Δηλαδή το φαινόμενο θερμοκηπίου και άλλα συναφή που επαναλαμβάνουν κάποιοι επιστήμονες και μερικές ομάδες πίεσης δεν παίζει ρόλο; Το 1891 και το 1876 ποιο φαινόμενο θερμοκηπίου επιδρούσε; Και, φυσικά, κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση για τη μείωση των εκπομπών καυσαερίων που επιβαρύνουν αναμφισβήτητα το περιβάλλον. Το πρόβλημα είναι όμως ότι, βραχυπρόθεσμη μείωση βιομηχανικών και κυκλοφοριακών εκπομπών σημαίνει μειωμένη παραγωγή και, κατά συνέπεια, μειωμένη ανάπτυξη, άρα αυξημένη ανεργία και μείωση εισοδημάτων για τους εργαζόμενους - έστω και ως μοχλός πίεσης εκ μέρους των επί έτη ασύδοτων υπευθύνων. Θα συμφωνήσουν τα «θύματα» αυτής της οικονομικής επιλογής, όταν ξέρουν ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στο περιβάλλον με τη μειωμένη ανάπτυξη αλλά θα συνεχιστεί η περιοδικότητα των ξηρασιών, όπως γίνεται επί αιώνες τώρα;
Ανομβρίες και πλημμύρες εμφανίζονται με αυστηρή
περιοδικότητα, αποδεικνύει πρόσφατη μελέτη,
Άγνωστη η συμβολή του «θερμοκηπίου»
(του Θανάση Τσιγγάνα, Καθημερινή, 20/5/2007)
Ποιος είπε ότι οι ξηρασίες είναι καινούργιο φαινόμενο στη χώρα μας; Τουλάχιστον 15 πολύ ισχυρές ανομβρίες και ξηρασίες κι άλλες τόσες μικρότερης έντασης έχει ζήσει η Ελλάδα από τα χρόνια του Οθωνα έως σήμερα. Η χειρότερη από όλες δεν είναι η φετινή, ούτε καν εκείνη του 1989-90, αλλά του 1898, ενώ ακολουθούν οι ξηρασίες του 1891, του 1876...
Άνομβρες, ξηρές, καταστροφικές χρονιές, μεταξύ Οκτωβρίου και Ιανουαρίου, ζούμε συχνά στη χώρα μας, συνήθως έπειτα από βροχερές χρονιές και καταστροφικές πλημμύρες, όπως εκείνες της περασμένης πενταετίας με αποκορύφωμα το 2002. Μια μέτρια μονοετή ξηρασία έχουμε κάθε 5 χρόνια. Μια ισχυρή μονοετή ξηρασία κάθε 10 χρόνια και μια ισχυρή διετή ξηρασία κάθε 25 χρόνια (πλήρες κείμενο>>>).
