28 October 2008

Ιστορικό ντοκουμέντο

Σχόλιο του Γιάννη Πρετεντέρη

Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την εξής ιστορία: ένας από τους πρωταγωνιστές του σκανδάλου του Βατοπαιδίου, συγγενής επιφανούς στελέχους της ΝΔ, ήταν από εκείνους που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και στην υπόθεση των ταυτοτήτων. Τότε πρωτοστατούσε στις προσφυγές εκκλησιαστικών και παραεκκλησιαστικών κύκλων υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Δεν το αναφέρω τυχαία, διότι δεν το θεωρώ τυχαίο. Το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου κινείται στο προνομιακό πεδίο της ελληνικής συντήρησης, τη διαπλοκή κράτους και Εκκλησίας. Και εμπλέκει όλους τους παράγοντες που παραδοσιακά συγκροτούν τον βαθύ συντηρητικό πυρήνα στη χώρα μας. Πονηρούς ιεράρχες, κομπιναδόρους καλόγερους, δεξιούς πολιτευτές, θεοσεβούμενους δικαστές, παραεκκλησιαστικούς δικηγόρους, κρατικούς λειτουργούς και από κοντά λαμόγια πάσης φύσεως, όταν δεν είναι λαμόγια και οι προηγούμενοι.

Υπό αυτήν την έννοια, νομίζω ότι η δικογραφία για το Βατοπαίδι που πήγε στη Βουλή πρέπει να χαρακτηριστεί «ιστορικό ντοκουμέντο». Είναι η ωραιότερη και πιστότερη καταγραφή αυτού ακριβώς του πυρήνα. Πέρα από την εμπλοκή των υπουργών, αναδύεται ένας απίστευτος συρφετός ανθρώπων που έχουν ταχθεί να υπηρετούν τον Θεό, το δίκαιο ή το δημόσιο συμφέρον και αντ΄ αυτού υπηρετούν τις δοσοληψίες της παρέας τους.

Αξίζει να διαβάσει κανείς προσεκτικά τις καταθέσεις. Μέσα από τις σελίδες τους ξεπηδάει ένας κόσμος συναλλαγής και ανομίας που ξεπερνάει τον νου: «νταραβεριτζήδες» μοναχοί που περιφέρονται σε υπουργεία, μητροπολίτες που επισκέπτονται υπουργούς «διά ζήτημα της περιφέρειάς τους», δικαστικοί που προωθούν συμφέροντα αντιδίκων, νομικοί σύμβουλοι που μεθοδεύουν ληστείες του δημοσίου χρήματος, κρατικοί λειτουργοί που δρουν κατά του κράτους και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Με αποκορύφωμα τη δικαστίνα που φαίνεται να πιστεύει ότι το ράσο έχει πάντα δίκιο επειδή είναι ράσο- και το δηλώνει προκλητικά!

Αν το Βατοπαίδι παραμείνει στο επίπεδο μιας κομματικής αντιδικίας, ελάχιστο ενδιαφέρον έχει. Αν περιοριστεί σε μια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, σύντομα θα ξεχαστεί. Αν εξελιχθεί απλώς σε μια δικαστική υπόθεση, χάνει μεγάλο μέρος της σημασίας του. Διότι το Βατοπαίδι είναι πρωτίστως ένα κορυφαίο πολιτικό ζήτημα. Το οποίο θα αντιμετωπιστεί (και σε αυτό είχε δίκιο ο Παπανδρέου με την ομιλία του στη Βουλή) μόνο μέσα από γενικότερους κανόνες και ρυθμίσεις. Μπορεί να συνεχιστεί η διαπλοκή κράτους και Εκκλησίας; Πρέπει να αντιμετωπιστεί η δράση των παραεκκλησιαστικών κυκλωμάτων στη Δικαιοσύνη και στη δημόσια διοίκηση; Εφτασε η ώρα να μπει τέλος στην οικονομική δραστηριότητα των μονών; Αυτά είναι τα ουσιώδη ερωτήματα. Που χρειάζονται ουσιαστικές απαντήσεις.

(ΤΟ ΒΗΜΑ, 24/10/2008)


Ο Εφραίμ απειλεί τώρα την Ελλάδα
Θα τη σύρει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια αν επιστραφούν στο Δημόσιο τα ακίνητα

Με προσφυγή στα ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια στην περίπτωση κατά την οποία ισχύσουν οι τελευταίες αποφάσεις για την επιστροφή στο Δημόσιο των ακινήτων που παραχωρήθηκαν στη Μονή Βατοπεδίου, απειλεί ο ηγούμενος Εφραίμ. Σε υπόμνημά του προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους, ο κ. Εφραίμ εμμένει στην κυριότητα της μονής επί της λίμνης Βιστωνίδας και υποστηρίζει ότι οι εκτάσεις που αντηλλάγησαν ήταν επιλογή του ελληνικού Δημοσίου, το οποίο και εκτίμησε την αξία τους.

Παραθέτει επίσης αναλυτικά στοιχεία, επιχειρώντας να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό ότι η αξία της λίμνης και των παραλίμνιων εκτάσεων ανέρχεται σε 62.549.108 ευρώ. Σύμφωνα με τον κ. Εφραίμ, η μονή από τα ακίνητα που της παραχωρήθηκαν, και στη συνέχεια εκποίησε, εισέπραξε περίπου 54 εκατ. ευρώ. «Εκ της πωλήσεως των ως άνω ακινήτων προκύπτει πλεόνασμα 3.847.905 ευρώ» καταλήγει, αναγνωρίζοντας ότι η μονή είχε κέρδη από τις πωλήσεις.
(Καθημερινή, 28/10/2008)