Ο καταιγισμός των σχεδόν καθημερινών πλέον ειδήσεων για ανακαλύψεις εξωπλανητών και αποθεμάτων νερού σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος ανεβάζει τον πυρετό της προσμονής μας για ζωή σε άλλους κόσμους.
Παράλληλα όμως ανεβάζει τον βαθμό σύγχυσής μας για το τι τελικά αποδεικνύεται αξιόπιστο εύρημα και τι όχι. Από την άλλη, οι «περίεργα» συμπυκνωμένες μετά το 2000 δηλώσεις επιφανών επιστημόνων (όπως του Χόκινς) για τα ενδεχόμενα συνάντησής μας με πολύ πιο προχωρημένους από εμάς πολιτισμούς, ανεβάζουν τους δείκτες της γενικευμένης ανησυχίας και τροφοδοτούν ισχυρή συνωμοσιολογία.
Ενας μελλοντικός ιστορικός ίσως καταγράψει τη λήξη των πρώτων 50 ετών της διαστημικής εποχής της ανθρωπότητας ως το μεταίχμιο μεταστροφής του συλλογικού ψυχισμού μας από την ιμπεριαλιστική εξερεύνηση των εκτός στην αμυντική διαφύλαξη των εντός του πλανήτη μας.
Το βιβλίο του αμερικανού αστροβιολόγου και επικεφαλής του Ιστορικού Τμήματος της ΝΑSΑ Στίβεν Τζ. Ντικ έρχεται την κατάλληλη στιγμή να αποσαφηνίσει το ιστορικό αυτής της διαρκώς ανερχόμενης στον 20ό αιώνα αναζήτησης εξωγήινων. Δεν είναι στείρος βερμπαλισμός και δεν είναι προβολή προσωπικής κοσμοθεωρίας. Είναι μια έξοχα πεζογραφημένη εγκύκλια παράθεση των αστροβιολογικών μας γνώσεων, των συνθηκών δημιουργίας ζωής στο Σύμπαν και των δειγμάτων της που έχουμε εντοπίσει μέσω δορυφόρων, φασματογράφων και ρομποτικών ανιχνευτών.
Λόγω των εξαίρετων ευρετηρίων όρων και εικόνων που διαθέτει, μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς το βιβλίο αυτό ως επίτομη εγκυκλοπαίδεια. Αλλά και λόγω του στρωτού γραψίματος του Ντικ και της ιδιαίτερα προσεγμένης μετάφρασης του Παναγιώτη Παπαχρήστου, μπορεί να διαβάσει τις 480 σελίδες του ως το τέλος ακούραστα. Είναι γεμάτες στοιχεία που αυτοτροφοδοτούν το αναγνωστικό ενδιαφέρον τους με τις συνεχείς ανατροπές τους και τις επιστημονικές διαμάχες που ξεσπούσαν γύρω από αυτά.
Λόγω των εξαίρετων ευρετηρίων όρων και εικόνων που διαθέτει, μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς το βιβλίο αυτό ως επίτομη εγκυκλοπαίδεια. Αλλά και λόγω του στρωτού γραψίματος του Ντικ και της ιδιαίτερα προσεγμένης μετάφρασης του Παναγιώτη Παπαχρήστου, μπορεί να διαβάσει τις 480 σελίδες του ως το τέλος ακούραστα. Είναι γεμάτες στοιχεία που αυτοτροφοδοτούν το αναγνωστικό ενδιαφέρον τους με τις συνεχείς ανατροπές τους και τις επιστημονικές διαμάχες που ξεσπούσαν γύρω από αυτά.
Βεβαίως, όπως και με κάθε τι που προσπαθεί να συμπεριλάβει την αιχμή των εξελίξεων σήμερα, ο αναγνώστης του βιβλίου αυτού θα αναζητήσει σύντομα έναν «τόμο β Δ »: Σε διάστημα μόλις δύο ετών από σήμερα, οι γνώσεις μας στον τομέα προβλέπεται να είναι κατά πολύ περισσότερες. Αλλά η αξία του ως βιβλίου εκκίνησης για τα όσα θα γνωρίσουν οι άνθρωποι του 21ου αιώνα παραμένει μέγιστη. Αν θέλετε να είστε «προετοιμασμένοι», σας το στήνω ανεπιφύλακτα!
