Συνέντευξη με την Eλεάννα Ιωαννίδου, δικηγόρο Θεσ/νίκης, εκπρόσωπο των «Οικολόγων Πράσινων», στον ιστότοπο ppol.
PPOL: Εξελέγης πρώτη σε ψήφους στη νέα «εκτελεστική γραμματεία» των «οικολόγων πράσινων» (ΟΠ) και τους επόμενους 12 μήνες θα είσαι μια εκ των εκπροσώπων του κόμματος. Ποια είναι η βασική σου στόχευση τον επόμενο (κρίσιμο και «πυκνό» πολιτικά) χρόνο στα νέα σου αυτά καθήκοντα;
Ελεάννα Ιωαννίδου (ΕΙ): Η μεγάλη αυτή τιμή συνεπάγεται και μεγάλη ευθύνη κι αυτό δεν είναι κλισέ. Οι ΟΠ είναι ένα μεταϋλιστικό κόμμα με πλουραλισμό στις αντιλήψεις, που έχει ανοίξει τα πανιά του σε μία εξαιρετικά τρικυμιώδη θάλασσα, όπως θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την πολιτική συγκυρία που βιώνουμε. Στα χρόνια, όπου δραστηριοποιούμαστε, έχουμε με κάθε τρόπο επιστήσει την προσοχή στην κρίση που διαβλέπαμε να έρχεται. Μιλούσαμε για κρίση δομική, για κρίση ολόκληρου του συστήματος: πολιτικού προσανατολισμού και διαχείρισης, οικονομικής στόχευσης, περιβαλλοντικής υποβάθμισης και κατάπτωσης των κοινωνικών αξιών.
Τώρα δεν έχουμε χρόνο να είμαστε απαισιόδοξοι, το πολιτικό κενό που τείνει να δημιουργηθεί και τα ερωτήματα που η κρίση δημιουργεί, πρέπει να απαντηθούν με θετικό, εποικοδομητικό τρόπο. Βέβαια, μέσα σε αυτή την συγκυρία, όπου οι κυβερνητικές αποφάσεις καταλύουν οποιοδήποτε δίχτυ κοινωνικής προστασίας, πρέπει ταυτόχρονα να καταθέσουμε με δυναμισμό την αντίθεση μας, την πίστη μας ότι υπάρχει βιώσιμος τρόπος να φύγουμε μπροστά.
PPOL: Πώς αποτιμάς πολιτικά το 7o συνέδριο του κόμματός σου; Πώς θα περιέγραφες σε μερικές φράσεις-συνθήματα την πολιτική των ΟΠ και τις προτεραιότητές τους μετά το συνέδριο αυτό;
ΕΙ: Οι ΟΠ διαβλέπουμε στην κρίση μία ευκαιρία, όχι για αποδόμηση των κοινωνικών δομών της χώρας, στην οποία στρέφεται με γοργούς ρυθμούς η κυβερνητική πολιτική, αλλά για εξορθολογισμό της οικονομίας μας και θεμελίωση των βάσεων για την δημιουργία μίας βιώσιμης, αποκεντρωμένης και πραγματικής οικονομίας.
Ακόμη, σε μια συγκυρία όπου η «πράσινη ανάπτυξη» του ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο, είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι τα συλλογικά αγαθά δεν αποτελούν πολυτέλεια κατάλληλη για καλύτερους καιρούς αλλά πολύτιμη επείγουσα διέξοδο απέναντι στη μείωση των εισοδημάτων και παράλληλα σταθερή υποθήκη για το μέλλον.
Σε μια τέτοια στιγμή, η ευθύνη του πράσινου κινήματος στη χώρα μας είναι να αναδείξει τις προτάσεις διεξόδου, να οικοδομήσει νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, να αποτελέσει καταλύτη για ευρύτερες αναδιατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Στο συνέδριο επαναβεβαιώσαμε τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό και αναγνωρίσαμε πως μόνο μέσα από την μάχη για την ενεργοποίηση μιας πραγματικής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης μπορεί να βρεθεί διέξοδος στην κρίση.
PPOL: Οι επικείμενες τοπικές εκλογές συμπίπτουν με κινήσεις ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού (αποδυνάμωση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ίδρυση κόμματος από τους «ανανεωτικούς» του ΣΥΝ, ανεξαρτητοποίηση Ντόρας Μπακογιάννη...) Πώς αντιμετωπίζετε τις κινήσεις αυτές; Πώς γίνεται και ενώ μας διαβεβαιώνετε σε όλους τους τόνους πως οι ΟΠ βρίσκονται «πέραν της δεξιάς και της αριστεράς», να ενδιαφέρονται μόνο για συνεργασίες με αριστερές ομάδες;
ΕΙ: Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον το σύνολο των αλλαγών που συντελούνται στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αποτυπώνουν την χρεοκοπία του πολιτικού μας συστήματος και την αγωνία για το καινούργιο. Σε όλη αυτή την διαδικασία, οι ΟΠ συζητάνε και συνεργάζονται με δυνάμεις που μπορούν να βρουν κοινούς τόπους στις πράσινες αξίες. Δεν θα συμφωνήσω μαζί σας περί του ενδιαφέροντος μας μόνο για συνεργασίες προς τα αριστερά. Σε πολλές δράσεις μας έχουμε ήδη συνεργασθεί τόσο με δυνάμεις από την ριζοσπαστική και την ανανεωτική αριστερά, καθώς και από τον ελευθεριακό χώρο, όσο και με δυνάμεις από τα φιλελεύθερα πολιτικά σχήματα.
Το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη συνεργαστεί με κάποιο κόμμα εξουσίας αναδεικνύει την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, καθώς είναι αδιανόητο στους ΟΠ μία συνεργασία να μην εδράζεται σε σαφή πολιτική πλατφόρμα, με την οποία συμφωνούν αμφότερα τα μέρη. Οι συνεργασίες για εμάς δεν είναι κάποιο παιχνίδι πολιτικής επιρροής ή εξουσίας, αλλά βασική πολιτική συνεννόηση σε συγκεκριμένα θέματα με συγκεκριμένη θεματική ή τοπική στόχευση. Πάντως, δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο να υπάρξουν και τοπικές συνεργασίες με δημοκρατικές δυνάμεις στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
PPOL: Υπάρχει μια συζήτηση για το ενδεχόμενο προκήρυξης πρόωρων βουλευτικών εκλογών, ταυτόχρονα με τις τοπικές. Πόσο πιθανό θεωρείτε αυτό το σενάριο και πόσο έτοιμοι είστε ως κόμμα να το αντιμετωπίσετε; Μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε πως οι ΟΠ θα εμφανιστούν αυτόνομα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, ή μήπως θα τους δούμε εταίρους σε κάποιο πολυκομματικό σχήμα;
ΕΙ: Δεν θα ήθελα να δω αυτό το ενδεχόμενο να πραγματοποιείται. Παρότι, όπως είπα, το πολιτικό μας σύστημα έχει χρεοκοπήσει, εκλογές το φθινόπωρο θα σημαίνουν και οριστική οικονομική χρεοκοπία. Ελπίζω η παρούσα βουλή να βρει τις λύσεις και η κυβέρνηση να αλλάξει πορεία, να προβεί σε συνθέσεις άμεσα και να εγκαταλείψει την αλαζονεία και την μοιρολατρία του μνημονίου. Δεν χρειαζόμαστε μόνο περικοπές αλλά και γενναίες επενδύσεις στο περιβάλλον, την παιδεία, την υγεία με στόχο την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής των πολιτών, κι ο Γιώργος Παπανδρέουδυστυχώς, φαίνεται να ξέχασε την προεκλογική «πράσινη» ρητορική του. Με τη σημερινή πολιτική, η αντίδραση των πολιτών γιγαντώνεται κι αυτό θα αποτυπώνεται σταδιακά κι εντός της Βουλής.
Με το αναμενόμενο νέο κύμα σκληρών μέτρων του φθινοπώρου, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο των εκλογών... Σε μια τέτοια περίπτωση οι ΟΠ είμαστε έτοιμοι, πιο έτοιμοι από ποτέ. Για το θέμα των συνεργασιών, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορώ να προβλέψω ή να δεσμευθώ, θα ήταν παράλογο μέσα σε όλο αυτό το ρευστό σκηνικό. Μπορώ όμως να επαναλάβω την απόφαση του συνεδρίου μας για επαναβεβαίωση της επιθυμίας μας να δημιουργήσουμε έναν αυτόνομο και ισχυρό πράσινο πόλο στην πολιτική μας ζωή, διατηρώντας την κουλτούρα των συνεργασιών που διέπει τη δράση μας.
PPOL: Αν ήσουν βουλευτής την ημέρα που συζητήθηκε το «μνημόνιο» ποια θα ήταν η θέση σου;
ΕΙ: Ενδεχομένως, εάν υπήρχαν «πράσινοι» στο κοινοβούλιο, να είχαμε μία τελείως διαφορετική κατανομή των εδρών και να μην υπήρχε μία αυτοδύναμη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά με μία κυβέρνηση συνεργασίας. Πιστεύω ότι δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το μνημόνιο -εκτός βέβαια αν είχαμε κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού»- και, αντί να βρισκόμαστε στον σημερινό κοινωνικό αναβρασμό, θα αναζητούσαμε πιο δημιουργικές και ανθρωποκεντρικές πολιτικές εξόδου από την κρίση.
