Υμνητής της χούντας

...
Μια έγγραφη διαμαρτυρία και η σχετική απάντηση, καθεμιά με το ήθος του συγγραφέως της.

Η επιστολή του «Ιού»

ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Αθήνα, 2 Ιουλίου 2007

Αξιότιμη κυρία, Αξιότιμοι κύριοι

Απευθυνόμαστε ατομικά σε κάθε μέλος του Δ.Σ. της ΕΜΣ, επειδή το ερώτημά μας αναφέρεται στην ατομική ευθύνη καθενός και δυστυχώς αφορά τον πρόεδρο της ΕΜΣ, κ. Νικόλαο Μέρτζο.


Έχουμε καταγράψει σε δημοσιογραφικά ρεπορτάζ τη συμμετοχή του κ. Μέρτζου στη Συμβουλευτική Επιτροπή του δικτατορικού καθεστώτος (βλ. «Ελευθεροτυπία» 23.10.05, 21.4.07 και 30.6.07). Όμως μόλις πρόσφατα ανατρέξαμε στα δημοσιευμένα πρακτικά της Συμβουλευτικής Επιτροπής («Η Συμβουλευτική Επιτροπή και το έργον αυτής», Αθήναι 1972), όπου διαπιστώσαμε ότι ο νυν πρόεδρος της ΕΜΣ δεν περιορίστηκε σε τυπική συμμετοχή στις εργασίες αυτού του χουντικού κακέκτυπου βουλής, αλλά από το βήμα του αναδείχτηκε σε διαπρύσιο κήρυκα του καθεστώτος και προσωπικό υμνητή του Παπαδόπουλου.


Δεδομένου ότι έχετε άμεση σχέση με την ιστορική επιστήμη είναι πολύ εύκολο να διαπιστώσετε την ακρίβεια των διαπιστώσεων αυτών. Οι τόμοι με τα πρακτικά της «Συμβουλευτικής» βρίσκονται σε πολλές βιβλιοθήκες. Αναφέρουμε ενδεικτικά την κεντρική Βιβλιοθήκη της Βουλής. Είμαστε, φυσικά, σε θέση να σας αποστείλουμε το σχετικό υλικό, αν προτιμάτε.


Γνωρίζουμε ότι έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από την πτώση της δικτατορίας, αλλά όλα αυτά τα χρόνια έχει τηρηθεί στην ελληνική δημόσια ζωή μια αρχή: οι υμνητές της χούντας δεν αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα στο χώρο της πολιτικής και της πνευματικής ζωής.


Ασφαλώς θα γνωρίζετε ότι στο χώρο των Πανεπιστημίων μετά τη μεταπολίτευση απολύθηκαν οριστικά όσοι καθηγητές είχαν οποιαδήποτε σχέση με τη χούντα και μάλιστα με πολύ λιγότερα γραπτά ντοκουμέντα απ' όσα βαρύνουν τον σημερινό πρόεδρο της ΕΜΣ.


Αυτή η αρχή που ισχύει για κάθε πνευματικό ίδρυμα (δηλαδή ότι δεν επιδοκιμάζει τους συνεργάτες της χούντας) ελπίζουμε ότι ισχύει και για το δικό σας. Άλλωστε, διαβάζοντας την αυτοβιογραφία του καθηγητή Κωνσταντίνου Βαβούσκου, ο οποίος κατείχε το αξίωμα του προέδρου στην ΕΜΣ επί δεκαετίες και μέχρι πρότινος, διαπιστώνουμε ότι κι αυτός συνδέει την επιστημονική και ανθρώπινη αξιοπρέπειά του με την άρνηση να υπηρετήσει το τυραννικό καθεστώς.


Αν όλα αυτά ισχύουν για κάθε πνευματικό ίδρυμα, πολύ περισσότερο έχουν εφαρμογή στην ΕΜΣ, η οποία διεκδικεί και έναν ξεχωριστό ρόλο στην καταγραφή και διδασκαλία της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Τι μπορεί να πει για την ιστορία της περιόδου 1967-1974 ένα ίδρυμα που τιμά με την ανάδειξη στη θέση του προέδρου του έναν υμνητή της δικτατορίας;


Με αυτές τις σκέψεις σας παρακαλούμε να μας εξηγήσετε με ποιον τρόπο αντιμετωπίζετε εσείς αυτό το ζήτημα (αν το θεωρείτε καν ζήτημα).

Ο Ιός

---

Η απάντηση του κ. Μέρτζου

Προς τον «Ιό»

Θεσσαλονίκη 3 Ιουλίου 2007

Εκλαμπρότατε, Κύριε, Κύριε Δημόσιε Κατήγορε,

Αθηνών, πάσης Ελλάδος και Περιχώρων

Περιδεής προσπίπτω, Παντεπόπτα, εις τους ευκλεείς πόδας της Πανυσεβάστου Αρχής Σας, ευχόμενος ο ταπεινός δούλος Σας ανύστακτον εφορείαν του δημοσίου, άμα δε και εθνικού (μετά συγχωρήσεως) συμφέροντος, λαμβάνων την τιμήν να Σας αναφέρω ότι μετ' άκρας συντριβής έλαβον ο ανάξιος το πολυφίλητον Ενταλμά Σας και διεβίβασα αυθωρεί την σεβασμίαν Διαταγήν Σας προς άμεσον εξορίαν μου.


Επικαλούμενος την Επιείκειάν Σας, παρακαλώ εκ βάθους της συντετριμμένης και μιαράς καρδίας μου, συγχωρήσατε την καθυστέρησιν του Ικετηρίου τούτου Γράμματός μου διότι, άμα τη λήψει του σεβαστού Εντάλματός Σας, ενεφιλοχώρησε σπουδαίος λόγος. Χέστηκα.


Εκτοτε, άγρυπνος και εν συνεχεί ακρατεία ούρων τε και κοπράνων επί έντρομον εικοσιτετράωρον, περισυλλέγω τα ράκη εις τα οποία διεσκόρπισεν άπασαν την υπόστασίν μου ο κεραυνός από τον παντεπόπτην Ολυμπον της θεϊκής αποστολής Σας διαπορών ο ασεβέστατος ξυλοσχίστης, πώς άγνωστον μεταξύ αγνώστων με συνέλαβεν η οξυδέρκειά Σας. Προφανώς επενήργησε το δαιμόνιόν Σας.


Επί έτη τριάκοντα και δύο εβίωσα λάθρα ανελλιπώς και πονηρώς μακράν του δημοσίου βίου καλλιεργών ευλαβώς τον λαχανόκηπον της Ιεράς Μονής των Λαζαριστών Αδελφών, κινούμενος υπό τα λάχανα ως όφις ιοβόλος. Απέφυγον, ως ο διάβολος το λιβάνι, την πάσαν δημοσιότητα. Εκαλύφθην υπό ψευδώνυμον ουχί, προς Θεού, επαναστατικόν. Ουδείς ουδέποτε πολίτης εγνώρισε την ύπαρξίν μου, πλην της Αγίας Ηγουμένης. Η δημοσιότης μοι υπήρξεν εσαεί άγνωστος, λίαν άλλωστε κινδυνώδης δια ληστοφυγόδικον. Και ουδέ την φτέρην έσεισα ποτέ. Αλλ' έστι Δίκης Οφθαλμός ος τα πάνθ' ορά. Ο Υμέτερος ασφαλώς Οφθαλμός.


Κατόπιν τούτου, Πανυσέβαστε Προστάτα των ιερών και οσίων, εκλιπαρώ μετ' άκρας ταπεινώσεως την Αρετήν Σας όπως, εξαντλούσα την πάσαν επιείκειαν, δεχθή την ακόλουθον ειλικρινή μου Δήλωσιν Μετανοίας:


Αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας τον χουντισμόν και πάσας τας παραφυάδας του.


Φιλώ τους πόδας Σας, θέτω τρις εις το εστιγματισμένον μαύρον μέτωπόν μου την ένδοξον κόνιν των κραταιών υποδημάτων Σας, ίαμα πάσης νόσου και μαλακίας, ομολογώ ότι, τη Υμετέρα Θεία Χάριτι, είδον το Φως το Αληθινόν και, ίνα επί τέλους εξέλθω καγώ εις το φως, Σας ικετεύω να μοι χορηγήσητε εν τη αποκλειστική αρμοδιότητι Υμών το αναγκαίον και σωτήριον Πιστοποιητικόν Κοινωνικών Φρονημάτων.

Κούτσα-κούτσα και τι πράιτε θραύσετο χάρις εις το Μέγα Ελεός Σας.

Ο Ιαβέρης ζει, αυτός μας οδηγεί.
Νικόλαος Ι. Μέρτζος Πρόεδρος Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών

---

Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι ενδεικτικά των απόψεων που διατύπωνε ο σημερινός πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών στο βήμα της «Συμβουλευτικής Επιτροπής», όπου είχε τοποθετηθεί από το δικτατορικό καθεστώς. Ο Νικόλαος Μέρτζος υπήρξε εισηγητής στο χουντικό νομοσχέδιο «περί οργανισμού του υπουργείου Εσωτερικών» (21.4.71), όπου ενώπιον του Στυλιανού Παττακού εξύμνησε τις προσπάθειες της κυβέρνησης (δηλαδή της χούντας) και αντιπαρέβαλε το πραξικόπημα στις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις:

• «Η Επανάστασις της 21ης Απριλίου κατέβαλε και καταβάλλει εργώδη, νομίζω, προσπάθειαν διά να απαλύνη τας δυσχερείας και να εξοβελίσει τα αγκάθια, που μακρά και κακίστη συνήθεια είχε παρεμβάλει μεταξύ του κοινού και της διοικήσεως».
• Μιλώντας σε άλλο νομοσχέδιο «περί επαγγελματικών σωματείων» (14.5.71), με το οποίο η χούντα ήθελε να διευθετήσει την απαγόρευση των απεργιών, ο κ. Μέρτζος εμφανίζεται πάλι ενθουσιώδης: «Το σχέδιον νομοθετικού διατάγματος είναι άρτιον και το σημαντικώτερον είναι ότι είναι διαποτισμένον από βαθείας δημοκρατικάς αρχάς, πράγμα που δεν αποτελεί προσωπικήν διαπίστωσιν αλλά των ιδίων των εργαζομένων μετά των οποίων ήλθον εις επαφήν εις τρεις συνελεύσεις εις Θεσσαλονίκην και την Χαλκιδικήν, αι οποίαι εξέφρασαν την απόλυτον ικανοποίησίν των και τας ευχαριστίας των προς την Κυβέρνησιν» (πλήρες κείμενο >>>).

(Από την Ελευθεροτυπία, 30/9/2007)

Στοιχειώδες Watson, στοιχειώδες...

Από το ΕΘΝΟΣ, 21/9/2007
(click)

Διεθνές Θερινό Σχολείο Ορολογίας 2007

...

Πραγματοποιήθηκε στην Κολωνία από τις 16 ως τις 20 Ιουλίου το Διεθνές Θερινό Σχολείο Ορολογίας του 2007 με τίτλο Διαχείριση ορολογίας: θεωρία, πρακτική και εφαρμογές. Ο θεσμός του Θερινού Σχολείου Ορολογίας εγκαινιάστηκε από το Infoterm και σήμερα μετρά πάνω από είκοσι χρόνια ύπαρξης. Πρόκειται για ένα ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα (training) με αντικείμενο την Ορολογία, διάρκειας πέντε ημερών, το οποίο λαμβάνει χώρα κατά το διάστημα Ιουνίου – Αυγούστου σε διαφορετική τοποθεσία κάθε φορά. Φέτος, διοργανωτές ήταν το TermNet, το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Κολωνίας, το οποίο φιλοξένησε το πρόγραμμα στις εγκαταστάσεις του, καθώς και το Ινστιτούτο Διαχείρισης της Πληροφορίας του εν λόγω πανεπιστημίου.

Στο ΔΘΣΟ 2007 έλαβαν μέρος 54 συμμετέχοντες από 22 χώρες, δημιουργώντας ένα ευρέως πολυπολιτισμικό κοινό, από τα πολυπληθέστερα στην ιστορία του θεσμού. Ποικίλα ήταν και τα προφίλ των συμμετεχόντων, ανάλογα με την ιδιότητά τους (εργαζόμενοι, φοιτητές), το υπόβαθρό τους (σπουδές, επαγγελματική εμπειρία, κτλ.), το περιβάλλον δραστηριοποίησής τους (ακαδημαϊκή κοινότητα, επιχειρήσεις, οργανισμοί, φορείς, κτλ.) και το εργασιακό καθεστώς στο οποίο ανήκαν (δημόσιος/ιδιωτικός τομέας, αυτοαπασχόληση). Πέντε σημαντικές προσωπικότητες του χώρου της Ορολογίας, προερχόμενες από τον ακαδημαϊκό χώρο, αποτέλεσαν τους εκπαιδευτές του προγράμματος: Gerhard Budin, Heribert Picht, Klaus-Dirk Schmitz, Frieda Steurs και Sue Ellen Wright. Ρόλο εκπαιδευτή ανέλαβε επίσης η νεότερη σε ηλικία Anja Drame.

Οι εργασίες του ΔΘΣΟ 2007 επιμερίστηκαν σε τέσσερις συνεδρίες ημερησίως, διάρκειας 1 ½ ώρας στην πλειονότητά τους. Εξαίρεση αποτέλεσε η τελευταία ημέρα, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας ήταν αφιερωμένο στην αξιολόγηση και το κλείσιμο του προγράμματος. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν δύο ψυχαγωγικές δραστηριότητες: μία κοινωνικού χαρακτήρα, κατά την οποία όλοι οι συμμετέχοντες δείπνησαν μαζί με στόχο τη μεταξύ τους γνωριμία, και μία επιμορφωτικού χαρακτήρα, η οποία περιελάμβανε την ξενάγηση των συμμετεχόντων στα αξιοθέατα της πόλης.

Η θεματική του ΔΘΣΟ 2007 επικεντρώθηκε στην πρακτική πλευρά της Ορολογίας, χωρίς όμως να απουσιάζουν αναφορές στις βασικές θεωρητικές αρχές της. Συγκεκριμένα, τα μαθήματα που διδάχθηκαν στο πλαίσιο του ΔΘΣΟ 2007 ήταν τα εξής: Εισαγωγή στη θεωρία της Ορολογίας: μοντέλα, αντικείμενα, έννοιες, όροι˙ Εισαγωγή στην ορολογική εργασία˙ Εφαρμοσμένες αρχές της ορολογικής εργασίας˙ Ανεύρεση και έλεγχος αξιοπιστίας πληροφοριών διαθέσιμων στο Διαδίκτυο και αξιοποιήσιμων για την ορολογική εργασία˙ Μοντελοποίηση δεδομένων (data modeling): κατηγορίες δεδομένων για τη διαχείριση ορολογίας και αρχές μοντελοποίησης˙ Συστήματα διαχείρισης ορολογίας˙ Σχέσεις εννοιών και οντολογίες – Χτίζοντας έναν παγκόσμιο σημασιολογικό ιστό˙ Διαχείριση έργων για μεταφραστές, ορολόγους˙ Περιπτωσιολογικές μελέτες: ορολογία διαχείρισης κινδύνου, τοπικοποίηση (localization) ορολογίας και λογισμικού, ορολογία και τεχνική τεκμηρίωση, ορολογία για ιατρικές εφαρμογές˙ Οικονομικά ζητήματα και ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας στη διαχείριση ορολογίας.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του προγράμματος του ΔΘΣΟ 2007 υπήρξε η ομαδική εργασία που πραγματοποιήθηκε με τη μορφή εργαστηρίου (group work) και με θέμα Δημιουργία βάσης δεδομένων για ορολογική εργασία. Σε αυτήν έλαβαν μέρος όλοι οι συμμετέχοντες χωρισμένοι σε τρεις ομάδες, ανάλογα με το αν προέρχονταν από τον ακαδημαϊκό χώρο, το χώρο των οργανισμών και φορέων ή το χώρο των επιχειρήσεων. Τα μέλη κάθε ομάδας κλήθηκαν να επιλέξουν τις κατηγορίες ορολογικών δεδομένων που θα επιθυμούσαν να περιέχει μία σχετική βάση, με γνώμονα τις ανάγκες και τους σκοπούς που η βάση αυτή θα υπηρετούσε. Έτσι, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να εργαστούν πάνω στη μοντελοποίηση δεδομένων και να συνειδητοποιήσουν τόσο το χρόνο και τον προβληματισμό που η συγκεκριμένη δραστηριότητα απαιτεί όσο και τη σημασία της για τη δημιουργία μίας όσο το δυνατόν πληρέστερης, πιο εύχρηστης και περισσότερο προσαρμοσμένης στις ανάγκες του χρήστη βάσης ορολογικών δεδομένων. Η σύγκριση των αποτελεσμάτων που ακολούθησε ανέδειξε μικρής κλίμακας μεν ενδιαφέρουσες δε αποκλίσεις μεταξύ των ομάδων εργασίας, προσφέροντας ερεθίσματα για περαιτέρω συζήτηση.

Σημαντική ενότητα του ΔΘΣΟ 2007 αποτέλεσαν επίσης οι παρουσιάσεις ελεύθερου θέματος που έγιναν από ορισμένους συμμετέχοντες και η μετέπειτα συζήτηση πάνω σε αυτές. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα θεμάτων, γύρω από τα οποία κινήθηκαν οι εν λόγω παρουσιάσεις: Διαχείριση ορολογίας στη Microsoft, Θησαυρός στατιστικών όρων της Στατιστικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, Ορολογικές και γλωσσικές εξελίξεις στη Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής, UNTERM – Πολύγλωσση βάση ορολογικών δεδομένων του ΟΗΕ. Με αυτήν την αφορμή, έρχεται αναπόφευκτα στην επιφάνεια το ζήτημα της υστέρησης της Ελλάδας έναντι άλλων χωρών σε θέματα Ορολογίας καθώς, παρά τις προσπάθειες της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (ΕΛΕΤΟ) μεταξύ άλλων, απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό, τόσο σε επίπεδο κρατικής όσο και ιδιωτικής πρωτοβουλίας, οργανωμένες ορολογικές πολιτικές και πρακτικές, εξαιτίας κυρίως της υποτίμησης της σημασίας της Ορολογίας και κατ'επέκταση της έλλειψης ορολογικής ευαισθητοποίησης.

Έπειτα από πέντε αρκετά κουραστικές αλλά ευχάριστες και εποικοδομητικές ημέρες, το ΔΘΣΟ 2007 ολοκληρώθηκε αφήνοντας πίσω του ανθρώπινες σχέσεις, ευκαιρίες διεύρυνσης του κύκλου των επαγγελματικών γνωριμιών και συνεργασιών, ερεθίσματα αφενός δοκιμής νέων μεθόδων και εργαλείων και αφετέρου επέκτασης των γνωστικών οριζόντων σε νέα πεδία και διερεύνησης νέων δυνατοτήτων, παραδείγματα επιτυχούς αντιμετώπισης προβλημάτων, ιδέες υιοθέτησης καλών πρακτικών και προσαρμογής τους σε ίδιες ανάγκες, ενδιαφέρουσες επαφές και ζυμώσεις στο πλαίσιο μίας ομάδας ετερογενούς αλλά και ομοιογενούς ταυτόχρονα χάρη στην αλληλοσυμπληρωματική λειτουργία των ετερόκλιτων μελών της, η οποία τελικά οδήγησε σε αξιοσημείωτη ισορροπία. Πλέον, δεν απομένουν παρά μερικοί μήνες ως την έναρξη της προετοιμασίας για το ΔΘΣΟ του 2008, το οποίο υπόσχεται να συνεχίσει επάξια το θεσμό.

Π.Π.

Από το Ορόγραμμα της ΕΛΕΤΟ

---

6^ο Συνέδριο
«Ελληνική Γλώσσα και Ορολογία»

Πέμπτη 1^η Νοεμβρίου 2007
στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών Πανεπιστημίου Αθηνών

18.30 Υποδοχή των προσκεκλημένων - Εγγραφή των συνέδρων.
19.00 Πανηγυρική Εναρκτήρια Συνεδρία

---

Η δικτατορία της Βιρμανίας κόβει το Internet

.

Η Βιρμανία φαίνεται να έχει κόψει την διαδικτυακή επικοινωνία της χώρας με τον υπόλοιπο κόσμο, αποκρύπτοντας πληροφορίες για τις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον του καταπιεστικού στρατιωτικού καθεστώτος που συγκλονίζουν ολόκληρη τη χώρα τις τελευταίες ημέρες.

Βιρμανός αξιωματούχος για τις τηλεπικοινωνίες δήλωσε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε υποθαλάσσιο καλώδιο, μετά τις κατηγορίες του Αυστραλού πρέσβη που ανέφερε ότι ο αριθμός των νεκρών πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που έχει δηλωθεί.

Η μόνη σύνδεση των ανθρώπων εκεί με τον έξω κόσμο είναι το δορυφορικό Internet, φυσικά μόνο όποιος μπορεί να το αξιοποιήσει. Να το έχουμε υπόψη μας αν, ο μη γένοιτο, χρειαστεί κάτι ανάλογο και στα μέρη μας.

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα

Απίστευτες αιτιάσεις κατά των προφυλακτικών από καθολικό αρχιεπίσκοπο στη Μοζαμβίκη

Σοκ προκάλεσαν οι καταγγελίες που διατύπωσε ο επικεφαλής της καθολικής εκκλησίας στη Μοζαμβίκη, καθώς ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο αρχιεπίσκοπος Φρανσίσκο Τσιμόιο υποστήριξε πως ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να εξοντώσουν τους αφρικανικούς λαούς και για το σκοπό αυτό προωθούν προφυλακτικά μολυσμένα με τον ιό του AIDS.

Όπως μετέδωσε το BBC, ο αρχιεπίσκοπος Τσιμόιο -πρόσωπο αξιοσέβαστο στη χώρα, της οποίας το 17,5% του πληθυσμού έχει ασπαστεί τον καθολικισμό- δήλωσε πως υπάρχουν τουλάχιστον δύο ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες φτιάχνουν μολυσμένα προφυλακτικά, ωστόσο απέφυγε να τις κατονομάσει. Παράλληλα, υποστήριξε ότι και τα αντι-ρετροϊικά φάρμακα είναι «πειραγμένα», ώστε να «τελειώσουν γρήγορα τον αφρικανικό λαό».

Ο επικεφαλής της καθολικής εκκλησίας κατέληξε, λέγοντας πως τα προφυλακτικά δεν είναι ασφαλή, και προκειμένου να προφυλαχθεί ο κόσμος από τον ιό του AIDS συμβούλεψε τους ελεύθερους να παντρευτούν, τους παντρεμένους να είναι πιστοί και τους νεαρούς να απέχουν από το σεξ.

Η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των ακτιβιστών που δραστηριοποιούνται για την καταπολέμηση του AIDS στην Αφρική. Ορισμένοι έκαναν λόγο για «ανοησίες» και άλλοι για να υποστηρίξουν ότι η χρήση προφυλακτικού είναι ασφαλής έφεραν ως παράδειγμα τους εαυτούς τους.

Υπολογίζεται ότι από το συνολικό πληθυσμό των 19 εκατ. πολιτών της Μοζαμβίκης, τουλάχιστον το 16,2% έχει προσβληθεί από τον ιό. Περίπου 500 άνθρωποι μολύνονται κάθε ημέρα.

(www.in.gr)

Ο διάλογος στο ΠΑΣΟΚ...

είναι σε εξέλιξη

Το παπόρι απ' την Περσία

Διάβασα αυτή την είδηση:

Μεξικό: Πτώση αεροπλάνου που μετέφερε κοκαΐνη

Στη χερσόνησο του Γιουκατάν στο ανατολικό Μεξικό κατέπεσε τις τελευταίες ώρες ιδιωτικό αεροπλάνο, με το οποίο μεταφέρονταν τρεις τόνοι κοκαΐνης, ανακοίνωσε η τοπική Εισαγγελία. Βρέθηκαν ανάμεσα στα συντρίμμια 132 συσκευασμένα δέματα, το καθένα με περίπου 25 κιλά κοκαΐνης, διευκρίνισε η πηγή.

και θυμήθηκα ένα τραγούδι του Τσιτσάνη που ακουγόταν παλιά και ίσως ακούγεται ακόμα σε συγκεκριμένα στέκια:

Το παπόρι απ' την Περσία
πιάστηκε στην Κορινθία
τόννοι έντεκα γεμάτο
με χασίσι μυρωδάτο

Τώρα κλαίνε όλα τ' αλάνια
που θα μείνουνε χαρμάνια

Βρέ μπουρνάζε μου τελώνη
τη ζημιά ποιός την πληρώνει
και σ' αυτή την ιστορία
μπήκαν τα λιμεναρχεία

Ήταν προμελετημένη
καρφωτή και λαβωμένη
δυό μεμέτια τα καϋμένα
μες στο κόλπο ήταν μπλεγμένα

Διακαστές αντίθετοι με τον αγιασμό

Οι δικαστές της Αθήνας

(του Πασχου Μανδραβελη, Καθημερινή, 25/9/2007)

Ο ιστορικός μύλος του Sans Souci στο Potsdam περί το 1900

Ενας από τους θεμέλιους μύθους για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης στον σύγχρονο κόσμο βρίσκεται στο έργο «Ο Μυλωνάς του Σαν Σουσί». Ο θεατρικός συγγραφέας του 18ου αιώνα, Αντρέ, αναφέρει ένα πραγματικό (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται) περιστατικό: όταν ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος ο Μέγας έκανε τα σχέδια για να χτίσει το εξοχικό του στο Σαν Σουσί, διαπίστωσε ότι ένας μύλος του έκοβε τη θέα. Βρήκε τον μυλωνά και του πρόσφερε ένα μεγάλο ποσό για να αγοράσει τον μύλο, με σκοπό να τον γκρεμίσει. Ο μυλωνάς αρνήθηκε σθεναρά και ο βασιλιάς οργίστηκε.

«Δεν ξέρεις ότι, αν θέλω, μπορώ να πάρω διά της βίας τον μύλο και να μην πληρώσω τίποτε;» ρώτησε ο Φρειδερίκος. «Φυσικά, μπορείς να το κάνεις», αποκρίθηκε ο μυλωνάς, «αν δεν έχουν απομείνει δικαστές στο Βερολίνο».

Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε μια ανάλογη κτηματική διαμάχη. Ενας πανίσχυρος θεσμός, η Εκκλησία, θέλει να τσιμεντοποιήσει ένα χώρο στο δάσος του Υμηττού και οι κάτοικοι αντιστέκονται σθεναρά και με αξιοπρέπεια.

Δυστυχώς, και σε αντίθεση με τον μυλωνά του Σαν Σουσί δεν θα μπορέσουν να που το ίδιο αυθόρμητα στον Μητροπολίτη Καισαριανής «υπάρχουν δικαστές εν Αθήναις».

Θα κομπιάσουν. Θα το σκεφτούν δύο φορές, αφού από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του το αρμόδιο για να επιλύσει τη διαφορά Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) παίρνει θέση: ξεκινά με αγιασμό, δηλώνοντας έστω άρρητα την προτίμησή του προς τον μητροπολίτη Καισαριανής έναντι των κατοίκων που προσπαθούν να διασφαλίσουν τον πνεύμονα πρασίνου.

Να μην παρεξηγηθούμε: Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το ΣτΕ θα εκδώσει μια άδικη απόφαση, αν και όταν φτάσει σ’ αυτό η διαμάχη του Υμηττού.

Στο μυαλό όμως των ανθρώπων μπαίνει αναγκαστικά ο σπόρος της αμφισβήτησης. Και αν τελικά το ΣτΕ δικαιώσει τη μητρόπολη, ελάχιστοι θα πεισθούν ότι η απόφαση θα είναι καθ’ όλα νόμιμη. Βλέπετε, η Δικαιοσύνη είναι σαν τη γυναίκα του Καίσαρα: δεν αρκεί να είναι ανεξάρτητη, πρέπει να το δείχνει με κάθε ευκαιρία.

Η απόφαση του προέδρου του ΣτΕ κ. Γ. Παπαγιωτόπουλου να ξεκινήσει και φέτος τις εργασίες του ανωτάτου δικαστηρίου με αγιασμό είναι ένα ακόμη πλήγμα στην εικόνα της Δικαιοσύνης. Ισως όχι τόσο ισχυρό, όσο οι αποκαλυφθείσες διά του «παραδικαστικού» υπόγειες διαδρομές μεταξύ Εκκλησίας και δικαστών, αλλά μπορεί να είναι καίριο.

Κι αυτό διότι στη Δικαιοσύνη δεν έμειναν και πολλά κάστρα κύρους αλώβητα.

(βλέπε επίσης!)

Έκαναν το σπίτι τους 100% «πράσινο»!

«Φτιάξαμε το δικό μας ενεργειακά ανεξάρτητο... κρατίδιο»

«Με συγκεκριμένες επιλογές και εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο και τους ανέμους της Ελλάδας, καταφέραμε να δημιουργήσουμε το δικό μας οικολογικό και πλήρως απεξαρτημένο ενεργειακά σπίτι. Δεν έχουμε σύνδεση ούτε με τη ΔΕΗ, ούτε με τον ΟΤΕ, ούτε παροχή νερού από δίκτυο».


O κ. Γιώργος Θανάσουλας και η Γαλλίδα σύζυγός του Μπριζίτ, ζωγράφοι- αντικέρ, ζούσαν στη Γαλλία έως και πριν από πέντε χρόνια. Τότε αποφάσισαν να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα, αποκτώντας όμως ένα σπίτι που θα σεβόταν απόλυτα το περιβάλλον. Η επιθυμία τους έγινε πραγματικότητα πριν από περίπου δύο χρόνια στο Γραμματικό, όπου έφτιαξαν, όπως λένε, «το δικό τους ενεργειακά ανεξάρτητο... κρατίδιο». «Μέχρι τότε ζούσαμε σε ένα διαμέρισμα στο Μαρούσι. Η ζέστη, το καυσαέριο, το τσιμέντο και οι ρυθμοί της πόλης, όμως, μας έσπρωχναν μακριά από την Αθήνα», λέει η κ. Θανάσουλα.

Τα σχέδια του σπιτιού καθώς επίσης και η μελέτη για τη μεγαλύτερη κατά το δυνατό εκμετάλλευση της ηλιοφάνειας, αλλά και των ανέμων ήταν εξ ολοκλήρου δική τους υπόθεση. Μια ανεμογεννήτρια 900W και τρία φωτοβολταϊκά συστήματα που έχουν τοποθετήσει στην αυλή τους, μια γεώτρηση και ένας υπολογιστής με δορυφορική σύνδεση στοΊίντερνετ έχουν απαλλάξει το σπίτι και τους ιδιοκτήτες του από την εξάρτηση στις ΔΕΚΟ για... φως, νερό και τηλέφωνο. Το κόστος για την αγορά και την εγκατάσταση της γεννήτριας και των τριών φωτοβολταϊκών συστημάτων ήταν περίπου 10.000 ευρώ- «ποσό χαμηλό αν αναλογιστεί κανείς τη μελλοντική απόσβεση», λένε- ενώ όλο το σπίτι των 100 τετραγωνικών στοίχισε περίπου 75.000 ευρώ, με αρκετή προσωπική δουλειά των ιδιοκτητών του.

«Εκτός από τα θεμέλια, χρησιμοποιήσαμε μόνο υλικά φιλικά προς το περιβάλλον όπως ξύλο, πέτρα και τούβλα. Παράλληλα δημιουργήσαμε πολύ καλή μόνωση που είναι και το μυστικό για να διατηρείται η σωστή θερμοκρασία. Με τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του καύσωνα, και ενώ το θερμόμετρο στην αυλή μας έδειχνε 45 βαθμούς, η θερμοκρασία εντός του σπιτιού δεν ξεπερνούσε τους 29», λέει ο κ. Θανάσουλας και συμπληρώνει: «Δώσαμε πολύ μεγάλη έμφαση στη διαρρύθμιση των εσωτερικών χώρων, για την καλύτερη κυκλοφορία του αέρα, αποφύγαμε τους διαδρόμους και φτιάξαμε ξύλινα πατώματα και οροφές. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά είναι εξαιρετικά εύκολο. Όλα βασίζονται σε απλούς κανόνες της φυσικής».

Χωρίς κλιματιστικό. Το σπίτι δεν έχει ανάγκη ούτε από κλιματιστικό για να είναι δροσερό το καλοκαίρι αλλά ούτε και από κεντρική θέρμανση για να παραμένει ζεστό τον χειμώνα. Μια μικρή σόμπα, όσο και αν φαίνεται περίεργο, είναι αρκετή ώστε το σπίτι των 100 τ.μ. να παραμένει ζεστό. Οικιακές συσκευές α΄ κλάσης - με τη μεγαλύτερη, δηλαδή, εξοικονόμηση ενέργειας στην κατανάλωση- ηλιακός θερμοσίφωνας, λάμπες φωτισμού που εξοικονομούν ώς και το 75% της ενέργειας και διπλά τζάμια που συγκρατούν την θερμότητα, συμπληρώνουν το προφίλ του «πράσινου σπιτιού». Οι ανάγκες του σπιτιού και του κήπου σε νερό καλύπτονται από τη γεώτρηση που υπάρχει στο κτήμα.

Το σπίτι του ζεύγους Θανάσουλα είναι εξίσου λειτουργικό όσο και τα υπόλοιπα που βρίσκονται στην γύρω περιοχή και δεν υπολείπεται σε ανέσεις. Αυτό που χρειάζεται, σύμφωνα με την κυρία Θανάσουλα, είναι ο σωστός προγραμματισμός στις εργασίες και λογική χρήση των οικιακών συσκευών καθώς δεν μπορείς να χρησιμοποιείς ταυτόχρονα το σίδερο, το πλυντήριο και την κουζίνα. Το μεγάλο πλεονέκτημα της «πράσινης» κατοικίας είναι, σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες της, η ικανοποίηση που απολαμβάνουν ότι δεν επιβαρύνουν επιπλέον το περιβάλλον.

«Αυτό που κάναμε ήταν να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που μας δίνει το κλίμα της Ελλάδας. Τίποτα περισσότερο», λέει ο κ. Θανάσουλας.

TA NEA, 22/9/2007

Να σημειωθεί εδώ συμπληρωματικά ότι, με τέτοια συστήματα εγκαταστημένα στο σπίτι (ανεμογεννήτρια, φωτοβολταϊκά στοιχεία, δορυφορικό Ιντερνετ κ.ά.) απαιτούνται και κάποιες τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες, αλλιώς θα καταξοδευτεί ο ιδιοκτήτης σε βάθος χρόνου στα συνεργεία - από 2-3 χρόνια και ύστερα.

Με μια σύνδεση στη ΔΕΗ ο καταναλωτής ενδιαφέρεται μόνο από το σημείο του μετρητή και μετά και δεν τον απασχολεί, τί γίνεται από κει και πίσω, το φροντίζει αυτό η ηλεκτρική εταιρία, ενώ εδώ έχει την ευθύνη για όλο τον «κύκλο» παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της ενέργειας. Το ίδιο ισχύει με τη σύνδεση στον ΟΤΕ κ.ο.κ. Και η γεώτρηση για άντληση νερού απαιτεί άδεια από τη Νομαρχία, εφόσον δεν υπάρχουν ήδη πολλές γεωτρήσεις στην ίδια περιοχή. Ένα κοινωνικό προϊόν, όπως το φυσικό νερό από το υπέδαφος, διατίθεται σε όποιον πρόλαβε.

Θαλής & Φίλοι

.

Ημερίδα Λεσχών Ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας

«Φθινοπωρινές Ιστορίες Αγνώστων»

Αγαπητοί φίλοι,

Ύστερα από την πετυχημένη διοργάνωση των Εργαστηρίων Λεσχών Ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας «Ιστορίες Αγνώστων» τα δυο προηγούμενα καλοκαίρια, με μεγάλη χαρά σας ανακοινώνουμε τη διοργάνωση της ημερίδας «Φθινοπωρινές Ιστορίες Αγνώστων», η οποία θα λάβει χώρα:

• Στο Νέο Κτήριο του Μουσείου Μπενάκη στις 6 Οκτωβρίου 2007 στις 10 π.μ. με 3 μ.μ.
• Στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης στις 13 Οκτωβρίου 2007, στις 12 με 6 μ.μ. Και
• Στην Αίθουσα Ανδρόγεω του Ηρακλείου Κρήτης στις 20 Οκτωβρίου 2007, στις 3 μ.μ. με 8 μ.μ.

Η ημερίδα απευθύνεται κατά προτεραιότητα στους καθηγητές της Μέσης Εκπαίδευσης, αλλά όχι μόνο. Δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε μαθηματικούς, αλλά και σε φυσικούς, πληροφορικούς, φιλολόγους, βιβλιοθηκονόμους όπως και σε φιλαναγνώστες κάθε λογής, μέσα ή έξω από τη Μέση Εκπαίδευση˙ όποιον, με άλλα λόγια, ενδιαφέρεται σοβαρά να ξεκινήσει μια Λέσχη Ανάγνωσης Μαθηματικής Λογοτεχνίας σε χώρους εκπαίδευσης, δουλειάς ή κοινωνικής ζωής.

Η ημερίδα σκοπεύει στο να προετοιμάσει καλύτερα τους δημιουργούς καινούργιων Λεσχών, μεταφέροντάς τους μέσα από δύο εισηγήσεις βασικές τεχνικές και εμπειρίες γύρω από τις Λέσχες Ανάγνωσης που θα τους βοηθήσουν να καλλιεργήσουν γόνιμο διάλογο και προβληματισμό. Επιπλέον θα γίνει η παρουσίαση πέντε βιβλίων από συναδέλφους που τα έχουν δουλέψει μέσα και έξω από τα σχολεία, προκειμένου κάθε μέλος του Εργαστηρίου να μπορέσει να ετοιμαστεί για δουλειά πάνω στα πέντε αυτά βιβλία μαθηματικής λογοτεχνίας που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.

Για περισσότερες λεπτομέρειες και πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κα Μαρίνα Θωμοπούλου μέσω e-mail στο marina@thalesandfriends.org ή τηλεφωνικά στο 6938 616831.

Ακολουθεί αναλυτικό πρόγραμμα της ημερίδας.

Αθήνα 6/10 – Νέο κτήριο Μουσείου Μπενάκη

Συντονιστής: Τεύκρος Μιχαηλίδης

10:00 – 10:30: Απόστολος Δοξιάδης – Μαθηματικά και Λογοτεχνία

10:30 – 11:00: Άλκηστις Πατρινέλη - Οι Λέσχες Ανάγνωσης του Θαλής + φίλοι : μια γνωστή-άγνωστη περιπέτεια

11:00 – 11:10: Συζήτηση

11:10 – 11:30:Διάλειμμα

11:30 – 12: 00: Το τελευταίο Παραμύθι του Μιγκέλ Τόρρες ντα Σίλβα – Σταυρούλα Παπανικολάου

12:00 – 12:30: Ο άνθρωπος που μετρούσε την άμμο – Πότα Κοταρίνου

12:30 – 13:00: Το θεώρημα του Παπαγάλου – Σωτήρης Συριόπουλος

13:00 – 13:30: Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά – Περικλής Παυλάκος

13:30 – 14:00: Ο Πρίγκηπας των Μαθηματικών – Στάμος Τσιτσώνης

Θεσσαλονίκη – 13/10 – Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης

Συντονίστρια: Κατερίνα Καλφοπούλου

12:00 – 12:15: Γιάννης Θωμαΐδης - Χαιρετισμός

12:15 – 12:45: Τεύκρος Μιχαηλίδης – Μαθηματικά και Λογοτεχνία

12:45 – 13:00: Κατερίνα Καλφοπούλου – Η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ στη Θεσσαλονίκη

13:00 – 13:15: Τούλα Παπαπάντου – Η λέσχη ανάγνωσης του 2^ου Γυμνασίου Καλαμαριάς

13:15 – 13:30: Συζήτηση

13:30 – 14:00: Διάλειμμα

14:00 – 14:30: Το τελευταίο Παραμύθι του Μιγκέλ Τόρρες ντα Σίλβα – Σταυρούλα Παπανικολάου

14:30 – 15:00: Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ – Νίκος Σάββας

15:00 – 15:30: Το θεώρημα του Παπαγάλου – Σωτήρης Συριόπουλος

15:30 – 16:00: Καταραμένα Μαθηματικά – Α. Πατρινέλη

16:00 – 16:30: Μαθητές Διαπολιτισμικού Γυμνασίου Πυλαίας Θεσσαλονίκης

Ηράκλειο Κρήτης – 20/10 - Αίθουσα Ανδρόγεω

Συντονίστρια: Αρετή Παπαδογιαννάκη

15:00 – 15:30: Απόστολος Δοξιάδης – Μαθηματικά και Λογοτεχνία

15:30 – 16:00: Άλκηστις Πατρινέλη – Οι Λέσχες Ανάγνωσης του Θαλής + φίλοι : μια γνωστή-άγνωστη περιπέτεια

16:00 – 16:10: Συζήτηση

16:10 – 16:30: Διάλειμμα

16:30 – 17:00: Το τελευταίο Παραμύθι του Μιγκέλ Τόρρες ντα Σίλβα – Σταυρούλα Παπανικολάου

17:00 – 17:30: Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ – Νίκος Σάββας

17:30 – 18:00: Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά – Περικλής Παυλάκος

18:00 – 18:30: Ο άνθρωπος που μετρούσε την άμμο – Πότα Κοταρίνου

18:30 – 18:45: Μαθητές Παγκρήτιου Εκπαιδευτηρίου

18:45 – 19:00: Μαθητές Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Ηρακλείου

Βιβλία, βιβλία

.

Oι αραβικές κατακτήσεις

Ενα νέο βιβλίο προσπαθεί να ανακατασκευάσει
και να αποκαταστήσει την αλήθεια

Ευφυΐα ή θρησκευτικός ζήλος; Μια ορδή Βεδουίνων, μεθυσμένων με θρησκεία, εφορμά από την αραβική χερσόνησο και ξαπλώνεται δυτικά καίγοντας στο πέρασμά της τη μεγάλη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Με σφαγές και καταναγκαστικό προσηλυτισμό επιβάλλει το Ισλάμ σε μια τεράστια έκταση του κόσμου από την Ισπανία ώς τα πρόθυρα της Κίνας. Αυτή είναι η εικόνα της εμφάνισης του Ισλάμ στο μυαλό πολλών ανθρώπων, ένα θολό κατάλοιπο των μαθημάτων της Ιστορίας στο σχολείο. Και είναι λαθεμένη.

Μέσα σε λίγα χρόνια

Για τον Hugh Kennedy τουλάχιστον, που στο βιβλίο του The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live in (εκδ. Weidenfeld, 421 σελ., 25 στερλίνες) επιχειρεί να ξεδιαλύνει έναν ιστορικό γρίφο. Πώς η αραβική εκείνη δύναμη, σχετικά μικρού αριθμού και δίχως ιδιαίτερη οπλική υπεροχή απέναντι στους αντιπάλους της, κατόρθωσε αυτό το φαινομενικά ακατόρθωτο; Στον αιώνα που ακολούθησε τον θάνατο του Προφήτη, το 632, προκάλεσαν δύο μεγάλες και μακροχρόνιες αυτοκρατορίες, τη Βυζαντινή και των Σασανιδών· κατέκτησαν τη Συρία μέσα σε 8 χρόνια, το Ιράκ σε 7, την Αίγυπτο μόλις σε 2 και σε 5 την Ισπανία και την Πορτογαλία. Τον ίδιο καιρό, εισέδυσαν βαθιά στην Κεντρική Ασία και στην Ινδία.

Πώς το κατόρθωσαν; Γιατί δεν συνάντησαν ισχυρότερη και διαρκέστερη αντίσταση; Και πώς (άλλο ένα μυστήριο) διατηρήθηκε η δική τους αυτοκρατορία; Λεπτομερειακά και επίμοχθα, όπως γράφει ο «Εκόνομιστ», ο ιστορικός ανακατασκευάζοντας τις αραβικές κατακτήσεις ζωγραφίζει μια εικόνα, η οποία είναι εντελώς αντίθετη προς τα κοινώς παραδεδεγμένα. «Οι αραβικές κατακτήσεις», γράφει, «κάθε άλλο παρά ήταν το ξεχείλισμα της ακμής κάποιων άτακτων, νομαδικών ορδών». Οι Βεδουίνοι της Αραβίας ήσαν τραχείς και ιδιαίτερα ευέλικτοι· επιπλέον παρακινούνταν από τη φυλετική τιμή, την επιθυμία για λάφυρα και από τον ζήλο του Ισλάμ. Είχαν ηγέτες, ευφυείς άνδρες προερχόμενους από την ελίτ της Μέκκας, οι οποίοι γνώριζαν πώς να διοχετεύουν τη «φρενήρη, στρατιωτική ζωτικότητα» των Βεδουίνων προς τα έξω. Στην αντίθετη περίπτωση θα είχαν να αντιμετωπίσουν μια τεράστια εσωτερική έκρηξη.

Οι ηγέτες εκείνοι είχαν επίσης κατανοήσει ότι εάν θεμελίωναν τις κατακτήσεις τους πάνω σε μαζικές σφαγές και στον διά του ξίφους προσηλυτισμό, θα είχαν διαπράξει ένα μοιραίο σφάλμα. Εγιναν σφαγές, αλλά δεν ήταν το σύνηθες. Εάν οι κατακτημένοι λαοί πλήρωναν τους φόρους και δεν δημιουργούσαν προβλήματα και φασαρίες, ήσαν, κατά πολύ, ελεύθεροι να πράττουν κατά βούλησιν.

Οι ντόπιοι ενσωματώνονταν στη νέα διοικούσα τάξη. Οι προϋπάρχουσες θρησκείες –χριστιανισμός στη Συρία και την Αίγυπτο, ζωροαστρισμός στις περσικές περιοχές, ινδουισμός και βουδισμός ανατολικότερα– δεν εδιώχθησαν. Οι μεγάλης κλίμακας προσηλυτισμοί συνέβησαν αργότερα. Τον καιρό των κατακτήσεων λίγη ή καθόλου πίεση δεν ασκήθηκε στους κατακτημένους λαούς να αλλαξοπιστήσουν. Οσο για τη λεηλασία και το κάψιμο της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ο ιστορικός λέει ότι πρόκειται για αναξιόπιστο μύθο.

Οι παράμετροι της επιτυχίας

Τύχη είχαν οι Αραβες και στον χρόνο που επέλεξαν. Ο Κένεντι εισάγει ότι εάν είχαν ξεκινήσει μια γενιά νωρίτερα θα είχαν αποτύχει. Οταν όμως ξεκίνησαν, η αταξία εντός της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και της αυτοκρατορίας των Σασανιδών εξηγεί το γιατί συνάντησαν εκεί μικρή αντίσταση.

Αυτό όμως δεν συνέβη παντού. Οι πρώτες μουσουλμανικές στρατιές συνάντησαν σφοδρότατη αντίσταση από τους Τούρκους της Κεντρικής Ασίας. Και στην άλλη πλευρά της αυτοκρατορίας τους, κατέκτησαν μεν τους Βέρβερους της Βόρειας Αφρικής, αλλά τους αποξένωσαν, με την κτηνωδία των σκλαβοπάζαρων, που ήταν και η αφορμή για την εξέγερση των Βερβέρων το 741.

Ο ιστορικός ξεδιπλώνει την αξιοθαύμαστη τούτη ιστορία με δεξιότητα και κύρος. Μερικές φορές ίσως να είναι ο σοβαρός επαγγελματίας ιστορικός, πράγμα που σημαίνει ότι ο κοινός αναγνώστης θα πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει την επιφύλαξη του σοβαρού ιστορικού που αποφεύγει να βγάζει συμπεράσματα όταν δεν έχει επαρκή στοιχεία να τα στηρίξει. Και σε αρκετά σημεία οι ιστορικές πηγές είναι συγκεχυμένες, ιδίως όταν είναι γραμμένες πολύ μετά τη διεξαγωγή των γεγονότων.

Και ακόμη, ως συνήθως, η Ιστορία γράφεται από τους νικητές. Οι αραβικές πηγές γέμουν αυτοϊκανοποίηση, επαινώντας τις αρετές του απλού, υπέρμαχου της ισότητας Βεδουίνου, σε αντίθεση προς τους ελιτιστές και εκτεθηλυμένους Πέρσες αντιπάλους. Ο ιστορικός χρησιμοποιεί αραβικές πηγές αλλά κριτικά και προσπαθεί να τις ισορροπήσει με την εκδοχή των κατακτημένων.

Ο υπότιτλος του βιβλίου, «Πώς η επέκταση του Ισλάμ άλλαξε τον κόσμο εντός του οποίου ζούμε», δεν αναλύεται άμεσα. Ισως ο συγγραφέας και ο εκδότης το θεώρησαν ευλογοφανές. Οι αραβικές κατακτήσεις μεταμόρφωσαν φιλικά τον κόσμο όπου έγιναν. Το σημερινό δίδαγμα όμως είναι διαφορετικό. Είναι η απώλεια εκείνης της πρώτης δύναμης που στοιχειώνει την καρδιά και το πνεύμα των μουσουλμάνων γεννώντας οργή, ταπείνωση και τελικά την εκδικητικότητα της Αλ Κάιντα.

(The Economist, Καθημερινή, 21/9/2007)

Παπανδρέου-Βενιζέλος και κυβερνοχώρος

.

Διαπίστωσα μια σημαντική πρόοδο στη χώρα μας, με αφορμή τον ανταγωνισμό μεταξύ Γεώργ. Παπανδρέου και Ευαγγ. Βενιζέλου για την προεδρεία στο ΠΑΣΟΚ. Σε κάποια αποστροφή του λόγου του, στη διάρκεια συνέντευξης, λέει ο Βενιζέλος: «Και όποιος ενδιαφέρεται να πληροφορηθεί τις θέσεις μου για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, ας κοιτάξει στις σελίδες μου στο evenizelosdialogues.gr και θα ενημερωθεί επαρκώς. Δεν υπάρχει πλέον φραγή και μπορεί καθένας να συνδεθεί».

Δεν ήταν παρών ο Παπανδρέου για να απαντήσει: «Μπορείτε να κοιτάξετε και στις δικές μου σελίδες, papandreou.gr, όπου παρουσιάζω σε μορφή πίνακα όλες τις δραστηριότητές μου στο χώρο της πολιτικής» - αν ήταν παρών, θα το έλεγε. Σημαντικό είναι ότι οι πολιτικοί μας, πενηντάρηδες και όχι πιτσιρίκια πια, ανταλλάσσουν στον αέρα διευθύνσεις του ιστοχώρου και θεωρούν ότι, τουλάχιστον οι μορφωμένοι εκ των ακροατών, καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται, τι σημαίνει ηλεκτρονική διεύθυνση, πού θα κοιτάξουν να βρουν τα κείμενα κ.ο.κ.

Πέρα απ’ αυτό, όλες πλέον οι εφημερίδες αναφέρουν καθημερινά, τι γράφεται στα blogs υπέρ ή κατά των δύο υποψηφίων και πού μπορεί ο αναγνώστης να αναζητήσει τα αποσπάσματα. Εγώ θεωρώ αυτή την εξέλιξη πολύ θετική, τελείως ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη διαμάχη για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ!

Tελικά θα έχει σταλεί ένα μήνυμα στην ελληνική κοινωνία και θα έχουν καταλάβει πάρα πολλοί που σνομπάρουν μέχρι τώρα το Internet, ότι η επικοινωνία μετατοπίζεται αργά αλλά σίγουρα σε άλλο μέσον. Μόνο που πρέπει οι Ρέλλοι του διαδικτύου να ηρεμήσουν λίγο, γιατί εκσφενδονίζουν σε πολλά blogs, άκριτα και ανώνυμα, καφέδες και γιαούρτια σε κάθε κατεύθυνση - ένα αναγκαίο κακό κι αυτό που θα ξεπεραστεί, ελπίζω, σταδιακά.

Γάμος επί θητεία...

(click)

Στο δημόσιο οι θητείες ανανεώνονται κάθε τριετία, εδώ προτείνεται η επταετία... Κάτι είναι κι αυτό. Το ερώτημα είναι, εμείς (όσοι τέλος πάντων) έχουμε πολλαπλές ανανεώσεις, δεν θα πάρουμε κάποιο επίδομα σταθερότητας, κάποια επιβράβευση υπομονής;

Πόλεμος για σχολικά βιβλία Ιστορίας...

σε όλο τον κόσμο

Ο «πόλεμος» για την Iστορία, ο προβληματισμός για τις αλήθειες και τα ψεύδη που περικλείονται στα σχολικά εγχειρίδια είναι παγκόσμιο φαινόμενο, οι επιστήμονες διαφωνούν, οι πολιτικοί παρεμβαίνουν, αλλά «σίγουρα η ιστορία δεν είναι αντικείμενο δικαστικής απόφασης».

Στα παραπάνω συμφώνησαν... διαφωνούντες ειδικοί από όλο τον κόσμο, που συζητούν στη Θεσσαλονίκη για ένα θέμα, φλέγον στα καθ' ημάς, το τελευταίο διάστημα.

Η ιστορία δεν είναι θρησκεία, δεν πρέπει να εξωραΐζει ή να επιρρίπτει ευθύνες, αλλά να εξηγεί, ακούστηκε από τους περισσότερους, παραπέμποντας ευθέως στο «μοντέλο» Θουκυδίδη. Αίσθηση προκάλεσε η παρέμβαση Ελβετού ιστορικού: ο έμμεσος αλλά ισχυρός ρόλος της Ελβετίας στο δουλεμπόριο αποικιοκρατικών δυνάμεων, τους προηγούμενους αιώνες, πρέπει να αποσιωπάται;

(www.kathimerini.gr, 20/9/2007)

(click)

Η Φύση είναι τρωτή ...

κι αυτό μας αφορά όλους!

Δρ. Θόδωρος Σ. Κουσουρής
Περιβαλλοντολόγος, πρώην
Δ/ντής Ερευνητικού Ινστιτούτου

Συνήθως, με αυθαίρετο τρόπο και αυτιστική συνέπεια επαναλαμβάνονται φράσεις κλισέ και από τα ΜΜΕ και στις σχετικές συνεντεύξεις των μη ειδικών. «Η Φύση εκδικείται, δείχνει το σκληρό πρόσωπό της. Η Φύση ξεσπά, τιμωρεί και είναι αμείλικτη». Τεχνηέντως, εμφανιζόμαστε ως θύματα και φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε διαρκή διωγμό από τον θύτη. Ενδεχομένως, η θυματοποίησή μας αυτή να λειτουργεί ως άλλοθι για να απαλλαγούμε από κάθε ευθύνη. Εξάλλου, αν υιοθετήσουμε την αντίληψη ότι τα πάντα κινούνται από ανώτερη δύναμη και πάλι γινόμαστε «άμοιροι» ευθυνών.

Για παράδειγμα, όταν ενσκήπτουν σεισμοί και καταποντισμοί, συνήθως μιλάμε για θεομηνίες και όχι για φυσική καταστροφή. Η ανώτερη δύναμη βρίσκεται παντού, κατά την άποψή τους. Δηλαδή, στις περισσότερες των περιπτώσεων, έχουμε επιλέξει να παίζουμε το ρόλο του μικρού και αδύναμου, καθώς και αυτές ακόμη οι λέξεις είναι δανικές από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Είναι και αυτά μια ακόμη έκφανση της ανταγωνιστική μας διάθεσης απέναντι στο Φυσικό περιβάλλον, καθώς φαίνεται ότι δεν έχουμε μάθει σχεδόν τίποτα για τα συμβαίνοντα στη Φύση, τις διεργασίες της, τα αποτελέσματα των φυσικών φαινομένων που όντος η συχνότητα και σφοδρότητά τους έχουν ενταθεί και επεκταθεί σε περισσότερες περιοχές.

Εξάλλου, η σχέση του ανθρώπου με τη Φύση, θέλουμε και προσλαμβάνει, εκ των αποτελεσμάτων, εντεινόμενες διαστάσεις. Είναι αυτό που συνηθίζεται να λέμε «για να καλυφθούν οι ανάγκες μας», έστω και αν υποκρύπτουν τον όρο «απεριόριστες», παρόλο που είναι πασιφανές ότι οι φυσικοί πόροι ολοένα γίνονται σπανιότεροι. Η ανταγωνιστική μας διάθεση απέναντι στον Φυσικό κόσμο είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο.

Κατά την επιστημονική άποψη τα φυσικά φαινόμενα -όπως για παράδειγμα η βροχή, η χιονόπτωση, η ανομβρία, οι καταιγίδες, η θερμοκρασία, οι σεισμοί, οι κατολισθήσεις και άλλα- εκδηλώνονται, άλλες φορές με κυρίαρχο και άλλες φορές με υποδεέστερο τρόπο. Αυτά και μια μεγάλη πληθώρα φυσικών φαινομένων διαμορφώνουν τελικά τον πλανήτη Γη. Τα φυσικά φαινόμενα είναι μέρος της εξελικτικής διαδικασίας της Φύσης. Πρόκειται για μία διαδικασία μεταβολής του περιβάλλοντος η οποία πραγματοποιείται εκατομμύρια χρόνια τώρα.

Παρ' όλο που για τους ανθρώπους μπορεί να γίνουν δυνάμεις καταστροφής, για τη Φύση είναι δημιουργικές δυνάμεις. Αυτές καθορίζουν το πρόσωπο της Γης στις διάφορες εποχές. Θα μπορούσαμε μάλιστα να τα χαρακτηρίσουμε ως φιλικά προς τον άνθρωπο γιατί διαμόρφωσαν ένα τέτοιο περιβάλλον που του επέτρεψαν να υπάρχει και να ζει πάνω στη Γη, ενώ γίνονται καταστροφικά για την ύπαρξη, όταν δημιουργούν απώλειες για τα θεωρούμενα με σύγχρονους όρους ως κεκτημένα από τον άνθρωπο.

Άλλωστε, μόλις πρόσφατα καταλάβαμε ότι παρεμβαίνουμε πλέον δραστικά, πιεστικά, απειλητικά προς τη Φύση, ενώ δεν προσαρμόσαμε τις απαιτήσεις μας σε σχέση με τα φυσικά φαινόμενα. Το πλέον παράδοξο είναι ότι εμείς οι ίδιοι αυξήσαμε την τρωτότητα της παρουσίας μας με αποτέλεσμα έστω και μικρά γεγονότα να έχουν τεράστιες επιπτώσεις. Για παράδειγμα, σε μια πόλη όπου θα έπρεπε να ζουν εκατό χιλιάδες άνθρωποι, σήμερα ζουν πάνω από ένα εκατομμύριο. Έτσι, όταν συμβεί πλημμύρα, σεισμός ή άλλο φυσικό φαινόμενο οι απώλειες ασφαλώς και θα είναι τεράστιες.

Συνειδητοποιώντας ότι οι κίνδυνοι που απειλούν το περιβάλλον δεν έχουν σύνορα και άλλες διακρίσεις, οφείλουμε να ενισχύσουμε την έμπρακτη παρουσία μας και να εντατικοποιήσουμε την οποιαδήποτε πίεσή μας σε όλο το φάσμα των πτυχών της προστασίας του περιβάλλοντος. Είναι αναμφισβήτητη η ανάγκη συνεχούς προσαρμογής και εφαρμογής ουσιαστικών πολιτικών για την προστασία του περιβάλλοντος. Τόσο οι κρατικές αρχές, όσο και οι κοινωνίες των πολιτών οφείλουμε να θέτουμε το περιβάλλον κυρίαρχο πυρήνα κάθε δραστηριότητάς μας. Το περιβάλλον είναι η γειτονιά στην οποία ζούμε και θα ζήσουν και τα παιδιά μας. Είναι το σπίτι μας και η προστασία του είναι υπόθεση όλης της οικογένειας. Η βιώσιμη ανάπτυξη και η διαφύλαξη των ανθρωπίνων και φυσικών πόρων έχουν ήδη γίνει στόχοι–προτεραιότητες για τη διεθνή κοινότητα. Ας γίνουν και για μας, για τον καθένα υποχρέωση για μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Τρελές καταστάσεις...

Δωρέαν ασύρματο δίκτυο στο Θησείο

Έπειτα από την δωρεάν ασύρματη πρόσβαση στο Internet στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος, το υπουργείο Οικονομίας εγκαινίασε χθες Πέμπτη δωρεάν υπηρεσία Wi-Fi στο Θησείο.

«Ο καθένας από εσάς μπορεί να έρθει με τον προσωπικό του υπολογιστή ή με μια φορητή συσκευή επικοινωνίας και να συνδεθεί ασύρματα και δωρεάν στο Internet, από ένα μεγάλο μέρος της περιοχής του Θησείου» δήλωσε ο Γιώργος Αλογοσκούφης στα εγκαίνια.

«Το δίκτυο θα λειτουργεί δωρεάν μέχρι το τέλος του 2008, στο πλαίσιο της πολιτικής μας για την εξοικείωση των πολιτών με την ασύρματη ευρυζωνικότητα» πρόσθεσε ο υπουργός και ανακοίνωσε ότι την επόμενη εβδομάδα τίθεται σε λειτουργία ακόμη ένα τέτοιο ασύρματο δίκτυο που θα καλύπτει την περιοχή στην πλατεία του Δημαρχείου.

«Πριν από 15 περίπου μήνες είχαμε εγκαινιάσει στο Σύνταγμα το ασύρματο δίκτυο δωρεάν πρόσβασης στo Internet. Από τότε μέχρι σήμερα, πραγματοποιήθηκαν σ' αυτή την περιοχή συνολικά περισσότερες από 40.000 ασύρματες συνδέσεις στο Internet από περίπου 8.000 χρήστες. Η ανταπόκριση και η αξιοποίηση του WiFi στην πλατεία Συντάγματος ήταν πάνω από κάθε προσδοκία μας» είπε ο υπουργός.

H ισχυρότερη συμβατική βόμβα του κόσμου

Η ρωσική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες από τη δοκιμή μιας βόμβας κενού, η οποία, σύμφωνα με το στρατό, είναι το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο του κόσμου, ισχυρότερο και από την «μητέρα όλων των βομβών» που παρουσίασαν οι ΗΠΑ το 2003. «Τα αποτελέσματα της δοκιμής του αερομεταφερόμενου όπλου έδειξαν ότι η αποτελεσματικότητα και η ισχύς του είναι συγκρίσιμη με πυρηνικό όπλο» δήλωσε στο κρατικό κανάλι ORT First Channel ο Αλεξάντερ Ρούσκιν, δεύτερος τη τάξει στο επιτελείο των ρωσικών δυνάμεων.

Όπως αναμεταδίδει το Reuters, το βίντεο δείχνει ένα στρατηγικό βομβαρδιστικό Tupolev Tu-60 να ρίχνει τη βόμβα πάνω ένα πεδίο βολής, μια τεράστια έκρηξη και ένα τετραώροφο συγκρότημα να διαλύεται σε ερείπια. Η έκρηξη φέρεται να ισοδυναμεί με 44 μετρικούς τόνους τρινιτριλουόλης (TNT). «Το υπουργείο Αμυνας τονίζει ότι αυτή η στρατιωτική εφεύρεση δεν παραβιάζει ούτε μία διεθνή συνθήκη. Η Ρωσία δεν ξεκινά νέα κούρσα εξοπλισμών», αναφέρει το ρεπορτάζ.

Οι βόμβες κενού, γνωστές με τους τεχνικούς όρους «θερμοβαρικές συσκευές», ή «βόμβες καυσίμου-αέρα», γενικά πυροδούνται σε δύο στάδια. Η πρώτη, μικρή έκρηξη διασπείρει ένα σύννεφο εκρηκτικού υλικού, το οποίο εκρήγνυται στο δεύτερο στάδιο. Η δεύτερη έκρηξη προκαλεί ένα υπερηχητικό ωστικό κύμα με πολύ μεγαλύτερη ακτίνα από ό,τι στα συμβατικά εκρηκτικά. Επιπλέον, η απότομη διόγκωση των αερίων στο σημείο της έκρηξης δημιουργεί στιγμιαία υποπίεση, με αποτέλεσμα την εισροή αέρα με μεγάλη ταχύτητα, ώστε να αυξηθούν οι ζημιές.

Σύμφωνα με το BBC, που επικαλείται ρεπορτάζ του ρωσικού Channel One, η νέα ρωσική βόμβα είναι τέσσερις φορές πιο ισχυρή από την αμερικανική MOAB και η θερμοκρασία στο επίκεντρο της έκρηξης είναι διπλάσια, χάρη σε εκρηκτικά νέας τεχνολογίας.

Προσοχή στον εξοπλισμό...

Find more videos like this on www.truveo.com.

Οι εκκλησίες και ο οβολός των πιστών

Απορίες που έχει ο άνθρωπος...

(click)

Δημοτικά ευρυζωνικά ασύρματα δίκτυα

Οικονομικές δυσκολίες αντιμετωπίζουν τα δημοτικά ευρυζωνικά ασύρματα δίκτυα στις ΗΠΑ

Οι εταιρείες αναζητούν τώρα νέο επιχειρηματικό πρότυπο

ΤΑ ΦΙΛΟΔΟΞΑ σχέδια που παρουσίαζαν πέρσι τέτοια εποχή πολλές πόλεις των ΗΠΑ, για ευρυζωνικά ασύρματα δίκτυα Ίντερνετ, αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες. Το ουτοπικό όραμα του γρήγορου Ίντερνετ για όλους ήλθε αντιμέτωπο με τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα, ενώ οι εταιρίες που πρότειναν τη δημιουργία τέτοιων δικτύων ερίζουν σήμερα για τις πιθανότητες κερδοφορίας των δικτύων αυτών.

Το πρόβλημα αποκαλύφθηκε αυτή την εβδομάδα, με την ακύρωση των σχεδίων εγκατάστασης ασύρματων ευρυζωνικών δικτύων σε Σαν Φρανσίσκο και Σικάγο. Την ίδια ώρα, η πολυδιαφημισμένη συμφωνία με την πόλη του Χιούστον κινδυνεύει και αυτή με ακύρωση. «Πόλεις και εταιρίες εξετάζουν εκ νέου το επιχειρηματικό πρότυπο των ασύρματων ευρυζωνικών δικτύων», εξηγεί στέλεχος επιχείρησης του χώρου.

Οι δήμοι αμφιβάλουν, όμως, κατά πόσον η παροχή τέτοιων υπηρεσιών μπορεί να αποδειχθεί κερδοφόρα και εάν μπορεί να δικαιολογήσει τις μεγάλες επενδύσεις που απαιτούνται για την εγκατάσταση και τη συντήρησή τους.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση της εταιρίας EarthLink, που υπήρξε ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της τοποθέτησης τέτοιων δικτύων σε αμερικανικές πόλεις.

«Δεν θα αφιερώσουμε νέα κεφάλαια στο παλαιό πρότυπο δημοτικών ασύρματων δικτύων ευρυζωνικού Ίντερνετ. Κατά τη γνώμη μου, το πρότυπο αυτό δεν είναι βιώσιμο», δήλωσε η πρόεδρος της EarthLink, Ρόλα Χαφ.

Λίγες ώρες αργότερα, η κ. Χαφ ενημέρωνε τον δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, ότι η εταιρεία της αδυνατεί να καλύψει το κόστος των 14 εκατ. δολαρίων για δημιουργία δικτύου στην πόλη. Το σχέδιο της EarthLink και της δημαρχίας του Σαν Φρανσίσκο, προέβλεπε την κάλυψη ολόκληρης της πόλης, την προσφορά δωρεάν σύνδεσης σε όλους τους κατοίκους, αλλά και ταχύτατης ασύρματης σύνδεσης έναντι μηνιαίας συνδρομής 20 δολαρίων.

(AP, www.kathimerini.gr, 2/9/2007)

Καπνός μέχρι την Αφρική

Ο καπνός από τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, έφτασε στις 26 και 27 Αυγούστου μέχρι τη Λιβύη και την Αίγυπτο, όπως κατέγραψε ο δορυφόρος "Aura" της NASA.

(click)

Άγνοια πυρκαγιάς

Παραλήψεις, άγνοια και παρεξηγήσεις σε σχέση με τις δασικές πυρκαγιές!

Δρ. Θόδωρος Σ. Κουσουρής
Περιβαλλοντολόγος, πρώην
Δ/ντής Ερευνητικού Ινστιτούτου

Μαζί με τις φυσικές καταστροφές συμπορεύονται τα τελευταία χρόνια και οι ανθρωπογενείς καταστροφές με εντεινόμενους ρυθμούς. Στις συγκροτημένες κοινωνίες και στα υπεύθυνα κράτη η πρόληψη προέχει της καταστολής. Συμβαίνουν όμως και εκεί αρρυθμίες, αναποτελεσματικότητα, ανικανότητες αντιμετώπισης. Ωστόσο, οι αρμόδιοι φορείς, κυρίως σε τοπικό επίπεδο έχουν επιφορτιστεί με πρόσθετες ευθύνες και εξουσίες ως προς την οργάνωση, το μακρόπνοο σχεδιασμό και με ικανούς μηχανισμούς. Και το κυριότερο, η ουσιαστική συμβολή στην πρόληψη ή και στην καίρια καταστολή των κάθε είδους καταστροφών οφείλει να προωθηθεί απαραίτητα με τη συνεργασία τοπικών φορέων και με δομές ανάληψης της ευθύνης που γνωρίζουν το χώρο της τοπικής ιδιομορφίας, αλλά και την οικολογική και άλλη αξία τους.

Ως προς στις πυρκαγιές θυμίζουμε –γράφτηκε στον ημερήσιο τύπο, ότι ήδη υπάρχει, από το 1993, Διακομματικό πόρισμα της Βουλής με συγκεκριμένες υποδείξεις για τους τρόπους οργάνωσης και αξιοποίησης των μέσων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. «Στην πορεία και εκ των γεγονότων φαίνεται ότι εκείνη η ομοφωνία ποτέ δεν μετουσιώθηκε σε Εθνική εκστρατεία. Εξάλλου, η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση και επίλυση, τόσο σημαντικών ζητημάτων έχει την ανάγκη ξεκάθαρων και συγκεκριμένων πολιτικών που άπτονται του καθορισμού των χρήσεων γης, του ιδιοκτησιακού καθεστώτος και της προστασίας Φυσικού περιβάλλοντος».

Η ύπαρξη των Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων (κυριαρχούν στη χώρα μας), που ας μη φανεί πρόκληση ή νεωτερισμός, εξαρτώνται αποκλειστικά, ως προς τα χαρακτηριστικά και την ωριμότητά τους, από τις πυρκαγιές. Δηλαδή οι πυρκαγιές σ’ αυτά τα οικοσυστήματα αποτελούν μόνιμο και επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Όμως, όλα τα δάση δεν καίγονται με τον ίδιο τρόπο. Για παράδειγμα, τα ελατοδάση που είναι συνηθισμένα σε ψυχρά και υγρά κλίματα, στο ελληνικό ξηροθερμικό περιβάλλον δεν έχουν αναπτύξει μηχανισμούς άμυνας απέναντι στη φωτιά.. Όταν πάρουν φωτιά η καταστροφή τους μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη, καθώς ο φλοιός των δένδρων είναι λεπτός και οι κώνοι τους καίγονται ευκολότερα. Οι κουκουναριές καίγονται δυσκολότερα απ’ ότι τα πεύκα. Τα πεύκα μπορεί να καίγονται ευκολότερα, αλλά τα κουκουνάρια τους είναι ανθεκτικά στην πυρκαγιά. Έτσι, οι σπόροι τους βλαστάνουν ευκολότερα. Πουρνάρια, μυρτιές, σχίνα και κουμαριές με τα παραβλαστήματά τους, τους οφθαλμούς κάτω από το έδαφος ή και τους ανθεκτικούς σπόρους τους, γρήγορα ξαναβλαστάνουν. Ακόμη δυσκολότερα καίγονται τα κυπαρίσσια και τα πλατάνια.

Αναμφίβολα υπάρχον και εμπρηστές από πρόθεση ή και από αμέλεια. Το σημαντικό όμως είναι ότι υπάρχει άγνοια για τη συμπεριφορά μιας φωτιάς στο ύπαιθρο, μέσα σε μια χαράδρα, σε μια πλαγιά, στο τι καίει, προς τα πού πορεύεται, πως αντιμετωπίζεται. Τα πολλαπλά μέτωπα σε μια καιγόμενη περιοχή, συνήθως δεν προέρχονται από ηθελημένους εμπρησμούς, αλλά από τις καύτρες που διανύουν αρκετές εκατοντάδες μέτρα μέσα στη θύελλα των θερμικών ρευμάτων της φωτιάς, αλλά και από τα φλεγόμενα κουκουνάρια που μπορούν και αυτά να διανύσουν αρκετά μέτρα μεταδίδοντας τη φωτιά ακόμη μακρύτερα.

Στις πυρκαγιές συμβάλλει και η αλλαγή του κλίματος με την παρατεταμένη ξηρασία και οι ακραίες καιρικές καταστάσεις με πολύ ισχυρούς και στροβιλώδεις ανέμους. Μάλιστα είναι γνωστό ότι η ύπαρξη άφθονης καύσιμης ύλης, ο άνεμος και οι υψηλές θερμότητες, δηλαδή το κυρίαρχο τρίπτυχο της φωτιάς, δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες για να ξεσπάσει πυρκαγιά. Τότε, στις περισσότερες περιπτώσεις αν δεν αντιμετωπιστούν οι πρώτες εστίες έγκαιρα και αποτελεσματικά είναι πολύ δύσκολο έως και αδύνατο να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη πύρινη καταστροφή.

Τα Μεσογειακά Δασικά Οικοσυστήματα, όπως επαναλαμβάνεται συνεχώς, έχουν προσαρμογές-διεξόδους για να αντιπαρέλθουν τη διαταραχή της πυρκαγιάς, εφόσον δεν βοσκηθούν. Είναι γνωστό ότι με τις πυρκαγιές χάνεται στην ατμόσφαιρα το άζωτο, απαραίτητο θρεπτικό εκείνο συστατικό για τη ζωή και το μεταβολισμό -ανάπτυξη των φυτών. Έτσι, μετά τη φωτιά και με τη βοήθεια της υγρασίας του εδάφους, φυτρώνουν κατά πρώτο τα σπέρματα των ψυχανθών φυτών. Τα φυτά αυτά –άγριο τριφύλλι, άγριος βίκος, έχουν την ικανότητα να δίνουν, να εμπλουτίζουν το έδαφος με το αναγκαίο για την ανάπτυξη των φυτών άζωτο, το οποίο δεσμεύουν από την ατμόσφαιρα με τη βοήθεια μικροοργανισμών που συνυπάρχουν στις ρίζες τους. Στη συνέχεια, αν αφεθούν αυτά τα φυτά και δεν βοσκηθούν, τότε τα εδάφη εμπλουτίζονται με άζωτο, δημιουργώντας ευνοϊκούς παράγοντες για να εποικιστούν από διαφορετικά φυτά. Εξάλλου, και τα παραβλαστήματα από τα πουρνάρια, τα σχίνα και τα άλλα μεσογειακά μακκί, χρειάζονται και αυτά προστασία από τη βόσκηση γιατί όπως είναι τρυφερά και νόστιμα προτιμώνται από τα ζώα που βόσκουν.

Όλα τα δάση όταν καίγονται δεν μπορούν να αναγεννηθούν. Η αναγέννηση θέλει κυρίως Μεσογειακή βλάστηση, εξωτερική υποβοήθηση και στρατηγικές προστασίας από τον ανθρώπινο παράγοντα και τα κοπάδια που είναι καταστρεπτικό να βόσκουν στις καμένες περιοχές. Στην περίπτωση που ενσκήψει και πάλι σύντομα πυρκαγιά σε αναγεννώμενη περιοχή τότε χάνεται ή και περιορίζεται η αποτελεσματικότητά της. Δηλαδή σταματά η αναγέννηση της βλάστησης και αρχίζει η υποβάθμιση του οικοσυστήματος.
Παλαιότερα τα ελληνικά πευκοδάση προστατεύονταν από τον ίδιο τον άνθρωπο, από τους υλοτόμους και τους ρητινοσυλλέκτες. Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της ξυλείας εισάγεται, ενώ οι ρητινοσυλλέκτες έχουν «εκδιωχθεί» από το δάσος. Εξ άλλου, οι οικοπεδοφάγοι καταπατούν και κτίζουν μέσα σε δάση, η Εκκλησία διεκδικεί δασικές εκτάσεις και το κράτος με τους φορείς του χαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις πολλές φορές καθ’ υπέρβαση των πραγματικών δασών.

Μια παρατραβηγμένη εκδοχή υποστηρίζει ότι με το που καίγονται τα δάση αποστερούμεθα «πνεύμονα οξυγόνου». Και γίνεται σύνθημα και επωδός, για να κινδυνολογούν και να εγκλωβίζουν τον κόσμο. Το ορθό είναι ότι η κυριότερη πηγή οξυγόνου στον πλανήτη Γη προέρχεται από τη θάλασσα (φυτοπλαγκτό και φύκια). Επίσης, οξυγόνο προσφέρουν και οι καλλιέργειες και τα δάση και κάθε είδους βλάστηση. Μια άλλη αλήθεια είναι ότι κάθε δάσος είναι σύστημα ζωντανών (φυτά και ζώα) και αβιοτικών (έδαφος, νερό, φωτιά αέρας) παραμέτρων, αλλά και διαδικασιών (σχέσεις, εντάσεις και ανταγωνισμοί) που βρίσκονται όλα μαζί σε ισορροπία μεταξύ τους. Τα δάση λοιπόν επιτελούν εξαιρετικά πολύπλοκο περιβαλλοντικό έργο. Μεταξύ των άλλων, συμβάλλουν στην ανταλλαγή των αερίων της ατμόσφαιρας, συγκρατούν τα αιωρούμενα σωματίδια της ατμόσφαιρας καθαρίζοντας την, ρυθμίζουν τη θερμοκρασία στις περιοχές που γειτονεύουν, προσφέρουν προστασία και διατήρησης της πανίδας. Ένα από τα κυρίαρχα στοιχεία των δασών είναι ότι ρυθμίζουν τα νερά (ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά σε επιφανειακά και υπόγεια νερά) και τη φυσική διαχείριση των υδατικών πόρων.

Όπως αποφαίνονται οι ειδικοί επί επιχειρησιακών συνθηκών, κάθε σχέδιο έκτακτης ανάγκης αποτελεί θεωρητική προσέγγιση η οποία οφείλει να επικαιροποιείται τακτικά με ασκήσεις ετοιμότητας σε πραγματικές συνθήκες και στο ύπαιθρο. Τα σενάρια και οι προβλέψεις ποτέ δεν διασφαλίζουν 100% ανθρώπινες ζωές, περιουσίες, γεννήματα, αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος. Καθοριστικής σημασίας για την έκβαση της αποτελεσματικότητας είναι η συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τοπικών φορέων, η διασπορά και κατανομή των δυνάμεων πρόληψης και καταστολής, ο συντονισμός των κάθε είδους δυνάμεων. Σε πολλές περιοχές, εφόσον έχουμε να κάνουμε με δασικές πυρκαγιές, η απουσία αντιπυρικών ζωνών είναι καθοριστική, όπως και οι δρόμοι πρόσβασης των δυνάμεων, οι οδοί εκκένωσης του πληθυσμού, η αξιολόγηση των οχημάτων πυρόσβεσης, των υδροφόρων και των λοιπών μηχανημάτων υποβοήθησης, ως προς το μέγεθος και την ετοιμότητά τους. Τα λάθη και οι εσφαλμένες εκτιμήσεις είναι ανθρώπινα, αλλά οι παραλήψεις σε μέσα και στην κατάλληλη εξάρτυση όσων θα ασχοληθούν με το δύσκολο έργο της δασοπυρόσβεσης είναι εγκληματικές.
Και οι εμπρηστικές συνθήκες και παράγοντες είναι γνωστοί, άγνωστοι και πρωτοεμφανιζόμενοι. Όπως και οι εμπρηστές.

Πολλές φορές καθ’ υπερβολή, αλλά και υπάρχουν και πραγματικά περιστατικά ή και μυθοπλασίες. Πράγματι οι κεραυνοί έχουν δημιουργήσει πυρκαγιές, όπως και τα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ, οι σκουπιδότοποι από αυτανάφλεξη, οι αμέλειες και οι ανευθυνότητες. Ορισμένοι διατείνονται ότι τα δασικά φυτά σε περιόδους ξηρασίας εκπέμπουν στο περιβάλλον αιθυλένιο, εξαιρετικά εύφλεκτο αέριο, οπότε οι πιθανότητες να προκληθεί πυρκαγιά είναι μεγάλη.

Τέλος, όταν η κρατική αποτελεσματικότητα και των φορέων της αμφισβητείται εκ των γεγονότων, όταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει αποψιλωθεί από αρμοδιότητες για τα τοπικά ζητήματα και όταν οι κάτοικοι πορεύονται χωρίς καθοδήγηση μόνο με το ένστικτό τους, τότε μπορούμε να μιλάμε ότι το «προσάναμμα» στις πρόσφατες πύρινες καταστροφές ήταν «η απουσία σχεδιασμού αντιμετώπισης έκτακτων συνθηκών, η έλλειψη περιφρούρησης της ζωής, των πόρων, της προστασίας του περιβάλλοντος, της περιουσίας, της αποτροπής τέλεσης εγκλημάτων και η ανικανότητα» (διαπιστώσεις ειδικών που προβλήθηκαν από τον ημερήσιο Τύπο).

Νάξος - Η κυρία των Κυκλάδων

της Ισμήνης

Αν τη Σύρο την λένε «αρχόντισσα των Κυκλάδων», τη Μύκονο το «νησί των ανέμων», τη Δήλο το «ιερό νησί του Απόλλωνα», η Νάξος πρέπει να λέγεται «η κυρία των Κυκλάδων».

Το σκηνικό το ίδιο. Σύναξη στην προκυμαία την καθορισμένη ώρα. Επιβίβαση και τακτοποίηση στις θέσεις μας, όχι βέβαια όλες στο ίδιο μέρος.Το πλοίο έχει θέσεις για όλες τις κατηγορίες. Θέσεις για καπνίζοντες. θέσεις για μη καπνίζοντες, θέσεις για μπιριμπόπληκτες, θέσεις για διάβασμα, θέσεις για καταναλωτές θερμίδων.

Φτάσαμε μεσημεράκι στη Νάξο μετά από 5 περίπου ώρες ταξίδι σε μία θάλασσα λάδι με ενδιάμεσο σταθμό στην Πάρο. Προσεγγίζοντας με το πλοίο το λιμάνι παίρνουμε μια γεύση του οικισμού της χώρας με το Κάστρο που υψώνεται επιβλητικό και την Πορτάρα, σήμα–κατατεθέν της Νάξου.

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο κάναμε την πρώτη εξόρμηση, άλλες για φαγητό, άλλες για μπάνιο στη θάλασσα ή στην πισίνα του ξενοδοχείου και άλλες για μία πρώτη γνωριμία με την πόλη.

Η Νάξος είναι πανέμορφη . Η ιστορία της ξεκινάει από την 3η χιλιετία π.χ κα φθάνει μέχρι τις ημέρες μας με μία συνεχή εναλλαγή κατακτητών οι οποίοι μπορούμε να πούμε ότι περισσότερο ωφέλησαν παρά έβλαψαν το νησί.

Η επίσκεψη στο Κάστρο, το οποίο έκτισε ο Βενετός Μάρκος Σανούδος και ανάμεσα σε στενά ανηφορικά δρομάκια φτάνουμε στην Μητρόπολη των Ορθοδόξων, στην Μητρόπολη των Καθολικών και στη Σχολή των Ουρσουλινών. Όλα εδώ αποπνέουν Μεσαίωνα. Μαρμάρινα οικόσημα πάνω από τις εισόδους σε σπίτια ευγενών, παλιές ημερομηνίες και λιθόστρωτα δρομάκια που οδηγούν σε κρυφές αυλές γεμάτες λουλούδια. Η Ενετοκρατία έχει αφήσει έντονα σημάδια σε όλη την περιοχή. Δυστυχώς μόνο ένας πύργος έχει σωθεί ο οποίος έχει αναπαλαιωθεί και λειτουργεί σαν μουσείο.

Το αρχαιολογικό μουσείο στεγασμένο σε ένα κτίριο του 17ου αιώνα έχει μια μοναδική συλλογή κυκλαδικών ειδωλίων, ευρήματα της πρωτοκυκλαδικής περιόδου. Εντυπωσιακό το μεγάλο ψηφιδωτό στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου.

Η Πορτάρα. Όλοι κατευθύνονται προς τον λόφο, το νησάκι των παλατιών, να απολαύσουν το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Κοιτώντας από κοντά τα 4 τεράστια μάρμαρα της Πορτάρας που το καθένα ζυγίζει 20 τόνους, αναλογίζεσαι την δυσκολία του εγχειρήματος να χτισθεί ένας τέτοιος ναός, πιθανόν αφιερωμένος στον Απόλλωνα, ο οποίος δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Η πόρτα του ναού είναι το μόνο κομμάτι που απομένει σήμερα.

Αφήνουμε τη χώρα για κατευθυνόμενοι στο εξίσου μαγευτικό εσωτερικό της Νάξου. Μοναδικά ευρήματα οι δύο τεράστιοι Κούροι που έχουν βρεθεί σε δύο διαφορετικά σημεία του νησιού. Ο ένας είναι στο Φλεριό και ο άλλος στον Απόλλωνα, τεράστιοι ξαπλωμένοι εδώ και αιώνες στο χώμα απομεινάρια μιας άλλης εποχής, αποτελούν μοναδικά μνημεία στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής.

Στο Σαγκρί στην κορυφή του λόφου αντικρίζουμε ένα μοναδικό θέαμα. Δεξιά το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη και αριστερά ένας περίτεχνος αρχαίος Ναός αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα, ένα από τα καλύτερα σωζόμενα κτίρια της αρχαϊκής εποχής.

Η Παναγιά η Δροσιανή, μια από τις παλαιότερες εκκλησίες των Βαλκανίων, αποτελεί το καλύτερο σωζόμενο μνημείο της παλαιοχριστιανικής περιόδου. Στην εκκλησία σώζονται προεικονομαχικές τοιχογραφίες απείρου κάλους.

Το Χαλκί και το Φιλότι δύο από τα ωραιότερα χωριά του νησιού. Μικρά καφενεία κάτω από τις κληματαριές και το παλιό αποστακτήριο του Βαληνδρά μαζί με την μυρωδιά του κίτρου μας, στο πρώτο, μας μεταφέρουν σε άλλες εποχές. Στην όμορφη παραλία του Απόλλωνα κάποιες θερμόαιμες έκαναν το μπανάκι τους υπό τα ζηλιάρικα βλέμματα των υπολοίπων που έπιναν το καφεδάκι τους.

Τελευταία άφησα την Απείρανθο ή το Απείραχτο όπως λεγόταν παλιά. Τα χωριό «ατραξιόν» έτσι το ονομάζουνε. Η περιγραφή είναι μηδαμινή μπροστά στην πραγματικότητα. Η ωραία πετρόχτιστη αρχιτεκτονική, οι πύργοι και οι θαυμάσιες εκκλησίες, την κάνουνε να είναι μοναδική.

Γαντζωμένη στις πλαγιές ενός λόφου, μας υποδέχεται απείραχτη λες, μετά από τόσα χρόνια. Στοές, γαλαρίες, μικροσκοπικά μπαλκόνια και περίεργες καμινάδες με μια περίσσια ομορφιά. Πολλά οφείλει ο τόπος στο Δήμαρχό του Μανώλη Γλέζο. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Λαογραφικό, Αρχαιολογικό όλα πολύ ενδιαφέροντα Η γραφική πλατεία σκεπασμένη από ένα τεράστιο πλάτανο μας προσέφερε σκιά και νόστιμο σπιτικό ντόπιο φαγητό.

Στον άριστα συντηρημένο και πεντακάθαρο αρχαιολογικό χώρο της Ποταμιάς-Ήριια, μας υποδέχεται ο φύλακας και αρχαιολάτρης, ο οποίος μας ξενάγησε και μας εντυπωσίασε με την παραστατικότητα του λόγου και το πάθος για τη δουλειά του. Υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου, ένα αρχαίο αριστούργημα διατηρείτε μέχρι τις ημέρες μας.

Κλείνοντας την περιήγησή μας στη Νάξο διαπιστώνουμε ότι είναι από τα λίγα, να μην πω το μοναδικό νησί, που η καθαριότητά του βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, όχι μόνο μέσα στην πόλη, αλλά και στην ενδοχώρα. Τα πάντα αστράφτουν, ακόμη και τα βουνά της και οι χαράδρες, που ως συνήθως είναι δημόσιες χωματερές. Όμως, Νάξος χωρίς Δήλο και Μύκονο, δεν γίνεται.

Δήλος: Εκεί χτυπούσε η καρδιά των πρώτων Ιώνων που γεφύρωσαν τις 2 ακτές του Αιγαίου και ανήγαν τη ζωή σε τέχνη κάτω από το εκτυφλωτικό φως του αρχιπελάγους. Μικροσκοπική και ακατοίκητη στις μέρες μας, ιερό νησί του Απόλλωνα - αυτό έγινε μια βαριά κληρονομιά και σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο (αμφικτυονία). Σήμερα όλο τα νησί είναι υπαίθριος αρχαιολογικός χώρος, με ωραία μωσαϊκά, αγάλματα και ερείπια ναών.

Μύκονος: Κοσμοπολίτικη και πανέμορφη, αγαπημένη του διεθνούς τζετ σετ, με έντονη κοσμική ζωή και ξέφρενη νυχτερινή διασκέδαση, σε ξαφνιάζει αναπάντεχα ευχάριστα, όταν ανακαλύπτεις το άλλο της πρόσωπο είναι ένα νησί με ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, εξαιρετικά μουσεία, σημαντικές εκκλησίες και πλούσια λαογραφία. Η Χώρα είναι χαρακτηριστικό δείγμα κυκλαδίτικου χωριού πάνω στο γυμνό τοπίο: δαίδαλος από μικρά, στενά κα αμέτρητα κάτασπρα δρομάκια με κυβόσχημα σπίτια και δεκάδες ανεμόμυλοι. Πλήθος κόσμου, ανώνυμος και επώνυμος πάει κι έρχεται από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να μας δούνε και να τους δούμε.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ μέρους όλων των συμμετεχόντων στην θαυμάσια αυτή εκδρομή, την ξεναγό μας, συναπόφοιτη κα … η οποία ήταν κοντά μας και χάρις στην οποία μπορέσαμε να μάθουμε μέσα από τις γνώσεις της, όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα για την πανέμορφη Νάξο.

Προειδοποίηση και πραγματικά γεγονότα

Φίλος επισκέπτης του blog έστειλε ένα μήνυμα με παραπομπή σε δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ στις 29 Ιουνίου 2007. Ίσως τότε να πέρασε απαρατήρητη αυτή η προειδοποίηση, για όσους ήταν ανυποψίαστοι.

Έκτοτε συνέβησαν πολλά στη χώρα μας με 7-8 δεκάδες νεκρούς και τεράστιες υλικές καταστροφές. Τις τελευταίες ημέρες δημοσίευσαν η Καθημερινή και η Ελευθεροτυπία το σχόλιο ενός Τούρκου πιλότου «Καναντέρ», ο οποίος βοήθησε στην κατάσβεση των πυρκαγιών: «Από τη μέρα που ήρθαμε δεν έχουμε σταματήσει να επιχειρούμε. Πετάμε περίπου 10 ώρες την ημέρα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύσκολες και μεγάλες πυρκαγιές. Και στην Τουρκία, την Αλικαρνασσό συγκεκριμένα, είχαμε μεγάλη φωτιά τον προηγούμενο μήνα, αλλά αυτό που συμβαίνει εδώ είναι παράξενο. Τόσες πολλές φωτιές, ταυτόχρονα σε διαφορετικά σημεία...»

Προσωπικά, αποφεύγω να υιοθετώ συνωμοσιολογικές ερμηνείες των γεγονότων, δεδομένου ότι τα περισσότερα από αυτά εξηγούνται με την απλή λογική και με εμπεριστατωμένη γνώση του εκάστοτε θέματος. Αυτή η σύμπτωση, όμως, της προειδοποίησης και των γεγονότων που ακολούθησαν μου φαίνεται πολύ, μα πάρα πολύ περίεργη. Που σημαίνει ότι η κυβέρνηση έπρεπε, αφενός να έχει πάρει πολύ σοβαρά υπόψη της την προειδοποίηση μιας έγκυρης εφημερίδας (κάτι θα ήξεραν και τα γραφεία των μυστικών υπηρεσιών, αφού η προειδοποίηση έφτασε μέχρι τις εφημερίδες), όσο και να έχει προετοιμαστεί μεθοδικά για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.