από τους N.Y.Times της 20.05.10, μετάφραση antonix
Γιατί υπάρχει κάτι αντί για τίποτα; Είναι παιδική η ερώτηση, ωστόσο βασανίζει και την σκέψη φυσικών και μαθηματικών. Αυτό που τους είναι γνωστό είναι ότι η ύλη και η αντιύλη που δημιουργήθηκαν στο Μπίγκ Μπάνγκ έπρεπε να έχουν αλληλοαναιρεθεί, μη αφήνοντας πίσω τους τίποτα αντί για το κάτι που αποκαλούμε σύμπαν. Το γιατί αυτό δεν συνέβη ίσως εξηγηθεί εν μέρει από ένα πρόσφατο πείραμα στο Τέβατρον (Tevatron), έναν επιταχυντή σωματιδίων, στο Φέρμιλαμπ της Μπατάβια του Ιλλινόϊ.
Όταν πρόκειται για την ερμηνεία των αποτελεσμάτων πειραμάτων φυσικής στις πολύ υψηλές ενέργειες, προχωράμε πολύ επιφυλακτικά. Η εξήγηση που έχει δοθεί είναι ότι φτάνουμε σε μια πολύ πολύ μικρή μεροληψία, μια ασυμμετρία, στην συμπεριφορά ενός υποατομικού σωματιδίου, του ουδέτερου β-μεσόνιου. Όπως αυτό πάλλεται ανάμεσα στην κατάσταση της ύλης και της αντιύλης, δείχνει μια πολύ μικρή προδιάθεση υπέρ της ύλης, κάτι που είχε προβλέψει ο Αντρέϊ Ζαχάρωφ.
Αυτή η προτίμηση υπέρ της μίας κατάστασης αντί της άλλης – του να γίνεται ύλη πιο πρόθυμα από του να γίνεται αντιύλη – είναι μικρή, γύρω στο 1 τοις εκατό. Αλλά αυτό ίσως είναι αρκετό για να εξηγήσει την επικράτηση της ύλης. Περιμένουμε περισσότερα νέα από αυτό το μέτωπο από το Τέβατρον και από τον μεγαλύτερο ευρωπαίο ξάδερφο του, τον CERN.
Ενα μοντέλο του σύμπαντος και της προέλευσης του είναι αυτό που ψάχνουν οι φυσικοί. Οπως είναι γνωστό, αποτελούμαστε από αστρική σκόνη, από στοιχεία που σχηματίστηκαν στο Μπιγκ Μπανγκ και στην επακόλουθη δημιουργία και καταστροφή αστέρων. Αυτή καθ’εαυτή η ύπαρξη αυτού του παγκόσμιου πράγματος που αποκαλούμε ύλη μπορεί να εξαρτήθηκε από μια ελάχιστη προκατάληψη στις τρελές εναλλαγές ενός σωματιδίου που μόνον στιγμιαία μπορούμε να το ανιχνεύσουμε, στα πιο καυτά καμίνια που έχει κατασκευάσει μέχρι τώρα η ανθρωπότητα..
