κατά λαϊκού κράτους και ελευθεριότητας
Ο γενικός συντονιστής της 12ης καθολικής επισκοπικής συνόδου του Καναδά, αρχιεπίσκοπος του Κεμπέκ καρδινάλιος Marc Ouellet, έθεσε στην εναρκτήρια ομιλία του ως μακροπρόθεσμο στόχο των μονοθεϊστικών θρησκειών μια συμμαχία ενάντια στο κοσμικό κράτος και την ελευθεριότητα της σύγχρονης (δυτικής) κοινωνίας και υπέρ ενός κεντρικού ρόλου της πίστης, δηλαδή υπέρ ενός θεοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης του κόσμου.
Κριτήριο γι’ αυτή τη συμμαχία είναι ότι οι τρεις μονοθεϊστικές και ιστορικά αλληλομαχόμενες θρησκείες έχουν έναν κοινό πρόγονο, τον Αβραάμ! Ο οποίος Αβραάμ δεν είναι ιστορικό πρόσωπο αλλά αναφέρεται μόνο στη μυθολογία των Ισραηλιτών. Ήταν Χαλδαίος και καταγόταν, σύμφωνα με την Π.Δ., από τη πόλη των Σουμερίων Ουρ (σημερινό Ιράκ), από όπου μετανάστευσε στην πόλη Χαράν στη σημερινή Τουρκία. Εκεί είδε κάποιο όραμα και μετακόμισε στην Παλαιστίνη. Όλα αυτά στο τέλος της νεολιθικής εποχής, πριν από την εποχή του χαλκού!
Κρίθηκε λοιπόν επαρκώς έγκυρο και αναγνωρισμένο πρόσωπο ο Αβραάμ, ώστε να τεθεί από τον αρχιεπίσκοπο του Κεμπέκ στο επίκεντρο μιας σύγχρονης συμμαχίας κατά της ελευθεριότητας. Τρέμετε ελευθεριάζοντες και ελευθεριάζουσες! Εδώ σχολιάζουμε αρνητικά αυτούς που δεν δέχονται τον Διαφωτισμό και το σύγχρονο πολιτισμό (με όλα τα καλά και αρνητικά του) και ότι θέλουν να μας γυρίσουν πίσω στο Μεσαίωνα. Την ίδια στιγμή ο κ. Ouellet μελετάει και προτείνει να πάμε πάνω από 4.000 χρόνια πίσω, στη νεολιθική εποχή! Γιατί οι πιστοί στον ιουδαϊσμό και τον μωαμεθανισμό ήταν από τα θύματα των χριστιανών, τουλάχιστον κατά ένα μέρος της μεσαιωνικής εποχής, οπότε πώς να συναινέσουν σε συμμαχίες για επιστροφή σε εποχές που ταπεινώθηκαν; Κατ' ευθείαν στο πελέκημα των λίθων λοιπόν!
Ο καρδινάλιος είναι πεπεισμένος ότι μόνο με μια τριμερή συμμαχία μπορούν οι μονοθεϊστικές θρησκείες να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του πολιτισμού, ο οποίος τους αφαιρεί τη σημασία και το ρόλο στην κοινωνία και τις περιθωριοποιεί. Άμα σε κάνει καλά ο γιατρός, τί τον θέλεις τον θεούλη και την παναγίτσα; Διαφεύγουν λοιπόν οι πιστοί, καταργούνται επισκοπές και ναοί, αρχίζουν οι παπάδες κλοπές και απάτες με κτήματα και κινητές αξίες -άσε τις σεξουαλικές τρέλες-, άντε να ελέγξεις μετά το ποίμνιο!
Γι’ αυτό είναι πιο απαραίτητος τώρα παρά ποτέ ο «οικουμενικός διάλογος», λέει ο καρδινάλιος. Μόνο που οι ρυθμίσεις, οι οποίες θα έπρεπε να αποτελέσουν τη βάση της συμμαχίας, θα είναι προς την αναπαλαίωση, προς τις μωαμεθανικές και ιουδαϊκές παραδόσεις, οι οποίες βρίσκονται πολύ εγγύτερα στους Χαλδαίους και τους άλλους θεόπληκτους της Μέσης Ανατολής. Θα πρόκειται για διάλογο παράδοσης των ευρωπαϊκών και άλλων προηγμένων κοινωνιών στην οπισθοδρομικότητα.
Εννοείται, δεν πρόκειται εμείς να ζήσουμε τις επόμενες δεκαετίες καμιά συμμαχία, έτσι όμως που εξελίσσονται τα πράγματα, σε μια εποχή ανακατατάξεων και ανατροπών που συμπτύσσονται εταιρίες, τράπεζες, σωματεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα για να προχωρήσουν μπροστά στην κατάκτηση νέων στόχων, δεν είναι και απίθανο να συμμαχήσουν οι θρησκείες για να πάνε πίσω, να επαναφέρουν τον πρωτογονισμό της νεολιθικής εποχής ή έστω τη σαρία του μωαμεθανικού Μεσαίωνα.
Διαβλέπω ότι κάποιοι θεόπληκτοι παρ’ ημίν, μια και θεωρούν απαραίτητο να ελέγχεται η ζωή τους από θεούς και δαίμονες, θα φρίξουν γι' αυτό το οπισθοδρομικό άλμα προς τη λίθινη εποχή (είπε κι ο Χριστόδουλος "πίσω στις παραδόσεις", αλλά όχι κι έτσι!) και θα νοσταλγήσουν την αρχαιοελληνική εθνική θρησκεία. Η οποία, παρά το συντηρητισμό που χαρακτηρίζει εξ ορισμού κάθε θρησκεία, είχε ένα φιλάνθρωπο και εκπολιτιστικό πρόσωπο, ήταν προϊόν της προοδευτικής (αρχαίας) ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής φύσης. Δεν ήταν χαλδαιακής προελεύσεως!
Να δω κάποια στιγμή τους ΟΟΔΕΓίτες να ανάβουν θυμίαμα στον κιθαρωδό Απόλλωνα, τη γλαυκώπιδα Αθηνά και τον ζαβολιάρη Πάνα και δεν θα θέλω να δω τίποτα άλλο πια. Θα τα έχω δει όλα!
Κριτήριο γι’ αυτή τη συμμαχία είναι ότι οι τρεις μονοθεϊστικές και ιστορικά αλληλομαχόμενες θρησκείες έχουν έναν κοινό πρόγονο, τον Αβραάμ! Ο οποίος Αβραάμ δεν είναι ιστορικό πρόσωπο αλλά αναφέρεται μόνο στη μυθολογία των Ισραηλιτών. Ήταν Χαλδαίος και καταγόταν, σύμφωνα με την Π.Δ., από τη πόλη των Σουμερίων Ουρ (σημερινό Ιράκ), από όπου μετανάστευσε στην πόλη Χαράν στη σημερινή Τουρκία. Εκεί είδε κάποιο όραμα και μετακόμισε στην Παλαιστίνη. Όλα αυτά στο τέλος της νεολιθικής εποχής, πριν από την εποχή του χαλκού!
Κρίθηκε λοιπόν επαρκώς έγκυρο και αναγνωρισμένο πρόσωπο ο Αβραάμ, ώστε να τεθεί από τον αρχιεπίσκοπο του Κεμπέκ στο επίκεντρο μιας σύγχρονης συμμαχίας κατά της ελευθεριότητας. Τρέμετε ελευθεριάζοντες και ελευθεριάζουσες! Εδώ σχολιάζουμε αρνητικά αυτούς που δεν δέχονται τον Διαφωτισμό και το σύγχρονο πολιτισμό (με όλα τα καλά και αρνητικά του) και ότι θέλουν να μας γυρίσουν πίσω στο Μεσαίωνα. Την ίδια στιγμή ο κ. Ouellet μελετάει και προτείνει να πάμε πάνω από 4.000 χρόνια πίσω, στη νεολιθική εποχή! Γιατί οι πιστοί στον ιουδαϊσμό και τον μωαμεθανισμό ήταν από τα θύματα των χριστιανών, τουλάχιστον κατά ένα μέρος της μεσαιωνικής εποχής, οπότε πώς να συναινέσουν σε συμμαχίες για επιστροφή σε εποχές που ταπεινώθηκαν; Κατ' ευθείαν στο πελέκημα των λίθων λοιπόν!
Ο καρδινάλιος είναι πεπεισμένος ότι μόνο με μια τριμερή συμμαχία μπορούν οι μονοθεϊστικές θρησκείες να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του πολιτισμού, ο οποίος τους αφαιρεί τη σημασία και το ρόλο στην κοινωνία και τις περιθωριοποιεί. Άμα σε κάνει καλά ο γιατρός, τί τον θέλεις τον θεούλη και την παναγίτσα; Διαφεύγουν λοιπόν οι πιστοί, καταργούνται επισκοπές και ναοί, αρχίζουν οι παπάδες κλοπές και απάτες με κτήματα και κινητές αξίες -άσε τις σεξουαλικές τρέλες-, άντε να ελέγξεις μετά το ποίμνιο!
Γι’ αυτό είναι πιο απαραίτητος τώρα παρά ποτέ ο «οικουμενικός διάλογος», λέει ο καρδινάλιος. Μόνο που οι ρυθμίσεις, οι οποίες θα έπρεπε να αποτελέσουν τη βάση της συμμαχίας, θα είναι προς την αναπαλαίωση, προς τις μωαμεθανικές και ιουδαϊκές παραδόσεις, οι οποίες βρίσκονται πολύ εγγύτερα στους Χαλδαίους και τους άλλους θεόπληκτους της Μέσης Ανατολής. Θα πρόκειται για διάλογο παράδοσης των ευρωπαϊκών και άλλων προηγμένων κοινωνιών στην οπισθοδρομικότητα.
Εννοείται, δεν πρόκειται εμείς να ζήσουμε τις επόμενες δεκαετίες καμιά συμμαχία, έτσι όμως που εξελίσσονται τα πράγματα, σε μια εποχή ανακατατάξεων και ανατροπών που συμπτύσσονται εταιρίες, τράπεζες, σωματεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα για να προχωρήσουν μπροστά στην κατάκτηση νέων στόχων, δεν είναι και απίθανο να συμμαχήσουν οι θρησκείες για να πάνε πίσω, να επαναφέρουν τον πρωτογονισμό της νεολιθικής εποχής ή έστω τη σαρία του μωαμεθανικού Μεσαίωνα.
Διαβλέπω ότι κάποιοι θεόπληκτοι παρ’ ημίν, μια και θεωρούν απαραίτητο να ελέγχεται η ζωή τους από θεούς και δαίμονες, θα φρίξουν γι' αυτό το οπισθοδρομικό άλμα προς τη λίθινη εποχή (είπε κι ο Χριστόδουλος "πίσω στις παραδόσεις", αλλά όχι κι έτσι!) και θα νοσταλγήσουν την αρχαιοελληνική εθνική θρησκεία. Η οποία, παρά το συντηρητισμό που χαρακτηρίζει εξ ορισμού κάθε θρησκεία, είχε ένα φιλάνθρωπο και εκπολιτιστικό πρόσωπο, ήταν προϊόν της προοδευτικής (αρχαίας) ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής φύσης. Δεν ήταν χαλδαιακής προελεύσεως!
Να δω κάποια στιγμή τους ΟΟΔΕΓίτες να ανάβουν θυμίαμα στον κιθαρωδό Απόλλωνα, τη γλαυκώπιδα Αθηνά και τον ζαβολιάρη Πάνα και δεν θα θέλω να δω τίποτα άλλο πια. Θα τα έχω δει όλα!
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)