(του ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΥΣΣΑ, Athens Voice, 23/12/2009)
Και μόνη η παρουσία του Ιερώνυμου στο Υπουργικό Συμβούλιο, ακόμα κι αν δεν είχε πει λέξη, καταβαραθρώνει, καθυστερεί και προσκόπτει το αίτημα χωρισμού κράτους – ορθόδοξης εκκλησίας ποιος ξέρει για πόσα χρόνια ακόμα. Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη του πρωθυπουργού γι΄ αυτήν την άκρως συμβολική πρόσκληση. Συμβολική με χείριστο συμβολισμό. Ούτε επί χούντας δε γινόταν τέτοιο πράμα. Απ΄ ό,τι μπορώ να θυμηθώ, ποτέ παπάς δεν πήρε μέρος σε Υπουργικό Συμβούλιο στη νεότερη Ελλάδα, με την εξαίρεση του Δαμασκηνού το '44-'45, που ήταν αντιβασιλιάς και είχε λαϊκό θεσμικό ρόλο.
Η οπισθοδρόμηση σε συμβολικό επίπεδο είναι τεράστια. Και δεν την έκανε ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Μητσοτάκης, την έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Σχεδόν δε βρίσκω λόγια για να εκφράσω τη λύπη και την απογοήτευσή μου. Ο Γιωργάκης (με κάτι τέτοια ξαναγίνεται αφεύκτως Γιωργάκης) βλέπει τον Ιερώνυμο ως συμμαχό του και λέει «Ας τον φωνάξω εδώ, να δούνε οι πιστοί ότι η εκκλησία είναι μαζί μου».
Και δε σκέφτεται ότι δε «φιλοξενείται» στο Υπουργικό Συμβούλιο μόνο ο άνθρωπος Ιερώνυμος Λιάπης, μα ένας θεσμός, ένα ράσο, μια μίτρα, ένα αξίωμα. Αύριο θα θεωρεί αυτονόητη την παρουσία του εκεί και ο ίδιος ο Ιερώνυμος και ο επόμενος αρχιεπίσκοπος, που θα είναι κατά 99% χριστοδουλικός, λόγω συσχετισμών. Μεθαύριο θα τους ευλογεί κιόλας, όπως τους ορκίζει κι όπως κάνει τους λεγόμενους «αγιασμούς» του περιοδικά στη Βουλή.
Κι αν περάσει κανείς στην ουσία τού τι είπαν οι δύο άνδρες, άστα να πάνε: Για «διακριτούς ρόλους» μίλησε ο πρωθυπουργός, ενώ η παρουσία του ράσου δίπλα του ακύρωνε τη δήλωση. Για «δεμευμένα ακίνητα της εκκλησίας», μίλησε ο αρχιεπίσκοπος (πού τα βρήκε, ποιος του τάδωσε; από πού τα κατέχει;) και διαπραγματεύτηκε την παρουσία του εκεί σαν καλός real estate manager, με ολίγην και από μετανάστες. Και φυσικά, προσκάλεσε με της σειρά του το Γιωργάκη στο «μικρό κοινοβούλιο», όπως είπε, δηλαδή στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο.
Από πού κι ως πού, όμως, «κοινοβούλιο», έστω και μικρό; Μόνο άντρες (με την ευρεία έννοια, φυσικά), μόνο ράσα («χοντροί άντρες με φούστες», τους είχε αποκαλέσει η Σώτη Τριαναταφύλλου), ελάχιστοι τον αριθμό (ούτε 100 άνθρωποι δεν είναι όλοι όλοι), καμιά ευθύνη απέναντι σε εκλογική βάση. Αλληλοδιορισμένοι αναμεταξύ τους και όχι εκλεγμένοι από τα εκατομμύρια των Ελλήνων, πιστών και απίστων. Γιάνης κερνάει και Γιάννης πίνει, στη λεγόμενη Ιερά Σύνοδο, οι ίδιοι και οι ίδιοι κι όλοι μεταξύ τους μέσα στη μαυρίλα.
Πάντως, μόλις πάει κι ο Γιωργάκης εκεί (αποδέχτηκε την πρόταση, το καμάρι μας), το γλυκό θα έχει δέσει 100%. Ο πρωθυπουργός στη Σύνοδο, ο αρχιεπίσκοπος στο Υπουργικό Συμβούλιο, νάτο το σφιχταγκάλιασμα κράτους–ορθοδοξίας, η Ελλάς Ελληνών Χριστιανών,. η χαρά των Γιανναράδων, των Καρατζαφέρηδων, των Παπαθεμελήδων και των Λιανοκανέλληδων. Δεν πα ν' ανήκει η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δε θα μας πουν οι Φράγκοι τι θα κάνουμε. Εδώ είναι Ιράν. Ελλάς Ελλήνων Ταλιμπανών.
Και φυσικά από τα δεξιά κόμματα (ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΚΚΕ) δεν περιμένουμε καμιά αντίδραση ουσίας. Αμ ο ΣΥΡΙΖΑ λέξη; Αμ το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ μούγκα; Δε βρίσκεται ένας (1) να διαχωρίσει τη θέση του από αηδία, από απαισιοδοξία, από αισθητική διαφωνία ρε αδερφέ. Τίποτα. Νιέντε. Νόοουαν. Νόμπαντι. Ουδείς - ουδεμία – ουδέν; Πού είσαι Νίκο Μπίστη; Πού είσαι Μαρία Δαμανάκη; Πού είσαι Μίμη Ανδρουλάκη; Πού είσαι Θάλεια Δραγώνα, που σου χουνε χυμήξει τα ελληνοχριστιανικά θηρία τελευταία; Πού είσαι Κώστα Σημίτη, που είχες πλακωθεί με τις λαοσυνάξεις του Χριστόδουλου για να φύγει το Χ.Ο. από τις ταυτότητες; Πού βρίσκονται οι διαπρεπείς μας συνταγματολόγοι, τουλάχιστον όσοι δεν είναι παπαδοπαίδια;
Καλόν ύπνο σε όλους σας, καλόν ύπνο. Καθεύδετε εν ησυχία. Χέρι χέρι με τους «φαιά φορούντες», η Ελλάδα συνεχίζει πλησίστια τον 21ο αιώνα.
Υ.Γ. Κατά τα άλλα, σας μάρανε η Χάλκη, σκερβελέδες.
