Η καθολική εκκλησία διαπιστώνει ότι η κατάσταση στο ζήτημα της μετάδοσης των χριστιανικών νοημάτων και μηνυμάτων στις επόμενες γενιές της δυτικής Ευρώπης είναι καταστροφική! Αυτή είναι η άποψη της Γραμματείας του Βατικανού για την «εμπέδωση της πίστης».
Οι καθολικοί καρδινάλιοι και επίσκοποι εκπλήσσονται που οι μαθητές/μαθήτριες στη γερμανία μετά από 13 χρόνια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (έναντι 12 στην Ελλάδα), αγνοούν τα περισσότερα από δόγματα του χριστιανισμού και τη σημασία τους για την πίστη. Για τους δάσκαλους και καθηγητές στα δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια του γερμανόφωνου χώρου ισχύει η πάγια οδηγία, να καλύπτουν μόνο εκείνα τα ζητήματα που γίνονται κατανοητά μέσα από τις σημερινές κοινωνικές αντιλήψεις. Ανάλογη είναι η κατάσταση στη Γαλλία, στη βόρεια Ευρώπη κτλ. Στη δε Ισπανία καταργήθηκε με νόμο η υποχρεωτική διδασκαλία θρησκευτικών θεμάτων στα δημόσια σχολεία.
Όλα αυτά τα δόγματα καθιερώθηκαν σε εποχές που η χριστιανική θρησκεία έπρεπε να προβάλει μυστικισμούς και μύθους αντίστοιχους με εκείνους άλλων ανταγωνιστικών θρησκειών. Έτσι αντέγραφαν παλαιότερες επιλογές άλλων θρησκειών και τις προσάρμοζαν στην προϊστορία της ιουδαϊκής Παλαιάς Διαθήκης. Όταν οι Ρωμαίοι στρατηγοί και οι «πατέρες» της εκκλησίας διαπίστωσαν ότι δεν τσουλάει το όχημα, απαγόρεψαν τις άλλες θρησκείες και έπαιζε πλέον ο χριστιανισμός μόνος του στο γήπεδο. Είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις με βεβαιότητα!
Απόφοιτοι του Λυκείου αντιμετώπισαν σε συζητήσεις με θεολόγους που ερευνούσαν τη θρησκευτική αντίληψη των νέων, εκφράσεις όπως «ο αμνός του θεού», «τιμωρία αμαρτωλών στην κόλαση», «νηστεία» κ.ά. κατά πλειοψηφία ως προερχόμενες από επιθεωρήσεις σε θέατρα ή την τηλεόραση και όχι ως θρησκευτικά μηνύματα της χριστιανικής εκκλησίας.
Εντυπωσιακό είναι για τους εκπροσώπους του Βατικανού ότι τα λόγια του πάπα προς του πιστούς δεν γίνονται κατανοητά (τώρα το κατάλαβαν) και, ουσιαστικά, καταλήγουν στον αέρα. Οι εμφανίσεις του πάπα και οι δημόσιοι λόγοι του στη Γερμανία εισπράχθηκαν ως εορταστικές, φεστιβαλικές εκδηλώσεις, χωρίς να συσχετίζονται από τους πιστούς με κάποιο θρησκευτικό μήνυμα, ώστε να μετουσιωθούν σε διδάγματα για την καθημερινή ζωή.
Να προσθέσω εγώ, τώρα, το προσωπικό μου σχόλιο, ότι οι εξελίξεις στη χώρα μας ακολουθούν τα δυτικο-ευρωπαϊκά πρότυπα κατά πόδας, με τη δέουσα καθυστέρηση που ισχύει για όλα τα κοινωνικά φαινόμενα. Ποιος συσχετίζει το πλήθος των λόγων του κ. Βαρθλομαίου ή του κ. Χριστόδουλου με κάποια επίκαιρα μηνύματα της χριστιανικής θρησκείας; Ο πρώτος συσχετίζεται από το «ποίμνιο» με τα προβλήματα που έχει στην Τουρκία και ο δεύτερος με τις προσωπικές βλέψεις για προβολή και πολιτικό ρόλο, τελευταία με τα προβλήματα της υγείας του.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
