(του Aντωνη Kαρκαγιαννη, Καθημερινή, 15/10/2008)
Δεν είναι βέβαιο αν το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ως μέγεθος ζημίας του Δημοσίου, θα καταλάβει, αν και στον βαθμό που θα αποκαλυφθεί πλήρως, την πρώτη θέση στον μακροσκελή κατάλογο των σκανδάλων. Είναι όμως από τώρα βέβαιο ότι είναι το πρώτο σε σατανική διαπλοκή υλικών συμφερόντων και υποκριτικής «πνευματικής» συγκάλυψης ανόμων πράξεων «παραπλανηθέντων υπουργών», άλλων κρατικών παραγόντων και τώρα πλέον και ανωτέρων ή ανωτάτων δικαστικών λειτουργών. (Οταν σε πάρει ο κατήφορος ένα είναι το τέρμα, ο πάτος). Από αυτή την άποψη, αν το σκάνδαλο και η διαχείρισή του αποκαλυφθούν πλήρως, τότε αυτή η αποκάλυψη θα συμπεριλάβει κατ’ ανάγκην ευρύτερες και μονιμότερες παθογένειες της ζωής μας, δημόσιας και ιδιωτικής.
Ας πάρουμε, εν τάχει, τα πράγματα από την αρχή και με τη σειρά. Αρχή ήταν η αναγνώριση στη Μονή Βατοπεδίου δικαιωμάτων απόλυτης και απεριόριστης κυριότητας επί της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλίμνιων εκτάσεων. Η λίμνη και κατ’ άλλους η λιμνοθάλασσα της Βιστωνίδας ήταν χώρος κοινόχρηστος και οι παραλίμνιες εκτάσεις καλλιεργούνταν από αγρότες της περιοχής και ουδέποτε από τη Μονή. Τώρα μάλιστα αποκαλύπτεται ότι η λίμνη ήταν επισήμως προστατευόμενη περιοχή και οποιοδήποτε δικαίωμα κυριότητας, ανεξαρτήτως των τίτλων που και αυτοί βασίμως αμφισβητούνται, είναι στις μέρες μας ανενεργό. Οπως ανενεργός είναι η νόμιμη ή παράνομη κυριότητα δάσους ή ακτών. Χρειάσθηκε πλεκτάνη και προσυμφωνημένη αμοιβαία παραίτηση Δημοσίου και Μονής από εκδικαζομένη αγωγή για να νομιμοποιηθούν τα «δικαιώματα» της Μονής. Αυτές οι μεθοδεύσεις βαραίνουν τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και οι σχετικές πράξεις φέρουν την υπογραφή υπουργών.
Στη συνέχεια, αφού η Μονή έγινε νόμιμος ιδιοκτήτης της λίμνης έθεσε σε εφαρμογή το δεύτερο στάδιο των σατανικών της σχεδίων. Ο παμπόνηρος «άγιος» ηγούμενος και η παρέα των μοναχών που τον περιβάλλει καταλάβαιναν ότι η λίμνη και το νερό της δεν είχαν καμιά εμπορική αξία και η ιδιοκτησία της σ’ ένα χώρο κοινόχρηστο ήταν ούτως ή άλλως σαθρή, αβέβαιη και οπωσδήποτε δεν προσφερόταν σε επικερδή αξιοποίηση. Τότε είναι που... ο Σατανάς τους εσκανδάλισε και τους έβαλε την ιδέα της ανταλλαγής εκτάσεων νερού με άλλες εκτάσεις του Δημοσίου, στέρεες και προπαντός αξιοποιήσιμες.
Η όλη υπόθεση θυμίζει αρκετά τις «Νεκρές Ψυχές» του Γκόγκολ όπου ένας σατανικός Ρώσος απατεώνας κατόρθωνε να πουλάει πεθαμένους δουλοπάροικους που ο ίδιος, με μέσα και υψηλές διασυνδέσεις, φρόντιζε να μη διαγραφούν από τους καταλόγους των δουλοπαροίκων! Ολοι γνώριζαν την αλήθεια και όλοι είχαν κάποιο συμφέρον να υποκρίνονται ότι δεν την γνωρίζουν. Η ευφυής αυτή επινόηση βοήθησε τον Γκόγκολ, παρακολουθώντας τις περιπέτειες του σατανικού απατεώνα, να αποκαλύψει και να περιγράψει τη θανάσιμη διαφθορά της ρωσικής φεουδαρχίας της εποχής εκείνης. Εύχομαι πραγματικά οι περιπέτειες του «αγίου» Εφραίμ να μην μας οδηγήσουν σε παρόμοιες διαπιστώσεις.
Το νεράκι της κοινόχρηστης λίμνης αντηλλάγη και μάλιστα πολλές φορές με πολύτιμες δημόσιες εκτάσεις (που ο λαός τις ονομάζει φιλέτα). Ανταλλαγές τόσο απίθανες και απίστευτες όσο και οι πωλήσεις πεθαμένων δουλοπαροίκων.
Αυτά τα σατανικά κόλπα είναι πρακτικά αδύνατα χωρίς τη σύμπραξη υπουργών ή άλλων κυβερνητικών και κρατικών παραγόντων, συμβολαιογράφων, δικηγόρων, κτηματομεσιτών κ.λπ. Ηδη, είναι γνωστά τα ονόματα των υπουργών που, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, υπέγραψαν τις σχετικές πράξεις. Και ψιθυρίζονται τα ονόματα άλλων υπουργών που άγνωστο για ποιον λόγο μεθόδευσαν την αμαρτωλή συναλλαγή. Είναι πολιτική υποχρέωση της κυβέρνησης να μας πει τι ακριβώς συνέβη και με ποιο σκεπτικό. Κάθε μέρα η υπόθεση αυτή παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις και δεν ξέρουμε ποιο είναι το μέγεθος της ζημιάς του Δημοσίου.
Βεβαίως, υπάρχει και η Δικαιοσύνη για να καταλογίσει τις ευθύνες. Οι μέχρι τώρα όμως παρεμβάσεις δεν μας έχουν πείσει αν έργο της είναι να αποκαλύψει ή να συγκαλύψει ή έστω να κωλυσιεργήσει. Η χθεσινή παραίτηση των δύο εισαγγελέων στους οποίους ανετέθη η προκαταρκτική εξέταση της υπόθεσης, έπειτα από πρόδηλη παρέμβαση της «προϊσταμένης» αρχής, στα δικαιοδοτικά τους καθήκοντα μας κάνει περισσότερο καχύποπτους και απέναντι στην κυβέρνηση και απέναντι στη δικαιοσύνη. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά...
