Εσείς, εμείς, το chat και … οι άλλοι, μέρος VIII

της Ισμήνης Ιστορία 6η: Ο κοντός και η ψηλή Μίλαγαν σε ένα ρουμ σχετικό με τη μουσική. Όχι ότι έχουν καμία πετριά με αυτή, απλά τους άρεσε η καλή μουσική και τα τραγούδια ανεξάρτητα αν ήταν 50ς 60ς 80ς κλασσική ή ελληνικά, έντεχνα ή όχι, από τον κινηματογράφο ή country. Όχι ότι μιλάγανε συνέχεια για μουσική, όλα προσχήματα είναι για ένα μέσο γνωριμίας. Κάπου ενδιάμεσα στα τραγούδια άφηναν να αιωρείται μια γερή δόση από φλερτ! Παντρεμένοι κι οι 2 με παιδιά αμφότεροι. 45 αυτός, 47 αυτή. Της έλεγε τις ασχολίες του ελεύθερος επαγγελματίας αυτός, του έλεγε τα δικά της ασφαλίστρια αυτή! Αυτός πιο στριμωγμένος από πλευράς κινήσεων, αυτή πιο ελεύθερη λόγω της φύσεως της δουλειάς της. Κανά μήνα το παιδεύανε το πράγμα μέχρι να αποφασίσουνε να συναντηθούνε. Δώσανε ραντεβού σε δημόσιο χώρο για καφέ, τι πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε! Δεν είχε δώσει περιγραφή ο ένας του άλλου. Συνεννοήθηκαν ότι, όποιος έφτανε πρώτος, θα έπαιρνε στο κινητό τον άλλον και θα του έλεγε που καθόταν ή αν ήτανε εκεί, θα δίνανε σήμα αναγνώρισης. Φτάνει η κυρία μας, κάθεται και παίρνει τηλέφωνο να διαπιστώσει αν έχει φτάσει ο κύριος. Όντως ήταν εκεί και σηκώνει το χέρι του για να τον δει, 3 τραπέζια παραπέρα! Πάει αυτή στο δικό του τραπέζι, ο κύριος ήταν ευγενέστατος καλοβαλμένος και πολύ ευπαρουσίαστος. Έτσι κύλησαν ευχάριστα 2 ώρες μιλώντας περί ανέμων και υδάτων! Όταν σηκώθηκαν να φύγουν, αυτή ανακαλύπτει ότι και χωρίς τακούνια τον περνάει 10 πόντους! Εντάξει δεν ήταν και πρώτο μπόι αυτή, απλά αυτός ήταν κοντός. Της ψιλοκόπηκε η διάθεση, αλλά δεν είχε και τίποτε καλύτερο στον ορίζοντα, οπότε άφησε το θέμα άνευ σχολίου για να δει κατά πως θα κυλήσει. Της ζήτησε να ξαναβγούνε για καφέ και δέχτηκε. Πάλι σε δημόσιο χώρο. Στην επιστροφή την πήγε κοντά στο σπίτι της με το αυτοκίνητο και σε κάποιο στενό σκοτεινό, σταμάτησε και την φίλησε. Της καλάρεσε, αυτός δε έπαθε την πλάκα του όπως της εξομολογήθηκε με τα φιλιά της και τότε έβαλε σκοπό της ζωής του να την ρίξει στο κρεβάτι. «Λέγε – λέγε το κοπέλι, κάνει τη κυρά να θέλει» έτσι λέει μια παροιμία. Με το με σκλάβωσες, δεν έχω ξαναφιλήσει τέτοια γυναίκα, δεν μου έχουν ξαναδώσει τέτοια φιλιά, δεν βγαίνεις από το μυαλό μου και με καμιά 10 μηνύματα την ημέρα και άλλα τόσα τηλεφωνήματα την κατάφερε. Επί 1 μήνα πηγαίνανε 2-3 φορές την εβδομάδα σε ξενοδοχείο και την περιποιότανε δεόντως την κυρία μας, διότι αν και κοντός, διέθετε μεγάλα προσόντα ο κύριος. Εκεί που δεν τον υπολόγιζε αυτή, άρχισε να υπολογίζει τις επιδόσεις του και ζήταγε έξτρα περιποιήσεις σε συχνότητα και διάρκεια. Έλα όμως που του πέρασε η κάψα του κυρίου μας και έκοψε και τα μηνύματα και τα τηλεφωνήματα και φυσικά για περιποιήσεις, ούτε λόγος να γίνεται. Και έμεινε η κυρία μας μόνη και αναρωτιότανε κατά πόσο πρέπει να ενδίδεις σε έναν «κοντό» έστω και με μεγάλα προσόντα! Μην φύγετε για διακοπές, έχω ακόμα μερικές ιστορίες ;-)