Λέγονται «σύντροφοι του γραφείου» και, συνήθως, ανήκουν στο αντίθετο φύλο. Πρόκειται για τον/ την συνάδελφο που η σχέση είναι κάτι περισσότερο από επαγγελματική, σε καμία, όμως, περίπτωση ερωτική. Υπολογίζεται ότι δύο στους τρεις στην Αυστραλία, έχουν έναν τέτοιο σύντροφο, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, Κέβιν Ραντ.
Τι κάνει ακριβώς ένας… σύντροφος του γραφείου; Σας ακούει όταν σκάτε και θέλετε να τα πείτε, να ξεθυμάνετε, σάς στηρίζει σε μια κρίση, σάς λέει ελεύθερα τις σκέψεις του, κρατά τα μυστικά σας, καταλαβαίνει το χιούμορ σας, γελά όταν λέτε τα χιλιοειπωμένα ανέκδοτα και γενικά κάνει τη ζωή σας, πιο υποφερτή στη δουλειά.
Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν κάποιος έχει έναν τέτοιο σύντροφο; Μα υπάρχουν σημάδια. Μερικά από αυτά είναι: Μοιράζεστε τα μπισκότα, τον καφέ και το κουτσομπολιό… που αφορά τρίτους. Προσέχετε όταν ο/η σύντροφος του γραφείου αλλάζει χτένισμα ή φορά κάτι καινούριο και το σχολιάζετε. Αλλάζετε πάραυτα μηνύματα ηλεκτρονικά όταν συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο ή σημαντικό στο γραφείο. Διακόπτετε τη συζήτηση που έχετε με τον κανονικό σύντροφο της ζωής σας, όταν δέχεστε τηλεφώνημα από τον /την σύντροφο του γραφείου. Σχολιάζετε μαζί το τελευταίο εκνευριστικό πράγμα που έκανε ο διευθυντής. Ξέρει ο ένας τα γούστα του άλλου.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ συναδέλφων, προϊσταμένων και υφισταμένων, βλάπτουν… όχι μόνο στην υγεία, αλλά γενικώς και καλό είναι να αποφεύγονται. Έρχεται τώρα η νέα τάση των «πλατωνικών συντρόφων», του χώρου εργασίας να φέρει τα πάνω κάτω. Να φέρει δυο άτομα του αντίθετου φύλου πολύ κοντά, ίσως πιο κοντά από τον /την σύντροφο ζωής και να μας πει ότι κάνει καλό στην υγεία. Μπορεί, αρχικά, αλλά μέχρι πότε; Ποιος και τι εγγυάται ότι η πλατωνική σχέση δεν μπορεί, έτσι ξαφνικά και χωρίς καμία προειδοποίηση να μετατραπεί σε ερωτική;
Ιδιαίτερα, όταν οι ψυχολόγοι, μάς δίνουν στοιχεία όπως αυτά που λένε ότι «οι σύντροφοι του χώρου εργασίας είναι συνήθως επαγγελματίες που βρίσκονται μαζί πολλές ώρες, συνεργάζονται και ταξιδεύουν συχνά μαζί».
Στο αν μια τέτοια σχέση κάνει καλό, οι γνώμες των ψυχολόγων, φαίνεται, να διίστανται. Ο ψυχολόγος, Γκραντ Μπρεχτ, για παράδειγμα, υποστηρίζει ότι μια τέτοια σχέση κάνει καλό γιατί οι άνθρωποι γίνονται πιο αποδοτικοί.
Αντίθετα, η ψυχολόγος Ντι Μαγκρίλ, πιστεύει ότι ένας τέτοιος δεσμός, έστω και πλατωνικός, μπορεί να «ταρακουνήσει» έναν γάμο: «Αν και υπάρχουν πιέσεις στο χώρο εργασίας, είναι διαφορετικές από εκείνες του σπιτιού. Εξάλλου, στη δουλειά, μπορούν οι σύντροφοι γραφείου να πάνε για φαγητό να πιούνε ένα ποτήρι κρασί και να νιώσουν καλύτερα, πράγμα που δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο εύκολα με τους συντρόφους ζωής, όταν υπάρχουν παιδιά στη μέση».
(Καθημερινή, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 18/2/2010)
