφάνιση που δεν τον πιάνει το μάτι σου, έχει όμως άλλα χαρίσματα κρυφά!

Ο Παναγιώτης μας λοιπόν αγάπησε την Νενέκα του. Ελένη την λέγανε, αλλά έτσι την φώναζε αυτός! Έρως μεγάλος, η Νενέκα του η οποία σοφά σκεπτομένη περίμενε υπομονετικά να τελειώσει ο Παναγιώτης της το Πανεπιστήμιο, γιατρός γαρ, να πάρει ειδικότητα, να πάει στρατιώτης και μετά να οδηγηθούν στα σκαλιά της εκκλησίας ή του δημαρχείου!

Παντρευτήκανε, πήγανε στο σπιτάκι τους, άνοιξε και ιατρείο ο Παναγιώτης και όλα κυλούσαν μια χαρά. Την ευτυχία τους συμπλήρωσε ένα χαριτωμένο αγοράκι, ανάμεσα στις αγάπες, τα φιλιά, την όμορφη ζωή και την πελατεία που όσο πήγαινε και αυξανότανε.

Μια ωραία ημέρα χτυπάει η πόρτα του σπιτιού, ανοίγει η Νενέκα μας και βρίσκεται μπροστά σε μια καλοβαλμένη γυναίκα περίπου στην ηλικία της. Ζητάει να δει τον Παναγιώτη!

- Ποια είστε, ρωτάει η Νενέκα, και ζητάτε τον Παναγιώτη μου;
– Εσείς ποια είστε ρωτάει η άγνωστη γυναίκα και βρίσκεστε στο σπίτι του Παναγιώτη μου! Κεραυνός εν αιθρία!
– Η γυναίκα του; λέει η Νενέκα και από το βάθος του σπιτιού ακούγεται ένα κλάμα και συμπληρώνει, αυτό που ακούτε είναι το παιδί του Παναγιώτη μου.

Η άλλη δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Παναγιώτης της έχει γυναίκα και παιδί, ενώ είναι αρραβωνιασμένος μαζί της. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Παναγιώτης μας, που δεν τον έπιανε το μάτι, είχε εκτός από γυναίκα και παιδί και μια αιώνια αρραβωνιαστικιά, στην οποία είχε πει ότι ζούσε με την μητέρα του που ήτανε στρίγγλα και τον καταδυνάστευε και γι’ αυτό δεν την πήγαινε στο σπίτι του.

Αλλά της πέρασε όμως μια βέρα στο χέρι για να μην την χάσει, χαράς το πράγμα.

Η άλλη τα έχαφτε και περίμενε και αυτή υπομονετικά να πεθάνει η μαμά του Παναγιώτη μας για να παντρευτούν. Τελικά η μαμά είχε αποδειχθεί κορακοζώητη, η γυναίκα απηύδησε και αποφάσισε να δει τι γίνεται, πάλι καλά που ξύπνησε, έστω και αργά.

Το αποτέλεσμα; πέσανε και οι 2 από τα σύννεφα και η κάθε μια από την πλευρά της άρχισε να αναλύει την συμπεριφορά και τις κινήσεις του Παναγιώτη τους όλα αυτά τα χρόνια.

Η Νενέκα έξυπνα φερομένη δεν είπε τίποτα στον Παναγιώτη της, γιατί ήταν σίγουρη ότι θα τα άκουγε από την ανεπίσημη αρραβωνιαστικιά.

Και έτσι πρέπει να έγινε, γιατί ο Παναγιώτης μας μετά από μερικές ημέρες μπήκε σπίτι με ένα πανάκριβο δαχτυλίδι και φανερά ανακουφισμένος!

Νομίζετε ότι τελειώσαμε με τον Παναγιώτη μας; Αμ δε! Αναμείνατε στην επόμενη ανάρτηση!