Οι αντιδράσεις για τις σεξουαλικές κακοποιήσεις παιδιών στην καθολική εκκλησία γίνονται όλο και περισσότερο έντονες. Σχεδόν σε όλες τις καθολικές χώρες της Ευρώπης εμφανίζονται θύματα αυτών των κακοποιήσεων, ενήλικα άτομα πλέον, και περιγράφουν γεγονότα που συνέβησαν πριν από 20, 30 και 40 χρόνια.
Η δημόσια κατάθεση αυτών των θυμάτων δίνει θάρρος και σε άλλα άτομα που έχουν υποστεί αντίστοιχες κακοποιήσεις, ώστε να βγαίνουν στα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης και να επιβεβαιώνουν αυτά που κατέθεσαν ομοιοπαθείς, πριν από αυτούς.
Ακόμα και σε (λίγες) καθολικές χώρες ή περιοχές που δεν έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα κακοποιήσεις, αναμένεται να εκδηλωθούν κάποια θύματα, γιατί είναι προφανές ότι οι παιδεραστές δεν έχουν συγκεκριμένη εθνικότητα ή θρησκεία. Απλά, λόγω της ανώμαλης κλίσης τους έχουν καταφύγει σε εκείνους τους μηχανισμούς όπου, αφενός μπορούν να διαβιούν ως άγαμοι και να έρχονται σε επαφή με νεαρά άτομα, αφετέρου να εξασφαλίζουν στέγη και τροφή εφ’ όρου ζωής σε βάρος της κοινωνίας.…
Στις περιπτώσεις τέτοιων αποκαλύψεων πρώτη αντίδραση που καταγράφεται και γίνεται αντιληπτή στο ταμείο της καθολικής εκκλησίας, είναι η αποχώρηση των πιστών. Άλλοτε παθητικά, με τη διακοπή εκκλησιασμού και τροφοδότησης του εκκλησιαστικού ταμείου, και άλλοτε με σχετική δήλωση περί αποχώρησης στο αρμόδιο πρωτοδικείο και διακοπή της καταβολής του «εκκλησιαστικού φόρου» που εισπράττεται από το κράτος και αποδίδεται στους διάφορους θρησκευτικούς μηχανισμούς (Γερμανία, Αυστρία).
Εννοείται ότι ταυτόχρονα αυξάνουν οι απαξιωτικές δηλώσεις και τα σχόλια σε όλες τις σχετικές σελίδες στο internet. Μόνο που τελευταία παρουσιάζονται και περισσότερο βίαιες αντιδράσεις: Πυρπολήσεις ναών και καταστροφές από εκκλησιαστικούς βανδάλους.
Τελευταίο κρούσμα ήταν η καταστροφή ενός ιερού πτώματος, διακοσμημένου με φανταχτερά ρούχα και γυαλιστερά πετράδια. Πρόκειται για το πτώμα του «άγιου Αυρηλίου» (Aurelius) στην κωμόπολη Dinkelsbühl του Ansbach. Τώρα κανείς δεν ξέρει ακόμα, αν πρόκειται για εκδίκηση στους καθολικούς παπάδες λόγω των σεξουαλικών κακοποιήσεων ή για προσπάθεια απόκτησης των γυαλιστερών διακοσμήσεων που είναι όμως απλά γυαλιά και δεν έχουν οποιαδήποτε εμπορεύσιμη αξία.
Επειδή όμως από το πτώμα έλειπε το ένα πόδι, υπάρχουν και υποψίες ότι κάποιοι ήθελαν να εμπορευτούν το ίδιο το πτώμα του «αγίου» για να φτιάξουν κάπου στην Ευρώπη προσκύνημα ή κάτι τέτοιο. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις τέτοιων ενεργειών, ακόμα και στην Ελλάδα, όπου ένας μητροπολίτης έκοβε κάποιο «ιερό πτώμα» κομμάτι κομμάτι και το πούλαγε...
Οι καθολικοί επίσκοποι της Βαυαρίας αναγνώρισαν αμέσως τον ένοχο: είναι οι εφημερίδες που περιγράφουν τα περί σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από τους παπάδες στην πρώτη σελίδα τους… Έπρεπε να τα αναγράφουν, μάλλον, πίσω πίσω, ανάμεσα στις αγγελίες για βαψίματα και κουρέματα… Ναι αυτοί φταίνε, που δημοσιεύουν τις ειδήσεις, ενώ παλαιότερα που δεν τολμούσαν, κανείς δεν μάθαινε για κακοποιήσεις, άρα δεν συνέβαιναν κιόλας!
Το επόμενο που περιμένουν και φοβούνται οι καθολικοί είναι οι αιτήσεις για αποζημίωση, οπότε υπάρχει βεβαιότητα ότι θα κηρύξουν πολλές επισκοπές (σχεδόν όλες) πτώχευση... Άντε να πληρώνουν πάλι οι πιστοί τα κερατιάτικα των κληρικών τους!
