Μητροπολίτης Πειραιώς προς Στίβεν Χόκινγκ
(Καθημερινή, Νίκος Παπαχρήστου, 24/9/2010)
Αίσθηση όμως προκάλεσε η επιμονή του Μητροπολίτη, μάλλον με μειωτικό τρόπο, στο πρόβλημα της υγείας του διακεκριμένου Καθηγητή, ωσάν αυτό να αποτελεί ιδιότητα. «Με αφορμή τον συνεχιζόμενο θόρυβο που έχει προκαλέσει διεθνώς η κυκλοφόρησις του τελευταίου βιβλίου του παραπληγικού Βρετανού αστροφυσικού Stephen Hawking...», σημειώνει στην αρχή της ανακοίνωσής του ο κ. Σεραφείμ, ο οποίος στη συνέχεια αφιερώνει ολόκληρη παράγραφο στο πρόβλημα της υγείας του κ. Χόκινγκ.
«Ο συγκεκριμένος παραπληγικός Βρετανός επιστήμων είναι απολύτως συμπαθής ιδιαιτέρως διότι ευρίσκεται εις μίαν δραματικήν κατάστασιν υγείας απεικονιζομένην εις δημοσιευθέντα φωτογραφικά στιγμιότυπα, απολύτως καθηλωμένος και επικοινωνών με ηλεκτρονικήν φωνήν, που επιφέρει την κατανόησιν διά την συμπλεγματικότητα και τραγικότητα των απόψεών του που αδίκως βεβαίως ενοχοποιούν ουσία τον Τρισάγιον Θεόν διά την δυσχερεστάτην θέσιν της υγείας του...», υποστηρίζει ο Ιεράρχης.
Ωστόσο, δεν διστάζει να δείξει την «μακροθυμία» του, καθώς του αναγνωρίζει «το ελαφρυντικό της συγχύσεως του νοός του, από την αφόρητο σωματική δυστυχία του». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Χόκινγκ είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι από τα 22 του χρόνια. Το πρόβλημα της υγείας του, ωστόσο, δεν τον εμπόδισε να διακριθεί σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αυτή η αθλιότητα του καλοπληρωμένου δημόσιου υπαλλήλου μου θυμίζει τη συνήθεια παιδιών του Δημοτικού, όταν δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα με κάποιον γείτονα ή συμμαθητή τους, να αλλάζουν το θέμα αντιδικίας και να χλευάζουν τα πεταχτά μαλλιά του άλλου ή κάποιο στραβό πόδι ή κάποιο κεκέδισμά του. Πάτσιζαν έτσι και (νόμιζαν ότι) αποκτούσαν υπεροχή στην αντιδικία.
Όπως έγραψα προ ημερών, ο Χόγινγκ κόβει -με τη διασημότητα και την επιστημονική εγκυρότητά του- χρήμα από το ιερατείο, απομακρύνει ανασφαλείς οπαδούς της "αληθινής θρησκείας", αφού καταλαβαίνουν ότι τους κοροϊδεύουν οι παπάδες, οπότε ο ιδιοφυείς δημόσιος υπάλληλος με τα ράσα από τον Πειραιά, βρήκε το "κουσούρι" του αντιπάλου και του ανταποδίδει χαιρέκακα. Κάτι σαν, "μπορεί να μην υπάρχει θεός, αλλά εσύ είσαι ανάπηρος!" Η μικροψυχία του υπηρέτη της αγάπης σε όλο της το σκότος...