της ZEZAΣ ZHKOY, Καθημερινή, 20/1/2012
Ομολογουμένως επί δύο χρόνια, όπως λέγεται και γράφεται, η χώρα πορεύεται από τη μια «ιστορική» ημέρα στην επόμενη. Δυστυχώς, όμως (ούτε εγώ, αλλά) ούτε και η κοινωνία το έχει αντιληφθεί. Η οικονομία γκρεμίζεται και ο κοινωνικός ιστός διαλύεται. Οι ίδιοι αναλυτές που είχαν χαρακτηρίσει «ιστορικές» τις προηγούμενες, έσπευσαν να κάνουν το ίδιο και για τη χθεσινή ημέρα. Ινσαλαχ... που έλεγε και η γιαγιά Θέκλα.
«Η Ελλάδα, αργά ή γρήγορα, θα ζητήσει αναδιάρθρωση του χρέους της, όπως κομψά αποκαλείται η ομολογία ενός κράτους ότι αδυνατεί να αποπληρώσει τους πιστωτές του, ισοδυναμεί με πτώχευση» έγραφα ήδη από την Κυριακή 29 Αυγούστου του 2010. Ματαίως... Ομως. Απλώς να υπενθυμίσω πως το αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων διαπραγματεύσεων (21η Ιουλίου με «κούρεμα» 21% και 27η Οκτωβρίου με «κούρεμα» 50%) χαρακτηρίστηκαν «ιστορικές» ημέρες.
Και τι είναι το χρέος; Είναι συσσωρευμένο πολιτικό κόστος ύψους 360 δισ. ευρώ, που κανείς δεν ήθελε να αναλάβει και η κυβέρνηση Παπανδρέου το παρέδωσε στους καλούς Σαμαρείτες. Ομως, η βοήθεια των 110 δισ., την οποία αποφάσισαν οι εταίροι μας στην Ευρωζώνη και οι σύμμαχοι στο ΔΝΤ, αντιμετώπιζε μεν το οξύ ταμειακό πρόβλημα, καθιστούσε όμως απίθανη την επανένταξή μας στις αγορές!
Η κυβέρνηση, η τρόικα, το Eurogroup, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ υποσχέθηκαν: «Αν εφαρμόσουμε το Μνημόνιο», «θα βγούμε και πάλι στις αγορές το 2012»! Αλλά βρεθήκαμε πάλι στην πρώτη θέση των τριτοκοσμικών κρατών υπό πτώχευση. Αυτά τα ωραία...
Ομως, τα hedge funds ετοιμάζονται να μηνύσουν την Ελλάδα!!! Σε ανάλυση των New York Times επισημαίνονται τα εξής: «Είναι γνωστό ότι τα hedge funds πολλές φορές χρησιμοποιούν κάθε μέσο, προκειμένου να βγάλουν κέρδη. Τώρα, έχουν μια νέα ιδέα: Να μηνύσουν την Ελλάδα σε δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έτσι ώστε να την αναγκάσουν να εξοφλήσει τα ομόλογά της. Η λογική πίσω από την ιδέα αυτή είναι ότι η χώρα παραβίασε τα δικαιώματα των ομολογιούχων, αν και κάτι τέτοιο θα απαιτήσει χρόνια δικαστική διαμάχη, και μάλιστα χωρίς καμιά εγγύηση επιτυχίας».
«Παράλληλα, θα δημιουργήσει κλίμα αντιπάθειας προς τα hedge funds, που ήδη κατηγορούνται ότι βάζουν φρένο στις προσπάθειες αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Η ιδέα προέκυψε όταν μαθεύτηκε ότι η Ελλάδα σκοπεύει να πιέσει νομοθετικά τους ιδιώτες κατόχους ομολόγων να υποστούν απώλειες, εξαιρώντας όμως την ΕΚΤ που κατέχει 50 δισ. ευρώ σε κρατικά της ομόλογα. Σύμφωνα με νομικούς, οι επενδυτές μπορεί να έχουν κάποιο δίκιο επειδή αν η Ελλάδα αλλάξει τους όρους, θα παραβιαστούν τα περιουσιακά τους δικαιώματα, που στην Ευρώπη θεωρούνται και ανθρώπινα δικαιώματα».
«Πίσω από την κόντρα κρύβεται η επιμονή της Γερμανίας και του ΔΝΤ να μειωθεί το ελληνικό χρέος όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτοί οι δύο πρωταγωνιστές που ελέγχουν τα χρήματα των ελληνικών διασώσεων, πιέζουν την Αθήνα να πάρει μια πιο σκληρή στάση απέναντι στους πιστωτές της. Ετσι, οι Ελληνες ζητάνε κούρεμα ύψους 50%, κάτι που δεν αρέσει καθόλου στους ομολογιούχους. Για να αυξήσουν τις πιέσεις τους, οι Ελληνες ανέφεραν πως μπορεί να βάλουν ρήτρες στα ομόλογα, που θα ανάγκαζαν τους κατόχους τους να υποστούν αναγκαστική ζημιά.
Στόχος είναι οι λεγόμενοι «τσαμπατζήδες», οι κερδοσκόποι δηλαδή που δήλωσαν πως δεν συμφωνούν με το κούρεμα, και που στοιχηματίζουν ότι μόλις η Ελλάδα πάρει τα χρήματα της δόσης του Μαρτίου, θα εξοφληθούν στην πλήρη αξία των ομολόγων που κατέχουν».
«Αν η Ελλάδα προχωρήσει νομοθετικά στο παραπάνω μέτρο, οι επενδυτές αυτοί, που αγόρασαν τα ομόλογα με τιμές 40 σεντς στο δολάριο, θα υποστούν χασούρα. Για αυτό και σκέφτονται να προσφύγουν σε δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισχυριζόμενοι ότι θίγονται τα περιουσιακά και ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Εχοντας στη διάθεσή τους αρκετά χρήματα, υπάρχουν κάποια funds που μπορούν να εμπλακούν σε μια τέτοιου είδους μακροχρόνια δικαστική διαμάχη με την Ελλάδα.
Υπάρχουν άλλωστε κάποιες ανάλογες περιπτώσεις στη Λατινική Αμερική, όπου κέρδισαν. Οπως λένε, δεν είναι δυνατόν η Αγκελα Μέρκελ να αποφασίζει το ποιος θα χάσει χρήματα. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να μάθει να σέβεται τα συμβόλαια», λένε οι N.Y. Times.
