...
Διοργάνωναν εορταστικά δείπνα αλλά και θρησκευτικές τελετές. Εκαναν παραγωγή υφασμάτων και όπως, αιώνες μετά, έρχεται στο φως διακρίνονταν για επιδεικτική κατανάλωση προϊόντων! Ολα αυτά στη Μινωική Κρήτη περί το 2000 π.Χ. στην ανθούσα κοινωνία των Μαλίων όπου ανεγέρθηκαν και τα πρώτα κτίρια, τα οποία αναφέρονται ως «ανάκτορα». Τα στοιχεία αυτά θα παρουσιάσει την Πέμπτη 14 Μαΐου, ώρα 7μ.μ., στην ομιλία του στην Αρχαιολογική Εταιρεία ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Κλερμόν Φεράν κ. Ζαν- Κλοντ Πουρσά.
«Συνοικία Μ» ονομάζεται το μελετώμενο κτιριακό συγκρότημα στα Μάλια, το οποίο είναι το μεγαλύτερο αυτής της περιόδου που έχει αποκαλυφθεί στην Κρήτη. Μια συνοικία ενδιαφέρουσα τόσο για την εξαιρετική διατήρησή της όσο και για τον χαρακτήρα των κτιρίων της. Γιατί τα δύο από αυτά, τα οποία μάλιστα σε κάποια φάση ενώθηκαν, έχουν ασυνήθιστα μεγάλο μέγεθος (το ένα είναι 840 τ.μ. και το άλλο 540 τ.μ.) αλλά το κυριότερο έχουν αποδώσει έγγραφα της Ιερογλυφικής Γραφής καθώς και σημαντικό αριθμό αντικειμένων: πήλινα και λίθινα αγγεία, πήλινα λυχνάρια και υφαντικά βάρη, όπλα και εργαλεία από μέταλλο κ.ά.
Πέραν αυτών έχουν πρωτότυπη αρχιτεκτονική καθώς σε αυτά τα κτίρια εμφανίζονται, πρώτη φορά, στοιχεία τα οποία στη συνέχεια θα αποτελέσουν βασικά χαρακτηριστικά της Μινωικής αρχιτεκτονικής. Και αυτά είναι το πολύθυρο, η δεξαμενή καθαρμών και ο φωταγωγός. Αλλο κοινό χαρακτηριστικό των δύο κτιρίων εξάλλου είναι ότι περιβάλλονται από αρκετά μικρότερα κτίσματα- σε απόσταση απολύτως ελεγχόμενη - τα οποία έχουν αναγνωρισθεί ως οικίες τεχνιτών ή αποθήκες.
Τι ήταν όμως τα δύο κτίρια; Ο κ. Πουρσά διαφωνεί με την παλαιότερη άποψη που ήθελε τους κατοίκους τους να είναι δύο υψηλοί αξιωματούχοι. «Τα διοικητικά “έγγραφα” που βρέθηκαν στα δύο κτίρια, τα στοιχεία για την παραγωγή λατρευτικών αντικειμένων, οι περιοχές λατρείας και τα ελεγχόμενα εργαστήρια υποδεικνύουν έναν κοινωνικό ή πολιτικό ρόλο ευρύτερο από αυτόν που θα αντιστοιχούσε σε μεγάλη ιδιωτική οικία» αναφέρει ο κ. Πουρσά. Ο ίδιος λοιπόν καταλήγει στο συμπέρασμα πως «το πιθανότερο είναι ότι τα δύο κτίρια συναποτελούν ενιαίο κτιριακό συγκρότημα υψηλής τάξεωςόπως φαίνεται από την αρχιτεκτονική τους διάταξη καθώς και από μερικές εμφανείς σχέσεις τους και ομοιότητες».
(ΒΗΜΑ, 12/5/2009)
Διοργάνωναν εορταστικά δείπνα αλλά και θρησκευτικές τελετές. Εκαναν παραγωγή υφασμάτων και όπως, αιώνες μετά, έρχεται στο φως διακρίνονταν για επιδεικτική κατανάλωση προϊόντων! Ολα αυτά στη Μινωική Κρήτη περί το 2000 π.Χ. στην ανθούσα κοινωνία των Μαλίων όπου ανεγέρθηκαν και τα πρώτα κτίρια, τα οποία αναφέρονται ως «ανάκτορα». Τα στοιχεία αυτά θα παρουσιάσει την Πέμπτη 14 Μαΐου, ώρα 7μ.μ., στην ομιλία του στην Αρχαιολογική Εταιρεία ο καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Κλερμόν Φεράν κ. Ζαν- Κλοντ Πουρσά.
«Συνοικία Μ» ονομάζεται το μελετώμενο κτιριακό συγκρότημα στα Μάλια, το οποίο είναι το μεγαλύτερο αυτής της περιόδου που έχει αποκαλυφθεί στην Κρήτη. Μια συνοικία ενδιαφέρουσα τόσο για την εξαιρετική διατήρησή της όσο και για τον χαρακτήρα των κτιρίων της. Γιατί τα δύο από αυτά, τα οποία μάλιστα σε κάποια φάση ενώθηκαν, έχουν ασυνήθιστα μεγάλο μέγεθος (το ένα είναι 840 τ.μ. και το άλλο 540 τ.μ.) αλλά το κυριότερο έχουν αποδώσει έγγραφα της Ιερογλυφικής Γραφής καθώς και σημαντικό αριθμό αντικειμένων: πήλινα και λίθινα αγγεία, πήλινα λυχνάρια και υφαντικά βάρη, όπλα και εργαλεία από μέταλλο κ.ά.Πέραν αυτών έχουν πρωτότυπη αρχιτεκτονική καθώς σε αυτά τα κτίρια εμφανίζονται, πρώτη φορά, στοιχεία τα οποία στη συνέχεια θα αποτελέσουν βασικά χαρακτηριστικά της Μινωικής αρχιτεκτονικής. Και αυτά είναι το πολύθυρο, η δεξαμενή καθαρμών και ο φωταγωγός. Αλλο κοινό χαρακτηριστικό των δύο κτιρίων εξάλλου είναι ότι περιβάλλονται από αρκετά μικρότερα κτίσματα- σε απόσταση απολύτως ελεγχόμενη - τα οποία έχουν αναγνωρισθεί ως οικίες τεχνιτών ή αποθήκες.
Τι ήταν όμως τα δύο κτίρια; Ο κ. Πουρσά διαφωνεί με την παλαιότερη άποψη που ήθελε τους κατοίκους τους να είναι δύο υψηλοί αξιωματούχοι. «Τα διοικητικά “έγγραφα” που βρέθηκαν στα δύο κτίρια, τα στοιχεία για την παραγωγή λατρευτικών αντικειμένων, οι περιοχές λατρείας και τα ελεγχόμενα εργαστήρια υποδεικνύουν έναν κοινωνικό ή πολιτικό ρόλο ευρύτερο από αυτόν που θα αντιστοιχούσε σε μεγάλη ιδιωτική οικία» αναφέρει ο κ. Πουρσά. Ο ίδιος λοιπόν καταλήγει στο συμπέρασμα πως «το πιθανότερο είναι ότι τα δύο κτίρια συναποτελούν ενιαίο κτιριακό συγκρότημα υψηλής τάξεωςόπως φαίνεται από την αρχιτεκτονική τους διάταξη καθώς και από μερικές εμφανείς σχέσεις τους και ομοιότητες».
(ΒΗΜΑ, 12/5/2009)
