Εσείς, εμείς, το chat και … οι άλλοι, μέρος IX

της Ισμήνης Ιστορία 7η: Η συνάντηση στο αεροδρόμιο Μπαίνει σε ένα ρουμ με πάρα πολλή κίνηση. Κάθε καρυδιάς καρύδι μπαίνει εκεί. Δεν μιλάει, περιμένει. Της μιλάνε διάφοροι, δεν απαντάει. Ένας της φάνηκε κάπως πιο νορμάλ, γιατί της ζήτησε συγγνώμη αν την ενοχλούσε. Ευγενικός σκέφτηκε. Του απαντάει και μετά από ένα σωρό ελαφρώς χαζές ερωτήσεις για να σπάσει ο πάγος και να μπούνε στο κλίμα, την ρωτάει κάποια στοιχεία της. Του λέει ότι είναι από Χαλκίδα, έχει ανθοπωλείο, παντρεμένη, ετών 43 με 1 παιδί που σπουδάζει στο εξωτερικό. Ο γάμος; Άστα να πάνε! Τα ίδια λέει και αυτός για τον γάμο του, χάλια. Μένει Αθήνα, λογιστής, 48 ετών με 2 παιδιά που σπουδάζουν. Τη ρωτάει τι γυρεύει σε αυτό το ρουμ, περιέργεια του απαντάει αυτή. Ξεκίνησαν το μπλα μπλα, ως συνήθως, με πολλά και διάφορα θέματα. Μιλάγανε σχεδόν κάθε μέρα, πολλές φορές και μεσημέρι όταν γύρναγε αυτός από τη δουλειά του και αυτή είχε κλείσει το μαγαζί. Και τα βράδια επίσης. Ενδιαφερόταν το πώς είναι η ζωή της, πως τα πάει με το άντρα της τώρα που λείπει και το παιδί της, τον ρώτησε αυτή πως περνάει αυτός τα βράδια του με τη γυναίκα του. Για να μην τα πολυλογούμε, ανέπτυξαν μια αμοιβαία εξομολογητική εμπιστοσύνη, μια οικειότητα Την ρώτησε αν έρχεται Αθήνα, θέλει πάρα πολύ να την γνωρίσει ή να πάει αυτός Χαλκίδα να συναντηθούνε. Αυτή απέκλεισε την συνάντησή τους στην Χαλκίδα, για λόγους ασφαλείας και του είπε ότι μετά από λίγο καιρό θα πάει να δει το παιδί της, θα έρθει στο αεροδρόμιο και από εκεί θα φύγει. - Μόνη σου θα έρθεις στο αεροδρόμιο; - Ναι, απάντησε αυτή, πάντα μόνη μου έρχομαι. Καταχάρηκε αυτός. - Άρα μπορούμε να συναντηθούμε στο αεροδρόμιο πριν φύγεις. Έλα νωρίτερα να έχουμε καιρό να πιούμε ένα καφέ και να τα πούμε. Έκλεισαν το ραντεβού, μόλις έφτανε αυτή θα τον έπαιρνε τηλέφωνο να του πει που ήταν για να συναντηθούνε. Φτάνει αεροδρόμιο, και του λέει ότι μόλις τέλειωσε από το check-in και τον περιμένει. Ίσως αργήσω λίγο ήταν η απάντηση. Πάρε με μόλις φτάσεις λέει αυτή. Που θα είσαι; ρωτάει αυτός. Στα καθίσματα της ΕΙΣΟΔΟΥ Α απαντάει αυτή. Πάει προς την Είσοδο Α αλλά τα καθίσματα ήταν πιασμένα και κατευθύνεται στην Είσοδο Β, κάθεται και περιμένει. Παίρνει το μάτι της ένα τύπο που πηγαινοέρχεται μεταξύ Α Β και Γ Εισόδου κοιτώντας δεξιά και αριστερά σαν να έψαχνε κάτι. Κάποιον ψάχνει σκέφτηκε, αλλά δεν έδωσε σημασία. Περνάει μισή ώρα, τρία τέταρτα, ούτε το κινητό χτύπησε και κανένας δεν εμφανίζεται. Κάποια στιγμή χτυπάει το κινητό και την ρωτάει: - Που είσαι; είμαι στην Είσοδο Α αλλά δεν σε βρίσκω. - Εδώ! απαντάει αυτή και σηκώνεται από την θέση της, να πάει προς την Είσοδο Α και τότε βλέπει τον τύπο που πηγαινοερχότανε επί τρία τέταρτα μέσα στο αεροδρόμιο, να μιλάει στο κινητό και να κοιτάζει γύρω του. Ηλίθιε σκέφτηκε, ήθελες να δεις πρώτα πως είμαι και μετά να μου μιλήσεις, αλλά την πάτησες με τις Εισόδους. Έκλεισε το κινητό, αλλά δεν το απομάκρυνε από το αυτί της και έκανε πως τάχα μίλαγε για να τον μπερδέψει αν τυχόν την είχε εντοπίσει. Άλλαξε κατεύθυνση πηγαίνοντας προς την πύλη που κάνουν έλεγχο διαβατηρίων και απενεργοποίησε το κινητό της. Μετά από μια εβδομάδα του έστειλε μήνυμα, ότι μόνο ένας ανήλικος και ανώριμος θα συμπεριφερόταν έτσι! Δεν της απάντησε ποτέ! Εεεεπ, δεν τελειώσαμε, περιμένετε να βάλω 1-2 κείμενα ακόμα...