Εσείς, εμείς, το chat και … οι άλλοι, μέρος X

της Ισμήνης Ήμουν για μερικά μπάνια, έσβησα και κανα δύο πυρκαγιές, γι’ αυτό καθυστέρησα. Τώρα όμως πάμε για τη συνέχεια! Ιστορία 8η: Ένας ... άπιαστος άντρας Μια γνωριμία όπως και οι άλλες. Μπήκανε στο ίδιο ρουμ, του έκανε κλικ το νικ της και άρχισαν να τα λένε. Αυτός παντρεμένος 45 ετών με 2 παιδιά, πολιτικός μηχανικός σε εταιρεία και πολύ πολυάσχολος με συχνά ταξίδια στο εξωτερικό και έντονη κοινωνική ζωή. Αυτή παντρεμένη 44 ετών με 2 παιδιά, προϊσταμένη σε τράπεζα και αυτή με συχνά ταξίδια και συνέδρια και έντονη κοινωνική ζωή, αλλά περισσότερο μόνη της και με ξεχωριστές παρέες από τον σύζυγο. Τώρα, τί θέλουν 2 τέτοιοι άνθρωποι σε τσατ … άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Του έδωσε το msn της και μιλάγανε από εκεί ανενόχλητα. Εκτός από τα συνηθισμένα που λένε 2 άνθρωποι, βαθμολόγησαν και οι δυο με βαθμό 4 τον συζυγικό τους βίο. Αιτία; Δεν το πολυέψαξαν, είχε πάψει πια να τους ενδιαφέρει. Προσπαθούσαν όποτε τύχαινε να συνδεθούν με κάποια άτομα, να περνάνε καλά, μέσα στο πλαίσιο της διακριτικότητας και προπαντός να μην διαταραχθούν τα καλώς κείμενα! Του έδωσε το κινητό της και μιλάγανε όποτε μπορούσαν, στέλνανε μηνύματα και τέτοια. Μετά από λίγο καιρό και μετά από ένα σωρό αναβολές, λόγω των δικών του περισσότερο υποχρεώσεων, αποφασίσανε να συναντηθούνε. Δώσανε ραντεβού, και από την πρώτη ματιά άρεσε ο ένας στον άλλο. -Συγνώμη, της είπε αλλά δεν θα μείνω πάρα πολύ, έτυχε κάτι έκτακτο και πρέπει κάποια στιγμή να γυρίσω σπίτι, αλλιώς τα υπολόγιζα. -Κανένα πρόβλημα και του πρότεινε να πάνε για καφέ. Αυτός οδήγησε το αυτοκίνητο στο προαύλιο ενός ξενοδοχείου στα βόρεια προάστια. -Να πιούμε καφέ με την ησυχία μας, της είπε. Αυτή αντέδρασε, δεν της άρεσε το προαποφασισμένο, ήθελε να συμμετέχει στην επιλογή! Όχι ότι ήταν πρωτάρα, απλά εκείνη τη στιγμή δεν γούσταρε να πάει στο ξενοδοχείο, έτσι στην ψύχρα και στα γρήγορα! Προσπάθησε να την μεταπείσει με όλα τα αντρικά κόλπα, χαδάκια, φιλάκια. Την άναψε … αλλά πέρασε και η ώρα κι αυτός έπρεπε να γυρίσει σπίτι για το έκτακτο! Χωρίσανε με την υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα έχουν περισσότερο χρόνο να το απολαύσουν! Αυτό έγινε Ιούνιο μήνα. Τη μια οι άδειες, την άλλη οι δουλειές, την παράλλη οι κοσμικές και οι οικογενειακές τους υποχρεώσεις, η επόμενη φορά ήταν τον Σεπτέμβριο. Πήγαν σε ξενοδοχείο και έκανα απόσβεση όλων αυτών των αναβολών. Ενθουσιασμένοι από το αποτέλεσμα αποφάσισαν να συνεχίσουν, να συναντιώνται, όποτε βολεύει και τους δύο, χωρίς δεσμεύσεις! Δεύτερη φορά δεν υπήρξε, μετά από κάποια τηλεφωνήματα αυτός εξαφανίστηκε. Μετά από ένα χρόνο, όταν ήταν αυτή στο Ιντερνετ της μίλησε στο msn. Πολύ τυπική αυτή απάντησε, της ζήτησε συγνώμη και είπε ότι έχασε το κινητό του και δεν είχε τηλέφωνό της, της είπε ότι δεν ξέχασε τις ώρες που περάσανε μαζί και τις νοσταλγεί και ένα σωρό τέτοια. Την έριξε και κανονίσανε ραντεβού. Μάταια περίμενε, δεν ήρθε και εξαφανίστηκε πάλι. Μετά από άλλο ένα χρόνο, ξαναφάνηκε στο msn και της μίλησε. Αυτή έκλεισε τη σύνδεση. Κάποια άλλη στιγμή που την βρήκε, του απάντησε, της είπε ότι δεν θα πιστέψει τι του έτυχε τότε που δεν ήρθε και για μετά που εξαφανίστηκε. Έλλειπε και 6 μήνες στο Παρίσι, τον έστειλε η εταιρεία του. Ακόμα δεν είχε ξεχάσει τις ώρες που περάσανε μαζί, ακόμα τις νοσταλγεί, ως και τα φιλιά της νοιώθει ακόμα στο στόμα του. Με τα πολλά της πρότεινε να συναντηθούνε, αυτή δέχτηκε (άβυσσος η ψυχή της γυναίκας), με ένα όρο του είπε : -Αν δεν έρθεις και αυτή τη φορά, μην τολμήσεις να μου ξαναμιλήσεις, ούτε να με πάρεις τηλέφωνο για να μου πεις για ποιο λόγο και τι σου έτυχε που δεν ήρθες. Έκλεισαν ραντεβού, δεν ήρθε, αλλά και δεν της ξαναμίλησε στο msn, ούτε την πήρε ποτέ πάλι τηλέφωνο! Πηγαίνετε για μερικά μπάνια και θα είμαι εδώ να σας βάλω 1-2 ιστορίες ακόμα…