Διακαστές αντίθετοι με τον αγιασμό

Οι δικαστές της Αθήνας

(του Πασχου Μανδραβελη, Καθημερινή, 25/9/2007)

Ο ιστορικός μύλος του Sans Souci στο Potsdam περί το 1900

Ενας από τους θεμέλιους μύθους για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης στον σύγχρονο κόσμο βρίσκεται στο έργο «Ο Μυλωνάς του Σαν Σουσί». Ο θεατρικός συγγραφέας του 18ου αιώνα, Αντρέ, αναφέρει ένα πραγματικό (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται) περιστατικό: όταν ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος ο Μέγας έκανε τα σχέδια για να χτίσει το εξοχικό του στο Σαν Σουσί, διαπίστωσε ότι ένας μύλος του έκοβε τη θέα. Βρήκε τον μυλωνά και του πρόσφερε ένα μεγάλο ποσό για να αγοράσει τον μύλο, με σκοπό να τον γκρεμίσει. Ο μυλωνάς αρνήθηκε σθεναρά και ο βασιλιάς οργίστηκε.

«Δεν ξέρεις ότι, αν θέλω, μπορώ να πάρω διά της βίας τον μύλο και να μην πληρώσω τίποτε;» ρώτησε ο Φρειδερίκος. «Φυσικά, μπορείς να το κάνεις», αποκρίθηκε ο μυλωνάς, «αν δεν έχουν απομείνει δικαστές στο Βερολίνο».

Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε μια ανάλογη κτηματική διαμάχη. Ενας πανίσχυρος θεσμός, η Εκκλησία, θέλει να τσιμεντοποιήσει ένα χώρο στο δάσος του Υμηττού και οι κάτοικοι αντιστέκονται σθεναρά και με αξιοπρέπεια.

Δυστυχώς, και σε αντίθεση με τον μυλωνά του Σαν Σουσί δεν θα μπορέσουν να που το ίδιο αυθόρμητα στον Μητροπολίτη Καισαριανής «υπάρχουν δικαστές εν Αθήναις».

Θα κομπιάσουν. Θα το σκεφτούν δύο φορές, αφού από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του το αρμόδιο για να επιλύσει τη διαφορά Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) παίρνει θέση: ξεκινά με αγιασμό, δηλώνοντας έστω άρρητα την προτίμησή του προς τον μητροπολίτη Καισαριανής έναντι των κατοίκων που προσπαθούν να διασφαλίσουν τον πνεύμονα πρασίνου.

Να μην παρεξηγηθούμε: Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το ΣτΕ θα εκδώσει μια άδικη απόφαση, αν και όταν φτάσει σ’ αυτό η διαμάχη του Υμηττού.

Στο μυαλό όμως των ανθρώπων μπαίνει αναγκαστικά ο σπόρος της αμφισβήτησης. Και αν τελικά το ΣτΕ δικαιώσει τη μητρόπολη, ελάχιστοι θα πεισθούν ότι η απόφαση θα είναι καθ’ όλα νόμιμη. Βλέπετε, η Δικαιοσύνη είναι σαν τη γυναίκα του Καίσαρα: δεν αρκεί να είναι ανεξάρτητη, πρέπει να το δείχνει με κάθε ευκαιρία.

Η απόφαση του προέδρου του ΣτΕ κ. Γ. Παπαγιωτόπουλου να ξεκινήσει και φέτος τις εργασίες του ανωτάτου δικαστηρίου με αγιασμό είναι ένα ακόμη πλήγμα στην εικόνα της Δικαιοσύνης. Ισως όχι τόσο ισχυρό, όσο οι αποκαλυφθείσες διά του «παραδικαστικού» υπόγειες διαδρομές μεταξύ Εκκλησίας και δικαστών, αλλά μπορεί να είναι καίριο.

Κι αυτό διότι στη Δικαιοσύνη δεν έμειναν και πολλά κάστρα κύρους αλώβητα.

(βλέπε επίσης!)